کدام توزیع لینوکس بهترین است؟ مانجارو در مقابل اوبونتو

اوبونتو و مانجارو دو توزیعی هستند که اغلب به مبتدیان لینوکس توصیه می شود. در کل کدام یک از این دو بهتر است؟ بیایید دریابیم.

هنگامی که برای اولین بار به لینوکس سوئیچ می کنید، توزیع های خاصی وجود دارد که احتمالاً ابتدا در مورد آنها خواهید شنید. اوبونتو با توجه به استفاده گسترده از آن در سراسر جهان، مدتهاست که یکی از آنها بوده است. بسیاری از مردم توصیه می کنند که با اوبونتو شروع کنید و آن را رها کنید.

اما Manjaro گزینه دیگری است که به احتمال زیاد با آن روبرو خواهید شد. این توزیع Arch Linux (نسخه DIY لینوکس) را می گیرد و آن را به یک دسکتاپ آماده تبدیل می کند که نصب و یادگیری آن آسان است. بنابراین، چرا ممکن است Manjaro را بیش از اوبونتو در نظر بگیرید؟

1. آزادی و انعطاف پذیری آرچ لینوکس

Manjaro ریشه های خود را از نسخه موجود لینوکس به نام Arch Linux می گیرد. آرچ لینوکس به دلیل اینکه یکی از انعطاف‌پذیرترین و کم محدودیت‌ترین راه‌ها برای استفاده از لینوکس است، شناخته شده است. این پروژه تصمیمات بسیار کمی برای شما می گیرد و به شما امکان می دهد دسکتاپ لینوکس خود را با استفاده از اجزای انتخابی خود جمع کنید.

Manjaro به طور خلاصه Arch Linux است که بسیاری از تصمیمات برای شما گرفته شده است. وقتی Manjaro را دانلود می کنید، یک محیط دسکتاپ از پیش انتخاب شده به همراه مجموعه ای از برنامه های از پیش نصب شده دارید. با این حال، تحت پوشش، Manjaro هنوز هم در اصل آرچ لینوکس است. در حالی که هر راهنمائی که به صورت آنلاین مرتبط با آرچ لینوکس می‌یابید، برای Manjaro اعمال نمی‌شود، اکثریت این کار را انجام می‌دهند.

مطمئناً می توانید اوبونتو را سفارشی کنید. آزادی بیشتری نسبت به ویندوز یا macOS به لیگ ها ارائه می دهد. اما ایجاد تغییرات معین در دسکتاپ اوبونتو احتمالاً در مقایسه با استفاده از یک توزیع مبتنی بر Arch مانند Manjaro، ممکن است همه چیز را خراب کند یا به دانش فنی و تلاش بیشتری نسبت به ارزش آن نیاز دارد.

2. بدون محیط پیش فرض دسکتاپ

اوبونتو انواع مختلفی دارد، اما نسخه پیش فرض آن با محیط دسکتاپ گنوم عرضه می شود. این دسکتاپ اصلی است که Canonical، شرکت پشتیبان اوبونتو، به توسعه‌دهندگان پول می‌دهد تا در آن مشارکت و پشتیبانی کنند. سایر محیط‌های دسکتاپ، مانند KDE Plasma و Xfce، می‌توانند در اوبونتو به خوبی اجرا شوند، اما کمی شبیه شهروندان درجه دوم هستند.

مانجارو یکی از گزینه‌های مورد تایید رسمی را ارائه نمی‌کند. در عوض، سه نسخه رسمی در صفحه دانلود Manjaro وجود دارد: دسکتاپ KDE، دسکتاپ Xfce، و دسکتاپ GNOME. این سه نسخه چیزی را دریافت می کنند که به اندازه یک اندازه توجه و صیقل است.

هم اوبونتو و هم مانجارو در بسیاری از انواع توسعه یافته توسط جامعه عرضه می شوند. با این حال، اگر تعداد طعم‌های اوبونتو موجود در وب‌سایت اوبونتو را با تعداد طعم‌های موجود در Manjaro مقایسه کنید، این تعداد هنوز کمی کمتر است.

