این سوالی است که تقریباً به قدمت بیت کوین است، اما سوالی است که در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد.
محبوبیت ارزهای دیجیتال مسائلی را در مورد وضعیت مالی و نظارتی آنها ایجاد می کند که می تواند گیج کننده باشد. یکی از سوالات متعددی که پرسیده می شود این است که آیا رمزارزها اوراق بهادار هستند یا خیر. ما با در نظر گرفتن دستورالعملهای SEC در مورد اینکه چه چیزی باعث ایجاد امنیت، پیامدها و آینده احتمالی ارزهای دیجیتال میشود، به این سوال پاسخ خواهیم داد.
چه چیزی یک امنیت را می سازد؟
اوراق بهادار عموماً ابزارهای مالی قابل معامله با ارزش پولی هستند که شرکت ها یا دولت می توانند منتشر کنند. آنها به شکل اوراق قرضه، سهام، اوراق مشتقه، اسناد خزانه، اوراق قرضه و صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند. صادرکننده اوراق بهادار معمولاً آنها را برای اهداف جمع آوری سرمایه صادر می کند. اوراق بهادار معمولاً به خوبی تنظیم می شوند و سرمایه گذاران را ملزم می کنند تا از خطرات احتمالی خود مطلع شوند.
ارزهای دیجیتال به عنوان اوراق بهادار
این سوال که تا چه حد ارزهای دیجیتال به عنوان اوراق بهادار در نظر گرفته می شوند مورد بحث بوده و تا حدودی نامشخص است. در واقع، صرافیها و توسعهدهندگان رمزارز احتیاط بیشتری میکنند تا اطمینان حاصل کنند که طبق قانون در حوزههای قضایی مختلف مالی به فعالیت خود ادامه میدهند.
اگرچه ارزهای رمزنگاری شده تا حد زیادی غیرقانونی هستند، مالکان و صرافیهای رمزنگاری در بسیاری از حوزههای قضایی هنوز اجازه ندارند عملیات خود را آنطور که میخواهند انجام دهند. در عوض، آنها باید تحت قوانین و الزامات مالی، که از حوزه قضایی به حوزه قضایی متفاوت است، عمل کنند.
تست هوی
تست هوی توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) برای ارزیابی اینکه کدام پیشنهادها واجد شرایط اوراق بهادار هستند پیشنهاد شد. طبق تست هوی، برای اینکه یک معامله یا دارایی به عنوان یک اوراق بهادار در نظر گرفته شود، باید موارد زیر را رعایت کند: “سرمایه گذاری پول در یک شرکت مشترک با انتظار منطقی از سود حاصل از تلاش های دیگران.”
بیایید با بررسی اینکه چگونه کریپتوها در چهار معیار اصلی قرار می گیرند، معنی تست هوی را بررسی کنیم.
1. باید سرمایه گذاری روی پول وجود داشته باشد
این معیار یک معیار ساده است. این به سادگی به این معنی است که سرمایه گذاری در یک دارایی قبل از اینکه چنین دارایی به عنوان یک اوراق بهادار در نظر گرفته شود باید شامل پول باشد. سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال شامل سرمایه گذاری پول است زیرا سرمایه گذاران مختلف پول خود را سرمایه گذاری می کنند.
2. در یک شرکت مشترک
این معیار ایجاب می کند که سرمایه گذاری در پول باید به سمت همان بنگاه باشد. به این ترتیب، موفقیت سرمایه گذار با موفقیت شرکت یا نهاد سرمایه گذاری شده در آن مرتبط است. یک شرکت مشترک همچنین می تواند نوعی تخصص شخص ثالث باشد.
تا حدودی، برای کسب سود از سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، به تخصص شخص ثالث نیاز نیست. با این حال، اگر خدمات وامدهی کریپتو را در نظر بگیریم، جایی که مشتریان پول خود را قرض میدهند و بر اساس نحوه استفاده صرافی، انتظار سود ثابت یا متغیری دارند، ممکن است نوعی تخصص شخص ثالث را در این فرآیند مشاهده کنیم.
