فناوری بی سیم، مانند بلوتوث کم انرژی و وای فای 6، بسیاری از وسایل الکترونیکی روزانه ما را راحت تر و انعطاف پذیرتر کرده است. با این حال، اتصالات سیمی مزایای مشخصی نسبت به همتایان بی سیم خود در زمینه امنیت ارائه می دهند.
خلاصه عناوین
- هیچ سیگنال بی سیمی برای هک وجود ندارد
- هک کردن اتصالات سیمی نیاز به دسترسی فیزیکی به دستگاه ها دارد
- شناسایی ابزارهای هک سخت افزار آسان تر است
- بدون نیاز به بازی با تنظیمات امنیتی
فناوری بی سیم، مانند بلوتوث کم انرژی و وای فای 6، بسیاری از وسایل الکترونیکی روزانه ما را راحت تر و انعطاف پذیرتر کرده است. با این حال، اتصالات سیمی مزایای مشخصی نسبت به همتایان بی سیم خود در زمینه امنیت ارائه می دهند.
1 بدون سیگنال بی سیم برای هک
شبکه های بی سیم داده ها را از طریق امواج رادیویی منتقل می کنند. این سیگنال ها در منطقه محلی شما پخش می شوند و اغلب از مرزهای فیزیکی فراتر می روند و به همسایگان و خیابان های اطراف می رسند. این باز بودن شبکه های بی سیم را در برابر حملاتی آسیب پذیر می کند:
- استراق سمع: هکرها می توانند بسته های داده را با استفاده از ابزارهای در دسترس مانند Wi-Fi Sniffers، گرفتن اطلاعات حساس مانند اعتبار ورود یا داده های شخصی، رهگیری کنند.
- حملات Man-in-the-Middle: بازیگران بد می توانند خود را بین دو دستگاه ارتباطی قرار دهند تا داده های ارسال شده را رهگیری یا دستکاری کنند.
- نقاط دسترسی سرکش: دستگاه‌های غیرمجاز می‌توانند نقاط دسترسی بی‌سیم قانونی را تقلید کنند تا کاربران را به اتصال و افشای اطلاعات حساس ترغیب کنند.
در مقابل، اتصالات سیمی داده‌ها را از طریق کابل‌های فیزیکی مانند اترنت منتقل می‌کنند که به شما امکان می‌دهد به صورت فیزیکی مکان جریان داده را کنترل کنید. این کنترل فیزیکی امکان رهگیری از راه دور را از بین می برد و امنیت بسیار بالاتری را تضمین می کند.
2 هک کردن اتصالات سیمی نیاز به دسترسی فیزیکی به دستگاه ها دارد
بدون سیگنال های بی سیم برای رهگیری، هکرها معمولاً برای به خطر انداختن شبکه شما نیاز به دسترسی فیزیکی به کابل ها و دستگاه ها دارند. این تفاوت اساسی به عنوان یک عامل بازدارنده برای هکرها عمل می کند، زیرا آنها باید بر چالش های زیر غلبه کنند:
- اتصال فیزیکی: مهاجم باید دستگاه خود را به شبکه متصل کند و نیاز به دسترسی به پورت اترنت، USB یا سایر رابط های فیزیکی داشته باشد.
- استقرار سخت‌افزار: هکرها باید از ابزارهای هک سخت‌افزاری استفاده کنند که هزینه زیادی دارد. بسیاری از این ابزارها ممکن است گران باشند و ارزش هزینه کردن را نداشته باشند.
- محدودیت‌های زمانی: هکرها در صورت دسترسی فیزیکی به دستگاه‌ها به دلیل خطر فزاینده گرفتار شدن، باید سریعاً وارد عمل شوند. این محدودیت زمانی، نفوذ صحیح به شبکه شما را برای هکرها دشوارتر می کند.
این موانع فیزیکی به طور قابل توجهی تلاش، زمان و ریسک موجود برای مهاجمان را افزایش می دهد. علاوه بر این، خانواده‌ها و سازمان‌ها اغلب اقدامات متقابل دیگری مانند دوربین‌های نظارتی، سیستم‌های تشخیص نفوذ، و پروتکل‌های دسترسی محدود را به کار می‌گیرند که نفوذ مهاجمان به شبکه‌ها را سخت‌تر می‌کند.
