اجازه ندهید سر و صدای ناخواسته عکس های شما را خراب کند.
نکات کلیدی
- نویز یک جنبه ذاتی از عکاسی است که می تواند وضوح را کاهش دهد، اما می توان آن را با تکنیک و درک صحیح به حداقل رساند.
- نویز در عکاسی از منابع مختلفی می آید، اما نکته کلیدی این است که بر نسبت سیگنال به نویز تمرکز کنید و اطمینان حاصل کنید که سیگنال (تصویر مورد نظر) قوی تر از نویز است.
- تکنیک های کاهش نویز عبارتند از: نوردهی صحیح تصویر، استفاده از ایزوی پایین تر، استفاده از ادغام HDR، اعمال کاهش نویز در حد اعتدال و استفاده از دوربینی با سنسور بزرگتر.
برخی سر و صدا را در آغوش می گیرند، برخی می خواهند از شر آن خلاص شوند. مهم نیست در چه سمتی هستید، این یک واقعیت است که نویز افکتی است که وضوح عکس ها را کاهش می دهد. تقریباً هر دوربینی ظرفیت گرفتن عکس‌های کم‌نویز را دارد و همه چیز به درک و تکنیک بستگی دارد که در اینجا خواهید آموخت.
نویز در عکاسی چیست؟
نویز در عکاسی یک سیگنال محیطی و غیرعمدی است که سنسور دوربین دریافت می کند. این سیگنال محیطی در همه دوربین ها وجود دارد و حتی در چشمان ما نیز وجود دارد. نباید با دانه ای که از فیلم می آید اشتباه گرفته شود. نویز معمولاً هنگام استفاده از تنظیمات ISO بالا و روشن کردن تصاویر تاریک بیشتر قابل مشاهده است.
در حالی که نمی توانید به طور کامل از شر آن خلاص شوید، می توانید بفهمید که چگونه با تکنیک و دانش مناسب آن را به حداقل برسانید.
چه چیزی باعث ایجاد نویز در عکاسی می شود؟
سر و صدا همیشه وجود دارد. این فقط این است که قابل مشاهده است یا نه. منابع نویز زیادی نیز وجود دارد. برخی از نویزها می توانند از حسگر، برخی از نویز الکتریکی و برخی دیگر از طبیعت کوانتومی فوتون ها ناشی شوند. با این حال، بهترین راه برای رسیدگی به نویز، درک نسبت سیگنال به نویز است.
نسبت سیگنال به نویز
به نوع نویز توجه نکنید، بلکه بیشتر به نسبت سیگنال (که همان تصویری است که می‌خواهید بگیرید) و نویز اهمیت دهید.
سیگنال تصویر را به همان اندازه سیگنال صوتی در نظر بگیرید. آن را با این نوار سطح سیگنال تجسم کنید، حداقل سیگنال نویز است که شما هیچ کنترلی روی آن ندارید. نوارهای قرمز نشان دهنده نویز و نوارهای سبز نشان دهنده سیگنال هستند.
جفت اول در سمت چپ دارای نویز کم و سیگنال بالا است، جفت دوم سیگنال کم دارد در حالی که نویز یکسانی دارد و جفت آخر سیگنال را بالا می‌برد تا قوی‌تر شود. همانطور که در جفت آخر مشاهده می کنید، داشتن نسبت کم به این معنی است که در نهایت نویز را بسیار بیشتر از تصویری که به درستی نوردهی می کنید افزایش می دهید.
در اینجا مثال دیگری از نسبت سیگنال به نویز در یک تصویر واقعی آورده شده است. اینها بزرگنمایی می شوند تا راحتتر بتوان نویز را دید.
تصویر اول در بالا به درستی نوردهی می شود، حتی در نقاط روشن بیش از حد نوردهی می شود، و تصویر دوم کم نور است. تصویر زیر کنار هم از تصویر کم نوردهی روشن شده است تا با نوردهی تصویر اول مطابقت داشته باشد. همانطور که می بینید، مقدار زیادی نویز وجود دارد زیرا سطوح نویز با سیگنال به میزان زیادی در مقایسه با تصویری که به درستی نوردهی شده است، افزایش می یابد.
چگونه در عکاسی از نویز جلوگیری کنیم؟
با تجسم‌سازی که در بالا ارائه کردیم، آموخته‌اید که باید نسبت بین سیگنال و نویز را افزایش دهید. در اینجا چند تکنیک برای استفاده از آن در عکاسی شما وجود دارد.
1. تصویر خود را به درستی در معرض دید قرار دهید
کلید دریافت نویز بسیار کم در عکس های شما این است که به سادگی تصاویر خود را به درستی در معرض دید قرار دهید. نوردهی مناسب تضمین می کند که قدرت سیگنال شما بسیار بالاتر از نویز است و نسبت بین نویز و سیگنال را افزایش می دهد.
اگر نقاط بسیار روشنی ندارید که باعث برش می شود، حتی می توانید تصاویر خود را کمی بیش از حد نوردهی کنید تا سیگنال قوی تری در مناطق تاریک تر دریافت کنید. سپس می توانید نوردهی را در لایت روم یا ویرایشگر عکس دلخواه خود کاهش دهید. بهتر است به کاهش نوردهی نیاز داشته باشید تا افزایش آن، زیرا کاهش نوردهی باعث کاهش نویز نیز می شود.
نوردهی به سرعت شاتر، ISO و دیافراگم محدود نمی شود. برای دریافت نوردهی مناسب می توانید از نورها، بازتابنده ها، سه پایه و حتی ادغام HDR به نفع خود استفاده کنید.
