هر معامله گر یک آدرس کیف پول رمزنگاری را دریافت می کند که شبیه یک رشته تصادفی از کاراکترها است. اما آیا با استفاده از این آدرس می توان ردیابی کرد؟
اگر می‌خواهید ارز دیجیتال معامله کنید، حداقل به یک آدرس کیف پول نیاز دارید. این آدرس ها برای دادن شناسه منحصر به فرد به هر کاربر رمزنگاری استفاده می شود. اما آیا می توان هویت واقعی شما را از طریق این داده ها کشف کرد؟ آیا یک مجرم سایبری می تواند با استفاده از آدرس کیف پول شما را هک کند؟
آدرس کیف پول کریپتو چیست؟
هر زمان که برای یک کیف پول رمزنگاری – سخت افزاری، نرم افزاری، نگهبانی یا غیر حافظی – ثبت نام می کنید، بلافاصله یک آدرس کیف پول به شما ارائه می شود.
می‌توانید آدرس‌های کیف پول کریپتو را شبیه به شماره‌های کارت پرداخت در نظر بگیرید، زیرا آنها رشته‌های منحصربه‌فردی از اطلاعات هستند که برای شناسایی یک معامله‌گر رمزنگاری خاص، چه فرستنده یا یک گیرنده، استفاده می‌شوند.
آدرس‌های کیف پول کریپتو در تولید کاملاً تصادفی هستند (مگر اینکه از یک آدرس مخفی ارز استفاده می‌کنید)، اما هیچ‌یک از معامله‌گران رمزارز هرگز آدرسی مشابه با دیگری ندارد.
آدرس کیف پول رمزنگاری شما به عنوان کلید عمومی شما نیز شناخته می شود و از کلید خصوصی شما تولید می شود که برای مجوز دادن به تراکنش ها استفاده می شود.
یک آدرس کیف پول کریپتو معمولی چیزی شبیه به این خواهد بود: 4DZpldiB34afdq5BjdwT9ayHyLJnkMbKevc8. بنابراین، همانطور که می بینید، هیچ اطلاعات شخصی ساده ای در آدرس کیف پول نمایش داده نمی شود. اما آیا راهی وجود دارد که هویت شما از طریق آدرس رمزنگاری شما کشف شود؟
آیا می توان نام شما را از طریق آدرس رمزنگاری شما پیدا کرد؟
در حالی که پیوند دادن نام خود به آدرس رمزنگاری خود آسان نیست، این کار قابل انجام است. بلاک چین های رمزنگاری آدرس های رمزنگاری مرتبط با تراکنش های توکن بومی خود را به صورت عمومی نمایش می دهند. به عنوان مثال، هر تراکنش انجام شده با استفاده از بیت کوین به صورت عمومی در بلاک چین بیت کوین قابل مشاهده است.
اگر یک بازیگر مخرب به دنبال کشف فعالیت یک مالک کیف پول خاص باشد، می‌تواند از هر کاوشگر بلاک چین (مانند اتراسکن) برای مشاهده تمام تراکنش‌هایی که یک آدرس مشخص تاکنون در آن نقش داشته است استفاده کند.
از آنجایی که آدرس رمزنگاری شما اساساً به عنوان نام مستعار شما عمل می کند، از نظر فنی امکان ردیابی آدرس شما به نام شما وجود دارد. این به خصوص رایج نیست، اما از نظر فنی قابل انجام است. برای مثال، یک فرد می‌تواند تراکنش‌های شما را به آدرس‌های دیگر و از آدرس‌های دیگر نظارت کند تا مشخص کند شما چه کسی هستید. باز هم، این آسان نیست، اما ممکن است.
در هر صورت، فعالیت رمزنگاری شما همیشه می تواند توسط هر کسی که مایل باشد ردیابی شود. این همان چیزی است که معاملات کریپتو را شفاف می کند، اما همه تراکنش های شما را نیز عمومی می کند. به همین دلیل، اکثر آدرس‌های کیف پول کریپتو مستعار در نظر گرفته می‌شوند، نه ناشناس.
همچنین می توانید شانس یافتن هویت خود را از طریق آدرس رمزنگاری خود افزایش دهید. به عنوان مثال، اگر از رمزنگاری برای پرداخت آنلاین کالاها و خدمات استفاده می‌کنید، بدون استفاده از VPN تجارت کریپتو می‌کنید، یا در ازای ارز سنتی، کریپتو را معامله می‌کنید، ممکن است خود را بیشتر در معرض دید قرار دهید و حریم خصوصی خود را از دست بدهید.
اگر می‌خواهید ناشناس بمانید، هرگز نام خود را با آدرس آنلاین رمزنگاری خود مرتبط نکنید. به عنوان مثال، توییت کردن آدرس بیت کوین خود در یک حساب توییتر که به نام شما پیوست شده است ممکن است خطری برای حفظ حریم خصوصی ایجاد کند. در حالی که رمزارز را نمی توان مستقیماً با انتشار آدرس کیف پول خود به سرقت برد، گره زدن آن به نام خود، ناشناس بودن شما را به عنوان یک معامله گر کریپتو با استفاده از آن کیف پول خاص از بین می برد.
رمزارزهای متمرکز بر حریم خصوصی مانند Monero و ZCash وجود دارند که برای ناشناس نگه داشتن کاربران طراحی شده اند. اما در کل، اکثر ارزهای رمزپایه ناشناس بودن کامل را در اولویت قرار نمی دهند. از طرف دیگر، میکسرهای رمزنگاری نیز می توانند برای پنهان کردن آدرس شما استفاده شوند. میکسرها تراکنش های چند کاربر را با هم ترکیب می کنند تا ردیابی فعالیت رمزنگاری شما را دشوارتر کنند. اما، اگرچه مفید است، میکسرها نیز ناشناس بودن شما را تضمین نمی کنند.
رمزارزها معمولاً کاملاً ناشناس نیستند
شفافیت حوزه کریپتو اغلب چیز خوبی است، اما همیشه شایان ذکر است که تراکنش‌های شما به دلیل کاوشگرهای بلاک چین تقریباً هرگز غیرقابل ردیابی نخواهد بود و این احتمال وجود دارد که هویت شما از طریق آدرس کیف پول شما آشکار شود. استفاده از سکه های حریم خصوصی را برای حفظ ناشناس بودن خود در هنگام برخورد با رمزارزها در نظر بگیرید.