به‌عنوان یک علاقه‌مند به موسیقی، در مورد هدفون بسیار حساس هستم. من معمولاً نمی‌خواهم پول نقد به آنها بدهم مگر اینکه بدانم می‌توانند تحویل بدهند. در طول سال‌ها، من چک لیستی از آزمایش‌های سریعی را که می‌توانید در فروشگاه یا حتی در خانه انجام دهید، اصلاح کرده‌ام که به من کمک می‌کند تا درک درستی از آنچه که یک جفت هدفون می‌تواند انجام دهد، داشته باشم. این آزمایش‌ها برای سایر دستگاه‌های صوتی مانند هدفون یا هدفون نیز اعمال می‌شود.
خلاصه عناوین
- کیفیت صدا و محدوده فرکانس
- راحتی و تناسب
- جداسازی و حذف نویز
- دسترسی به دکمه های کنترل
- کیفیت میکروفون
- گزینه های اتصال
به‌عنوان یک علاقه‌مند به موسیقی، در مورد هدفون بسیار حساس هستم. من معمولاً نمی‌خواهم پول نقد به آنها بدهم مگر اینکه بدانم می‌توانند تحویل بدهند. در طول سال‌ها، من چک لیستی از آزمایش‌های سریعی را که می‌توانید در فروشگاه یا حتی در خانه انجام دهید، اصلاح کرده‌ام که به من کمک می‌کند تا درک درستی از آنچه که یک جفت هدفون می‌تواند انجام دهد، داشته باشم. این آزمایش‌ها برای سایر دستگاه‌های صوتی مانند هدفون یا هدفون نیز اعمال می‌شود.
1 کیفیت صدا و محدوده فرکانس
بیشتر گوش های انسان می توانند بین 20 تا 20000 هرتز بشنوند. به زبان ساده، هر چه عدد کمتر باشد، باس عمیق تر است. هرچه این عدد بیشتر باشد، سه برابر واضح تر است. من بیشتر به این علاقه دارم که هدفون ها چگونه فرکانس های بین این دو را کنترل می کنند زیرا معتقدم بیشتر موسیقی ها اینجا زندگی می کنند.
برای آزمایش این، من معمولاً چند آهنگ مورد علاقه خود را از ژانرهای مختلف پخش می کنم. من با چیزهای بیس سنگین شروع می کنم، مانند فانک یا داب استپ، تا ببینم آیا هدفون می تواند آن ضربه های پایین را بدون غرق کردن همه چیز ارائه دهد. اگر باس بر میانه ها و اوج ها غلبه کند، احتمالا آن را رها خواهم کرد. من نمی‌خواهم آواز یا سازها طوری به نظر برسند که یک ساب ووفر آنها را خفه می‌کند.
در مرحله بعد، من به چیزی متعادل تر تغییر می کنم تا بررسی کنم که هدفون چگونه با ارتفاعات متوسط و اوج برخورد می کند. یکی از ترفندهایی که من همیشه از آن استفاده می کنم، نواختن یک قطعه کلاسیک با یک ارکستر کامل است. هیچ راهی بهتر از گوش دادن به همه آن سازها که با هم کار می کنند برای درک نحوه عملکرد هدفون با طیف گسترده ای از فرکانس ها وجود ندارد. اگر بتوانم ویولن‌ها، طبل‌ها، بوق‌ها و زمزمه‌های کم‌حجم ویولن سل را بدون تسلط بر یک قسمت انتخاب کنم، این نشانه خوبی است که صدا به خوبی متعادل است.
البته سلیقه هر کسی در صدا متفاوت است. برخی از مردم هدفون های باس سنگین را دوست دارند، در حالی که برخی دیگر صدای خنثی تر و با کیفیت استودیو را ترجیح می دهند. به همین دلیل است که توصیه می کنم با موسیقی هایی که گوش می دهید تست کنید.
اگر می‌خواهید عمیق‌تر در کیفیت صدا غوطه‌ور شوید، از آن استفاده کنید
Audiocheck’s
تست های جالب هدفون این راهنماهای گام به گام ترسیم شده به شما حس واقعی توانایی هدفون های جدیدتان را می دهد.
2 راحتی و تناسب
را
شکل سر هر کس متفاوت است، و چیزی که ممکن است برای یک نفر احساس خوبی داشته باشد می تواند برای دیگری یک کابوس کامل باشد. به همین دلیل است که من همیشه هدفون خود را به مدت 10 دقیقه یا بیشتر تست می کنم تا ببینم بعد از آن سر و گوشم چه احساسی دارد. این امر به ویژه در سبک های روی گوش و روی گوش، که در آن نیروی گیره می تواند راحتی را ایجاد کند یا آن را از بین ببرد، مهم است. می‌خواهم آنقدر محکم باشند که در جای خود بمانند، اما نه آنقدر سفت که احساس کنم جمجمه‌ام در حال خراب شدن است. اگر در اطراف شقیقه یا بالای سرم احساس درد کنم، برای من خوب نیست.
