آیا شرکت های خودروسازی قرار است ما را مجبور کنند هر ماه برای امکانات اضافی هزینه کنیم؟
در چند سال گذشته، شرکت‌های خودروسازی مدل‌های اشتراکی را به مشتریان معرفی کرده‌اند که انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به اجاره‌ها و وام‌ها می‌دهد. همچنین نوع دیگری از مدل اشتراک وجود دارد که به مشتریان امکان دسترسی به خدمات خاصی را پس از خرید وسیله نقلیه می دهد.
اما چرا شرکت های خودروسازی به سمت مدل اشتراکی حرکت می کنند؟ و آیا در دراز مدت امکان پذیر است؟ بیایید عمیق تر بگردیم تا بفهمیم.
اشتراک خودرو چیست؟
یک مدل اشتراک برای مشتریان طراحی شده است تا هزینه‌های ماهانه یا سالانه را برای دسترسی به وسایل نقلیه مختلف ارائه شده توسط همان شرکت بپردازند. این بدان معناست که اگر برای یک سرویس اشتراک خودرو ثبت‌نام کرده‌اید، می‌توانید بسته به قرارداد بسته خود، وسایل نقلیه را در زمانی که راحت هستید تغییر دهید.
نوع دیگر اشتراک خودرو شامل پرداخت هزینه ای مکرر برای باز کردن قفل ویژگی ها یا خدمات خاصی است که سازنده خودرو پس از خرید وسیله نقلیه ارائه می کند. به عنوان مثال، همانطور که توسط بلومبرگ گزارش شده است، BMW یک اشتراک ماهانه 18 دلاری را برای باز کردن قفل صندلی های گرم شونده معرفی کرد.
به همین ترتیب، اگر می‌خواهید تمام ویژگی‌های نرم‌افزار خودران تسلا را باز کنید، که تسلا شما را به سطح 3 اتوماسیون رانندگی نزدیک می‌کند، می‌توانید بسته به بسته خود، اشتراک ماهیانه 99 یا 199 دلاری بپردازید.
تفاوت بین اشتراک خودرو و لیزینگ چیست؟
قراردادهای اشتراک و اجاره خودرو هر دو به شما مالکیت خودرو را نمی دهند، اما ساختار آنها متفاوت است. اگر قرارداد اجاره امضا کرده اید، متعهد به پرداخت هزینه ای برای دسترسی به یک وسیله نقلیه خاص در یک بازه زمانی مشخص هستید—اکثر اجاره نامه های خودرو حداقل دوره 36 ماهه دارند.
پس از انقضای قرارداد لیزینگ، خودرو را به نمایندگی برمی گردانید یا با خرید آن موافقت می کنید. اگر بخواهید خودروی خود را قبل از پایان مدت اجاره تعویض کنید، ممکن است برای فسخ زودهنگام جریمه شوید.
از سوی دیگر، شما هزینه ای سالانه برای اشتراک خودرو می پردازید، اما شما را به یک وسیله نقلیه متعهد نمی کند—شما می توانید در کوتاه مدت خودرو را تعویض کنید. انصراف از اشتراک خودرو نیز آسان‌تر از قراردادهای اجاره است، زیرا معمولاً وسایل نقلیه کاملاً جدید به شما داده نمی‌شود، اما در بیشتر موارد خودروهای دست دومی که بیش از سه سال سن ندارند، به شما داده نمی‌شود.
علاوه بر این، اکثر بسته‌های اشتراک خودرو به پرداخت هزینه اضافی برای پوشش هزینه‌های بیمه و نگهداری مانند قرارداد اجاره نیاز ندارند. اکثر بسته‌های اشتراک خودرو، کمک‌های کنار جاده‌ای را نیز ارائه می‌کنند، اما انتظار می‌رود که شما برای سوخت هزینه کنید.
با وجود انعطاف‌پذیری مدل‌های اشتراک خودرو، لیزینگ اغلب جایگزین ارزان‌تری است. به گفته Top Speed، هزینه اشتراک برای دسترسی به اکثر مدل‌های پورشه تقریباً دو برابر هزینه اجاره است – این در صورتی است که هزینه بیمه و نگهداری را اضافه نکنید.
با در نظر گرفتن این موضوع، بسته‌های اشتراک خودرو اغلب گران‌تر هستند، زیرا شما به مدل‌های خودروی بیشتری از همان برند خودرو دسترسی دارید و هزینه بسته شامل بیمه و نگهداری می‌شود—اما شما با یک قرارداد اجاره محدود هستید.
از طرف دیگر، می توانید برای صرفه جویی در هزینه، ماشین اجاره کنید. می‌توانید به راحتی یکی از آنها را در شرکت اجاره‌ای نزدیک خود دریافت کنید، یا می‌توانید گزینه‌های خود را با برخی از بهترین برنامه‌های اجاره خودرو بررسی کنید تا بتوانید گزینه‌های بیشتری داشته باشید.
