تاریخچه و تکامل سلفی » خبر و ترفند روز

ممکن است امروز در مورد گرفتن سلفی دوبار فکر نکنیم، اما خودنگارگری تاریخچه ای نمادین دارد که باعث می شود از سلفی مدرن قدردانی کنید.

گرفتن عکس از خود و به اشتراک گذاشتن آنها با جهان امروز یک روند بسیار محبوب است، اما این عمل در واقع به قرن ها قبل از اوایل دهه 1800 شروع می شود.

بیایید با تاریخچه سلفی – یا خودنگاری عکاسی – و نحوه تبدیل آن به شکل کنونی آن، با استفاده از گوشی های هوشمند به جای دوربین آشنا شویم.

اولین عکس های سلفی در تاریخ

بحث های زیادی در مورد اینکه چه کسی اولین سلفی را گرفته است وجود دارد، اما رابرت کورنلیوس به عنوان نامزد اصلی در رکوردهای جهانی گینس ثبت شده است. او از تکنیک داگرئوتیپ در سال 1839 در مغازه لامپ و لوستر خانواده اش استفاده کرد تا چهره خود را به تصویر بکشد.

سپس پشت آن نوشت:

اولین عکس نوری که تا کنون گرفته شده است. 1839.

سلفی معروف بعدی از دوران قبل از گوشی‌های هوشمند، سلفی جوزف بایرون بود. در سال 1909، او روی پشت بام شرکتش Marceau Studio ایستاد و با یک دوربین جعبه‌ای، احتمالاً یک کداک، از خود عکس گرفت.

دوشس بزرگ آناستازیا نیکولاونا در سال 1914 از یک کداک براونی برای سلفی تاریخی خود استفاده کرد. او همچنین از آینه استفاده می‌کرد، روشی محبوب برای گرفتن عکس از خود حتی در آن زمان.

در سال 1920، بایرون با مدیران و دو دوربین خود به همان پشت بام بازگشت، یکی برای گرفتن اولین سلفی گروهی در تاریخ، و دیگری برای ثبت چگونگی شکل گیری آن عکس، یعنی بایرون و دوستش بن فالک که دستگاه حجیم را در دست گرفته بودند. هر طرف.

تاریخچه سلفی مدرن

یک استرالیایی با نام مستعار هوپی در سال 2002 زمانی که تصویری از لب شکافته خود را در یک فروم ABC منتشر کرد و توضیح داد که در حالت مستی روی پله‌ها زمین خورده است، اصطلاح سلفی را ابداع کرد. این پست ادامه داد:

و با عرض پوزش بابت تمرکز، یک سلفی بود.

این اولین باری بود که از این کلمه استفاده شد و مطمئناً تأثیرگذار بود. افراد بیشتر و بیشتری از خود عکس می گیرند، یا مستقیماً از طریق دوربین یا با استفاده از آینه، و آنها را به صورت آنلاین به اشتراک می گذارند و از آنها به عنوان سلفی یاد می کنند.

افراد مشهور، فضانوردان، روسای جمهور و حتی پاپ فرانسیس به این گروه پیوستند. پلتفرم هایی مانند فیس بوک، مای اسپیس و تامبلر با ویژگی های اجتماعی خود و معرفی هشتگ ها این روند را بیشتر تقویت کردند.

مطلب مرتبط: چگونه چندین عکس را همزمان در آیفون بچرخانیم

سلفی ماندگار شد و فرهنگ لغت در سال 2013 آن را تأیید کردند. فرهنگ لغت Oxford Learner هنوز آن را اینگونه تعریف می کند:

عکسی از خودتان که معمولاً با گوشی هوشمند یا وب کم می گیرید و معمولاً در رسانه های اجتماعی قرار می دهید.

گوشی‌های هوشمند، دوربین‌های دیجیتال و اینترنت، سلفی‌های مدرن را از همتایان قدیمی‌شان جدا می‌کنند، اما اصل موضوع یکی است. این تاریخچه افرادی است که خود را از طریق عکاسی جاودانه کرده اند.

چه فناوری های کلیدی سلفی مدرن را خلق کردند؟

امروز، فقط می توانید روی چند آیکون ضربه بزنید و عکس خود را بگیرید، همه اینها در کمتر از یک دقیقه انجام می شود. نوآوری های زیادی در این دستاورد انجام شد، هر فناوری به فناوری بعدی متصل شد تا عکس های پرتره از خود را آسان تر و سرگرم کننده تر کند.

