وقتی وارد فروشگاهی می‌شوید یا به صورت آنلاین برای قطعات رایانه شخصی جستجو می‌کنید، تعداد مدل‌ها، سری‌ها و مشخصات می‌تواند بسیار زیاد باشد. نام هایی مانند «RTX 4080 Ti»، «Core i7-13700K» یا «Ryzen 9 7900X» ممکن است چشمگیر به نظر برسند، اما اغلب باعث می شوند که سرمان را بخارانیم.
خلاصه عناوین
- مشخصات فنی بسیار زیاد برای برجسته کردن
- تلاش برای مطابقت با رقابت
- مقیاس بندی ضعیف در طرح های نامگذاری قدیمی
- جداسازی/تمایز محصول
- فروش محصولات Rebadged آسان تر است
- برای فراخوانی حس برتری
- استانداردهای تکنولوژی در حال تحول
وقتی وارد فروشگاهی می‌شوید یا به صورت آنلاین برای قطعات رایانه شخصی جستجو می‌کنید، تعداد مدل‌ها، سری‌ها و مشخصات می‌تواند بسیار زیاد باشد. نام هایی مانند «RTX 4080 Ti»، «Core i7-13700K» یا «Ryzen 9 7900X» ممکن است چشمگیر به نظر برسند، اما اغلب باعث می شوند که سرمان را بخارانیم.
پس چرا شرکت ها نمی توانند از قراردادهای نامگذاری ساده استفاده کنند؟
مشخصات فنی بسیار زیاد برای برجسته کردن
یکی از دلایل اصلی گیج‌کننده بودن نام‌های سخت‌افزار رایانه‌های شخصی، تعداد زیاد مشخصات فنی است که سازندگان می‌خواهند برجسته کنند. پردازنده‌های مرکزی، پردازنده‌های گرافیکی و سایر اجزای مدرن با ویژگی‌هایی مانند تعداد هسته، سرعت ساعت، اندازه حافظه پنهان و طراحی‌های حرارتی بسته‌بندی شده‌اند. تولید کنندگان سعی می کنند همه اینها را به یک نام منتقل کنند، اما فضای زیادی وجود دارد.
برای مثال، Ryzen 5 7640U AMD را در نظر بگیرید. “Ryzen 5” نشان دهنده جایگاه آن در سطح CPU AMD است. پس از آن، رقم اول، “7” نشان دهنده سال مدل نمونه کارها است. سپس، یک “6” برای بخش بازار، یک “4” برای معماری، یک “0” برای جداسازی ویژگی ها، و سپس یک “U” برای نشان دادن TDP یک CPU خاص. هر قسمت از نام چیزی به شما می گوید، اما اگر با سیستم کدنویسی آشنا نباشید، گم شدن آن آسان است.
این تلاش برای جمع کردن اطلاعات اغلب منجر به نام هایی می شود که شبیه رشته های تصادفی حروف و اعداد هستند. در حالی که علاقه مندان ممکن است از جزئیات قدردانی کنند، خریداران معمولی ممکن است آن را بیشتر گیج کننده بدانند تا مفید.
تلاش برای مطابقت با رقابت
رقابت در صنعت سخت‌افزار رایانه‌های شخصی شدید است، و سازندگان اغلب طرح‌های نامگذاری خود را تغییر می‌دهند تا با رقبای خود مطابقت داشته باشند یا از آنها پیشی بگیرند.
به عنوان مثال، NVIDIA و AMD دو بازیکن بزرگ در بازار کارت گرافیک هستند. هنگامی که NVIDIA یک کارت جدید سری “RTX” منتشر می کند، AMD اغلب با کارت جدید “Radeon RX” پاسخ می دهد. هر شرکتی از قراردادهای نامگذاری خود استفاده می کند که می تواند کاملاً با یکدیگر متفاوت باشد. با این حال، در تلاش خود برای یکپارچه کردن یکدیگر، گاهی اوقات در نهایت نام هایی را ایجاد می کنند که بیشتر در مورد بازاریابی است تا وضوح.
