آنها قرار است به طور دائم در یک دلار باقی بمانند، اما چگونه می‌توانند در برابر بازار پر نوسان کریپتو پایدار بمانند؟
استیبل کوین ها برای سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال به دلیل مشکلات اخیر برخی پروژه ها برای حفظ ارزش خود زیر سوال رفته است. برای دارایی‌هایی مانند کریپتو، مردم تعجب می‌کنند که چگونه این پروژه‌ها ارزش خود را در شرایط عادی حفظ می‌کنند.
برای اکثر پروژه‌های استیبل کوین، ارزش توکن به جای نیروهای بازار، از سیستم اصلی ناشی می‌شود.
استیبل کوین چیست؟
استیبل کوین یک توکن ارز دیجیتال با ارزش تعیین شده بر اساس دارایی ثابت مانند ارز فیات، طلا، سنگ های قیمتی و غیره است. به عبارت دیگر، استیبل کوین یک ارز دیجیتال است که فیات یا دارایی های فیزیکی را بر روی بلاک چین پل می کند.
هدف استیبل کوین این است که به کاربران بلاک چین راهی پایدار برای ذخیره ارزش رمزنگاری خود بدهد. هر کسی که با فضای کریپتو تعامل داشته باشد، از نوسانات آن مطلع است. بنابراین، با ایجاد چیزی متصل به چیزی با ارزش ثابت، دارندگان کریپتو می‌توانند بخشی از دارایی‌های خود را تثبیت کنند.
اکثر پروژه‌های استیبل کوین استفاده از ارز فیات را به عنوان پیوند خود انتخاب می‌کنند. به همین دلیل، بسیاری از صرافی ها بازارسازان خودکار خود را راه اندازی کرده اند تا جفت های معاملاتی بین ارزهای دیجیتال و این استیبل کوین ها ایجاد کنند.
چگونه استیبل کوین ها ارزش خود را حفظ می کنند؟ 4 نوع پیوند استیبل کوین توضیح داده شده است
همه استیبل کوین ها از یک روش برای حفظ ارزش خود استفاده نمی کنند. در حالی که بسیاری از این پروژه ها از فیات برای ایجاد میخ خود استفاده می کنند، سیستم های ایجاد کننده آن میخ می توانند متفاوت باشند.
1. استیبل کوین با پشتوانه فیات
یکی از رایج‌ترین راه‌ها برای اتصال یک استیبل کوین، نگه داشتن ارزی است که توکن می‌خواهد خود را به آن متصل کند. ایجاد سیستمی که در آن کاربران بتوانند پول واقعی خود را با استیبل کوین با نسبت 1:1 مبادله کنند، تضمین می‌کند که استیبل کوین‌ها هرگز بیش از آنچه پشتیبان در دارایی‌ها دارد، توکن تولید نمی‌کنند.
اکثر این پروژه ها برای مدیریت ارز نگهداری شده توسط پروژه به یک موسسه مالی شخص ثالث متکی هستند. این موسسات مقررات سنگین و چندین ممیزی را پشت سر می گذارند تا به کاربران خود ثابت کنند که شایسته اعتماد هستند.
با این حال، این بزرگترین مشکل این استیبل کوین ها است. از آنجایی که این استیبل کوین ها برای اجرای همه چیز به یک مرجع متمرکز نیاز دارند، کاربران باید اعتماد کنند که موسسه در مورد دارایی های آنها صادق است. با توجه به اینکه بیت کوین، ارز دیجیتال اصلی، برای دور شدن از سیستم های مالی متمرکز طراحی شده است، این نوع استیبل کوین هدف اصلی ارز دیجیتال را تضعیف می کند.
با این حال، بسیاری از استیبل کوین های قابل اعتماد دارای پشتوانه فیات هستند. پروژه هایی مانند USD Coin (USDC) و True USD (TUSD) از این روش پشتیبان استفاده می کنند و علیرغم کاستی ها، ارزش بازار بالایی دارند.
2. استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا
استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا به جای استفاده از یک ارز فیزیکی به عنوان میخ آن، از دارایی های دیگر برای حمایت خود استفاده می کنند. با این حال، نوع دارایی به پروژه بستگی دارد. فلزات گرانبها مانند طلا، سهام و حتی املاک و مستغلات همگی نمونه هایی از دارایی هایی هستند که توسط این نوع از استیبل کوین ها آزمایش می شوند.
مانند پروژه‌های دارای پشتوانه فیات، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا ارزش سایر طبقات دارایی را وارد فضای کریپتو می‌کنند. یک شخص ثالث مالکیت دارایی را دریافت می کند و ارزش برابری از استیبل کوین را بین فروشنده توزیع می کند. در هر زمانی، آن فروشنده می تواند استیبل کوین های خود را برای دارایی پایه با قیمت جدید دارایی برگرداند.
و مانند پروژه های دارای پشتوانه فیات، این استیبل کوین ها برای عملیات خود به یک موسسه متمرکز متکی هستند، به این معنی که بسیاری از نقاط ضعف را دارند. با این حال، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا نیز باید ذخیره‌سازی را در هزینه‌های عملیاتی خود لحاظ کنند.
