هر توزیع لینوکس به مخاطبان متفاوتی پاسخ می دهد. اما در هسته آنها، تمام توزیع های لینوکس را می توان به سه نوع اساسی دسته بندی کرد.
لینوکس یک هسته منبع باز قدرتمند است که سرورها و سیستم عامل های دسکتاپ را تامین می کند. یکی از ویژگیهای جالب لینوکس این است که میتوانید آن را مطابق میل خود تغییر داده و تغییر دهید، که منجر به تولید هزاران توزیع لینوکس در طول سالها شده است.
اگر ایده هزاران توزیع لینوکس ذهن شما را به خود مشغول می کند، بیایید نگاهی به دسته بندی گسترده توزیع های لینوکس بیندازیم. دانستن این دسته بندی های مختلف به شما کمک می کند هنگام انتخاب توزیع لینوکس برای سرورها یا ایستگاه کاری خود تصمیمی آگاهانه بگیرید.
توزیع لینوکس چیست؟
توزیع لینوکس به هر سیستم عاملی گفته می شود که از هسته لینوکس در هسته خود استفاده می کند اما برای یک مورد خاص تغییر و طراحی شده است. برخی از توزیع های برجسته ای که به ذهن می رسد عبارتند از Ubuntu، Red Hat Enterprise Linux، Arch Linux و Kali Linux.
به عبارت دقیق، لینوکس فقط هسته است. یکی از ویژگیهای مشترک همه توزیعهای لینوکس این است که همه آنها توسط هسته لینوکس نیرو میگیرند، از این رو ما به سادگی به سیستم عامل به سادگی لینوکس میگوییم. با این حال، اصطلاح دقیق تر، گنو/لینوکس است.
در حالی که همه توزیعها هسته لینوکس یکسانی دارند، اما احساس و ظاهر متفاوتی دارند و برای موارد استفاده خاص در نظر گرفته شدهاند. چندین توزیع لینوکس سال به سال معرفی می شود.
برای دریافت نمای کلی از تعداد توزیعهای در گردش، به DistroWatch بروید.
1. توزیع های درجه بندی سازمانی
توزیعهای درجه سازمانی انواع توزیعهای لینوکس هستند که به خوبی آزمایش شدهاند و میتوانند سیستمهای حیاتی را اجرا کنند که نیازهای تجاری و در دسترس بودن بالا را پشتیبانی میکنند. علاوه بر این، آنها معمولاً در صورت بروز مشکل در سیستم خود، خدمات پشتیبانی ارائه می دهند.
یکی دیگر از ویژگی های توزیع های درجه یک سازمانی این است که آنها برای مدت طولانی در بازی بوده اند و تعداد فالوورهای زیادی دارند، بنابراین کمک گرفتن از جامعه اینترنتی نیز آسان است.
چند نمونه از توزیعهای درجه یک سازمانی عبارتند از:
- Red Hat Enterprise Linux (RHEL): RHEL یک توزیع پایدار و قوی لینوکس است که حداقل 10 سال از زمان انتشار آن پشتیبانی و به روز رسانی می شود.
- Debian: یک توزیع لینوکس درجه یک که به دلیل استحکام، پایداری و سهولت استفاده مشهور است.
- اوبونتو LTS: همه نسخههای اوبونتو درجه سازمانی نیستند، فقط نسخههای LTS هستند زیرا به اندازه کافی پایدار هستند و تا پنج سال از زمان انتشار پشتیبانی میشوند.
سایر توزیعهای لینوکس درجه سازمانی عبارتند از Alma Linux، Rocky Linux و SUSE Enterprise Linux. اگر سیستمهای پایدار و قوی میخواهید، از توزیعهای درجه یک سازمانی چه در تجارت خود و چه برای استفاده شخصی استفاده کنید.
تنها اشکال توزیعهای سازمانی این است که بهروزرسانی ویژگیها را به سرعت سایر انواع توزیعها دریافت نمیکنید. ویژگیها باید قبل از اینکه به توزیعهای درجهبندی سازمانی برسند، به درستی آزمایش شوند.
2. توزیع های درجه مصرف کننده
توزیعهای درجه یک مصرفکننده برای کاربران معمولی و افراد فنی طراحی شدهاند که علاقهمند به ویژگیها و بهروزرسانیهای جدید هستند. اگر رایانههای شخصی یا سرورهای تجاری یا شخصی شما به دلیل مشکلات سیستم میتوانند مدتی از کار افتادگی را تحمل کنند، میتوانید از توزیعهای درجه یک مصرفکننده استفاده کنید.
