وقتی از هوش مصنوعی برای ایجاد محتوای جدید استفاده می کنید، حق چاپ متعلق به چه کسی است؟
از آنجایی که فناوری‌های هوش مصنوعی قدرتمند می‌شوند و افراد بیشتری شروع به استفاده از آن می‌کنند، با یک سوال اخلاقی دیگر روبرو می‌شویم: چه کسی حق چاپ آثار AI را دارد؟
به هر حال، از آنجایی که هوش مصنوعی انسان نیست، نمی تواند مالکیت مخلوقات خود را داشته باشد. بنابراین، اگر یک هوش مصنوعی چیزی بسازد، آن را به چه کسی نسبت می دهیم؟ برنامه نویس هوش مصنوعی؟ شخصی که دستورات را آغاز کرده است؟ یا منابعی که هوش مصنوعی استفاده کرده است؟
حق چاپ چیست؟ آیا برای مخلوقات غیرانسانی کاربرد دارد؟
قبل از صحبت در مورد کپی رایت، ابتدا باید آن را تعریف کنیم. به گفته اداره کپی رایت ایالات متحده (USCO)، “کپی رایت نوعی مالکیت معنوی است که به محض اینکه نویسنده اثر را به شکلی ملموس بیان کند، از آثار اصلی تالیف محافظت می کند.”
همچنین آثار اصلی را اینگونه تعریف می کند:
آثار زمانی بدیع هستند که به طور مستقل توسط یک نویسنده انسانی خلق شده باشند و دارای حداقل درجه خلاقیت باشند.
بنابراین، برای اعمال حق چاپ بر هر اثر، باید توسط یک انسان ایجاد شود. این موضوع با به اصطلاح اختلاف کپی رایت سلفی میمون آزمایش شد.
در این حادثه، دیوید اسلیتر، عکاس طبیعت بریتانیایی، بین سال‌های 2008 تا 2011 خود را برای دوستی با یک سرباز ماکاک‌های وحشی کاکل‌های سلب قرار داد. او توانست اعتماد آنها را جلب کند، اما آنها هنوز برای او عصبی بودند که نمی توانستند تصویری نزدیک به او داشته باشند.
بنابراین، او تجهیزات دوربین خود را روی یک سه پایه با ریل از راه دور نصب کرد و به میمون ها اجازه داد با آنها بازی کنند. حیوانات از انعکاس ها سرگرم شدند و از آنجایی که آنها دکمه شاتر از راه دور را در حین بازی با تجهیزات وی فشار می دادند، میمون ها تصاویر زیادی را ثبت کردند که در نتیجه دو مورد از آنها عکس سلفی میمون مورد مناقشه ایجاد شد.
عکاس استدلال کرد که او تجهیزات و شرایط را تنظیم کرده است، بنابراین باید حق چاپ تصویر به او اختصاص یابد. با این حال، بسیاری از نظرات حقوقی متخصص، از جمله دفتر حق نسخه‌برداری ایالات متحده و اداره مالکیت معنوی بریتانیا، می‌گویند که عکس‌ها و آثار هنری ایجاد شده توسط حیوانات یا ماشین‌ها نمی‌توانند دارای حق چاپ باشند.
اما، به گفته گاردین، دفتر بریتانیا افزود: “این سوال که آیا حق چاپ متعلق به عکاس است پیچیده تر است. این بستگی به این دارد که آیا عکاس نقش خلاقانه ای در کار داشته است یا خیر، و این تصمیمی است که باید گرفته شود. توسط دادگاه ها.”
با این کار، تصویر سلفی میمون در مالکیت عمومی قرار گرفت. با این حال، دیوید اسلیتر همچنان مدعی حق چاپ این عکس است.
با توجه به این سابقه، آثاری که صرفاً توسط انسان ساخته نشده‌اند، واجد شرایط کپی رایت نیستند. مگر اینکه خالق بتواند به اندازه کافی ثابت کند که آنها موقعیتی را تنظیم کرده اند که موجودیت غیرانسانی قطعه را ایجاد کرده است.
نمونه ای از رد حق نسخه برداری هوش مصنوعی
اداره حق نسخه‌برداری ایالات متحده می‌گوید که هر اثری باید ساخته‌ی انسان باشد تا قابل کپی‌رایت باشد، به این معنی که نمی‌توانید حق نسخه‌برداری اثر تولید شده توسط هوش مصنوعی را داشته باشید. این در اواخر سال 2022 ثابت شد، زمانی که کتاب مصور Zarya of the Dawn حفاظت از حق چاپ لغو شد.
اگرچه USCO در سپتامبر 2022 حق چاپ را صادر کرد، اما گفت که این کار را به اشتباه انجام داده است. وقتی مشخص شد که این کتاب مصور با استفاده از هوش مصنوعی MidJourney تولید شده است، حفاظت از حق چاپ آن لغو شد.
این با تصمیم آن برای رد حق چاپ به استیون تالر، که نقاشی ایجاد شده توسط هوش مصنوعی A Recent Entrance to Paradise را خلق کرد، مطابقت دارد، که در سال 2019 حق چاپ از آن محروم شد.
