بلاک چین فقط یک نوع فانتزی از پایگاه داده است، درست است؟
بلاک چین ها و پایگاه های داده مشترکات زیادی دارند. برای شروع، هر دوی آنها برای ذخیره داده ها استفاده می شوند، به همین دلیل است که اغلب هر جا که بحثی در مورد فناوری بلاک چین مطرح می شود، هر دو عبارت ظاهر می شوند. حتی می توان گفت که بلاک چین ها نوعی پایگاه داده هستند بدون اینکه کاملا اشتباه باشند.
با این حال، بلاک چین ها و پایگاه های داده از نظر ساختاری و عملکردی با یکدیگر متفاوت هستند. بنابراین، پایگاه داده چیست؟ بلاک چین چیست؟ و، تفاوت چیست؟
پایگاه داده چیست؟
پایگاه داده مجموعه ای از اطلاعات سازمان یافته است که به صورت الکترونیکی ذخیره شده و قابل دسترسی است. پایگاه های داده از طریق یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) مدیریت می شوند، که نرم افزاری است که از طریق آن کاربران نهایی با پایگاه داده تعامل دارند. پایگاه داده، DBMS و سایر برنامه های کاربردی مرتبط با عنوان «سیستم های پایگاه داده» نامیده می شوند.
پایگاه های داده بر اساس طراحی آنها طبقه بندی می شوند، به عنوان مثال نحوه مرتب سازی، سازماندهی و ذخیره داده ها. طراحی پایگاه داده چندین تکنیک و ملاحظات عملی را در نظر می گیرد، از جمله مدل سازی داده ها، ذخیره سازی و نمایش کارآمد داده ها، امنیت، حریم خصوصی و مسائل محاسباتی توزیع شده، مانند تحمل خطا.
انواع مختلفی از مدل‌های داده وجود دارد، از جمله مدل‌های سلسله مراتبی، شبکه، شی و سند، که محبوب‌ترین آنها مدل رابطه‌ای است که داده‌ها را در جداول متشکل از ردیف‌ها و جداول به نام «رابطه» مرتب می‌کند.
با این حال، با ظهور اینترنت، دهه 2000 شاهد افزایش تقاضا برای پایگاه‌های داده توزیع‌شده بزرگ با تحمل پارتیشن بالا بود که برای پایگاه‌های داده رابطه‌ای مشکل‌ساز بود. در پاسخ، سایر مدل‌های داده‌ای که می‌توانستند مقیاس‌پذیری را بهتر مدیریت کنند، مانند NoSQL و NewSQL محبوب شدند.
اگرچه چندین نوع پایگاه داده وجود دارد، اما یک چیز مشترک همه آنها وجود دارد. یک مدیر آنها را به صورت متمرکز از طریق DBMS اجرا می کند، خواه توزیع شده باشد یا نباشد، و مدیر این توانایی را دارد که نه تنها بخواند بلکه بنویسد.
پایگاه‌های داده موارد کاربرد عملی زیادی از جمله در صنایع مالی، مخابرات و حمل‌ونقل دارند و برای نگهداری سیستم‌های کتابخانه، رزرو پرواز، سیستم‌های مدیریت محتوا و غیره استفاده می‌شوند.
بلاک چین چیست؟
بلاک چین، به زبان ساده، یک دفتر کل توزیع شده است، که برخی می توانند بگویند نوعی پایگاه داده توزیع شده است. و آنها کاملا اشتباه نخواهند کرد. با توجه به اینکه هر دو محصول محاسبات توزیع شده هستند، بلاک چین ها و پایگاه های داده توزیع شده بسیاری از فناوری های اساسی خود را به اشتراک می گذارند.
بلاک چین ها به این دلیل توزیع می شوند که مانند پایگاه های داده توزیع شده، در یک مکان واحد قرار ندارند، بلکه در گره های مختلفی قرار دارند که از طریق یک شبکه همتا به همتا به هم متصل شده اند و عملاً آن را به یک اکوسیستم واحد تبدیل می کنند. اما این تا آنجاست که شباهت‌های آنها وجود دارد.
برخلاف پایگاه های داده توزیع شده، بلاک چین ها به صورت مرکزی مدیریت نمی شوند. در عوض، بلاک‌چین‌ها به‌عنوان شبکه‌های همتا به همتای غیرمتمرکز عمل می‌کنند، با گره‌هایی که وضعیت فعلی بلاک چین را از طریق یک مکانیسم اجماع تأیید می‌کنند و با آن موافقت می‌کنند.
بلاک چین ها داده ها را به شکل «بلاک» ذخیره می کنند که هر بلوک حاوی هش رمزنگاری بلوک قبلی، مهر زمانی و داده های تراکنش است. در نهایت، پس از رسیدن به اجماع، بلوک‌های جدید با اتصال ایمن به یکدیگر از طریق رمزنگاری به بلاک چین اضافه می‌شوند.
اگرچه سوابق روی یک بلاک چین، در تئوری، می توانند تغییر کنند، بلاک چین ها توسط برخی طراحی ایمن در نظر گرفته می شوند و نمونه خوبی از یک سیستم محاسباتی توزیع شده با تحمل پارتیشن بالا هستند.
فناوری بلاک چین هنوز در حال توسعه است و هر روز موارد استفاده جدید زیادی پیدا می شود. موارد استفاده از آن به عنوان یک دفتر کل دیجیتال برای ارزهای دیجیتال، تسویه قراردادهای هوشمند، توکن سازی اقلام مجازی و مدیریت زنجیره تامین است.
تفاوت بین پایگاه داده و بلاک چین چیست؟
اگرچه پایگاه‌های اطلاعاتی و بلاک چین‌ها هر دو به‌عنوان ذخیره‌سازی داده عمل می‌کنند، اما از نظر ساختاری و عملکردی با یکدیگر متفاوت هستند، از نحوه ذخیره و سازماندهی داده‌ها گرفته تا نحوه مدیریت.
بلاک چین ها برخلاف دیگر ساختارهای داده ای که به طور سنتی توسط پایگاه های داده استفاده می شود، داده ها را در قالب بلوک ها ثبت می کنند و به دلیل غیرمتمرکز بودن، نیاز به مدیر را از بین می برند. به همه این دلایل، بلاک چین ها را نه به عنوان یک پایگاه داده، بلکه به عنوان یک فروشگاه داده توصیف می کنند.