Lenovo Legion Go یک بازی دستی قابل حمل با برخی ویژگی های منظم است، اما به این زودی Steam Deck را به چالش نمی کشد.
تعاریف کلیدی
- Lenovo Legion Go عملکردی برای بازی های مدرن ندارد و آن را پایین تر از رقبا قرار می دهد.
- Legion Go با نمایشگر زیبای 144 هرتزی می درخشد.
- طراحی حجیم و کنترل‌های پراکنده به این معنی است که فقط برای بازی‌های ابری و عناوین مستقل توصیه می‌شود.
در فوریه 2022، Valve با انتشار Steam Deck که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، دنیای بازی های دستی را تکان داد. از آن زمان، بسیاری از شرکت های دیگر، از جمله لنوو، انگشتان پای خود را وارد دنیای رایانه های شخصی قابل حمل کرده اند.
قاب حجیم Lenovo Legion Go، عملکرد ضعیف و قیمت قابل توجه آن را به وضوح زیر همتایان خود در فضای رایانه های شخصی بازی قابل حمل قرار می دهد. اگر پیش از هر چیز به دنبال نمایشگری زیبا برای بازی های ابری و عناوین مستقل هستید، Legion Go شما را ناامید نخواهد کرد. اما من نمی‌توانم آن را بر روی Steam Deck Valve یا ROG Ally ایسوس توصیه کنم.
Lenovo Legion Go یک رایانه بازی قابل حمل است که برخی از جعبه‌های مهم را بررسی می‌کند، اما عملکردی مطابق با خواسته‌های عناوین امروزی ارائه نمی‌کند. اگر هدف شما بازی‌های ابری یا لذت‌های مستقل غیررسمی است، Legion Go یک راه‌حل است، اما بهترین راه‌حل ممکن نیست.
- نمایشگر زیبا 144 هرتزی
- جوی استیک و دکمه های کنترل کننده رضایت بخش
- عالی برای عناوین مستقل بدون تقاضا
- عملکرد ضعیف
- طراحی سنگین و حجیم
- راه اندازی کنترل پراکنده
طراحی و نمایشگر حجیم اما زیبا
وقتی صحبت از رایانه های شخصی بازی قابل حمل به میان می آید، من بیشترین تجربه را در استفاده از Steam Deck به عنوان درایور روزانه دارم، بنابراین این چیزی است که با Legion Go Lenovo مقایسه می کنم. آنها دارای طراحی مشابه با چند تفاوت کلیدی هستند که هم در ظاهر و هم از نظر ظاهری قابل توجه است.
اول از همه، به محض اینکه Legion Go را در دست بگیرید، احساس خواهید کرد که نسبت به Steam Deck Valve کمی حجیم تر است. این لزوماً نشانه‌ای در مقابل آن نیست، اما در طول جلسات طولانی‌تر بازی با ساختار باریک‌تر Steam Deck راحت‌تر بودم.
کنترل های رضایت بخش و پراکنده
وقتی نوبت به کنترل‌ها می‌رسد، Legion Go با چند چرخش لنوو، شباهت‌های متعددی با دستی Valve ترسیم می‌کند. دکمه‌های ماشه چپ و راست، دکمه‌های شانه چپ و راست و مجموعه‌ای از دکمه‌های قابل تنظیم را ارائه می‌دهد که پشت و کناره‌های کنترل‌کننده‌ها را در یک طرح نامتقارن قرار می‌دهند.
صفحه جلویی کنترلر سمت چپ دارای یک جوی استیک، یک D-pad استاندارد، یک دکمه LegionSpace و دکمه های View و Menu است. صفحه جلوی کنترلر سمت راست دارای دکمه‌های ABXY، دسته دوم، صفحه نمایش کوچک مربعی شکل و دکمه تنظیمات سریع است.
همه چیز چه حسی دارد؟ من با جنبه های معمول کنترلر شروع می کنم. دکمه‌های ماشه کمی سفت، تقریباً کلیک احساس می‌کنند، و صدای “پاپ” کمی ارائه می‌دهند که از پایین پایین می‌آیند و به سمت بالا می‌آیند. مگر اینکه از طرفداران تریگرهای باریک تر مانند کنترلرهای ایکس باکس وان باشید، اینها هیچ مشکلی ندارند. آنها شلوغ نیستند، من هرگز مشکلی در ورودی نداشتم، و مطمئناً در جای خود باقی نمی مانند.