آیا کار هوش مصنوعی غیرقابل کپی رایت است؟
با همه انکار حق چاپ، آیا به این معنی است که کار هوش مصنوعی اصلاً قابل کپی برداری نیست؟
طبق گزارش مارس 2023 در The Register، USCO اعلام کرد که آثار تولید شده توسط هوش مصنوعی را دارای حق نسخه برداری می داند “اگر انسان بتواند ثابت کند که تلاش خلاقانه معناداری برای محتوای نهایی انجام داده است.”
Shira Perlmutter، مدیر USCO می‌گوید که درخواست‌هایی که انسان‌ها به برنامه‌های هوش مصنوعی می‌دهند، عناصر سنتی مالکیت نیستند. درعوض، بیشتر شبیه دستورالعملی است که به یک هنرمند سفارش داده شده است – اعلان‌ها به هوش مصنوعی اجازه می‌دهند تا تعیین کند کاربر چه می‌خواهد، اما ماشین آن را پیاده‌سازی می‌کند.
با این حال، اگر کاربر به سادگی از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار استفاده کند – یعنی خروجی آن به عنوان پایه ای برای محصول نهایی استفاده شود – آنگاه می توان اثر را برای کپی رایت در نظر گرفت. در حالی که این موضوع تا حدودی مشکل استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای خلق آثار هنری را حل می‌کند، اما یک قوطی دیگر از کرم‌ها را نیز باز می‌کند.
مسائل مربوط به کار تولید شده توسط هوش مصنوعی
مانند هر فناوری جدید، هوش مصنوعی با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد. جدا از قوانین کپی رایت در مورد هنر هوش مصنوعی، که در بالا به آن پرداختیم، نوشتن هوش مصنوعی خطراتی نیز دارد که کاربران و خوانندگان باید در مورد آن بدانند.
بیش از آن، هوش مصنوعی از میلیون ها میلیون نقطه داده ای که به صورت آنلاین جمع آوری می کند، یاد می گیرد. و در حالی که دیدن سایر آثار هنری برای یک فرد برای الهام گرفتن طبیعی است، هوش مصنوعی گاهی اوقات از این منابع استفاده می کند و خروجی آن چنان مشابه است که می تواند سرقت ادبی محسوب شود.
علاوه بر این، برخی منابع مانند Getty Images از برنامه نویسان هوش مصنوعی می خواهند که از آنها مجوز بگیرند تا هوش مصنوعی خود را بر روی داده های خود آموزش دهند. با این حال، هوش مصنوعی پایداری این مجوز را دریافت نکرد، اما همچنان از داده‌های گتی برای آموزش سیستم خود استفاده کرد. به همین دلیل، Getty Images از سازنده هنر به دلیل نقض حق چاپ شکایت می کند.
این مورد یکی از بزرگترین مشکلات تولیدکننده‌های هوش مصنوعی را برجسته می‌کند: داده‌هایی که بر روی آنها آموزش دیده‌اند اغلب دارای حق چاپ هستند. بنابراین حداقل باید منابع خود را اعلام کند. و اگر نویسنده درخواست پرداخت کند، خالق هوش مصنوعی باید این کار را انجام دهد.
در حالی که ممکن است استدلال شود که هوش مصنوعی با نگاه کردن به تصاویر و استفاده از آنها به عنوان الهام تفاوتی ندارد، هوش مصنوعی یک شخص نیست – در عوض، این ماشینی است که حداقل در حال حاضر حیاتی ندارد. علاوه بر این، هوش مصنوعی داده‌ها را با سرعت غیرانسانی دیوانه‌وار مصرف می‌کند و می‌فرستد – به حدی که انسان‌ها نمی‌توانند با آن رقابت کنند.
از آنجایی که هوش مصنوعی بسیار قدرتمند است و یک فناوری تغییر دهنده بازی است، هوش مصنوعی در آینده نزدیک با مشکلات بسیار بیشتری روبرو خواهد شد.
اخلاق هوش مصنوعی
اگرچه ابزارهای هوش مصنوعی ابزارهای قدرتمند و ارزشمندی هستند که به ما کمک می کنند کارآمدتر باشیم، اما این فناوری آزمایش نشده و بی سابقه است. هوش مصنوعی می تواند عواقب ناخواسته ای داشته باشد، بنابراین هنگام استفاده از این فناوری باید مراقب باشیم.
اما، به طور همزمان، ما نباید از استفاده از آن اجتناب کنیم زیرا آن را درک نمی کنیم. بهترین راه برای مقابله با هوش مصنوعی این است که اطمینان حاصل شود که استفاده از آن در خدمت پیشرفت بشریت به عنوان یک کل است. مطمئناً بحث های بی پایانی در مورد این موضوع وجود خواهد داشت. به همین دلیل است که هنگام استفاده از این ابزار جدید باید یک قطب نما اخلاقی قوی داشته باشیم.