شما باید رمزنگاری خود را در جایی نگه دارید و باید آن را ایمن نگه دارید.
اگر می‌خواهید با ارزهای دیجیتال بخرید، بفروشید یا تقریباً هر کار دیگری انجام دهید، کیف پول ضروری است. کیف پول‌های کریپتو کلیدهای خصوصی دارایی‌های دیجیتالی شما را ذخیره می‌کنند که برای مجوز دادن به تراکنش‌ها استفاده می‌شود. اما کیف پول های کریپتو همه یکسان نیستند. دو نوع اصلی کیف پول رمزنگاری وجود دارد که به عنوان کیف پول سخت افزاری و نرم افزاری شناخته می شوند.
بنابراین، تفاوت بین این دو نوع کیف پول چیست و کدامیک برای شما و دارایی‌هایتان مناسب‌تر است؟
کیف پول رمزنگاری نرم افزار چیست؟
همانطور که از نام آن پیداست، یک کیف پول رمزنگاری نرم افزاری کاملا دیجیتالی است. اینها به شکل برنامه‌های نرم‌افزاری یا برنامه‌های کاربردی مورد استفاده در رایانه رومیزی، لپ‌تاپ، تلفن هوشمند یا سایر دستگاه‌های دیجیتال هستند. ممکن است قبلاً نام برخی از کیف پول های نرم افزاری مانند MetaMask، Trust Wallet و Exodus را شنیده باشید. اینها کیف پول های بسیار محبوبی هستند که طیف وسیعی از ویژگی های امنیتی مفید را به کاربران ارائه می دهند.
به عنوان مثال، Trust Wallet یک کیف پول نرم افزاری پرکاربرد است که از طیف وسیعی از رمزارزهای مختلف از جمله بیت کوین و اتریوم پشتیبانی می کند. استفاده از این کیف پول نرم افزاری نه تنها ساده است، بلکه تمرکز واضحی بر امنیت دارد. Trust Wallet کدهای پین، اسکن بیومتریک و عبارات بذر بازیابی را در زیرساخت خود گنجانده است. این پلتفرم همچنین هرگز هیچ اطلاعات کاربری را در سرورهای خود ذخیره نمی کند تا از اطلاعات شما بیشتر محافظت کند.
برنامه‌های کیف پول نرم‌افزاری همچنین می‌توانند دارای ویژگی‌های اضافی، از جمله شرط‌بندی باشند. اکنون می توانید انواع سکه ها و توکن های مختلف را از طریق کیف پول های نرم افزاری خاصی مانند کیف پول Atomic، Phantom و Exodus به اشتراک بگذارید. نوع کریپتویی که می توانید به اشتراک بگذارید به کیف پول رمزنگاری خاصی که استفاده می کنید بستگی دارد.
برخی از کیف پول‌های نرم‌افزاری نیز آمارهای بازار را در اختیار شما قرار می‌دهند و به شما امکان می‌دهند مستقیماً از طریق برنامه رمزنگاری را خریداری یا بفروشید.
با این حال، یک مشکل آشکار در رابطه با کیف پول های نرم افزاری وجود دارد و آن اتکای آنها به رایانه است. کیف پول‌های نرم‌افزاری به‌عنوان برنامه‌های کاربردی بر روی دستگاه‌های دیجیتالی عمل می‌کنند، که در آن ویژگی‌های امنیتی دستگاه خاص برای ارائه حفاظت به شدت بر آن تکیه می‌کنند. به عنوان مثال، اگر برنامه دسکتاپ Exodus را روی دستگاه خود اجرا می کردید و یک هکر می خواست به آن دسترسی پیدا کند، اگر دستگاه شما توسط نرم افزار آنتی ویروس، فایروال و غیره محافظت نشود، این روند بسیار آسان تر می شود.
