رابط گرافیکی که بر روی دسکتاپ لینوکس خود مشاهده می کنید از بسته های ابزار رابط کاربری گرافیکی برخوردار است. در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد چارچوب های رابط کاربری گرافیکی در لینوکس بدانید.
جعبه ابزار رابط کاربری گرافیکی لینوکس ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما ظاهر و احساس دسکتاپ لینوکس مدرن را مشخص می کند. در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد آنها بدانید.
برنامه‌های رابط کاربری گرافیکی لینوکس از جعبه‌های ابزار برای آسان‌تر کردن توسعه استفاده می‌کنند
X Window System، سرور اصلی نمایشگر است که امروزه روی دسکتاپ های لینوکس استفاده می شود. در حالی که ممکن است عناصر یک رابط گرافیکی را ارائه دهد، به خودی خود هیچ عنصر رابط کاربری را ارائه نمی کند. این یک انتخاب طراحی عمدی از سوی توسعه دهندگان اصلی است.
X نمی داند چگونه تزئینات پنجره را بکشد. این دکمه ها را در ویندوز نمی کشد یا هیچ عنصر متنی را نشان نمی دهد. همه این موارد توسط جعبه ابزار انجام می شود.
جعبه ابزار X به توسعه دهندگان راهی برای تعریف عناصر گرافیکی بدون نیاز به انجام همه کارها به صورت دستی ارائه می دهد. به جای نوشتن کدی که به کاربران اجازه می دهد فایل ها را از یک کادر محاوره ای انتخاب کنند، می توانند آن را در یک کتابخانه ذخیره کنند.
این جعبه ابزار همچنین در میان برنامه هایی که از آنها استفاده می کنند، ظاهر و احساسی را ارائه می دهند. ویندوز و macOS استراتژی مشابهی را به کار می گیرند، اما آنها فقط یک سبک اصلی دارند که اعمال می کنند.
از آنجایی که لینوکس یک رابط کاربری گرافیکی استاندارد ندارد، برنامه های مختلف اغلب از جعبه ابزار متفاوتی استفاده می کنند. برای پیچیده تر کردن کارها، می توانید از همان جعبه ابزار لینوکس برای ساختن برنامه ها برای این پلتفرم های اصلی دیگر استفاده کنید.
نصب برنامه های X مانند xcalc که از جعبه ابزار اصلی استفاده می کنند امکان پذیر است. اگر این کار را انجام دهید، متوجه خواهید شد که آنها بسیار قدیمی به نظر می رسند.
دو ابزار اصلی رابط کاربری گرافیکی: Qt و GTK
دو ابزار اصلی که امروزه در محیط‌های دسکتاپ لینوکس مدرن استفاده می‌شوند، Qt و GTK هستند. اولی عمدتاً با KDE Plasma مرتبط است، زیرا KDE اصلی با استفاده از Qt ساخته شد و پروژه تا به امروز با آن باقی مانده است.
GNOME و Xfce از جعبه ابزار GTK استفاده می کنند که در ابتدا برای GIMP توسعه داده شده بود، زیرا Qt زمانی که برای اولین بار در دهه 90 توسعه یافت مجوز اختصاصی داشت.
علیرغم ارتباط آنها با لینوکس، Qt و GTK چند پلتفرم هستند و می توانید از آنها در سیستم های مشابه یونیکس و همچنین برای ساخت برنامه های Windows و macOS استفاده کنید.
چرا دو برنامه در یک ماشین می توانند بسیار متفاوت به نظر برسند؟
با توجه به آگنوستیک UI X، برنامه های مختلف در یک دستگاه می توانند ظاهر بسیار متفاوتی داشته باشند. این ممکن است یکی از دلایلی باشد که دسکتاپ های لینوکس برای به دست آوردن مقبولیت در بین کاربران اصلی تلاش کرده اند.
گنوم و KDE سعی می‌کنند با ترکیب کردن برنامه‌ها با استفاده از جعبه‌ابزار مورد علاقه‌شان با سیستم‌هایشان و تشویق کاربران به استفاده از برنامه‌هایی که با استفاده از جعبه ابزار اصلی ساخته شده‌اند، در هنگام انتخاب برنامه‌های جدید برای نصب، این مشکل را برطرف کنند.
کاربران می توانند هر برنامه ای را که دوست دارند بر روی یک سیستم لینوکس نصب کنند. این رویکرد به رابط های کاربری، نمونه ای از انعطاف پذیری لینوکس است.
اکنون در مورد جعبه ابزار رابط کاربری گرافیکی لینوکس می دانید
جعبه ابزار ظاهر و احساس برنامه های لینوکس مدرن را تعریف می کند. آنها توسعه را با ارائه عناصر گرافیکی به توسعه دهندگان ساده می کنند به جای اینکه آنها مجبور باشند آنها را از ابتدا بنویسند.
Qt و GTK زیربنای دسکتاپ مدرن KDE، GNOME و Xfce هستند. آنها همچنین می‌توانند برنامه‌های لینوکس را با ابزارکیت‌های مختلف که ظاهر متفاوتی دارند، بسازند.
انتخاب دسکتاپ لینوکس به معنای انتخاب یک جعبه ابزار در زیر آن است. به نظر می رسد همه افراد مورد علاقه شخصی خود را دارند، اما اینکه کدام یک را بیشتر دوست دارید، بستگی به انتظار شما از دسکتاپ دارد.