یک جفت هدفون خوب باید روی سرتان ناپدید شود و مدام شما را از حضور آن آگاه نکند. آنها همچنین باید مقداری قابلیت تنظیم داشته باشند. من آن را دوست دارم زمانی که فنجان های گوش می چرخند، و هدبند دارای طیف مناسبی از اکستنشن است. به این ترتیب، می‌توانم تناسب را برای جلوگیری از هر گونه فشار ناخوشایند تنظیم کنم.
به بالشتک های گوش هم توجه می کنم. آیا آنها نرم، مجلل و قابل تنفس هستند یا احساس می کنند کسی مقوا را به فنجان گوش چسبانده است؟ جنس و ضخامت روکش می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند، به خصوص اگر از عینک استفاده می کنید. اگر بالشتک‌ها خیلی سفت باشند، قاب‌های شما در کناره‌های سر فرو می‌روند و باعث می‌شوند بعد از چند دقیقه آنها را جدا کنید. اگر از عینک استفاده نمی‌کنید، می‌توانید با استفاده از عینک آفتابی ضخیم یا هر چیزی که روی گوش‌هایتان می‌نشیند، فقط برای شبیه‌سازی اثر، آن را امتحان کنید.
3 جداسازی و حذف نویز
را
قبل از شروع آزمایش، بدانید که جداسازی نویز و حذف نویز یکسان نیستند. برای جداسازی نویز، ترجیح می دهم آن را ساده نگه دارم. هدفون را می‌زنم و موسیقی یا پادکست را با صدای راحت پخش می‌کنم. سپس، من دنیای واقعی را شبیه سازی می کنم. به منطقه‌ای با صدای بلندتر راه می‌روم یا کنار پنجره‌ای می‌ایستم که ترافیک از آن عبور می‌کند. اگر هنوز بتوانم روی صدایم تمرکز کنم بدون اینکه صدا را زیاد کند، انزوا کار خود را انجام می دهد.
یک توصیه: اگر هدفون های داخل گوش را آزمایش می کنید و نوک گوش مهر و موم مناسبی ایجاد نمی کند، حتی بهترین هدفون های ایزوله کننده نیز احساس می کنند که نیمی از صدای اطراف شما را وارد می کنند. از امتحان سایزها یا مواد مختلف نترسید.
اکنون برای بخش سرگرم کننده – تست حذف نویز. اینجاست که من کمی خلاق می شوم. یکی از ترفندهای مورد علاقه من نزدیک شدن به چیزی با صدای بلند و نفرت انگیز است، مانند جاروبرقی در حال اجرا. وقتی نزدیک آن ایستاده‌ام، ویژگی لغو را روشن و خاموش می‌کنم تا میزان نویز کاهش‌یافته را مقایسه کنم. اگر غرش در یک زمزمه کسل کننده محو شود یا به طور کلی ناپدید شود، برای من یک پاس محکم است.
من همچنین به آزمایش حذف نویز در محیط های مختلف اشاره می کنم. برای مثال، هدفون‌ها را بیرون می‌برم، جایی که ترکیبی از صداها وجود داشته باشد، مانند اتومبیل‌هایی که در حال رانندگی هستند یا مردم در حال گپ زدن. اگر بتواند بدون ایجاد صدای عجیب و غریب یا خفه کننده، هرج و مرج را کاهش دهد، من تحت تأثیر قرار می گیرم.
4 دکمه های کنترل دسترسی
را
اگر برای دویدن یا رفت‌وآمد در قطار شلوغ بیرون هستم، باید دکمه‌های هدفون یا کنترل‌های لمسی‌ام بصری و پاسخگو باشند، به همین دلیل است که محل قرارگیری آنها را بررسی می‌کنم. آیا آنها در نقطه ای هستند که دسترسی به آن آسان باشد؟ برخی از هدفون‌ها دکمه‌هایشان را در مکان‌هایی قرار داده‌اند که بدون درآوردن کامل آنها نمی‌توان پیدا کرد.
در حالت ایده‌آل، دکمه‌ها باید به گونه‌ای قرار بگیرند که هنگام استفاده از هدفون، احساس طبیعی داشته باشند. اگر نمی توانید آنها را بدون جستجو پیدا کنید، این یک پرچم قرمز است. من همچنین با هدفونی مواجه شده‌ام که دکمه‌های آنها خیلی نزدیک به هم هستند و ضربه زدن تصادفی به هدفونی بسیار آسان است. وقتی می‌خواهم پادکست خود را متوقف کنم، نمی‌خواهم صدا را افزایش دهم.