حتی اگر داده‌های شما هنگام ذخیره در کیف پول نرم‌افزار رمزگذاری شوند، باز هم انواع خاصی از بدافزارها وجود دارند که می‌توانند این معیار امنیتی را دور بزنند. کی لاگرها اغلب برای هک کیف پول های رمزنگاری استفاده می شوند که در آن هزاران یا حتی میلیون ها دلار ممکن است از دست برود. خوشبختانه راه هایی برای محافظت در برابر کی لاگرها وجود دارد!
این بدان معنا نیست که کیف پول‌های رمزنگاری نرم‌افزاری کاملاً ناامن هستند، اما مطمئناً باید در نظر گرفت. حالا بیایید به جزئیات کیف پول های سخت افزاری بپردازیم.
کیف پول رمزنگاری سخت افزاری چیست؟
کیف پول رمزنگاری سخت افزاری یک دستگاه فیزیکی است که برای ذخیره کلیدهای خصوصی شما استفاده می شود. اینها به شکل قطعات کوچک و دستی سخت افزاری هستند که به راحتی می توان آنها را با خیال راحت ذخیره کرد. اما چرا برای ذخیره کلیدهای خصوصی خود به یک دستگاه فیزیکی نیاز دارید؟
دلیل اصلی استفاده مردم از کیف پول های رمزنگاری سخت افزاری، امنیت بسیار بالای آنهاست. همانطور که قبلا ذکر شد، کیف پول های نرم افزاری همیشه در معرض خطر هک از راه دور هستند، در حالی که کیف پول های سخت افزاری در معرض این مشکل نیستند. این به این دلیل است که کیف پول های سخت افزاری کلیدهای خصوصی شما را به صورت آفلاین ذخیره می کنند. در حالی که آنها می توانند برای انجام عملکردهای خاصی به رایانه شخصی یا دسکتاپ شما متصل شوند، اغلب به طور کامل از رایانه جدا می شوند.
از آنجایی که کیف پول‌های سخت‌افزاری کلیدهای خصوصی شما را بدون اتصال آنلاین در انبار سرد نگه می‌دارند، تقریباً جدا می‌شوند. این امتیاز امنیتی عظیم است که کیف پول های سخت افزاری را به طور کلی ایمن تر از کیف پول های نرم افزاری می کند.
با این حال، کیف پول‌های رمزنگاری سخت‌افزاری به اندازه کیف پول‌های نرم‌افزاری محبوب نیستند و این عمدتاً به دلیل قیمت آنها است. در حالی که اکثر کیف پول های نرم افزاری برای استفاده کاملا رایگان هستند، کیف پول های سخت افزاری دستگاه های فیزیکی هستند که باید خریداری شوند. شما می توانید یک کیف پول نرم افزاری قابل اعتماد مانند Ledger Nano S یا Trezor Model One را با قیمت 60 تا 80 دلار تهیه کنید، که سرمایه گذاری بزرگی نیست اما با این وجود یک سرمایه گذاری است. به همین دلیل است که اکثر دارندگان کریپتو ترجیح می دهند به جای آن گزینه رایگان را انتخاب کنند.
دو ارائه دهنده اصلی کیف پول سخت افزاری در بازار امروز، لجر و ترزور هستند. بیایید نگاهی به Nano X لجر بیندازیم تا عمیق‌تر به ویژگی‌های امنیتی کیف پول سخت‌افزاری بپردازیم.
Ledger Nano X یک کیف پول سخت‌افزاری بسیار محبوب است که می‌تواند از سرمایه‌های دیجیتال شما محافظت زیادی کند. این کیف پول از چیزی به نام BOLOS یا سیستم عامل Blockchain Open Ledger استفاده می کند. این یک سیستم عامل کاملا منحصر به فرد برای Ledger است که امکان توسعه برنامه های غیرمتمرکز را فراهم می کند و در عین حال هر برنامه را کاملاً از برنامه بعدی جدا نگه می دارد. BOLOS همچنین عبارت بذر بازیابی شما را از همه برنامه‌های موجود در کیف پول سخت‌افزاری شما جدا می‌کند.
