فکر می کنید بعد از هشت سال استفاده مداوم، رایانه بازی من یک پا را در قبر خواهد داشت، اما هیچ نشانه ای از ترک نشان نداده است. به غیر از یک فن جدید CPU که در سال 2019 نصب کردم، نیازی به ارتقاء احساس نکرده‌ام و در نهایت به نحوه استفاده روزانه از دستگاه مربوط می‌شود. این چیزی است که بازی در رایانه های شخصی قدیمی به من آموخت.
فکر می کنید بعد از هشت سال استفاده مداوم، رایانه بازی من یک پا را در قبر خواهد داشت، اما هیچ نشانه ای از ترک نشان نداده است. به غیر از یک فن جدید CPU که در سال 2019 نصب کردم، نیازی به ارتقاء احساس نکرده‌ام و در نهایت به نحوه استفاده روزانه از دستگاه مربوط می‌شود. این چیزی است که بازی در رایانه های شخصی قدیمی به من آموخت.
1 صحنه مستقل معدن طلای سرگرمی است
اگرچه رایانه بازی من برای زندگی سالمندان آماده است، اما در بازی‌هایی که بازی می‌کنم و از آن لذت می‌برم، گلوگاه قابل توجهی ایجاد نکرده است – نه در حالی که صحنه مستقل مانند آن پررونق است. برای من، هند بهترین راه برای من بوده است، زیرا آنها اغلب از نوع بازی هایی که من با آن بزرگ شده ام تقلید می کنند.
جای تعجب نیست که این تجربه‌های کوچک مانند بازی‌های Vampire Survivors و Terraria بسیار سرگرم‌کننده بوده‌اند، زیرا بازی‌های مستقل بیشتر تجربی هستند. من مسافت پیموده شده را بسیار بیشتر از آنچه پیش بینی می کردم بدون افت کیفیت می گذرانم. انگار سرعت سنج ماشینم را عقب انداختم!
بهتر از همه، بازی‌های مستقل به ندرت سخت‌افزاری فراتر از آنچه من دارم توصیه می‌کنند. برای مثال Stardew Valley هیچ پردازنده گرافیکی و CPU خاصی را فهرست نمی‌کند – فقط حداقل 2 گیگابایت رم و 256 مگابایت حافظه ویدیویی. من آن را در پیک دارم، بنابراین اگر نتوانم بازی های AAA را روی رایانه شخصی بازی کنم واقعاً از دست می دهم؟
2 کیف پول من به طور قابل توجهی ضخیم تر است
علیرغم هجوم بازی‌های مستقل روی کیف پول من، متوجه شدم که دیگر در پشتیبانی زندگی نیست. مطمئناً، این تا حد زیادی به دلیل ارزان‌تر بودن بازی‌های مستقل است، اما بیشتر مربوط به سخت‌افزار قدیمی‌تر رایانه من است که به عنوان یک فیلتر خشن عمل می‌کند.
کامپیوتر من اساساً یک کپسول زمان 2015 است، بنابراین اکثر بازی‌های منتشر شده در آن زمان و قبل از آن به خوبی اجرا می‌شوند. در واقع، من هنوز در حال حذف لیست علاقه مندی هایی هستم که مربوط به رایانه شخصی من است. و به همین دلیل، من نیازی به ارتقاء ندارم. چرا وقتی به اندازه کافی خوب است، زحمت بکشیم، درست است؟
در مورد نسخه های جدید، من آنها را روی کنسول انتخاب می کنم. تمام پولی که پس انداز کردم در واقع به سمت Xbox Series S و PS5 من رفت، جایی که به هر حال دوست دارم بسیاری از بازی هایم را انجام دهم. اما علیرغم اینکه این گزینه در دسترس من است، من افزایشی در تعداد بازی های کنسول ندیده ام. کاملا برعکس، در واقع.
روشی که من به بازی های رایانه شخصی می پردازم به طور کلی بر عادت های خرج کردن من تأثیر گذاشته است. من بیشتر اوقات لیست علاقه مندی‌ها را انتخاب می‌کنم، زمانی که بازی‌ها در حال فروش هستند، آنها را انتخاب می‌کنم و از ارتقای سخت‌افزار عرق نمی‌کنم. به عبارت دیگر، کامپیوتر سالمندی من را تبدیل به فردی صرفه جویی کرده است.
3 كامپيوتر من هنوز هم شانس زندگي دوم دارد
زباله های الکترونیکی دغدغه همیشگی من است. من عاشق ابزارها و ابزارها هستم و عادت کرده ام از فناوری مذکور استفاده کنم تا زمانی که خراب شود. این شامل رایانه بازی من نیز می شود. این برای من خوب نیست که بدانم فقط در صورتی مشکل را بدتر می کنم که کامپیوتر را بدون اینکه حداقل آن را تغییر کاربری دهم، پرتاب کنم.
با در نظر گرفتن سخت افزار قدیمی آن، می تواند کاندیدای عالی برای زندگی دوم به عنوان یک ماشین لینوکس باشد. لینوکس بسیار سبک تر است و در نهایت به من در تلاش برای کاهش ضایعات الکترونیکی خود کمک می کند. هنوز هم می‌توانم بازی کنم، کار کنم، یا از آن برای یک پروژه سرگرم‌کننده استفاده کنم.
من همیشه به دنبال فرصت هایی برای پیشرفت مهارت های خودم هستم. من قبلاً برای بچه‌هایم رایانه‌ها را جمع‌آوری کرده بودم، اما هدفم استفاده از دستگاه‌ها بود. اجزاء باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرند. کامپیوتر قدیمی من؟ نه چندان
شاید روزی کامپیوترم را عوض کنم، اما در حال حاضر هیچ نشانه ای از ترک نشان نمی دهد. من اغلب به بازی‌های یکپارچهسازی با سیستمعامل، AA و مستقل می‌پردازم، بنابراین هرگز از توانایی‌هایش فراتر نمی‌روم. هر کاری را که لازم دارم انجام می دهد و سپس مقداری. تا زمانی که رایانه شخصی من تصمیم نگیرد روزی دیگر هرگز راه اندازی نشود، به بهترین شکل ممکن به حفظ آن ادامه می دهم.