همه در مورد ردیابی و ردیابی آنلاین می دانند، درست است؟ در واقع، این دو اصطلاح قابل تعویض نیستند. پس واقعاً منظورشان چیست؟
تعامل شما در شبکه جهانی وب مانند ردپایی در امتداد ساحل دریا، ردپایی بر جای می گذارد. فعالیت های آنلاین شما قابل نظارت است. اگرچه این نظارت به خودی خود شرورانه نیست، اما عاقلانه است که بدانیم چگونه انجام می شود.
ردیابی و ردیابی تکنیک های اصلی پایش ردپای دیجیتالی هستند. و در حالی که آنها اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، تفاوت های ظریفی دارند که آنها را متمایز می کند.
ردیابی چیست؟
ردیابی رعایت مسیر شما در وب است. این شامل صفحات وبی است که روی آنها کلیک می کنید و حرکات عمومی آنلاین شما.
ردیابی همچنین به عنوان ردیابی داده یا وب شناخته می شود تا آن را از ردیابی که در لجستیک رخ می دهد متمایز کند. معمولاً وب‌سایت‌ها ترجیحات کاربران را برای تنظیم آگهی‌ها و درخواست‌ها بر اساس نیازها و علاقه‌های هر کاربر مطالعه می‌کنند. این باعث می شود تا تجربیات آنلاین جذابی ایجاد شود.
داده‌ها در حین ردیابی توسط ابزارهای نامشخصی مانند کوکی‌ها، پیکسل‌های ردیابی یا بیکن‌های وب جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل می‌شوند.
ردیابی برای چه کسانی مفید است؟
ردیابی، هر چند که ممکن است مشکوک به نظر برسد، چندین مزیت را برای شما به عنوان یک کاربر و مالک وب سایت ارائه می دهد. زمانی که محتوایی که می‌بینید بر اساس علایق شما شخصی‌سازی می‌شود، جستجوی شما را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد و در عین حال تجربه مروری روانی را فراهم می‌کند. و اگر این مورد برای کاربران وب سایت شما باشد، آنها بیشتر درگیر خواهند شد و بعید است که ناراضی آن را ترک کنند.
ردیابی وب همچنین به تشخیص زودهنگام جرم، کلاهبرداری سایبری و حملات فیشینگ کمک می کند.
با این حال، از بین بردن احساس ترسناک تماشا شدن می تواند سخت باشد. مطمئناً وقتی همه تبلیغاتی که ظاهر می شوند به جستجوهای اخیر شما مربوط می شود وحشتناک است – هیچ کس دوست ندارد حریم خصوصی آنها تجاوز شود.
همچنین خطر دسترسی یک شخص ثالث شرور به داده های جمع آوری شده توسط کوکی ها یا وب بیکن ها وجود دارد. بنابراین در حالی که ردیابی دارای مزایایی است، دارای معایبی نیز می باشد.
ردیابی به چه معناست؟
ردیابی شامل شناسایی منبع حمله یا تهاجم است. به آن به عنوان اقدامات یک کارآگاه در یک رمان معمایی برای یافتن “whodunnit” فکر کنید.
این شامل بررسی گزارش‌های سیستم یا سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS) برای ردیابی حرکات متجاوز است. با استفاده از ردیابی، حتی می توان متوجه شد که چگونه یک سیستم نقض شده است.
ردیابی یک راه مطمئن برای جلوگیری از نفوذ مجدد است. این به محافظت از داده های کاربر و جلوگیری از تغییر یا سرقت منابع سیستم کمک می کند.
آیا ردیابی سود یا ضرر دارد؟
ردیابی می تواند برای صاحبان وب سایت و حتی بازاریابان مفید باشد. این می تواند به مجری قانون و مؤسساتی که اخیراً مورد حمله قرار گرفته اند کمک کند تا روش حمله سایبری را تعیین کنند.
با این حال، این اقدام امنیت سایبری می‌تواند برای اهداف مخربی مانند سرقت سایبری، سرقت هویت و کلاهبرداری نیز مورد استفاده قرار گیرد. این می تواند به طور ناخواسته به کاربران آسیب برساند و باعث از بین رفتن اعتبار سایت شود.
در حالی که ردیابی به خودی خود بد نیست، اگر با نیت مخرب انجام شود می تواند بد باشد.
مقایسه ردیابی و ردیابی
ردیابی و ردیابی اصطلاحات مشابه با املای مشابه هستند. در نتیجه، بسیاری از کاربران اینترنت به راحتی با این اصطلاحات دوقلو گیج می شوند. بنابراین در اینجا مقایسه کامل این دو مفهوم وجود دارد.
آیا ردیابی و ردیابی یکسان هستند؟
ردیابی با ردیابی یکسان نیست. با این حال، آنها چند شباهت دارند.
- آنها هر دو منبع اعمال یا رفتار کاربران یا مزاحمان را شناسایی می کنند.
- هر دو مفهوم شامل جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها می شود.
- بسیاری از کاربران آنها را تهاجمی می دانند زیرا هدف دقیق جمع آوری داده ها به ندرت آشکار می شود.
- ردیابی و ردیابی هر دو نیازمند پادمان‌هایی هستند، یعنی محدودیت‌های قانونی و رمزگذاری داده‌ها برای اطمینان از عدم نشت داده‌ها.
تفاوت بین ردیابی و ردیابی چیست؟
اگرچه مشابه است، ردیابی و ردیابی کاملاً متمایز هستند.
هر دو در امنیت سایبری ضروری هستند، اما کاربردهای آنها متنوع است. در حالی که ردیابی بر جمع آوری داده های بلادرنگ متمرکز است، ردیابی یک اقدام تحقیقاتی و پیشگیرانه پس از نقض داده ها است.
Tracing دنباله دیجیتالی یک مهاجم را دنبال می کند تا از تکرار حملات مشابه جلوگیری کند. در همین حال، ردیابی با ثبت الگوهایی که نشان دهنده فعالیت های تقلبی یا مخرب قریب الوقوع است، از حملات جلوگیری می کند.
تفاوت بین ردیابی و ردیابی را بیاموزید
ردیابی و ردیابی وب دو مورد از رایج ترین روش های جمع آوری داده ها در اینترنت هستند. و هر دو روش مطمئناً جای خود را دارند – یکی نمی تواند جایگزین دیگری شود.
در حالی که ردیابی وب برای جمع آوری داده های کاربران برای اهداف بازاریابی و تبلیغات استفاده می شود، ردیابی اغلب در امنیت سایبری و سلامت عمومی استفاده می شود. درک تفاوت بین این دو مفهوم برای تضمین حریم خصوصی و امنیت آنلاین حیاتی است.