چرا تولیدکنندگان خودرو اشتراک ها را ارائه می دهند؟
اکثر خودروسازان به سمت مدل اشتراکی حرکت می کنند زیرا درآمد بیشتری ایجاد می کند. طبق گزارش Business Insider، خودروسازان بزرگی مانند جنرال موتورز، فورد و استلانتیس درآمد سالانه بیش از 20 میلیارد دلار از اشتراک ماهانه تا سال 2030 پیش بینی کرده اند. این پتانسیل بسیار زیاد است و می تواند درآمد بیشتر خودروسازان را در دهه آینده دو برابر کند.
با این حال، اکثر تولیدکنندگان اشتراک ها را از طریق گزینه های خدماتی که تجربه رانندگی را بهبود می بخشد هدف قرار می دهند. به طور خلاصه تر، سازندگان خودرو ویژگی هایی مانند کمک راننده، اتصال داده سلولی، ابزارهای تشخیص خودرو و رادیو ماهواره ای را از طریق ریزتراکنش ها ارائه می دهند. آنها حتی می توانند از شما برای فعال کردن فناوری های خودروی خودکار که ایمنی را بهبود می بخشد، هزینه کنند.
یکی دیگر از دلایلی که خودروسازان اشتراک‌ها را ارائه می‌کنند این است که برخی از این فناوری‌های نرم‌افزاری مانند دستیار راننده باید به طور مرتب نگهداری شوند و سازندگان به‌روزرسانی‌های هوایی را ارائه می‌کنند. علاوه بر این، مدل اشتراک، دسترسی رانندگان به ویژگی‌های اضافی را به جای درخواست از آنها برای دریافت وجه نقد اضافی برای دریافت نسخه گران‌تر، مقرون به صرفه‌تر می‌کند.
از سوی دیگر، برخی از تولیدکنندگان بسته اشتراکی برای مشتریانی دارند که می‌خواهند بدون خرید مدل‌های مختلف خودرو رانندگی کنند.
خودروسازانی که اشتراک را ارائه می دهند
برخی از تولیدکنندگانی که مدل اشتراکی را ارائه می‌کنند که به مشتریان امکان دسترسی به خودروهای مختلف تحت یک برند را می‌دهد عبارتند از:
- فورد (فورد بوم)
- BMW (دسترسی توسط BMW)
- Volvo (Care by Volvo)
- پورشه (پورشه درایو)
- مرسدس بنز (Mercedes-Benz Mobility)
- لکسوس (لکسوس وان)
- کادیلاک (کتاب کادیلاک)
- هیوندای (اشتراک هیوندای)
- آئودی (Audi Select)
با این حال، اکثر مدل‌های اشتراک خودرو که توسط سازندگان خودرو ارائه می‌شوند، فقط در مکان‌های انتخابی موجود هستند. اگر اشتراک خودروی مورد نظر در محل شما در دسترس نیست، می‌توانید شرکت‌های شخص ثالث مانند اشتراک خودرو AAA، Subscribe with Enterprise، Sixt+، Hertz My Car، Fair و Borrow را در نظر بگیرید که بسته‌های اشتراک خودرو را ارائه می‌دهند. از طرف دیگر، می‌توانید گزینه‌های اشتراک خودرو را در نظر بگیرید.
در عین حال، امروزه بیشتر خودروها به اشتراک نیاز دارند تا قفل فناوری‌های پیشرفته داخل خودرو را باز کنند که خریداران را وادار می‌کند مدل خودروی خاصی را انتخاب کنند، به‌ویژه آنهایی که به‌روزرسانی‌های هوایی دارند. با این وجود، برخی از این ویژگی‌ها استاندارد هستند، بدون نیاز به اشتراک در برخی خودروها – معمولاً گران‌ترین مدل خودروساز.
اشتراک‌های خودرو می‌تواند حالت عادی جدید باشد
رانندگی با مدل های مختلف خودرو از یک برند بدون نگرانی در مورد هزینه های بیمه و نگهداری راحت تر و انعطاف پذیرتر از اجاره خودرو است. با این حال، آن مدل اشتراک خودرو معمولاً گران‌تر از اجاره یا اجاره خودرو است. به همین دلیل، اکثر مصرف کنندگان تمایلی به ثبت نام ندارند.
اما اکنون، اکثر تولیدکنندگان به سمت اشتراک‌های خرد تراکنش‌ها برای دسترسی مشتریان به فناوری‌های پیشرفته درون خودرو حرکت می‌کنند. این یک مدل کسب و کار وسوسه انگیز است که می تواند باعث شود اکثر خودروسازان به اندازه نتفلیکس مشترک داشته باشند. این به معنای سود بیشتر برای شرکت های خودروسازی است.
علاوه بر آن، صنعت خودروسازی به سمت خودروهای برقی در حال حرکت است که نسبت به خودروهای بنزینی نیاز به نگهداری کمتری دارند. این می تواند به معنای درآمد کمتری برای شرکت های خودروسازی باشد زیرا افراد کمتری در آینده قرار ملاقات های منظم با خودروهای برقی را برنامه ریزی می کنند. اما با مدل اشتراک، آنها می توانند درآمد از دست رفته خدمات را با تراکنش های خرد جایگزین کنند.