بدتر از همه، هر دو شرکت ممکن است محصولاتی را با اعداد به ظاهر مشابه عرضه کنند، مانند “RTX 3080” و “Radeon RX 6800 XT”، که باعث می شود اکثر مردم تعجب کنند که این محصولات چگونه مقایسه می شوند. نیاز به رقابتی ماندن گاهی اوقات شرکت ها را به سمت اتخاذ طرح های نامگذاری سوق می دهد که موقعیت بازار را بر وضوح مشتری ترجیح می دهند.
مقیاس بندی ضعیف در طرح های نامگذاری قدیمی
یکی دیگر از عواملی که به سردرگمی کمک می‌کند این است که طرح‌های نامگذاری قدیمی چگونه مقیاس می‌شوند – یا بهتر است بگوییم، چگونه نمی‌شوند. وقتی شرکت‌هایی مانند اینتل یا AMD نسل‌های جدیدی از محصولات را عرضه می‌کنند، اغلب سعی می‌کنند تا حدی با قراردادهای نامگذاری قبلی سازگاری داشته باشند. با این حال، با پیشرفت تکنولوژی، این سیستم های قدیمی می توانند شروع به خراب شدن کنند.
دوباره پردازنده های اینتل را مثال بزنید. سال‌ها پیش، سری «Core» با نام‌های ساده‌ای مانند «i3»، «i5» و «i7» شروع شد که درک آنها نسبتاً آسان بود. با گذشت زمان، با انتشار نسل‌های جدید، نام‌ها پیچیده‌تر شدند و ارقام، حروف و پسوندها را برای نشان دادن مواردی مانند تولید، بهره‌وری انرژی و قابلیت اورکلاک اضافه کردند.
در نتیجه، چیزی که به عنوان یک طرح نامگذاری ساده شروع شد، به کدهای بی‌نظمی تبدیل شده است که به سختی می‌توان آنها را پیمایش کرد، به خصوص اگر با تغییرات هر نسل هماهنگ نباشید.
جداسازی/تمایز محصول
تولیدکنندگان همچنین از طرح های نامگذاری برای ایجاد خطوط جدایی واضح بین محصولات مختلف استفاده می کنند. آنها می خواهند شما در یک نگاه بدانید که کدام محصول مقرون به صرفه، میان رده یا رده بالا است. با این حال، در تلاش برای ایجاد این تمایزها، آنها گاهی اوقات می توانند مسائل را بیش از حد پیچیده کنند.
بیایید نمونه ای از پردازنده های Ryzen AMD را در نظر بگیریم. AMD از یک سیستم چهار لایه برای تمایز بین پردازنده های Ryzen 3، Ryzen 5، Ryzen 7 و Ryzen 9 خود استفاده می کند. این به اندازه کافی ساده به نظر می رسد، اما سپس AMD برای نشان دادن سرعت ساعت بالاتر و X3D را نیز اضافه می کند تا نشان دهد که دارای 3D V-Cache AMD است. علاوه بر این، ما سری “G” را نیز داریم که با گرافیک یکپارچه ارائه می شود.
همه این تمایزات برای درک قابلیت‌های CPU مهم هستند، اما راه روشن و آسانی نیز برای دانستن اینکه کدام محصول بهتر است وجود ندارد. با نگاهی به نامگذاری، یک Ryzen 5 منطقاً پردازنده بهتری از Ryzen 3 خواهد بود. با این حال، همیشه اینطور نیست. تا زمانی که برای انجام برخی تحقیقات وقت بگذارید، ممکن است هرگز متوجه نشوند که آیا واقعاً محصولی با عملکرد بهتر را دریافت کرده اند یا خیر.
فروش محصولات Rebadged آسان تر است
گاهی اوقات، شرکت‌ها از طرح‌های نامگذاری گیج‌کننده استفاده می‌کنند تا محصولات قدیمی‌تر یا جدید را جدید جلوه دهند. این تاکتیک زمانی رایج است که یک تولیدکننده بخواهد موجودی کالا را جابجا کند یا نسخه کمی به روز شده محصول قبلی را دوباره منتشر کند.