بیشتر ارزهای فیات با فضای بانکداری آنلاین سازگار شده اند، به این معنی که ذخیره سازی برای اکثر ارزهای فیات فقط به یک دفتر کل دیجیتال در یک بانک می رسد. کالاها متفاوت عمل می کنند زیرا کالاهای فیزیکی مانند طلا یا املاک و مستغلات فضا را اشغال می کنند. پروژه‌های مرتبط با این کالاها باید ذخیره‌سازی ایمن این دارایی‌ها و همچنین هزینه‌های معمول حسابرسی و پرسنل را در نظر بگیرند.
3. استیبل کوین های دارای پشتوانه رمزنگاری
راه‌های دیگری به جز دارایی‌های فیزیکی برای ثابت کردن یک استیبل کوین وجود دارد. برخی از پروژه‌های استیبل کوین زیرساخت پاداش را برای متقاعد کردن کاربران به مبادله رمزنگاری خود با استیبل کوین ایجاد می‌کنند و پروژه‌های استیبل کوین با پشتوانه رمزنگاری را ایجاد می‌کنند.
در این پروژه ها همه چیز روی بلاک چین اتفاق می افتد. کاربران کریپتو خود را با استیبل کوین معامله می کنند، معمولاً با قفل کردن کریپتو خود در وام های وثیقه ای برای دریافت بخشی از ارزش کریپتو خود در استیبل کوین. از آنجایی که قیمت کریپتو می‌تواند به‌طور اساسی تغییر کند، این وام‌ها برای ثابت نگه داشتن ارزش استیبل کوین خطر نقد شدن را دارند.
این سیستم‌ها از قراردادهای هوشمندی استفاده می‌کنند که برای پاسخگویی به ورودی‌های مختلف کاربران یا سایر قراردادها برنامه‌ریزی شده‌اند. در حالی که قراردادهای هوشمند امکان اجرای خودکار همه چیز را فراهم می کنند، اما می توانند یک آسیب پذیری نیز باشند.
قراردادهای هوشمند فقط به خوبی کدهای مورد استفاده برای ساخت آنها کار می کنند. اگر رمزگذار مرتکب اشتباهی شود یا زنجیره بلوکی در نحوه رسیدگی به قراردادهای هوشمند حفره‌ای ایجاد کرده باشد، بازیگران بد می‌توانند وارد این قراردادها شده و وجوه درون آنها را بدزدند. در واقع، برنامه‌نویسی قراردادهای هوشمند معیوب مسیر برخی از بزرگترین سرقت‌های رمزنگاری بوده است.
با این حال، این یک مشکل با هر پلتفرم غیرمتمرکز است، نه فقط این پروژه های استیبل کوین. استیبل کوین های دارای پشتوانه رمزنگاری سعی می کنند این توکن ها را به روشی غیرمتمرکز ایجاد کنند.
4. استیبل کوین های مبتنی بر الگوریتم
در نهایت، برخی از استیبل کوین‌ها از یک سیستم توزیع به سبک Seigniorage برای مدیریت توکن استفاده می‌کنند که به نام استیبل کوین‌های الگوریتمی شناخته می‌شود. دقیقاً مانند روشی که امروزه بانک‌های مرکزی بر ایجاد و نابودی ارز کنترل می‌کنند، دولت‌ها بر اساس هوس‌های خود، ارز ضرب می‌کردند یا مالیات بر تولید ارز وضع می‌کردند.
در حالی که این اصطلاح به شیوه‌های پولی قدیمی‌تر اشاره دارد، مفهوم همان است که یک الگوریتم عرضه و پیوند را برای استیبل کوین مدیریت می‌کند. هیچ دارایی پشتوانه استیبل کوین وجود ندارد، به این معنی که عرضه به تعداد افراد خرید، فروش یا استفاده از استیبل کوین بستگی دارد.
مانند استیبل کوین های دارای پشتوانه رمزنگاری، این پروژه ها به طور کامل بر روی بلاک چین کار می کنند. در حالی که الگوریتم نیاز به نگهداری از تیمی از توسعه دهندگان دارد، پروژه کانال های حاکمیتی را حفظ می کند که به دارندگان استیبل کوین اجازه می دهد جهت پروژه را دیکته کنند.
با این حال، این پروژه ها یک نقص دارند: الگوریتم ها کامل نیستند. اگر اتفاقی در بازار بیفتد که باعث اختلال عمده در بازارساز استیبل کوین شود، می تواند استیبل کوین را از ارزش مورد نظرش جدا کند. این همان چیزی است که برای استیبل کوین UST Terra اتفاق افتاد، که باعث شد هر دو پروژه بلاک چین آزمایشگاه Terra، Luna و UST از کار بیفتند.
استیبل کوین ها از پشتوانه برای حفظ ارزش خود استفاده می کنند
خواه یک ارز، دارایی یا الگوریتم از یک استیبل کوین پشتیبانی کند، این پروژه ها ارزش خود را از طریق یک سیستم پشتوانه ارزش حفظ می کنند. بدون این سیستم، پروژه‌های استیبل کوین ارزش حفظ شده‌ای را که بازار کریپتوهای بی‌ثبات در مورد آنها می‌داند، ندارند.
هر یک از روش‌های پشتیبان مزایا و معایب خود را دارد و نشان می‌دهد که چگونه استیبل کوین‌ها از حل مشکل ارزهای دیجیتال فاصله زیادی دارند.