BOLOS همچنین با تراشه Secure Element Nano X کار می‌کند که امکان ذخیره داده‌های رمزنگاری بر روی برنامه‌های کاربردی را در کیف پول شما فراهم می‌کند. این تراشه است که کلیدهای خصوصی ارزشمند شما را ذخیره می کند. باز هم، این بیشتر از داده های شما محافظت می کند و دسترسی و سرقت آن را بسیار دشوار می کند. Nano X همچنین در برابر دستکاری مقاوم است و توسط یک کد پین محافظت می شود. البته، باید اطمینان حاصل کنید که کد پین شما مخفی نگه داشته می شود و در حالت آفلاین بسیار ایمن ذخیره می شود.
همچنین می‌توانید ارزهای دیجیتال خاصی را از طریق کیف پول سخت‌افزاری به اشتراک بگذارید، اما این معمولاً باید با استفاده از یک برنامه دسکتاپ مانند Ledger Live انجام شود.
بنابراین، به طور کلی، نمی توان انکار کرد که کیف پول های سخت افزاری ایمن تر از کیف پول های نرم افزاری هستند، اما کیف پول های نرم افزاری فوق العاده راحت و رایگان برای استفاده هستند. بهتر است از کیف پول‌های نرم‌افزاری برای ذخیره‌سازی کوتاه‌مدت کلیدهای خصوصی استفاده کنید، در حالی که کیف پول‌های سخت‌افزاری باید برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت تمام کلیدهای خصوصی استفاده شوند.
کیف پول حافظ و غیر حضانت
کیف پول‌های کریپتو را می‌توان به دو زیر مجموعه دیگر نیز تقسیم کرد: نگهبانی و غیر حافظ. کیف پول حافظ کیفی است که کلیدهای خصوصی شما را برای شما نگه می دارد و از آن محافظت می کند. از سوی دیگر، یک کیف پول غیر حضانت، شما را در صندلی راننده قرار می دهد و به شما امکان کنترل کامل و دسترسی به کلیدهای خصوصی را می دهد.
افراد مختلف ترجیحات متفاوتی در مورد کیف پول‌های حافظی و غیر حضانت دارند، اما به طور کلی دومی به عنوان گزینه ایمن‌تر دیده می‌شود. این به این دلیل است که برای ذخیره کلیدهای خصوصی و محافظت از دارایی های خود نیازی به اعتماد به شخص ثالث ندارید. با این حال، اگر از یک کیف پول غیر حضانت استفاده می کنید، باید بسیار مراقب باشید. در این صورت، شما تنها مسئول کلیدهای خصوصی خود هستید، بنابراین باید اطمینان حاصل کنید که رمز و عبارت seed بازیابی کیف پول شما فوق‌العاده محرمانه و در مکانی امن ذخیره می‌شود.
کیف پول‌های سخت‌افزاری همیشه غیرقانونی هستند، در حالی که کیف پول‌های نرم‌افزاری می‌توانند یکی از این دو باشند (اگرچه کیف پول‌های نرم‌افزاری متداول‌تر هستند).
آیا باید از کیف پول سخت افزاری یا نرم افزاری استفاده کنید؟
در پایان روز، هیچ کیف پول رمزنگاری نمی تواند 100٪ ذخیره سازی ایمن کلیدهای خصوصی شما را تضمین کند. هم کیف پول های نرم افزاری و هم سخت افزاری را می توان هک کرد، اگرچه نفوذ به کیف پول دومی بسیار دشوارتر است. بنابراین، اگر به دنبال یک کیف پول رمزنگاری جدید هستید، مطمئن شوید که مزایا و معایب انواع کیف پول‌های مختلف را در نظر گرفته‌اید تا مطمئن شوید که کلیدهای خصوصی شما ایمن می‌شوند.