بعد، بازخورد لمسی را بررسی می کنم. برخی از هدفون‌ها دارای دکمه‌هایی هستند که حالت نرمی دارند، به طوری که فشار دادن آنها هیچ نشانه‌ای از انجام کاری به شما نمی‌دهد. از طرف دیگر، دیگران یک کلیک رضایت‌بخش انجام می‌دهند که به شما امکان می‌دهد بدانید که کار درست را فشار داده‌اید. من همیشه دومی را ترجیح می دهم. اگر قصد دارید از هدفون خود در حین ورزش یا چند کار استفاده کنید، بسیار مهم است. شما می خواهید موسیقی خود را بدون فکر کردن در مورد آن کنترل کنید، و این تنها در صورتی امکان پذیر است که دکمه ها پاسخگو باشند و بازخورد واضحی ارائه دهند.
5 کیفیت میکروفون
من همیشه به کیفیت میکروفون هدفون توجه زیادی می‌کنم، به خصوص اگر قصد دارم از آن برای تماس، بازی یا ضبط یادداشت‌های صوتی استفاده کنم. اولین کاری که انجام می دهم این است که با یک دوست مورد اعتماد تماس می گیرم. من در مورد نحوه صدایم در مقایسه با تنظیمات معمولم بازخورد می خواهم. اگر بگویند صدایم خفه است یا انگار در یک تونل باد ایستاده ام، این یک نه بزرگ است. یک میکروفون خوب باید صدای شما را به وضوح بدون نویز یا اعوجاج بیش از حد پس زمینه دریافت کند. اگر در مورد پژواک یا صداهای عجیب و غریب متالیک شکایت می شنوید، این یکی دیگر از راه حل هاست.
در مرحله بعد، یک صدای ضبط سریع روی تلفن یا رایانه خود انجام می دهم. اکثر دستگاه‌ها برنامه‌های داخلی برای این کار دارند (مانند یادداشت‌های صوتی)، و این یک راه آسان برای شنیدن صدای شما برای دیگران است. من برای وضوح گوش می دهم – آیا می توانم هر کلمه را به طور مشخص بشنوم؟ یا به نظر می رسد که من از طریق یک لایه پنبه صحبت می کنم؟ نویز پس زمینه را هم چک می کنم. اگر میکروفون هر صدای کوچکی را در اتاق دریافت می‌کند – صدای تق تق‌های کیبورد من، صدای فن یا پارس سگ همسایه‌ام دو خانه پایین‌تر – هدفون مناسبی برای من نیست.
6 گزینه های اتصال
فرقی نمی‌کند که Team Wireless هستید یا سادگی یک هدفون سیمی را ترجیح می‌دهید، هر نوع اتصال نقاط قوت (و سردردهای بالقوه) خود را دارد.
هدفون های سیمی گزینه کلاسیک هستند و من به دلایل زیادی آنها را به هدفون های بی سیم ترجیح می دهم. یک چیزی که من همیشه اینجا تست می کنم خود کابل است. آیا آنها از جک 3.5 میلی‌متری استاندارد استفاده می‌کنند، یا این دوشاخه اختصاصی است که در صورت شکستن آن، من را به فکر تعویض آن می‌اندازد؟ در ضمن آیا کابل قابل جدا شدن هست؟ زیرا اگر اینطور باشد، اگر به مرور زمان آسیب دید، می توانید آن را به راحتی تعویض کنید، که یک امتیاز بزرگ است.
حالا برای وایرلس، من معمولاً می خواهم ببینم هدفون چگونه جفت شدن را انجام می دهد. من آزمایش می‌کنم که جابه‌جایی بین دستگاه‌ها چقدر آسان است – مثلاً از تلفن من به لپ‌تاپ من. اگر هر زمان که می‌خواهم دستگاه‌ها را عوض کنم مجبور باشم تنظیمات را بررسی کنم، آن هدفون را نمی‌خرم.
همچنین تاخیری برای بررسی وجود دارد. هدفون های سیمی هیچ تاخیری ندارند، در حالی که برخی از هدفون های بی سیم تاخیر قابل توجهی دارند که می تواند به طرز باورنکردنی خسته کننده باشد. من معمولاً این را با تماشای یک صحنه فیلم با دیالوگ یا اکشن زیاد آزمایش می کنم. اگر صدا با جلوه های بصری مطابقت نداشته باشد، برای من ممنوع است.
برخی از هدفون ها بهترین های هر دو دنیا را به شما می دهند و گزینه های سیمی و بی سیم را ارائه می دهند. اگر از آن دسته افرادی هستید که انعطاف پذیری جابجایی بین این دو را دوست دارید، این چیزی است که باید به آن توجه کنید. یکی از مواردی که من با هدفون های هیبریدی تست می کنم این است که صدای آنها در حالت سیمی در مقابل بی سیم چگونه است. گاهی اوقات، تفاوت قابل توجهی در کیفیت صدا وجود دارد، و قبل از انجام این کار باید بدانید.
همچنین، نحوه برخورد آنها با استفاده از میکروفون در طول تماس را دوباره بررسی می کنم. برخی از هدفون‌ها فقط به شما اجازه می‌دهند از میکروفون در حالت بی‌سیم استفاده کنید، و اگر نیاز به تماس در حین اتصال به برق داشته باشید، می‌تواند خسته‌کننده باشد.