برخی از توزیع های شناخته شده در سطح مصرف کننده عبارتند از:
- فدورا: یک توزیع قدرتمند و زیبا مبتنی بر RPM. با آخرین ویژگی ها ارائه می شود اما به اندازه RHEL پایدار در نظر گرفته نمی شود. فدورا محل آزمایش ویژگیهایی است که در برخی از زمانها به RHEL ختم میشوند.
- اوبونتو (غیر LTS): دارای ویژگیها و بهروزرسانیهای جدید است اما برای مدت نسبتاً کوتاهی پشتیبانی میشود. برای دریافت بهروزرسانیهای امنیتی منظم، باید دائماً به نسخه جدیدی ارتقا دهید.
توزیعهای درجه مصرفکننده بهروزرسانیهای منظم و حاوی ویژگیهای جدید را دریافت میکنند، اما وصلههای امنیتی و نرمافزار را در مقایسه با توزیعهای LTS برای مدت نسبتاً کوتاهی دریافت میکنند.
به عنوان مثال، نسخه های غیر LTS اوبونتو تنها به مدت 9 ماه از تاریخ انتشار به روز رسانی می شوند. برعکس، اوبونتو LTS بهروزرسانیها را برای حداقل پنج سال دریافت میکند. حتی می توانید با استفاده از Ubuntu Pro این مدت را تا ده سال افزایش دهید.
اگر سیستمهای حیاتی را اجرا میکنید، نمیخواهید اغلب بهروزرسانیهای عمده را انجام دهید، زیرا این به معنای خرابی است، جایی که توزیعهای درجه یک مصرفکننده کوتاه میشوند.
3. توزیع های تجربی
آخرین اما نه کم اهمیت ترین نوع آزمایشی توزیع های لینوکس است. اینها دارای حداقل امکانات هستند و معمولاً برای راه اندازی یا رانندگی روزانه به دانش فنی نیاز دارند. اگر می خواهید در مورد عملکردهای داخلی لینوکس بیاموزید، ویژگی ها را آزمایش کنید یا سیستم عامل خود را بر اساس نیاز خود سفارشی کنید، آنها ایده آل هستند.
مشابه توزیعهای درجه مصرفکننده، توزیعهای آزمایشی همیشه بهروزرسانیهای بینظیر را دریافت میکنند. در توزیعهای تجربی، ویژگیهای جدید مهم هستند نه ثبات.
برخی از توزیع های تجربی که ارزش دانستن دارند عبارتند از:
- Arch Linux: یک توزیع قدرتمند و سبک وزن و انعطاف پذیر لینوکس که به شما کنترل کامل سیستم عامل را می دهد. این نرم افزار از مدل پخش نرم افزاری استفاده می کند که در آن کاربران به طور مداوم به آخرین ویژگی های نرم افزار و به روز رسانی دسترسی پیدا می کنند.
- جنتو: انتخابی محبوب در میان گیکهایی که دوست دارند با سیستمهای خود سر و کله بزنند. اگر میخواهید قابلیت سفارشیسازی و عملکرد را داشته باشید، توزیع ایدهآل برای شماست. علاوه بر این، شما باید تجربه کار با کد منبع برای مدیریت بسته های نرم افزاری جنتو را داشته باشید.
- CRUX: یک توزیع قدرتمند و مینیمالیستی دیگر که بسیار قابل تنظیم است. از آنجایی که با حداقل نرم افزار عرضه می شود، احتمالاً زمان قابل توجهی را برای تنظیم آن صرف خواهید کرد. این گزینه ایده آل برای کاربران و توسعه دهندگان پیشرفته است که سیستم عامل ساده و کارآمد را ترجیح می دهند.
- سید (دبیان ناپایدار): نام سید از یک شخصیت داستان اسباب بازی گرفته شده است که اسباب بازی های خود را می شکند و سرهم می کند. بنابراین این دقیقاً همان چیزی است که شما دریافت می کنید. برخلاف دبیان استیبل، این یکی به طور مداوم ویژگیها و بهروزرسانیهایی دریافت میکند که بعداً به دبیان ختم میشوند. خیلی پایدار نیست اما برای افراد حرفهای و آزمایشکنندگانی که میخواهند به سرعت به ویژگیهای جدید دسترسی پیدا کنند، ایدهآل است.
توزیعهای آزمایشی در میان توسعهدهندگان و افرادی که دانش سرهمکردن با سیستمهای خود را دارند، محبوب هستند.
توزیعهای لینوکس برای همه ایدهآل هستند
شما آن را دارید: سه نوع اصلی توزیع لینوکس. بسته به آنچه از سیستم عامل خود انتظار دارید، یک توزیع لینوکس برای همه وجود دارد.
برای یافتن توزیع مناسب برای خود، می توانید از این دسته بندی های گسترده برای محدود کردن جستجوی خود استفاده کنید.