پخش‌کننده‌های موسیقی ممکن است برای عده‌ای یادگاری از گذشته باشد، اما برای علاقه‌مندان به موسیقی، آنها به خوبی زنده هستند. اما آیا باید یکی را تهیه کنید؟
پخش کننده های موسیقی قابل حمل ده ها سال است که وجود دارد. مطرح کردن این اصطلاح همچنین خاطرات خوشی از Walkman یا اخیراً iPod اپل را زنده می کند. اما دلیلی وجود دارد که چرا، برای اکثر مردم، آنها یک خاطره شاد هستند تا چیزی که هنوز هم هر روز استفاده می کنند. در بیشتر موارد، گوشی‌های هوشمند ما جای خالی پخش‌کننده‌های موسیقی را پر کرده‌اند و ما موسیقی خود را از سرویس‌هایی مانند Spotify، Apple Music یا YouTube Music دریافت می‌کنیم.
با این حال، پخش‌کننده‌های موسیقی هنوز وجود دارند و دلیل مهمی برای آن وجود دارد. اما آیا برای خرید یکی از آنها به اندازه کافی به آنها اهمیت می دهید؟
ظهور و سقوط پخش کننده های موسیقی
قبل از اینکه ببینیم چرا پخش‌کننده‌های موسیقی هنوز هم این روزها هستند، باید به چگونگی پیدایش آنها و چرایی غایب آنها در زندگی ما نگاه کنیم.
واکمن اصلی سونی در سال 1979 عرضه شد. اولین بار در ژاپن عرضه شد، و سونی انتظارات فروش کمی برای آن داشت و پیش بینی می کرد که حدود 5000 دستگاه در ماه بفروشد. این انتظارات برآورده شد و از آن فراتر رفت و در دو ماه اول بیش از 30000 دستگاه فروخت.
واکمن های اصلی از همان فایل های موسیقی دیجیتالی که امروزه استفاده می کنیم استفاده نمی کردند. در عوض، کاست‌های فشرده را پخش می‌کردند، استانداردی که توسط فیلیپس در سال 1963 توسعه و منتشر شد. آنها همچنین با هدفون برای گوش دادن به موسیقی شما در حال حرکت همراه بودند.
واکمن در دهه 1980 به سرعت جهانی شد و به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد. تا سال 1989، سونی 100 میلیون دستگاه فروخت. آنها همچنین با فرا رسیدن زمان به سی‌دی‌ها روی آوردند و ابتدا به عنوان «Discman» و سپس به عنوان «CD Walkman» به بازار عرضه شدند.
در حالی که پخش‌کننده‌های موسیقی دیجیتال در اواخر دهه 1990 شروع به محبوب شدن کردند، شکست بزرگ آنها با عرضه iPod در سال 2001 افزایش یافت. این نقطه‌ای بود که کاربران به لطف جادوی جادوی موسیقی، تا حد زیادی از رسانه‌های فیزیکی موسیقی به فایل‌های موسیقی دیجیتالی منتقل شدند. اینترنت و در مورد آی پاد، آیتونز.
در آن زمان، این روش اصلی ما برای گوش دادن به موسیقی در حال حرکت بود. آن را روی دستگاه خود قرار دهید (با استفاده از رایانه برای فایل‌های دیجیتال یا نوار کاست/CD برای انواع دیگر پخش‌کننده‌ها)، یک جفت هدفون را وصل کرده و خاموش کنید. اما پس از آن، در سال 2007، اپل آیفون را روانه بازار کرد، که در میان چیزهای دیگر، بسیاری از قابلیت های پخش موسیقی آی پاد را جذب کرد.
با محبوبیت تلفن های هوشمند اپل و اندروید، پخش کننده های موسیقی اختصاصی به سرعت شروع به از دست دادن بخار کردند. از این گذشته، اگر تلفن شما بتواند همان کارها را انجام دهد و حتی بهتر انجام دهد، هیچ فایده ای برای حمل یک دستگاه جداگانه وجود نداشت، زیرا آنها به سرعت با فضای ذخیره سازی بیشتر و بیشتر و در مورد برخی از تلفن های اندرویدی، حتی قابلیت ارتقا یافتند، تشکر می کنیم. به اسلات کارت microSD. به زودی، به این نیازی هم نرسید، زیرا سرویس‌های پخش موسیقی مانند Spotify، Apple Music و YouTube Music شروع به ظهور کردند.
چرا پخش کننده های موسیقی هنوز در اطراف هستند؟
پخش کننده های موسیقی اختصاصی نمرده اند. آنها فقط تکامل یافتند، با شرایط جدیدتر بازار سازگار شدند و مخاطبان هدف خود را تغییر دادند.