دکمه‌های شانه‌ای تقریباً برای هر کنترل‌کننده‌ای که تا به حال استفاده کرده‌اید برابری می‌کنند: کلیکی با زمان سفر کوتاه و ضربه رضایت‌بخش.
به سمت جوی استیک ها. اینها از نظر من یک برد بزرگ برای Legion Go است. آنها اندازه مناسبی دارند، محکم هستند و مقاومت کافی برای ایجاد تنظیمات کوچک بدون ضربه زدن به انگشتان در صورت نیاز به حرکت سریع آنها را دارند. کلیک کردن بر روی آنها به اندازه کافی آسان است بدون ترس از اینکه به طور تصادفی آنها را افسرده کنید. بعلاوه، آنها حلقه های کوچکی از نور RGB قابل تنظیم را ارائه می دهند تا ظاهر کلی گوشی دستی را ادویه کنند.
D-pad چیزی برای نوشتن در خانه نیست. این یک متقاطع کلیکی استاندارد برای پیمایش در منوها و مناطق بازی است. هیچ مشکل اساسی نیز وجود ندارد، بنابراین من این را به عنوان یک امتیاز کوچک حساب می کنم. آخرین راه اندازی کنترلر معمولی، دکمه های ABXY. اینها عالی هستند فشار دادن آنها به سمت پایین باعث ایجاد صدایی رضایت‌بخش می‌شود، استفاده از آنها آسان است، و من هرگز با ورودی‌های چسبنده یا نرم مشکلی نداشتم.
حالا برای چند لژیون گو فنگ شویی.
با آمدن از Steam Deck، متوجه چند دکمه اضافی روی کنترلرهای قابل جدا شدن Nintendo Switch خواهید شد. در حالی که من از دامنه استفاده اضافی قدردانی می کنم، اما نمی توانم احساس کنم آنها به طرز ناخوشایندی قرار گرفته اند و در نهایت مانع می شوند. آنها همچنین نامتقارن هستند، با کنترلر سمت راست دارای دکمه های M1 و M2 در امتداد سمتی که انگشت اشاره شما قرار دارد، و کنترلر چپ برهنه است.
با حرکت به سمت پشت هر کنترلر، دو دکمه قابل برنامه ریزی در دو طرف وجود دارد. با این حال، کنترلر سمت چپ این دکمه ها را به صورت عمودی مرتب می کند، در حالی که سمت راست به صورت افقی تنظیم شده است. این تا حدی به دلیل این است که کنترلر مناسب هنگام جدا شدن از صفحه نمایش به عنوان یک ماوس عمل می کند، اما من هرگز به دلیل طرح ظاهری پراکنده آنها در شیار استفاده مداوم از آنها قرار نگرفتم.
در پایین قسمت پشتی هر کنترلر یک دکمه کوچک وجود دارد که با فشار دادن آن، به شما امکان می دهد هر کنترلر را از سبک سوئیچ صفحه جدا کنید. این یک مفهوم سرگرم کننده است، و بازی کردن بدون نیاز به نگه داشتن کل وزن Legion Go لذت بخش بود، اما بخش کوچکی از زمان بازی من را تشکیل می داد.
در نهایت، در بالای کنترلر سمت راست یک چرخ اسکرول کوچک برای پیمایش در سیستم عامل ویندوز قرار دارد. این یک لمس خوب است، زیرا صفحه لمسی در مورد نوارهای اسکرول کار را انجام نمی دهد، و من سعی می کنم تا حد امکان از صفحه نمایش لمسی استفاده نکنم تا از کثیف شدن صفحه با اثر انگشت جلوگیری کنم.
در کل، کنترل‌های Lenovo Legion Go دارای فراز و نشیب‌هایی هستند. از نظر چیدمان حجیم و کمی گیج کننده است، اما استفاده از کنترل ها رضایت بخش است. من همچنان ماوس بلوتوثی را برای پیمایش در میان راه‌اندازها و مرور رسانه‌ها انتخاب می‌کنم، اما ورودی‌های کنترل‌کننده در بازی‌ها بسیار قابل قبول هستند.
یک نمایشگر زیبا از بازی های دستی
نمایشگر خیره کننده 8.8 اینچی Legion Go با فرکانس QHD 144 هرتزی، به نظر من، بهترین جنبه از گوشی دستی است. این پر جنب و جوش، تند و به اندازه کافی بزرگ است که می توانید از عناوین مورد علاقه خود لذت ببرید، بدون اینکه چشمان خود را خیس کنید تا متن های کوچک را بخوانید.