دوربین های قابل حمل

اولین دوربین‌های تاریخ جعبه‌های بزرگ با لنزهای تکی بودند که صحنه‌هایی را از بیرون روی بشقاب‌ها نمایش می‌دادند و سپس فیلم می‌گرفتند. فن آوری آنها از سال 1816 به سرعت تکامل یافت، زمانی که Nicéphore Niépce شروع به کار با عکس کرد و اشتیاق خود را به لویی داگر منتقل کرد.

دستگاه هایی مانند داگرئوتیپ و کالوتایپ پدیدار شدند، اما اندازه و وزن آنها همچنان مشکل ساز بود. سال 1888 بود که جورج ایستمن کداک را معرفی کرد، یک دوربین قابل حمل که از رول های کاغذ استفاده می کرد.

دوربین‌ها کم‌کم کوچک‌تر و راحت‌تر می‌شدند و فناوری رفلکس تک لنز (SLR)، فوکوس خودکار و فناوری رنگ را به ارمغان می‌آوردند. پولاروید به ویژه محبوب بود زیرا دستگاه عکس‌های شما را در حال حرکت ایجاد می‌کرد، نه اینکه خودتان آن را انجام دهید یا فیلم را به جای دیگری ارسال کنید.

تایمرهای خودکار

تا زمانی که تایمرهای خودکار در دوربین‌ها تعبیه نشدند، و مگر اینکه با چوب‌ها خلاقیت به خرج دهید، کسی همیشه باید دکمه را فشار می‌داد تا عکس بگیرد.

فناوری تایمر خودکار آن را تغییر داد و عکاس را قادر ساخت تا به عکس بپیوندد. دوربین‌ها برای چند ثانیه به طور همزمان هندزفری شدند و سلفی‌ها را بسیار راحت‌تر کردند و راه را برای تجملات بیشتر هموار کردند.

مخابرات

تلفن‌های هوشمند بدون اختراع تلفن توسط الکساندر گراهام بل در سال 1876 یا اولین تلفن‌های همراه جهان که در دهه 1980 راه اندازی شدند، هرگز به وجود نمی‌آمدند، به غیر از شبکه‌های تلفنی که امکان ارتباط بین این دستگاه‌ها را فراهم می‌کردند.

مطلب مرتبط: چرا باید با لنز دوربین با زاویه دید واید ولوگ کنید؟

در حالی که دوربین‌های معمولی هنوز برای عکاسی از خود در دسترس بودند، سلفی مدرن ممکن است هرگز شامل تلفن نباشد. بنابراین، ارزش قدردانی از همه اولین‌های پیشگامانه در تاریخ تلفن همراه را دارد.

اینترنت

ایده کامپیوترهای متصل در اواخر دهه 1900 در ARPANET شکوفا شد، که پایه و اساس اینترنت را پایه گذاری کرد، شبکه های بیشتری را در سراسر جهان پیوند داد و آنها را با ابزارهایی مانند ایمیل و وب جهانی غنی کرد.

در سال 1995، اینترنت رسماً به رسمیت شناخته شد و تجاری شد و راه را برای نوآوری بیشتر باز کرد که آن را بسیار مفیدتر می کرد.

به این ترتیب سرویس‌هایی مانند رسانه‌های اجتماعی، چت آنلاین و آپلود تصویر به پتانسیل فعلی خود رسیدند و به شما امکان می‌دهند سلفی‌های خود را در اینستاگرام پست کنید و با سایر کاربران تعامل داشته باشید.

تلفن های دوربین دار

VP210 Kyocera که در سال 1999 راه اندازی شد، اولین تلفن دوربین دار در تاریخ به حساب می آید که دارای یک دوربین 0.11 مگاپیکسلی است که می تواند 20 عکس بگیرد و ایمیل کند.

به لطف شرکت‌هایی مانند سامسونگ، شارپ و نوکیا، این فناوری در سال‌های بعد به سرعت تغییر کرد تا مرزهای قابلیت‌های دوربین را در فضای محدود تلفن‌های همراه جابجا کند.

بدون این عجله برای رسیدن به کمال، به بهترین دوربین تلفن های امروزی با نمایشگرهای 6.7 اینچی، دوربین های حداکثر 64 مگاپیکسلی، وضوح 4K، ردیابی اشیا و موارد دیگر دسترسی نخواهید داشت.

