اصطلاح “وابستگی ها” اغلب هنگام دانلود بسته ها در لینوکس استفاده می شود. اما این یعنی چه؟
ممکن است درباره وابستگی‌های بسته در لینوکس شنیده باشید و فکر کرده باشید که این وابستگی‌ها چیست. وابستگی ها ممکن است گیج کننده به نظر برسند، اما ابزارهایی در لینوکس وجود دارد که مطمئن شوید هر برنامه ای که نصب می کنید تمام اجزای مورد نیاز خود را دارد.
بیایید وابستگی های لینوکس و تأثیر آنها بر مدیریت بسته در لینوکس را درک کنیم.
برنامه های لینوکس از بلوک های سازنده نرم افزار ساخته شده اند
وابستگی های لینوکس چیزهایی هستند که یک برنامه برای اجرا به آنها نیاز دارد. این به این دلیل است که توسعه دهندگان لینوکس تمایل دارند برنامه ها را به صورت ماژولار بنویسند. این به “فلسفه یونیکس” ایجاد برنامه ها از اجزای کوچکتر برمی گردد.
وابستگی ها معمولاً کتابخانه های مشترک هستند. آنها ممکن است برای مواردی مانند دسترسی به پایگاه های داده، استفاده از پروتکل های شبکه یا ترسیم عناصر گرافیکی روی صفحه باشند. در حالی که برنامه‌های اختصاصی از کتابخانه‌های مشترک نیز استفاده می‌کنند، انجام این کار در دنیای لینوکس آسان‌تر است، زیرا معمولاً منبع باز هستند.
وابستگی ها نیز می توانند برنامه های کامل باشند. یک الگوی رایج در دنیای لینوکس، ساختن یک رابط کاربری گرافیکی برای یک برنامه خط فرمان موجود است.
استفاده از کتابخانه های مشترک توسعه را آسان تر می کند زیرا توسعه دهندگان مجبور نیستند هر بار که می خواهند یک برنامه جدید ایجاد کنند، راه های جدیدی برای انجام کارها ارائه دهند.
چگونه مدیران بسته نصب نرم افزار لینوکس را آسان تر می کنند؟
می‌توانید کد منبع را از وب‌سایت یک برنامه متن‌باز دانلود کنید و سعی کنید خودتان آن را کامپایل کنید، اما اغلب با این خطا مواجه می‌شوید که چیزی گم شده است. این به این دلیل است که این پروژه ها هیچ گونه وابستگی به برنامه خود ندارند. آنها فرض می کنند که شما یا آنها را قبلاً نصب کرده اید یا مایل به انجام این کار هستید.
این در دوران یونیکس اصلی که روی رایانه‌های کوچک و مین‌فریم‌ها با کارکنان اختصاصی مدیریت اجرا می‌شد، به خوبی کار می‌کرد، اما زمانی که لینوکس در رایانه‌های شخصی محبوب شد، مدیریت روش قدیمی برای کاربران مجردی که شاید تعداد زیادی از آنها نداشتند، دشوار بود. تجربه یونیکس
توزیع‌های لینوکس شروع به استفاده از ابزارهای مدیریت بسته‌ها کردند که وابستگی‌ها را ردیابی می‌کردند، آنها را از طریق اینترنت دانلود می‌کردند، آنها را نصب می‌کردند و زمانی که نسخه‌های جدید منتشر می‌شد، آنها را به‌روز نگه می‌داشتند.
Flatpak و Snap آخرین تلاش‌ها برای مدیریت وابستگی‌ها با ارسال آنها با یک برنامه هستند. به این ترتیب، وابستگی‌ها و برنامه بهتر می‌توانند همگام شوند. توسعه دهندگان کنترل بیشتری بر نحوه رفتار یک برنامه زمانی که به دست کاربر می رسد دارند.
نحوه مشاهده وابستگی بسته ها در لینوکس
وب سایت های بسته توزیع لینوکس می توانند هر گونه وابستگی بسته را نشان دهند. با استفاده از مدیریت بسته نیز می توانید ببینید که یک بسته چه وابستگی هایی دارد.
در دبیان یا اوبونتو، از APT استفاده کنید:
apt show [packagename]
در Arch، از pacman با گزینه -Si استفاده کنید. بخش “بستگی دارد” وابستگی ها را نشان می دهد.
pacman -Si [packagename]
در خانواده Red Hat از توزیع‌های لینوکس، از DNF استفاده کنید:
dnf deplist [packagename]
اکنون در مورد وابستگی های بسته لینوکس می دانید
وابستگی ها در لینوکس چندان مرموز نیستند. آنها نشان می دهند که چگونه برنامه های لینوکس از اجزای کوچکتر ساخته شده اند. مدیران بسته کار نصب نرم افزار را با ردیابی بسته ها آسان تر می کنند.
همچنین می توان دید که یک بسته دارای چه وابستگی هایی است. آنها همچنین دلیلی هستند که چرا باید مدیر بسته خود را هنگام نصب برنامه های جدید به روز نگه دارید.