ما را اشتباه نگیرید: پخش کننده های موسیقی همه منظوره مرده اند. آخرین آی پاد تاچ در سال 2019 عرضه شد و در سال 2022 متوقف شد، بدون اینکه جانشینی در نظر گرفته شود. و این تقریباً تنها نگهدارنده بزرگ باقی مانده بود. با این حال، سری Walkman همچنان شاهد عرضه‌های منظم است، با جدیدترین مدل‌ها، NW-WM1ZM2 و NW-WM1AM2 که در اوایل سال 2022 عرضه شدند.
تفاوت در چیست؟ اگر به پورتال واکمن سونی نگاهی بیندازید، فقط دو مدل ارزان پیدا خواهید کرد: NW-E394 با قیمت 75 دلار و شبیه به یک دستگاه قدیمی مکتوب بدون پخش کننده MP3 صفحه نمایش لمسی، و NW-A105 با قیمت 300 دلار و با صفحه نمایش لمسی و سیستم عامل اندروید از آنجا، ارزان ترین گزینه 780 دلار است، و هر چیز دیگر بیش از 1000 دلار است، با چند گزینه بیش از 3000 دلار هزینه دارد.
سونی (و سایر تولیدکنندگان) روی پخش کننده های موسیقی درجه یک و رده بالا تمرکز می کنند. بازار علاقه مندان به صدا یک جامعه کوچک و در عین حال پر سر و صدا است و Walkman راه حل اختصاصی سونی برای آنهاست. در حالی که تلفن‌های هوشمند تجربه کافی را برای اکثر افراد فراهم می‌کنند، دستگاه‌های Walkman ویژگی‌هایی مانند پشتیبانی از فایل‌های DSD بومی و گنجاندن تقویت‌کننده دیجیتال S-Master HX را تبلیغ می‌کنند.
خط تولید Walkman همچنین دارای DMP-Z1 است، یک دستگاه رومیزی که قابلیت حمل را فدا می کند، اما قیمت آن 8500 دلار است و وعده می دهد که با تعدادی از ویژگی های ممتاز، تجربه شنیداری نهایی را به علاقه مندان به صدا ارائه دهد.
آیا باید یک پخش کننده موسیقی با وضوح بالا بخرید؟
برای اکثر مردم، یک پخش کننده موسیقی سطح بالا، یا به طور کلی یک پخش کننده موسیقی اختصاصی، ممکن است کمی بی فایده باشد.
اگر قبلاً یک گوشی هوشمند دارید، احتمالاً اکثر نیازهای گوش دادن به موسیقی خود را برآورده کرده اید. اگر موسیقی محلی دارید، تلفن شما می‌تواند حتی فایل‌های FLAC بدون افت را پخش کند. و در حالی که جک هدفون هر روز کمتر در تلفن ها رایج است، هدفون های بلوتوث نیز هر روز بهتر می شوند. و اگر واقعاً به وفاداری موسیقی و قابلیت اطمینان ایربادها/هدفون های سیمی نیاز دارید، همیشه می توانید از یک دانگل برای وصل کردن آنها به پورت USB-C خود استفاده کنید.
اگر موسیقی محلی ندارید و فقط می‌خواهید از پارازیت‌ها لذت ببرید، Spotify و سایر سرویس‌های پخش موسیقی در حال حاضر کار خود را افزایش می‌دهند. و با راه اندازی و راه اندازی سرویس های پخش موسیقی سطوح hi-fi خود، اوضاع حتی بهتر خواهد شد.
با این اوصاف، اگر اهل موسیقی هستید و هوس بهترین تجربه شنیداری را دارید، مجموعه Walkman و محصولات صوتی پیشرفته سونی ممکن است ارزش دیدن را داشته باشند. آنها نه تنها با بهترین پخش در کلاس ارائه می شوند، بلکه دارای تعدادی ویژگی برای تنظیم دقیق آهنگ ها و ایجاد صدای آنها به همان شکلی هستند که می خواهید.
واکمن‌های مجهز به اندروید از سرویس‌های پخش موسیقی نیز پشتیبانی می‌کنند و اگر در هر یک از آنها به موسیقی Hi-Fi دسترسی دارید، ممکن است برایتان خوشایند باشد. سپس مجدداً باید در نظر بگیرید که آیا هزینه کردن بیش از 1000 دلار یا در برخی موارد 3000 دلار برای پخش کننده موسیقی اختصاصی برای شما ایده خوبی است یا خیر.
شما با یک تلفن خوب هستید
اکثر مردم «آدیوفیل» نیستند و نمی توانند هزینه یک پخش کننده موسیقی سطح بالا مانند واکمن را توجیه کنند. در بیشتر موارد، تلفن شما به خوبی به شما خدمات می دهد. با این حال، اگر واقعاً دنبال آن بهترین تجربه در کلاس هستید، ممکن است ارزش دیدن را داشته باشد.
اما مثل همیشه، قبل از خرید حتما تحقیق کنید.