3. جامعه ای که کمتر شرکتی است

اوبونتو توسط Canonical، یکی از بزرگترین شرکت هایی که در توسعه نرم افزارهای رایگان و متن باز سرمایه گذاری کرده است، پشتیبانی می شود. اگرچه Canonical در مقایسه با Red Hat (در حال حاضر یکی از زیرمجموعه های IBM) کوچک است، اما Canonical هنوز در سطح مشابهی فعالیت می کند.

در سال‌های اولیه اوبونتو، تلاش‌های اصلی Canonical به سمت ایجاد یک دسکتاپ مصرف‌کننده بادوام بود. اکنون این شرکت بر روی مشتریان سازمانی متمرکز شده است، و دسکتاپ فقط در صفحه اصلی Ubuntu.com به طور گذرا اشاره می کند.

Manjaro از یک تیم کوچک است که به ارائه دسکتاپ Manjaro اختصاص یافته است. این پروژه در واقع نزدیک به یک دهه قبل از تشکیل شرکتی برای مدیریت قراردادهای قانونی و ایجاد مشارکت های تجاری توسط جامعه اجرا می شد. این به Manjaro کمک کرد تا به صورت از پیش نصب شده روی سخت افزارهای بیشتری از جمله لپ تاپ های مختلف و PinePhone در دسترس قرار گیرد. بنابراین اگر پشتوانه‌های شرکتی بیشتر شبیه یک کلاهبرداری به نظر می‌رسند تا حرفه‌ای، آنگاه Manjaro ممکن است سرعت شما را بیشتر کند.

4. مقدمه ای ساده تر برای لینوکس

اگر یک تازه وارد کاملاً در لینوکس هستید، وب سایت Manjaro به شما کمک می کند خیلی سریعتر از اوبونتو به جایی که می خواهید برسید. اصطلاحات بسیار کمی در صفحه وجود دارد، زبانی که فقط برای توسعه دهندگان یا سایرینی که در دنیای شرکت ها فعالیت می کنند معنی دارد. مانجارو همچنین در مورد میزان دانش فنی شما فرضیات کمتری می‌کند. صفحه دانلودها توضیح می دهد که چرا نسخه های مختلف وجود دارد و به شما کمک می کند یکی را انتخاب کنید.

هنگامی که Manjaro را نصب کردید، برنامه ای به نام Manjaro Hello شما را به منابع مفیدی مانند ویکی، انجمن های کاربران، نحوه مشارکت و مکان پیدا کردن برنامه ها راهنمایی می کند. همچنین یک PDF راهنمای کاربر Manjaro وجود دارد که می تواند شما را در این فرآیند راهنمایی کند، گویی یک کتابچه راهنمای کاغذی همراه با رایانه شما آمده است.

قبلاً این منطقه ای بود که اوبونتو در آن برتری داشت، اما با اولویت های Canonical تغییر کرده است. اکنون وب‌سایت اوبونتو در درجه اول برای متخصصان فناوری اطلاعات طراحی شده است و به کاربران جدید لینوکس کمک چندانی نمی‌کند. ویکی به طور فزاینده ای منسوخ می شود.

از قضا، استفاده از دسک‌تاپ اوبونتو بسیار ساده‌تر از همیشه است، حتی اگر کمک کمتری از Canonical برای یافتن راه شما وجود داشته باشد. اما موردی وجود دارد که توجه بیشتر مانجارو به دسکتاپ باعث می شود تا افراد تازه وارد راحت تر به یاتاقان خود دست پیدا کنند.

5. نسخه های جدیدتر برنامه ها

اوبونتو مبتنی بر Debian است، یک توزیع عظیم لینوکس که به‌خصوص برای ارائه به‌روزترین نرم‌افزار شناخته شده نیست. نرم‌افزار اوبونتو نسبت به دبیان به‌روزتر است، اما نسخه‌های پشتیبانی بلندمدت اوبونتو هر دو سال یک بار ارائه می‌شود و برنامه‌ها را از مخازن رسمی موجود در آن زمان مسدود می‌کند. نسخه‌های موقت هر شش ماه یکبار ارائه می‌شوند، اما شش ماه هنوز زمان زیادی برای منتظر ماندن برای به‌روزرسانی‌های اپلیکیشن است.