من در مورد نرخ به روز رسانی 144 هرتز تردید دارم، زیرا وقتی بعداً در مورد عملکرد صحبت می کنم، خواهید دید که در اکثر موارد در واقع به 60 هرتز محدود شده اید. فقط سخت افزاری برای ادامه دادن ندارد. همچنین اگر روشنایی و نرخ تازه سازی را در انتهای بالاتر داشته باشید، باتری را خیلی سریع تخلیه می کند.
با این حال، اگر دنبال گرافیک های دستی زنده هستید، Legion Go آن را از پارک بیرون می اندازد.
Lenovo شما را با اتصالات متصل می کند
تا آنجایی که به اتصال مربوط می شود، Legion Go هر آنچه را که نیاز دارید ارائه می دهد. دو درگاه USB-C (هر دو برای PD 3.0، DP 1.4 رتبه بندی شده اند) برای اتصال لوازم جانبی، نمایشگرها یا هاب USB-C، یک کارت خوان microSD برای افزایش فضای ذخیره سازی، و یک جک 3.5 میلی متری صدا ترکیبی برای هدفون. من با هیچ کدوم از اینا مشکلی نداشتم همه چیز طبق برنامه عمل کرد و هیچ سردردی ایجاد نکرد.
اگر ترجیح می دهید از ماوس به جای صفحه نمایش لمسی یا صفحه لمسی استفاده کنید (فکر نمی کنم کسی شما را سرزنش کند)، کافی است یکی از آن ها را به پورت USB-C وصل کنید و از آنجا خارج شوید.
آیا این واقعاً عملکردی است که ارائه می دهد؟
وقتی صحبت از عملکرد درون بازی می شود، باید اعتراف کنم که توسط Lenovo Legion Go ناامید شدم. اول از همه، تصمیم گرفتم با راه‌اندازی Starfield Bethesda محدودیت‌ها را آزمایش کنم. این یک شات طولانی بود، اما فکر کردم که باید آن را امتحان کنم. بازی شروع شد، اما تا جایی که می‌توانید در Legion Go بروید.
قبل از اینکه استارفیلد بدون پیغام خطا بسته شود، اطراف را برای چند فریم ناهموار نگاه کردم. پس از چند تلاش دیگر برای شروع مجدد بازی با همان نتیجه، آن را به غیرممکن سپردم. من فکر کردم «به اندازه کافی منصفانه»، بسیاری از رایانه‌های شخصی برج مستقل حتی قادر به اجرای عنوانی سخت مانند استارفیلد نیستند.
من فکر کردم که Fallout 4 منتشر شده در سال 2015 از سرعت Legion Go بیشتر خواهد بود، بنابراین آن را از طریق Steam راه‌اندازی کردم، اما از عملکرد ضعیف آن بر روی سخت‌افزار بازی که در اواخر سال 2023 منتشر شد شگفت‌زده شدم. وقتی Fallout 4 را راه‌اندازی می‌کنید، به طور خودکار اجرا می‌شود. سخت افزار دستگاه شما را شناسایی می کند و تنظیمات درون بازی را بر اساس آن تنظیم می کند. Legion Go تنظیمات راه اندازی “کیفیت پایین” را به دست آورد. قول نمیدم اما به هر حال وارد شدم.
بلافاصله پس از بارگیری، می‌توانم بگویم که Legion Go در تلاش برای نگه‌داشتن آن است. با وضوح 1200×800، تنظیمات گرافیکی پایین، و Legion Go در حالت عملکرد (بر خلاف حالت صرفه جویی در مصرف انرژی)، گوشی دستی Lenovo قادر به خروجی نزدیک به 60 فریم در ثانیه نبود. این را می‌توان به استفاده از کلاه VSYNC کنسول روی FPS Fallout 4 نسبت داد، اما تلاش برای اجرای سایر بازی‌های AAA با کیفیت پایین تا متوسط، مانند Lies of P، نتایج مشابهی از سخت‌افزار داغ و سخت به همراه داشت.
در مورد موارد دلخواه Steam Deck که از نظر گرافیکی کمتر هستند، مانند Travelers Rest یا Dave the Diver، چطور؟ خوشبختانه، اینها به زیبایی در Legion Go اجرا می شدند، و من از مراقبت از حامیان و غواصی برای موجودات دریایی با سرعت 60 فریم بر ثانیه در دستگاه بازی لنوو لذت بردم.
