رسانه های اجتماعی و حریم خصوصی دو دیدگاه متضاد هستند. برخی حریم خصوصی را در اولویت قرار می دهند و ردپای آنلاین خود را محدود می کنند، در حالی که برخی دیگر برای حفظ ارتباط آن را به خطر می اندازند. در اینجا دلایل این مبادله وجود دارد و اینکه چرا من شخصاً زندگی اجتماعی خود را بر حریم خصوصی ارزش می دهم.
رسانه های اجتماعی و حریم خصوصی دو دیدگاه متضاد هستند. برخی حریم خصوصی را در اولویت قرار می دهند و ردپای آنلاین خود را محدود می کنند، در حالی که برخی دیگر برای حفظ ارتباط آن را به خطر می اندازند. در اینجا دلایل این مبادله وجود دارد و اینکه چرا من شخصاً زندگی اجتماعی خود را بر حریم خصوصی ارزش می دهم.
1 هنجارها و انتظارات اجتماعی
وقتی برای اولین بار به شبکه های اجتماعی پیوستم، اهمیت زیادی به حریم خصوصی نداشتم. به اشتراک گذاری اطلاعات و عکس های شخصی با دوستان و خانواده معمول بود. با ورود افراد بیشتری به فضا، فعال بودن در رسانه های اجتماعی و تعامل با دیگران مورد انتظار بود. این می تواند شما را وادار کند که حریم خصوصی خود را صرفاً برای جا افتادن و پذیرش اجتماعی به خطر بیاندازید.
در مواقع دیگر، حریم خصوصی من بدون انتخاب زیاد به خطر افتاد. من سال ها قبل از خرید متا (صاحب فیس بوک، اینستاگرام و غیره) از واتس اپ استفاده کردم. اما با توجه به تعداد افرادی که از واتس اپ برای ارتباط روزانه استفاده می کنند، انتقال به پلتفرم امن تری مانند سیگنال قابل بحث نیست. هیچکسی که من می شناسم از آن استفاده نمی کند، و مجبور کردن صدها مخاطب من به جابجایی کار غیرمعمولی است. همه می دانند که سیگنال خصوصی تر از واتس اپ است، اما افراد در یک پلتفرم تعبیه شده اند.
2 به دنبال نامزدی
من واقعاً از لایک ها، نظرات و اشتراک گذاری های پست هایم لذت می برم و می دانم که بسیاری دیگر نیز همین احساس را دارند. این طبیعت انسان است که به دنبال توجه و اعتبار باشد، و رسانه های اجتماعی این را آسان می کنند. پست‌های پرطرفدار جرقه مکالمه‌ها، ایجاد دوستی‌ها و ایجاد فرصت‌های شبکه‌ای می‌دهند.
با این حال، این تلاش برای محبوبیت اغلب حریم خصوصی را به خطر می اندازد. برای جلب توجه بیشتر، گاهی اوقات داستان‌های شخصی را به اشتراک می‌گذارم که معمولاً شخصاً فاش نمی‌کردم – هویتم را در معرض آزار و اذیت سایبری، سرقت هویت و سایر تهدیدات آنلاین قرار می‌دهم.
3 ترس از دست دادن (FOMO)
ترس از دست دادن (FOMO) دلیل دیگری است که من حریم خصوصی خود را به خطر می اندازم. در عصر دیجیتال امروزی، می‌توانید کارهایی که دیگران در رسانه‌های اجتماعی انجام می‌دهند را ببینید. این اغلب منجر به تله های مقایسه می شود و باعث ایجاد حس بی کفایتی می شود.
به عنوان مثال، دیدن پست‌های دوستان درباره مهمانی‌هایی که به آن دعوت نشده‌اید یا به اشتراک گذاشتن عکس‌های تعطیلات که توانایی پرداخت آن را ندارید، می‌تواند باعث انزوای اجتماعی شود. شما ممکن است برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی برای مرتبط ماندن و درگیر ماندن تحت فشار باشید – که در نهایت حریم خصوصی شما را به خطر می اندازد.
4 ارتباطات کاری و حرفه ای
رسانه های اجتماعی نیز نقش مهمی در شبکه های حرفه ای ایفا می کنند. پروفایل های لینکدین به عنوان رزومه آنلاین عمل می کنند، در حالی که X (توئیتر) اغلب فرصت های شغلی را اعلام می کند. حضور قوی آنلاین می تواند دید را افزایش دهد و آینده شغلی را افزایش دهد.
برای حفظ ارتباط، باید اطلاعات شخصی مانند تحصیلات، علایق و تجربه کاری خود را به اشتراک بگذارید. با این حال، اگر حریم خصوصی را در اولویت قرار دهید، ممکن است فرصت‌های شغلی یا همکاری‌ها را از دست بدهید. این یک معضل رایج برای متخصصانی است که به حریم خصوصی اهمیت می دهند اما به حضور آنلاین قوی نیاز دارند.
5 کنترل محدود بر اشتراک گذاری داده ها
علاوه بر اقدامات من، عوامل خارجی نیز می توانند حریم خصوصی رسانه های اجتماعی من را نقض کنند. یک نگرانی عمده، کنترل محدود بر اشتراک گذاری داده ها است. حتی با روش‌های اشتراک‌گذاری محتاطانه، ما هنوز در رحم دیگران هستیم.
یکی از این اتفاقات زمانی رخ داد که دوستم یک عکس دسته جمعی در فیس بوک منتشر کرد. این یک عکس شرم آور از یک شب بود، و من نمی دانستم که در حال آپلود است – تصاویری مانند این یکی از اصلی ترین مواردی است که باید در رسانه های اجتماعی از آن اجتناب کرد.
اگرچه او نتوانست من را تگ کند زیرا من آن ویژگی را غیرفعال کرده بودم، اما همچنان در خبرهای او ظاهر می شد و برای دوستان مشترک ما قابل مشاهده بود. از آنجایی که حریم خصوصی من بدون اطلاع یا رضایت من به خطر افتاد، احساس نارضایتی و ناامیدی کردم. مشاهده این موضوع کنترل محدود ما را بر رسانه های اجتماعی آشکار کرد.
6 خرید و معاملات آنلاین
خرده فروشان آنلاین نیاز به ایجاد حساب کاربری دارند که شامل اشتراک گذاری جزئیاتی مانند نام، ایمیل، شماره تلفن و آدرس حمل و نقل شما، حتی برای محصولات مجازی است. آنها همچنین اطلاعات مالی حساس مانند شماره کارت اعتباری و جزئیات حساب بانکی را درخواست می کنند.
اگرچه این اطلاعات برای خرید ضروری است، اما خطر نقض داده ها و بازاریابی هدفمند را نیز به همراه دارد. این می تواند منجر به خریدهای غیرمجاز یا سرقت هویت در دستان اشتباه شود. با وجود این خطرات، من خرید آنلاین را برای راحتی آن ترجیح می دهم. سریع است، در زمان صرفه جویی می کند و انتخاب های بیشتری ارائه می دهد. با چند کلیک می توان اقلام را مستقیماً درب منزل تحویل داد.
در حالی که من اغلب حریم خصوصی خود را به خطر می اندازم، به این معنی نیست که راحت هستم. حریم خصوصی من ارزشمند است و خطرات آن را می دانم. اما امروزه اجتناب از رسانه های اجتماعی تقریبا غیرممکن است. برای ایجاد تعادل بین تعامل اجتماعی و حریم خصوصی، تنظیمات حریم خصوصی خود و آنچه را که در رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذارم از نزدیک نظارت می کنم.