3. با انتظار سود
اگر هدف سرمایه گذاری کسب سود باشد، آزمون سوم را پشت سر می گذارد. با این حال، اگر هدف آن چیزهای دیگری مانند ذخیره ثروت باشد، احتمالاً به عنوان یک اوراق بهادار طبقه بندی نمی شود.
هدف بسیاری از سرمایه گذاران کریپتو کسب سود است که باعث می شود این معیار را رعایت کنند. از سوی دیگر، استثناهایی وجود دارد، به عنوان مثال، استیبل کوین ها. استیبل کوینهایی مانند USDT بهعنوان ذخیرهکننده ثروت استفاده میشوند، نه برای سود. بنابراین، استیبل کوین ها را می توان بیشتر به عنوان یک ارز طبقه بندی کرد تا امنیت.
4. برگرفته از تلاش دیگران
اگر سرمایهگذار تلاش زیادی برای موفقیت سرمایهگذاری انجام دهد، به احتمال زیاد یک اوراق بهادار نیست. این استاندارد به دنبال جداسازی سرمایه گذار از شخص ثالث است، زیرا از آنها انتظار می رود نقش های متفاوتی ایفا کنند.
ممکن است به این نتیجه برسید که ارزهای دیجیتال تست چهارم را قبول نمی کنند، زیرا نمی توان گفت که هیچ شخص ثالثی در تضمین سود سرمایه گذاران دخالت ندارد. از آنجایی که مانند سهام، هیچ شرکتی تلاشی برای کارکرد سرمایه گذاری نمی کند. بلکه بیشتر در مورد احساسات بازار جمعی و فعالیت های سرمایه گذار است.
برعکس، استیبل کوینها اعضای فعال جامعهای دارند که از ثبات آنها اطمینان میدهند و برای این کار، ممکن است این آزمون را پشت سر بگذارند. بهعلاوه، اگر خدمات وامدهی و استقرار ارزهای دیجیتال را در نظر بگیریم، جایی که یک صرافی یا پروتکل پول شما را برای سود کار میکند، ممکن است به این نتیجه برسیم که برخی دخالتهای شخص ثالث وجود دارد.
آیا ارزهای دیجیتال اوراق بهادار هستند یا خیر؟
همانطور که SEC معیارهای خود را مشخص می کند، سردرگمی در مورد اینکه چه ارزهای رمزنگاری شده به عنوان اوراق بهادار ثبت می شوند، باقی می ماند.
به عنوان مثال، SEC از BlockFi به دلیل ثبت نکردن حساب نرخ بهره خود به عنوان یک اوراق بهادار، هزینه کرد، زیرا شامل سرمایه گذاری در پول است، و به سرمایه گذاران وعده داده می شود که سود متفاوتی بر اساس عملکرد مبادله ای داشته باشند. این پلتفرم این ادعا را که 100 میلیون دلار هزینه داشت، نپذیرفت یا رد نکرد.
موضوع دیگر شکایت جاری SEC علیه آزمایشگاه ریپل است. جرم ریپل انتشار XRP، توکن بومی شبکه ریپل، برای مقاصد سرمایه گذاری و جمع آوری سرمایه برای شرکت بدون ثبت توکن به عنوان یک اوراق بهادار بود. مشکل طولانی مدت نیز رشد XRP را متوقف کرده است.
Coinbase همچنین برای فهرست کردن داراییهای ارزهای دیجیتال که SEC آنها را به عنوان اوراق بهادار میبیند، مورد بررسی قرار گرفته است. دارایی ها شامل AMP، DDX، RLY، XYO، POWR، KROM، و غیره است. این مشکل همچنین بازوی آمریکایی Binance را مجبور کرد تا توکن AMP را از فهرست حذف کند.