وقتی همه چیز گفته شد و تمام شد، من به Legion Go با تلاش‌های بازی ابری و عناوین مستقل کوچک‌تر اعتماد می‌کنم، اما سعی نمی‌کنم آخرین عناوین AAA را با هیچ عملکرد قابل احترامی اجرا کنم. این باعث می‌شود بازی‌های معمولی در هواپیما سواری و استراحت دراز بکشند، اما برای گیمرهایی که به دنبال لذت بردن از عناوین گرافیکی سنگینی مانند Cyberpunk 2077 هستند، باعث دلسردی می‌شود.
ویندوز با لمس LegionSpace
Lenovo Legion Go نسخه خانگی ویندوز 11 را اجرا می کند که از نظر سازگاری خبر خوبی است. با جستجوی سریع در Steam، 66292 عنوان برای ویندوز در دسترس است، در مقایسه با تنها 13610 بازی برای macOS و 9690 بازی برای SteamOS و Linux.
در بیشتر موارد، Legion Go تجربه رایانه ای معمولی مبتنی بر ویندوز شما را با دسکتاپ، نوار وظیفه، تنظیمات و طرح ناوبری آشنا ارائه می دهد. با این حال، یک مشکل وجود دارد که من را به اشتباه می اندازد: LegionSpace Lenovo.
این پوشش آزاردهنده به محض ورود به سیستم ظاهر می‌شود و اغلب به‌صورت تصادفی به‌روزرسانی‌های میان‌افزار را بدون درخواست به صورت شما ارسال می‌کند. سعی می کند به عنوان یک مرکز برای همه بازی ها و تنظیمات شما در یک مکان عمل کند و به اعتبار آن، برای این کار خوب است. مسئله در کندی عملکرد و ناتوانی در دور زدن آسان آن نهفته است. فقط اجازه دهید برای گریه با صدای بلند به دسکتاپم برسم!
تنها راهی که توانستم از LegionSpace خارج شوم این است که با استفاده از ویژگی صفحه لمسی، انگشت خود را از پایین صفحه به بالا بکشم. هیچ مقدار ورودی ترک پد یا فشار دادن دکمه B به شما اجازه خروج نمی دهد. هنگامی که به اطراف LegionSpace رفتید، تا زمانی که راه خود را در اطراف ویندوز بدانید، راه اندازی Legion Go در پارک است.
باتری جامد، شارژ آهسته
عمر باتری یکی از اجزای کلیدی رایانه های شخصی بازی دستی است. شما به اندازه کافی آب می خواهید که بدون اینکه به پریز دیواری بچسبید، از یک جلسه بازی عبور کنید، زیرا این کار کم و بیش هدف یک کامپیوتر قابل حمل را شکست می دهد. Legion Go در این منطقه ارائه می‌شود و به طور معمول حدود دو تا سه ساعت زمان بازی در بازی را بدون نیاز به شارژر نگه می‌دارد.
از سوی دیگر، شارژ کردن می تواند با کمی ضربه انجام شود. بدون استفاده از Legion Go برای بازی، حدود یک ساعت و 45 دقیقه طول می کشد تا از 0% به 100% برسیم. این مقدار زیادی از زمان است که فقط ظرف یک تا سه ساعت می سوزد.
با این حال، قابل عبور است، و تا زمانی که یک شارژر و یک پریز یا بانک باتری قابل حمل داشته باشید، می توانید ساعت ها به کار خود ادامه دهید.
آیا باید Lenovo Legion Go را بخرید؟
من نمی توانم Lenovo Legion Go را نسبت به سایر رایانه های شخصی بازی دستی، به ویژه Steam Deck OLED توصیه کنم. در حالی که Legion Go دارای برخی ویژگی‌های واقعاً بازخریدکننده مانند نمایشگر پر جنب و جوش، ورودی‌های کنترل‌کننده رضایت‌بخش و گزینه‌های اتصال خوش‌آمد است، عملکرد ضعیف آن تا حد زیادی جلوی آن را می‌گیرد.
اگر از طرفداران Valve نیستید و چیزی کمی بزرگتر از ROG Ally می‌خواهید، Legion Go برای بازی‌های ابری و عناوین با گرافیک کمتر مناسب است. با این حال، شما گزینه های بهتری در فضای رایانه های شخصی بازی دستی دارید، به خصوص برای قیمت درخواستی 650 دلار.
Lenovo Legion Go یک رایانه بازی قابل حمل است که برخی از جعبه‌های مهم را بررسی می‌کند، اما عملکردی مطابق با خواسته‌های عناوین امروزی ارائه نمی‌کند. اگر هدف شما بازی‌های ابری یا لذت‌های مستقل غیررسمی است، Legion Go یک راه‌حل است، اما بهترین راه‌حل ممکن نیست.