ارتقا به دوربین فول فریم ممکن است بهترین گام بعدی برای عکاسی شما باشد، اما در اینجا دلیلی است که باید به سنسور برش خود پایبند باشید.
دوربین‌های DSLR فول فریم مدرن و دوربین‌های بدون آینه فوق‌العاده خوب شده‌اند و عکس‌های شگفت‌انگیزی می‌گیرند، اما وقتی آنها را در کنار مدل‌های قبلی APS-C خود مقایسه کنید، متوجه خواهید شد که چقدر گران‌تر هستند. بنابراین آیا واقعاً به یک دوربین فول فریم نیاز دارید یا دوربین سنسور کراپ شما به اندازه کافی خوب است؟
در اینجا دلیلی وجود دارد که فکر نمی کنیم شما نیازی به ارتقا به دوربین فول فریم داشته باشید.
1. کیفیت عکس
این تصور اشتباه وجود دارد که وضوح و کیفیت کلی یک عکس نتیجه بدنه دوربین است. در حالی که بدنه دوربین نقش مهمی را ایفا می کند، چیزی که تفاوت بسیار بیشتری ایجاد می کند لنز است.
هنگام استفاده از لنز یکسان بر روی بدنه سنسور برش، مانند Canon M50 Mk II، و در یک لنز فول فریم، مانند EOS RP، تفاوت زیادی در کیفیت با عکس‌های خاص مشاهده نخواهید کرد. می‌توانید با دوربین APS-C خود به همان اندازه با فول فریم عکس‌های شارپ بگیرید.
جایی که متوجه تفاوت خواهید شد محدوده دینامیکی است. به دلیل داشتن یک دوربین فول فریم که دارای سنسور بزرگتر و در نتیجه پیکسل های بزرگتر است، می تواند تصویر شما را در موقعیت های دشوار نمایش دهد.
اگر از سوژه ای در داخل خانه و در کنار پنجره عکس می گیرید و می خواهید آنچه را که در بیرون است، در معرض دید قرار دهید، این مورد صدق می کند. یک دوربین APS-C ممکن است فقط بتواند سوژه شما را در معرض دید قرار دهد، در حالی که فول فریم می‌تواند هم سوژه شما و هم آنچه را که بیرون از پنجره است به درستی در معرض دید قرار دهد.
2. مشتری به تجهیزات شما اهمیتی نمی دهد
یکی دیگر از تصورات اشتباه بزرگ این است که با یک دوربین فول فریم مشتریان بیشتری به دست خواهید آورد یا اینکه با یک دوربین حرفه ای تر به نظر می رسید. در واقعیت، مشتری صرفاً به کیفیت کار شما اهمیت می دهد، نه دوربینی که استفاده می کنید. مشتری زمانی فروخته می شود که انواع عکس هایی را که شما می توانید برای آنها تهیه کنید را ببیند و به نظر آنها خیره کننده باشد.
اکثر مردم چیزی در مورد دوربین نمی‌دانند و اهمیتی نمی‌دهند که با Canon M50 یا Canon 5D Mark IV عکاسی کنید. روی داستانی که با عکس های خود تعریف می کنید تمرکز کنید و یاد بگیرید که چگونه آنها را به زیبایی ویرایش کنید و این به تنهایی مشتریان آینده را جذب می کند.
3. دوربین های برش سنسور فشرده تر هستند
مزیت داشتن سنسور کوچکتر این است که بدنه دوربین جمع و جورتری دارد. این امر باعث می‌شود که در مکان‌های عمومی، روی سه‌پایه‌های کوچکتر نصب شده و کیف دوربین بسیار سبک‌تری داشته باشید. دوربین های بدون آینه با سنسور کراپ نمونه فوق العاده ای از این موضوع هستند. دوربین های Canon EOS M-line فوق العاده جمع و جور هستند و عکس ها و فیلم های شگفت انگیزی تولید می کنند.
لنزهایی که به صورت بومی برای دوربین های EOS M-line ساخته شده اند نیز سبک وزن هستند که شما را تشویق می کند دوربین خود را همه جا بیاورید. دوربین‌های فول فریم عالی هستند، اما به طور کلی در بسته‌بندی بسیار سنگین‌تر با بدنه و لنزهای بزرگتر عرضه می‌شوند که برخی را از بردن آنها به هر کجا که می‌روند منع می‌کند.
4. لنزهای مقرون به صرفه تر
خرید بدنه‌های سنسور کراپ ارزان‌تر از فول‌فریم است و این روند با لنزها ادامه دارد. لنزهای Canon EF-M نه تنها برای سبک وزن طراحی شده اند، بلکه مقرون به صرفه هستند زیرا توسط افرادی خریداری می شوند که دارای بدنه دوربین مقرون به صرفه تری هستند.