Manjaro به‌روزرسانی‌های مداوم برنامه‌ها را دریافت می‌کند. بنابراین اگر نسخه جدیدی از یک برنامه منتشر شود، احتمالاً ظرف چند روز یا چند هفته به آن دسترسی خواهید داشت. نقطه مقابل این است که احتمال بیشتری وجود دارد که شما در معرض اشکالاتی قرار بگیرید که ممکن است تا زمانی که برنامه در نسخه‌های آینده اوبونتو در دسترس قرار می‌گیرد برطرف شده باشد. اما طرف دیگر نیز صادق است. گاهی اوقات نسخه‌های قدیمی‌تر برنامه‌ها باگ‌هایی دارند که مدت‌ها پیش در به‌روزرسانی‌هایی که هنوز روی دسک‌تاپ اوبونتو نیامده‌اند، رفع شده‌اند.

در اینجا لازم به ذکر است که با محوریت اوبونتو به بسته‌های اسنپ، این مشکل کمتر از گذشته است. اگر برنامه ای به صورت اسنپ یا فلت پک در دسترس باشد، بدون در نظر گرفتن اینکه از اوبونتو یا مانجارو استفاده می کنید، به روز رسانی های جدید بلافاصله در دسترس هستند.

6. جدیدترین محیط های دسکتاپ

در حالی که قالب‌های بسته جهانی جدیدتر دریافت جدیدترین برنامه‌ها را در اوبونتو آسان‌تر می‌کنند، اما زمان دریافت به‌روزرسانی‌ها در محیط دسک‌تاپ شما را بررسی نمی‌کنند. اگر می‌خواهید آخرین نسخه دسک‌تاپ خود را به‌محض در دسترس قرار داد، می‌توانید فوراً آن انتقال را در Manjaro انجام دهید، در حالی که در اوبونتو معمولاً باید منتظر انتشار بعدی با طعم انتخابی اوبونتو باشید.

یک استثنا قابل توجه وجود دارد. نسخه های جدید KDE Plasma اغلب به نسخه فعلی اوبونتو بکپورت می شوند. یا می‌توانید از توزیع KDE Neon مبتنی بر اوبونتو برای دریافت به‌روزرسانی‌های KDE در سریع‌ترین زمان ممکن استفاده کنید.

اما برای اکثر محیط‌های دسکتاپ دیگر، مطمئن‌ترین شرط شما این است که صبر کنید تا زمان ارتقای کل دسک‌تاپ اوبونتو فرا برسد.

7. یک بار نصب کنید، بدون نیاز به ارتقاء سیستم در آینده

Manjaro، مانند Arch Linux، یک توزیع رولینگ است. این بدان معناست که پس از نصب سیستم عامل برای اولین بار، به‌روزرسانی‌ها به صورت پیوسته شامل تغییرات در اجزای اصلی سیستم می‌شوند، بدون اینکه نیازی به ارتقای گسترده سیستم به نسخه جدید Manjaro داشته باشید.

این در تضاد با اوبونتو است، که در انواع استاتیک تری هر شش ماه یک بار منتشر می شود. شما این گزینه را دارید که Rolling Rhino را نصب کنید و اوبونتو را به یک توزیع کننده رولینگ تبدیل کنید. با این حال، رفتن به این مسیر منجر به سیستمی با ثبات کمتر نسبت به Manjaro می‌شود و نسخه‌ای از اوبونتو را در اختیار شما قرار می‌دهد که در واقع برای استفاده روزمره در نظر گرفته نشده است.

آیا Manjaro بهتر از اوبونتو است؟

اگر به داشتن رایانه ای که کار می کند بیشتر از نحوه کار آن علاقه دارید، احتمالاً اوبونتو بهترین گزینه است. این یک پروژه قدیمی با جامعه بزرگتر، یک شرکت بزرگ در پشت آن، و سابقه اثبات شده است. این با بسیاری از مزایای کمتر آشکار همراه است، مانند وجود یک تیم امنیتی بزرگ‌تر که وظیفه آن اطمینان از حفظ اوبونتو از آخرین وصله‌های امنیتی و آسیب‌پذیری‌ها است. همچنین ممکن است تم اوبونتو و ترفندهای Canonical در GNOME را دوست داشته باشید.

در هر صورت، روند مهاجرت از ویندوز به اوبونتو یا مانجارو تا حد زیادی یکسان است.

منبع مقاله