چرا CBDC ها و ارزهای دیجیتال می توانند با هم وجود داشته باشند؟

آیا CBDCها و کریپتوهای معمولی واقعاً می توانند در کنار یکدیگر وجود داشته باشند یا خیلی شبیه هم هستند؟

شاید مدتی است که درباره ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) می شنوید. اگرچه بسیاری از توسعه آنها بدون شک ناشی از تحولات در دنیای ارزهای دیجیتال بوده است، اما دلیلی وجود ندارد که این دو موجودیت نتوانند در یک چشم انداز اقتصادی دارای شارژ دیجیتالی با هم وجود داشته باشند.

ظهور CBDCs

در حالی که دنیای ارزهای دیجیتال در گذشته بارها و بارها خبرساز شده است، CBDC ها به دنبال ارائه پیشنهادی کاملا متفاوت برای کاربران خود هستند.

در سال 2022، ما شاهد راه اندازی JAM-DEX بودیم که اولین CBDC بود که به طور رسمی به عنوان مناقصه قانونی تصویب شد. با این حال، برخلاف سایر دارایی‌ها، مانند Sand Dollar باهاما و DCash بانک مرکزی کارائیب شرقی، JAM-DEX مبتنی بر بلاک چین نیست و به اندازه همتایان خود از نظر فناوری پیشرفته نیست.

CBDCها به آمریکای مرکزی محدود نمی‌شوند و پروژه‌ها در مقیاس بزرگ در حال ظهور هستند، زیرا کشورهای بیشتری و بانک‌های مرکزی آنها به دنبال ارائه زیرساخت‌های مالی پیشرفته‌تر هستند، زیرا شهروندان بسیار کمتری هنوز به طور مرتب از پول نقد استفاده می‌کنند.

اما در واقع ارزهای دیجیتال بانک مرکزی چیست و چگونه کار می کنند؟ بیایید نگاهی عمیق‌تر به اکوسیستم مالی پیشرفته بیندازیم و تفاوت آن با ارزهای رمزپایه‌ای که بیش از یک دهه بر گفتمان مسلط بوده‌اند، بیندازیم:

CBDC ها چیست؟

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی شکلی از ارز دیجیتال هستند که توسط یک کشور یا اتحادیه بانک‌های مرکزی کشورها صادر می‌شود. از آنجایی که آنها کاملاً دیجیتالی عمل می کنند، شباهت های زیادی به ارزهای دیجیتال دارند.

با این حال، از آنجا که ارزش آنها اغلب توسط بانک مرکزی تعیین می شود، به طور کلی به ارز فیات متصل می شود. این باعث می‌شود که نسبت به چشم‌انداز کریپتو ناپایدارتر باشد و به این معنی است که CBDC‌ها بیشترین ارتباط را با استیبل کوین‌های درون اکوسیستم ارزهای دیجیتال دارند.

با توجه به اینکه کشورهای بیشتری به دنبال پذیرش CBDC ها به شکلی هستند، مطمئناً تأثیر آنها در سال های آینده در مقیاس گسترده احساس خواهد شد. با در نظر گرفتن این موضوع، بیایید نگاهی عمیق تر به تأثیر آنها بر اقتصادهای جهانی بیندازیم.

در حالی که پول فیات، مانند USD، GBP، و EUR، ارزهای دولتی هستند که هیچ گونه پشتوانه ای از کالاهای فیزیکی مانند طلا یا نقره ندارند، اما همچنان به عنوان مناقصه ملی برای خرید یا فروش خدمات و محصولات استفاده می شوند. برخی از این دارایی‌ها زمانی با پشتوانه طلا بودند، اما این موضوع دیگر صدق نمی‌کند، عمدتاً به دلیل فشارهای اقتصادی و تورم.

این ارزهای فیات عموماً به شکل اسکناس و سکه بودند، اما تحول دیجیتال به این معناست که در سال‌های اخیر نیاز کمتری به ارز فیزیکی وجود داشته است.

این، همراه با فناوری‌های نوظهور مانند بلاک چین، راه را برای دولت‌ها و موسسات مالی هموار کرده است تا این ارزهای فیات را با زیرساخت مالی مبتنی بر اعتبار تکمیل کنند که می‌تواند ترازها و تراکنش‌ها را به صورت کاملا دیجیتال ثبت کند.

در نتیجه تغییر اکوسیستم های مالی، اکنون شاهد عرضه ارزهای دیجیتالی تحت حمایت دولت هستیم که توسط بانک های مرکزی ایجاد شده اند. این راه را برای واحد مالی دیجیتالی هموار می‌کند که از حمایت کامل دولتی برخوردار است که آنها را صادر می‌کند و شکاف گسترده بین دنیای ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال را پر می‌کند.

CBDC ها در مقابل ارزهای دیجیتال

اخبار زیادی مبنی بر اینکه بانک های مرکزی در حال بررسی چشم انداز راه اندازی ارزهای دیجیتال خود در اواخر دهه 2010 هستند، منتشر شد. از آنجایی که ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین به پیشی گرفتن از ارزش های قدیمی خود ادامه دادند، مقایسه با چشم انداز کریپتو اجتناب ناپذیر بود.

نوریل روبینی، استاد اقتصاد دانشگاه نیویورک، در مقاله‌ای توسط گاردین ادعا کرد: «اگر CBDC صادر شود، بلافاصله ارزهای دیجیتال را که مقیاس‌پذیر، ارزان، امن یا در واقع غیرمتمرکز نیستند، جایگزین می‌کند.»