نرم افزار عکاسی

امروزه، ما برنامه‌هایی مانند فتوشاپ و GIMP برای ویرایش عکس‌ها داریم، اما حتی آن‌ها نیز محصول شیوه‌های گذشته هستند، از سال 1846 زمانی که کالورت ریچارد جونز عکسی از پنج راهب گرفت و روی یکی از آنها با جوهر هندی نقاشی کرد.

برای چندین دهه پس از آن، ویرایش عکس یک موضوع نقاشی دقیق و ساخت کلاژ بود. تغییر یک تصویر به طور طبیعی با ابزارهای دیجیتال مدرن کمتر پیچیده نیست، اما تلفن های هوشمند می توانند نسخه های ساده شده را به عنوان برنامه های اختصاصی یا ویژگی های رسانه های اجتماعی دریافت کنند.

دوربین، ویرایش و نرم افزارهای شبکه فرهنگ سلفی را ایجاد کردند، اما فیلترها تغییر دهنده واقعی بازی بودند. لنزهای اسنپ چت در سال 2015 شروع به کار کردند و الهام بخش دیگر پلتفرم‌ها شدند تا از این روند پیروی کنند و جنبه عکاسی خود را تقویت کنند.

مطلب مرتبط: 10 ایده خلاقانه عکاسی تولد که باید در نظر بگیرید

با هر نوآوری فیلتر، سلفی ها و دیگر فرصت های عکس سرگرم کننده تر و کاربر پسندتر شده اند. فقط به نحوه عملکرد فیلتر AI متن به تصویر TikTok نگاه کنید.

ابزارک های سلفی

سه پایه ها در طول تاریخ به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار گرفته اند، بنابراین زمانی که دوربین ها اختراع شدند، این وسایل سه پایه هدف جدیدی پیدا کردند.

پس جای تعجب نیست که بتوانید یک سه پایه برای گوشی هوشمند خود نیز تهیه کنید. این و تایمر دوربین تلفن شما به شما این امکان را می دهد که مثلاً از خود و دوستانتان از راه دور عکس بگیرید.

چوب سلفی یکی دیگر از ابزارهایی است که تصاویر سلفی گوشی های هوشمند را تعریف می کند. در واقع اولین بار در دهه 1980 توسط هیروشی اوئدا اختراع شد که فقط می خواست با دوربین خود بدون اینکه از عابران سوال کند عکس بگیرد.

در سال 2004 بود که مسافر دیگری به نام وین فروم به همین دلایل چوب سلفی خود را ساخت و آن را Quik Pod نامید. همانطور که تلفن های دوربین دار محبوب تر شدند، این نوع گجت ها نیز محبوبیت زیادی پیدا کردند که به نفع دوستداران سلفی و آزار دیگران بود.

اما فناوری سلفی دستی با اختراع پهپادهایی که فقط برای عکس گرفتن از صاحبانشان طراحی شده بودند به اوج جدیدی رسید. در سال 2016، سایمون کانتور اولین پهپاد سلفی و فرصت‌های بیشتر عکس را به دنیا معرفی کرد.

امروزه با خرید پهپاد پیکسی اسنپ یک دوربین پرنده در اختیارتان قرار می‌گیرد که می‌تواند برای گرفتن عکس‌های باورنکردنی شما را دنبال کند یا به دور شما بچرخد. شما حتی نیازی به بیرون آوردن تلفن خود ندارید، که فقط برای ذخیره فایل های تصویری شما لازم است، آماده ویرایش و اشتراک گذاری بعدا در اسنپ چت.

سلفی تاریخچه ای غنی و مثبت دارد

در اطراف سلفی ها منفی وجود دارد، اما جنبه های مثبت آنها نیز مهم است. واضح است که تاریخچه و تکامل سلفی طولانی و جذاب است که نبوغ انسان را با میل به ابراز وجود و ثبت لحظات مهم ترکیب می کند.

سلفی همچنین به یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای اشتراک‌گذاری اخبار و ارتباط با دیگران تبدیل شده است. نه تنها این، بلکه ذهن مخترعان را به سمت فناوری های بزرگتر و بهتر سوق می دهد. مزایای زیادی برای دور زدن.