صدای همه موسیقی یکسان است، درست است؟ خیلی هم ساده نیست.
خلاصه عناوین
- چیزی که من به آن گوش می دهم
- تست صوتی کور
- نتایج آزمون صوتی
- آیا صدای با وضوح بالا ارزش آن را دارد؟
نکات کلیدی
- برای شنوندگان معمولی در تجهیزات متوسط تشخیص فایل‌های صوتی معمولی و با وضوح بالا ممکن است سخت باشد.
- حتی در تجهیزات اولیه، فرمت های صوتی با کیفیت بالاتر می توانند تفاوت قابل توجهی ایجاد کنند.
- برنامه های پخش با کیفیت بالاتر در سرویس هایی مانند Spotify ممکن است ارزش سرمایه گذاری برای علاقه مندان به موسیقی را داشته باشد.
صدای همه موسیقی یکسان است، درست است؟ خیلی هم ساده نیست.
من اخیراً یک آزمایش آنلاین پیدا کردم تا ببینم آیا می توانم فایل های صوتی با وضوح بالا را از فایل های معمولی تشخیص دهم. سرویس‌های استریم صدای با کیفیت بالاتری را ارائه می‌کنند و هزینه بیشتری را برای این امتیاز دریافت می‌کنند. آیا آنها ارزش پول را دارند؟ این چیزی است که من یاد گرفتم.
چیزی که من به آن گوش می دهم
تجهیزاتی که من به آنها گوش می دهم نسبتاً متوسط هستند. این یک لپ‌تاپ معمولی Dell و یک جفت هدفون سیمی ارزان قیمت سونی است. من همیشه هدفون های سیمی را ترجیح می دهم زیرا آنها فقط کار می کنند. تنها چیزی که نیاز دارم این است که آنها را به برق وصل کنم، و آنها بانک را خراب نمی کنند. این دستگاه صوتی اصلی من زمانی است که در حال کار یا گشت و گذار در وب هستم. با وجود اینکه من از طرفداران پر و پا قرص وینیل هستم، منبع اصلی موسیقی من Spotify است. ممکن است این کیفیت صوتی دوست نداشته باشد، اما این چیزی است که من را در طول روز مشغول می کند.
تست صوتی کور
من با این تست از NPR مواجه شدم که قطعاتی از آهنگ ها را در چندین ژانر، از پاپ تا کلاسیک پخش می کند. به نظر می رسد آهنگ ها برای هر بازدید تصادفی شده اند. از شما خواسته می شود که روی آهنگی که به نظر شما بهترین است کلیک کنید و نشان می دهد که درست می گویید یا نه. سه فرمت صوتی عبارتند از MP3 128 kbps، MP3 320 kbps و WAV غیر فشرده.
این یک آزمایش کور است. تا زمانی که برای مقایسه منصفانه انتخاب نکنید، نمی‌دانید به کدام نوع فایل گوش می‌دهید.
نتایج آزمون صوتی
آهنگی که من موفق شدم WAV فشرده نشده را تشخیص دهم، آهنگ a cappela سوزان وگا، Tom’s Diner بود، آهنگ آغازین آلبوم Solitude Standing در سال 1987. این مهم بود زیرا این آهنگ همان چیزی بود که الگوریتم اصلی MP3 بر اساس آن ساخته شد تا گرمای صدای Vega را برجسته کند.
شاید دلیلش این بود که سوزان وگا بیشتر از بقیه به سلیقه من نزدیک بود. من آنقدرها طرفدار موسیقی هیپ هاپ، پاپ یا کلاسیک نیستم که در آن ها نیز حضور داشتند.
آهنگ Jay-Z تام فورد آهنگی بود که از دستش رفت، اگرچه MP3 با نرخ بیت بالا را انتخاب کردم. هیپ هاپ ممکن است بیشتر در مورد باس باشد تا تفاوت های ظریف در کیفیت صدا. NPR اشاره کرد که Jay-Z یک سرمایه‌گذار در Tidal، یک سرویس پخش موسیقی دوست‌پسند است.
یکی از آهنگ‌هایی که من موفق شدم به درستی از آن استفاده کنم، Speed of Sound از Coldplay بود، اما ممکن است حدس خوش شانسی باشد. مجبور شدم برای شنیدن تفاوت بین Wav های فشرده نشده و MP3 های 320 کیلوبیت بر ثانیه تلاش کنم.
نیل یانگ همچنین پخش کننده صوتی قابل حمل خود را از طریق پونو به بازار عرضه کرد، و همچنین از طریق آهنگ There’s A World از آلبوم Harvest در این مسابقه شرکت داشت. این آهنگ انحرافی از سبک فولک-راک یانگ است زیرا او توسط یک ارکستر حمایت می شود. این آهنگ همچنین روی پلیرهای پونو از قبل نصب شده است. حیف این یکی رو هم از دست دادم فکر می کنم یانگ از من ناامید می شود، با توجه به اینکه او در گذشته چقدر نسبت به صدای دیجیتال انتقاد کرده است. ببخشید نیل!
یکی از چیزهایی که در مورد آزمایش مرا شگفت زده کرد این بود که اگرچه حذف فایل های MP3 با نرخ بیت پایین برای من آسان بود، اما انتخاب بین MP3 های با نرخ بیت بالاتر و WAV های غیرفشرده سخت تر بود. شاید اگر از یک تقویت کننده استریو واقعی استفاده می کردم، احتمالاً از لوله های خلاء استفاده می کردم، به جای برخی از هدفون های سیمی ارزان قیمت که به لپ تاپ وصل شده بودند، می توانستم تفاوت را راحت تر تشخیص دهم.
از سوی دیگر، این ممکن است گواهی بر این باشد که الگوریتم‌های فشرده‌سازی صوتی مدرن، حتی الگوریتم‌هایی مانند MP3، چقدر خوب مهندسی شده‌اند. من باید توجه زیادی داشته باشم تا تفاوت بین یک قطعه موسیقی خوب ضبط شده و تسلط بر روی Ogg Vorbis یا MP3 از یک CD را تشخیص دهم، البته تا زمانی که نرخ بیت به اندازه کافی بالا باشد.
آیا صدای با وضوح بالا ارزش آن را دارد؟
درس این است که اگر شنونده متوسطی در تجهیزات متوسط هستید، ممکن است نتوانید تفاوت‌های صوتی معمولی را با صدای دیجیتالی با رزولوشن بالا با درجه ادیوفیل بشنوید. با این حال، برنامه‌های پخش با کیفیت بالاتر Spotify یا سرویس‌های پخش صوتی با وضوح بالا مانند Tidal یا Qobuz ارزش سرمایه‌گذاری را دارند، به‌خصوص اگر فردی مثل من هستید که واقعاً از گوش دادن به موسیقی لذت می‌برید.
حتی در تجهیزات ابتدایی تر، صدای با کیفیت بالاتر و نرخ بیت بالاتر به طور مداوم با فایل های MP3 با نرخ بیت پایین تر متفاوت است.