به عنوان مثال، AMD Ryzen 7 6800HS را از سال 2022 گرفت و آن را با Ryzen 7 7735HS “جدیدتر” در سال 2023 منتشر کرد. اگر به مشخصات فنی هر دو مدل نگاه کنید، می بینید که آنها از یک فناوری استفاده می کنند و احتمالاً سطح یکسانی را ارائه می دهند. عملکرد
ویژگی
AMD Ryzen 7 6800HS
AMD Ryzen 7 7735HS
معماری
Zen 3+
Zen 3+
هسته ها / موضوعات
8 هسته / 16 رشته
8 هسته / 16 رشته
سرعت ساعت
3.2 گیگاهرتز – 4.7 گیگاهرتز
3.2 گیگاهرتز – 4.75 گیگاهرتز
گرافیک یکپارچه
AMD Radeon 680M (RDNA2)
AMD Radeon 680M (RDNA2)
TDP (قدرت طراحی حرارتی)
35-54 وات
35-54 وات
Ryzen 7 7735HS اساساً همان Ryzen 7 6800HS است، اما از آنجایی که AMD طرح نامگذاری خود را در سال 2023 به روز کرد، Ryzen 7 7735HS اکنون یک محصول کاملاً جدید به نظر می رسد.
برای فراخوانی حس برتری
دلیل دیگر طرح های نامگذاری پیچیده بازاریابی است. شرکت‌ها می‌خواهند محصولاتشان قدرتمند، پیشرفته و ارزش قیمتی داشته باشند. با استفاده از نام های پیچیده با اعداد و حروف زیاد، آنها می توانند یک محصول را فنی تر و چشمگیرتر کنند.
به عنوان مثال NVIDIA “RTX 4090 Ti” را در نظر بگیرید. “4090” نشان می دهد که بخشی از نسل جدید (سری GeForce 40) است، در حالی که پسوند “Ti” معمولاً به این معنی است که یک نسخه بالاتر از مدل پایه است. نام طولانی و مفصل ممکن است در ابتدا به راحتی قابل درک نباشد، اما مطمئناً قدرتمند و پیشرفته به نظر می رسد.
این نوع نامگذاری برای ایجاد حس برتری و توجیه قیمت بالاتر طراحی شده است. نکته منفی این است که می‌تواند باعث شود مصرف‌کنندگان احساس کنند که فقط برای درک آنچه می‌خرند به مدرک علوم کامپیوتر نیاز دارند.
استانداردهای تکنولوژی در حال تحول
در نهایت، با ظهور استانداردها، ویژگی‌ها و فناوری‌های جدید، شرکت‌ها باید راه‌هایی برای گنجاندن آنها در نام محصولات خود بیابند.
تکنولوژی در طول سال ها تغییر کرده است. برای مثال، ما از هارد دیسک‌های سنتی (HDD) به درایوهای حالت جامد (SSD) و اکنون به درایوهای NVMe که سرعت‌های حتی سریع‌تری ارائه می‌دهند، حرکت کرده‌ایم. هر یک از این نوآوری‌های جدید به یک طرح نامگذاری جدید برای تشخیص جدیدترین و بهترین مدل‌ها از قدیمی‌تر نیاز دارد.
به طور مشابه، با ظهور هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، اصطلاحات و فناوری های جدیدی مانند “Tensor Cores” و “RT Cores” در پردازنده ها ادغام می شوند. این پیشرفت ها باید در نام محصولات منعکس شود و طرح های نام گذاری را پیچیده تر کند.
طرح‌های نامگذاری سخت‌افزار رایانه‌های شخصی محصول عوامل بسیاری است، از نیاز به انتقال جزئیات فنی گرفته تا فشار رقابت و فروش بیشتر محصولات. در حالی که علاقه مندان ممکن است از تفاوت های ظریف قدردانی کنند، این نام های پیچیده می توانند دیگران را تحت تأثیر قرار دهند و گیج کنند. متأسفانه، به احتمال زیاد این به این زودی ها تغییر نمی کند. همانطور که تکنولوژی به تکامل خود ادامه می‌دهد و شرکت‌ها برای تسلط بر بازار تلاش می‌کنند، طرح‌های نامگذاری احتمالاً در آینده پیچیده‌تر خواهند شد.