اغلب، خطر تجاوز و گرفتار شدن برای جلوگیری از تلاش بیشتر هکرها برای هک کردن شبکه های سیمی کافی است.
شناسایی 3 ابزار هک سخت افزار آسان تر است
سخت افزار غیرمجاز متصل به یک شبکه سیمی معمولاً بیشتر از هک کردن یک شبکه بی سیم است. برخلاف حملات بی‌سیم که هیچ ردی از خود به جا نمی‌گذارند، هک سخت‌افزار شامل دستگاه‌های ملموسی است که قابل شناسایی و حذف هستند. به عنوان مثال:
- شیرهای شبکه یا Sniffers: دستگاه هایی که انتقال داده های سیمی را رهگیری می کنند به طور فیزیکی به شبکه متصل هستند و به راحتی قابل شناسایی هستند.
- دستگاه‌های سرکش: رایانه‌های غیرمجاز یا لوازم جانبی مانند کی‌لاگر USB باید به‌صورت فیزیکی به دستگاه‌های شبکه وصل شوند که ردیابی و حذف آنها را آسان‌تر می‌کند.
اگرچه تشخیص دستگاه‌های سرکش پیشرفته‌تر، مانند کابل‌های OMG، سخت‌تر است، اما هزینه بالایی دارند و معمولاً به‌جای خانواده‌های معمولی، برای سازمان‌های حمله کننده رزرو می‌شوند.
4 بدون نیاز به بازی با تنظیمات امنیتی
شبکه های بی سیم اغلب به پیکربندی مناسب برای اطمینان از ارتباط ایمن نیاز دارند. پیکربندی نادرست دستگاه‌های شبکه و سایر لوازم الکترونیکی بی‌سیم می‌تواند آنها را برای ابزارهای شناسایی هک نمایان کند و منجر به آسیب‌پذیری‌های جدی شود. در مقابل، پیکربندی اشتباه اتصالات سیمی بسیار سخت تر است. با اتصال سیمی، لازم نیست نگران موارد زیر باشید:
- پروتکل های رمزگذاری ضعیف یا قدیمی: استانداردهای رمزگذاری قدیمی مانند WEP به راحتی قابل شکستن هستند، در حالی که پروتکل های قوی تر مانند WPA3 به پیاده سازی مناسب نیاز دارند.
- اعتبار پیش فرض: بسیاری از مسیریاب‌های بی‌سیم و دوربین‌های امنیتی با نام‌های کاربری و رمزهای عبور پیش‌فرض عرضه می‌شوند که در صورت تغییر، می‌توانند توسط مهاجمان به سادگی با استفاده از ابزارهایی مانند سوء استفاده شوند.
- نقاط دسترسی باز: شبکه‌های بی‌سیم ناامن می‌توانند دروازه‌ای برای کاربران غیرمجاز باشند که منجر به نقض‌های احتمالی شود.
عدم وجود سیگنال های رادیویی در شبکه های سیمی اتکا به تنظیمات نرم افزاری پیچیده برای امنیت اولیه را کاهش می دهد. این سادگی مشکلات رایج مرتبط با تنظیمات بی سیم نادرست را از بین می برد و شبکه های سیمی را ذاتاً در برابر خطاهای کاربر ایمن تر می کند.
در حالی که فناوری بی‌سیم راحتی بی‌نظیری را ارائه می‌دهد، اتصالات سیمی به دلیل ویژگی‌های ذاتی‌شان امنیت بالاتری را فراهم می‌کنند. این بدان معنا نیست که شما باید استفاده از فناوری بی سیم را به طور کامل متوقف کنید. تا زمانی که دستگاه‌های بی‌سیم را به درستی پیکربندی می‌کنید، خانه هوشمند و لوازم اینترنت اشیاء خود را به موارد ضروری محدود می‌کنید و مراقب نحوه تنظیم شبکه محلی خود برای امنیت باشید، داشتن ترکیبی از دستگاه‌های سیمی و بی‌سیم باید یک مشکل امنیتی برای شما باشد. اکثر خانوارها