مقررات ارزهای دیجیتال در بخشهای مختلف جهان بهطور متفاوتی برخورد میشود، به طوری که برخی کشورها آن را کاملاً ممنوع کردهاند و برخی دیگر کاملاً با راهحلهایی که ارائه میکند موافق نیستند. آنها در برخی از کشورهای دیگر قانونی هستند، جایی که کارهای زیادی برای تعیین وضعیت مناسب آنها در حال انجام است.
پیامدهای وضعیت نظارتی نامشخص ارزهای دیجیتال
یکی از پیامدهای اصلی وضعیت نظارتی نامشخص ارزهای دیجیتال این است که باعث میشود ایده نظارت گسترده ارزهای دیجیتال کمی دور از ذهن به نظر برسد. تا زمانی که آنها در یک حوزه قضایی تنظیم نشده باشند، رسیدگی به وضعیت حقوقی آنها در سایر حوزه ها همیشه چالش برانگیز خواهد بود. این موضوعی است که بر نحوه استفاده و معامله ارزهای دیجیتال نیز تأثیر می گذارد.
از آنجایی که دولتهای مختلف تلاش میکنند تا کریپتو را تنظیم کنند، ریسکهای کلی بازار ارزهای دیجیتال را نیز در نظر میگیرند. به عنوان مثال، برگشت ناپذیری تراکنش های بلاک چین، یعنی عدم امکان بازگرداندن تراکنش های رمزنگاری که انجام داده اید، که سیستمی است که در امور مالی سنتی استفاده نمی شود.
علاوه بر این، بخشهای عمدهای از ارزهای دیجیتال همچنان مستعد کلاهبرداری، هک و دستکاری هستند. قیمت ها و ارزش ارزهای رمزپایه هنوز بسیار ناپایدار است و محافظت از سرمایه گذاران به اندازه کافی چالش برانگیز است.
ارزهای رمزپایه با وجود مقررات احتمالی امیدوارکننده هستند
با وجود مسائل نظارتی و خطرات موجود در ارزهای دیجیتال، ما شاهد افزایش و تبدیل شدن آنها به جریان اصلی بوده ایم. هزاران ارز دیجیتال معرفی شده اند و بیت کوین به تنهایی دارای ارزش کل بازار بیش از 1.2 تریلیون دلار در نوامبر 2021 بود.
علاوه بر این، بازار کریپتو، به ویژه بازار بیت کوین، از یک سری بازارهای نزولی و احساسات منفی سرمایه گذاران جان سالم به در برده است. بنابراین، بسیاری از سرمایه گذاران نیز نسبت به شانس بقای آن در بازار نزولی در حال انجام خوشبین هستند.
استفاده از ارزهای دیجیتال در سطح جهانی نیز در حال افزایش است. طبق آمار Statista، انتظار می رود درآمد فناوری بلاک چین در سال 2025 به 39.5 میلیارد دلار افزایش یابد. با همه اینها، ما انتظار داریم که شاهد ادامه رشد صنعت کریپتو باشیم. شاید تنظیمکنندههای مالی هیچ انتخابی نداشته باشند یا دلایل بیشتری برای پذیرش رمزارز ببینند.
ارزهای دیجیتال اوراق بهادار نیستند
ارزهای دیجیتال به طور کلی به عنوان اوراق بهادار در نظر گرفته نمی شوند. با این حال، ماهیت و استفاده از بسیاری از ارزهای دیجیتال با تعاریف اوراق بهادار SEC همپوشانی دارند. علاوه بر این، بسیاری از کریپتوها مانند سهام منتشر می شوند و روش آنها برای ایجاد وجوه برای پروژه های جدید شبیه به عرضه اولیه عمومی است.
SEC همچنان به هدایت برخی از کنترل های نظارتی بر روی ارزهای دیجیتال مختلف ادامه می دهد و انتظار دارد که آنها به عنوان اوراق بهادار ثبت شوند. با این حال، با بحثهای مکرر در دنیای رمزنگاری، نمیدانیم چنین انتظاری چه نتایجی به همراه خواهد داشت.