روبینی ادامه داد که علاقه مندان استدلال می کنند که “ارزهای رمزنگاری شده برای کسانی که می خواهند ناشناس بمانند جذاب خواهند ماند. اما، مانند سپرده های بانکی خصوصی امروز، تراکنش های CBDC نیز می توانند ناشناس باشند، با دسترسی به اطلاعات صاحب حساب، در صورت لزوم، فقط به مقامات مجری قانون یا تنظیم کننده ها، همانطور که قبلاً در مورد بانک های خصوصی اتفاق افتاده است.

در حالی که دیدگاه روبینی از سال 2018 این بود که CBDCها می‌توانند در سطح فنی با رمزنگاری پا به پای خود پیش بروند و در صدر قرار بگیرند، تکامل اکوسیستم ارزهای دیجیتال در سال‌های پس از آن بسیاری از دارایی‌های پیشرو را بیشتر شبیه به ذخیره‌سازی ثروت کرده است. مانند بیت کوین یا دروازه ای برای تامین مالی غیرمتمرکز مانند اتریوم.

چشم انداز ارزهای دیجیتال از زمان طراحی اولین مفاهیم CBDC به طور قابل توجهی رشد کرده است. امروزه، کریپتو نقش مهمی در ظهور NFT ها ایفا می کند و ممکن است روزی ستون فقرات متاورس را تشکیل دهد.

با در نظر گرفتن این موضوع، CBDC ها بیشتر شبیه به استیبل کوین ها هستند، که بسیاری از آنها با ارزش ارزهای فیات مانند دلار آمریکا مرتبط هستند. به همین دلیل، استیبل کوین ها ارزهای رمزپایه ای هستند که از نوسانات بازار آزاد هستند و نگهداری و انتقال آنها نسبتا آسان است.

این کارکرد استیبل کوین‌هایی مانند تتر، کوین USD، و TrueUSD است که CBDCها بیشتر در تلاش برای بهبود آن هستند.

شورای بلاک چین که شامل گروهی از کارشناسان بلاک چین است، توضیح داد: «CBDCها همچنین تعمیر و نگهداری مورد نیاز برای یک سیستم مالی پیچیده را به حداقل می‌رسانند، هزینه‌های تراکنش‌های بین‌مرزی را کاهش می‌دهند و گزینه‌های کم‌هزینه‌تری را به افرادی می‌دهند که اکنون از روش‌های دیگر انتقال پول استفاده می‌کنند».

تغییرات نظارتی

مهمتر از همه، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) توسط بانک های مرکزی صادر و تنظیم می شوند. این اساساً به این معنی است که آنها از همان عدم شفافیت نظارتی رنج نمی برند که بسیاری از چشم انداز ارزهای دیجیتال باید تحمل کنند.

فقدان نوسان در سراسر جهان باثبات تر و کم نوسان CBDCها به این معنی است که ریسک بسیار کمتری برای دارندگان ارز و کیفیت های سفته بازی کمتری برای سرمایه گذاران وجود دارد.

از آنجا که آنها اساساً توسط یک مرجع متمرکز کنترل می شوند، این امر مقررات بسیار نزدیک تری را برای کاربران آن به همراه خواهد داشت. در حالی که برخی ممکن است نسبت به این سطح از بررسی بی تفاوت باشند، کسانی که به ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال اعتقاد دارند ممکن است این چارچوب نظارتی سخت‌تر را تهدیدی برای حریم خصوصی خود بدانند.

در کدام دارایی باید سرمایه گذاری کنید؟

CBDCهایی که امروزه در حال ظهور هستند، عموماً به گونه‌ای طراحی شده‌اند که دارای ارزشی باشند که با ارز فیات یک کشور که توسط بانک مرکزی آن توزیع می‌شود، مرتبط است.

این بدان معناست که سرمایه‌گذاری مستقیم در این ارزهای دیجیتال بعید است که سود سرمایه ایجاد کند، به همان صورتی که سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال می‌تواند سود یا در واقع ضرر قابل توجهی داشته باشد.

خرید CBDC بیشتر با قرار دادن پول در گاوصندوق مرتبط است. با این حال، اعتبار بلاک چین ارزهای دیجیتال به این معنی است که احتمال امنیت آنها بیشتر از گاوصندوق ها است.

بسیار مهم است که روشی که بسیاری از CBDC ها از کیفیت استیبل کوین ها تقلید می کنند به این معنی است که آنها ممکن است به ابزارهای کاربردی تری برای سرمایه گذاری های فارکس تبدیل شوند، به طوری که خرید و فروش ارز می تواند به شیوه ای سریع تر و بدون اصطکاک انجام شود.

با این حال، میخ های دارایی در دنیای واقعی آنها به این معنی است که CBDCها کمتر به عنوان ابزارهای رشد سرمایه گذاری در این مرحله شناسایی می شوند و بیشتر شبیه به کپی های دیجیتالی واقعی ارز فیات هستند.

ایجاد روابط همزیستی با کریپتو

به دلیل تفاوت‌های اساسی آنها، احتمال بیشتری وجود دارد که CBDCها و کریپتوها در نهایت با هم وجود داشته باشند، برخلاف ارزهای دیجیتالی که جایگزین کریپتو می‌شوند، همانطور که نوریل روبینی پنج سال پیش پیش‌بینی کرده بود.

از نظر چشم‌انداز سرمایه‌گذاری، به احتمال زیاد شاهد تکرار فارکس توسط CBDCها در مقابل تکرار کریپتوها از گوشه‌های بی‌ثبات‌تر بازار سهام خواهیم بود.

خبر خوب این است که این همزیستی به این معنی است که احتمالاً شاهد رشد بیشتر بیت کوین به عنوان «طلای دیجیتال» خواهیم بود در حالی که CBDC ها جایگزین پول نقدی می شوند که قبل از تحول دیجیتال به آن عادت کرده بودیم. هم CBDCها و هم ارزهای دیجیتال می توانند سنگ بنای نسل بعدی امور مالی را تشکیل دهند.

منبع مقاله