2. از ISO پایین تر استفاده کنید
ایزوهای بالاتر با افزایش ولتاژ در سنسور، سطح نویز الکتریکی را افزایش داده و آن را حساس تر می کند. مزیت این است که شما به سرعت شاتر طولانی نیاز ندارید، اما به قیمت کاهش نسبت سیگنال به نویز است.
با این حال از بالا بردن ISO دوربین خود نترسید. هر دوربین متفاوت است. برخی از مدل های دوربین نویز کمتری در سطوح ISO مشابه دوربین های دیگر دارند. ما پیشنهاد می کنیم دوربین خود را آزمایش کنید و بالاترین تنظیمات ISO را پیدا کنید که دوربین شما همچنان می تواند کمترین نویز را داشته باشد.
یک سه پایه می تواند به شما کمک کند تا عکس های ISO پایین تری داشته باشید زیرا می توانید با خیال راحت از زمان های شاتر طولانی تر استفاده کنید. با این حال، اگر به صورت دستی عکاسی می کنید، باید سعی کنید کمترین ISO را که می توانید با آن عکس بگیرید، هدف بگیرید. حدود 1/(فاصله کانونی) به عنوان یک قاعده کلی. به عنوان مثال، 1/40 ثانیه برای فاصله کانونی موثر 40 میلی متر. با این حال، اگر به ثبات دست خود اطمینان دارید، می توانید آهسته تر پیش بروید.
3. از HDR Merging استفاده کنید
ادغام HDR یک تکنیک عالی پس از پردازش برای استفاده در مواقعی است که صحنه ای با محدوده نوری فراتر از توانایی دوربین شماست. ادغام HDR اساساً گرفتن چندین عکس با نوردهی های مختلف و ادغام آنها با یکدیگر برای به دست آوردن متعادل ترین تصویر است.
اگر صحنه‌ای با هایلایت فوق‌العاده روشن دارید که قبل از اینکه دوربین شما بتواند مناطق تاریک‌تر را به درستی در معرض دید قرار دهد، قطع می‌شود، ادغام HDR بسیار مفید است. باید بررسی کنید که آیا دوربین شما قبلاً این عملکرد را دارد یا خیر، اما اگر نداشت، می توانید از Lightroom برای ادغام آنها برای شما استفاده کنید. اگر از Lightroom استفاده نمی کنید، نحوه ایجاد تصاویر HDR در فتوشاپ با Camera RAW را بررسی کنید.
برای مثال این سه تصویر بالا را در نظر بگیرید. مورد اول دارای یک برجسته واقعا روشن است که در آن جزئیات در آن نواحی از بین می رود، دومی دارای نوردهی متعادل است و آخرین مورد بسیار تاریک است اما جزئیات را در هایلایت نشان می دهد. سپس می‌توانیم اینها را در لایت روم ترکیب کنیم، هایلایت‌ها را کم کنیم، سایه‌ها را افزایش دهیم و این تصویر کاملاً نوردهی شده را با کمترین نویز زیر استخراج کنیم.
4. از کاهش نویز استفاده کنید
من طرفدار زیادی از کاهش نویز نیستم، زیرا می تواند تصاویر را نرم و لطیف کند. با این حال، می توان از آنها در مقادیر متوسط برای بهبود تصویر استفاده کرد. باید از استفاده از آن در جایی که متن، چهره و جزئیات دقیق وجود دارد اجتناب کنید، زیرا این موارد را صاف می کند.
عکس‌های پرتره، حیات وحش، مناظر و موارد مشابه، همگی می‌توانند از کاهش نویز بهره ببرند، البته تا زمانی که در این کار زیاده‌روی نکنید. می توانید از کاهش نویز در فتوشاپ یا لایت روم استفاده کنید، اما راه حل های هوش مصنوعی مانند Topaz DeNoise نیز وجود دارند و به سرعت در حال بهبود هستند.
5. از دوربینی با سنسور بزرگتر استفاده کنید
یک سنسور بزرگتر می تواند نور بیشتری را جمع آوری کند، یعنی قدرت سیگنال بیشتری برای غلبه بر نویز محیط در سیستم. شما معمولاً با حسگرهای بزرگ از نظر نویز آزادی بیشتری دارید، زیرا می‌توانید ISO پایین‌تر، دیافراگم بالاتر و سرعت شاتر سریع‌تر را به دلیل افزایش سطح جذب نور اجرا کنید.
اگر می‌خواهید با افزایش دیافراگم عمق بیشتری ثبت کنید، نمی‌خواهید ISO خود را به میزان زیادی افزایش دهید تا میزان نویز را کاهش دهید، اما همچنین نمی‌خواهید سرعت شاتر خود را پایین بیاورید وگرنه در نهایت به این نتیجه خواهید رسید. با یک عکس لرزان شما همچنان با این مشکلات با یک سنسور بزرگتر مواجه خواهید شد، اما به میزان کمتری در مقایسه با سنسورهای برش خورده.
با این حال، ما به شما پیشنهاد نمی کنیم که تصمیمات خرید خود را تنها بر اساس عملکرد نویز بگیرید. هنگام انتخاب بین سنسور برش خورده و فول فریم، موارد بسیار بیشتری وجود دارد که باید در نظر بگیرید.
با کاهش نویز تصویر، عکس‌های واضح‌تری دریافت کنید
با وجود دوربین‌های جدیدتر که عملکرد نویز شگفت‌انگیزی دارند، عکس‌های بسیار شگفت‌انگیزی که با دوربین‌های قدیمی‌تر گرفته شده‌اند، خواهید دید. تقریباً هر دوربینی وقتی در دستان مناسب باشد، پتانسیل عملکرد خوب و حداقل نویز را دارد. از این دانش نسبت سیگنال به نویز برای بهبود وضوح عکس های خود در جلسه عکاسی بعدی خود استفاده کنید.