لنز تله فوتو EF-M 55-200mm کانن سبک وزن و حدود 349 دلار است. این را با EF 70-200mm برای دوربین های فول فریم مقایسه کنید که بیش از 1500 دلار قیمت دارد. شرکت های شخص ثالث نیز لنزهای خارق العاده و مقرون به صرفه ای تولید می کنند. سیگما دارای سه لنز با کیفیت بالا برای M50 است: لنز 16 میلی‌متری f/1.4 با قیمت 400 دلار، لنز 30 میلی‌متری f/1.4 با قیمت 264 دلار و لنز 56 میلی‌متری f/1.4 با قیمت 400 دلار در زمان نگارش مقاله.
همه این لنزها مقرون به صرفه هستند و به کسانی که تازه وارد عکاسی می شوند این امکان را می دهند که با گذشت زمان با لنزهایی در چندین فاصله کانونی کیت خود را بسازند. انجام این کار با معادل های فول فریم بسیار گران تر خواهد بود.
آیا به دنبال لنز سیگما هستید؟ برخی از گزینه های جایگزین سیگما 18-35 میلی متر F1.8 را بررسی کنید.
5. از لنزهای تله فوتو بهره بیشتری ببرید
نکته مثبت دوربین های APS-C عامل برش است. کانن دارای کراپ 1.6 برابر و سونی 1.5 برابر است. این به این معنی است که هر لنزی که روی دوربین خود قرار می دهید با آن ضریب برش زوم می شود.
به عنوان مثال، لنز Canon EF-M 55-200mm در بدنه M50 معادل 88-320mm است و شما را به حیات وحش و سایر سوژه های دور نزدیکتر می کند. به همین دلیل عکاسی از حیات وحش می تواند در بدنه سنسور کراپ کمی ساده تر باشد.
با این حال، هنگامی که شما یک لنز با زاویه دید بسیار گسترده می خواهید، ضریب برش یک نقطه ضعف است. لنز 15 میلی‌متری واید در یک فول فریم، 24 میلی‌متر در سنسور کراپ خواهد بود. هنوز هم عریض است، اما شما آنقدر که بخواهید نخواهید رسید. اگر فردی هستید که عاشق عکاسی از مناظر و آسمان شب هستید، فول فریم ممکن است گزینه بهتری باشد.
6. محدودیت ها شما را مجبور می کند که خلاقانه تر عکس بگیرید
محدودیت‌های دوربین برش سنسور به شما این امکان را می‌دهد که بیشتر روی یادگیری مهارت‌های عکاسی در دنیای واقعی تمرکز کنید. این شامل یافتن سبک خود، یادگیری نحوه ساخت بهتر عکس، نورپردازی سوژه و موارد دیگر است. همچنین می‌توانید لنزهایی را اجاره کنید تا ببینید که هر کدام چه تأثیری بر عکس‌های شما می‌گذارند، که می‌تواند به شما کمک کند فاصله کانونی را که بیشتر از عکاسی با آن لذت می‌برید، محدود کنید.
پس از همه اینها، هنوز یک دنیای کامل از ویرایش عکس برای یادگیری وجود دارد. به خود بیاموزید که چگونه عکس های خود را در لایت روم برجسته کنید یا در فتوشاپ خلاقیت بیشتری داشته باشید. آسمان حد است، و این مهارت‌ها مهم‌تر از ارتقاء به یک دوربین فول‌فریم شیک‌تر هستند.
همه به دوربین فول فریم نیاز ندارند
دوربین های فول فریم جای خود را در عکاسی دارند. آنها محدوده دینامیکی بهتری دارند، تمایل دارند اسلات کارت SD بیشتری داشته باشند، و دکمه های زیادی برای ارائه گردش کار حرفه ای به حرفه ای ها دارند. بسیاری از عکاسان جدید ممکن است به دوربین های فول فریم نگاه کنند، زیرا آنها برای حرفه ای ها ساخته شده اند و دوربین های شگفت انگیز APS-C را که در زیر آنها ارائه می شود نادیده می گیرند.
هر بدنه دوربینی مزایا و معایب خود را دارد، بنابراین آنچه واقعاً اهمیت دارد این است که شخصی پشت دوربین این هنر را خلق کند. به عکاسی با دوربین APS-C خود ادامه دهید و فقط زمانی ارتقا دهید که بدنه دوربین شما واقعاً پتانسیل شما را محدود می کند.