بلاک چین فقط برای رمزنگاری نیست. بیایید ببینیم آنها از نظر حریم خصوصی چه چیزی ارائه می دهند.
فن‌آوری‌های بلاک چین یک رکورد غیرقابل تغییر از تمام تراکنش‌های اجرا شده نگه می‌دارند. این رکورد برای عموم قابل دسترسی است، به این معنی که شخصی می‌تواند تراکنش‌ها را شناسایی کند، آدرس‌ها را بررسی کند و احتمالاً آنها را به شما پیوند دهد.
بنابراین، اگر بخواهید یک تراکنش خصوصی رمزنگاری انجام دهید، چه کاری انجام می دهید؟ خوب، می توانید به چندین پروتکل زنجیره ای که در بلاک چین های مختلف پیاده سازی شده اند مراجعه کنید تا حریم خصوصی مورد نیاز را به شما ارائه دهند.
1. معاملات محرمانه
تراکنش های محرمانه پروتکل های رمزنگاری هستند که به کاربران اجازه می دهند تراکنش ها را خصوصی نگه دارند. به عبارت دیگر، آنها می‌توانند مقدار و نوع دارایی‌های در حال انتقال را پنهان کنند، در حالی که همچنان اطمینان می‌دهند که سکه‌های اضافی برای خرج مضاعف وجود ندارد. فقط نهادهای درگیر (فرستنده و گیرنده) و کسانی که برای فاش کردن کلید کور انتخاب می‌کنند می‌توانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند.
فرض کنید جان پنج بیت کوین در کیف پول خود دارد و می خواهد دو بیت کوین را برای مری بفرستد که قبلاً آدرس او را ارائه کرده است. جان یک کلید کور کننده ایجاد می کند و آن را با آدرس مری ادغام می کند تا یک آدرس محرمانه ایجاد کند. اگرچه آدرس در ثبت عمومی ثبت شده است، اما فقط جان و مری می دانند که با آدرس مریم مرتبط است.
جان یک تعهد پدرسن را با کلید کور و دو بیت کوین آغاز می کند. تعهد Pedersen به کاربر این امکان را می‌دهد تا یک مقدار را بدون فاش کردن آن تا تاریخ بعدی، انجام دهد. مقدار با استفاده از کلید کور کننده آشکار می شود.
جان همچنین یک امضا با آدرس تراکنش محرمانه و یک شرط ریاضی ایجاد می‌کند که مری را ملزم می‌کند تا ثابت کند که مالک کلید خصوصی آدرس مرتبط است، که این کار را نیز انجام می‌دهد. معامله انجام می شود و در ثبت عمومی ثبت می شود.
فناوری تراکنش محرمانه توسط آدام بلک در سال 2013 ایجاد شد. این فناوری در پروژه های متعددی از جمله زنجیره جانبی عناصر Blocksteam و پروتکل AZTEC پیاده سازی شده است.
2. حلقه امضا
امضای حلقه روشی برای مبهم سازی است که شامل مخلوط کردن تراکنش فرستنده با چندین ورودی واقعی و فریبنده دیگر است که شناخت دقیق فرستنده را از نظر محاسباتی غیرممکن می کند. با حفظ یکپارچگی بلاک چین، سطح بالایی از ناشناس ماندن را برای فرستنده فراهم می کند.
گروه کوچکی از دوستان، آلیس، باب، کارول و دیو را تصور کنید که می‌خواهند تصمیم خاصی بگیرند بدون اینکه مشخص کنند چه کسی دقیقاً آن را گرفته است. آنها حلقه ای را تشکیل می دهند که از کلیدهای عمومی آنها (یعنی آدرس کیف پول آنها) تشکیل شده است. آلیس یک تراکنش را با استفاده از کلید خود همراه با کلیدهای عمومی دیگران آغاز می کند. با استفاده از ورودی های ترکیبی، یک الگوریتم رمزنگاری امضایی را برای تراکنش تولید می کند.
امضا را می توان با استفاده از کلیدهای عمومی تأیید کرد، اما نمی توان تعیین کرد که آیا از کلید آلیس سرچشمه گرفته است یا خیر. همین امر در مورد معاملات سایر اعضا نیز اتفاق می افتد. سپس امضای حلقه به بلاک چین اضافه می‌شود و تصمیم‌گیری را تسهیل می‌کند و در عین حال ناشناس ماندن است.
شبکه های بلاک چین مانند مونرو با اختلاط تراکنش ها از طریق امضاهای حلقه به درجه بالایی از حریم خصوصی و ناشناس بودن تراکنش ها دست می یابند.
3. مدارک دانش صفر
شاید محبوب‌ترین فناوری حفظ حریم خصوصی زنجیره‌ای، اثبات‌های دانش صفر، تأیید داده‌های تراکنش را بدون افشای اطلاعات واقعی ممکن می‌سازد. اساساً، پروور یک سری تعاملات را انجام می دهد که به تأیید کننده نشان می دهد که آنها واقعاً اطلاعات مورد نظر را دارند. در همین حال، این تعاملات به گونه ای طراحی شده اند که تأیید کننده نتواند اطلاعات را حدس بزند.
فرض کنید پیتر رمز ورود به رختکن را می‌داند، اما کارل می‌خواهد بدون اینکه رمز عبور را بگوید، مطمئن شود که آن را می‌داند. پیتر تصمیم می گیرد یک سری اقدامات را انجام دهد که تنها در صورتی امکان پذیر است که رمز عبور را بداند. مثلاً در را باز می‌کند، وارد می‌شود، در را می‌بندد، سپس دوباره باز می‌کند و بیرون می‌رود و آن را می‌بندد.
کارل متوجه می‌شود که پیتر واقعاً رمز عبور را می‌داند، زیرا نمی‌توانست در را باز کند، وارد شد و بدون دانستن رمز عبور به بیرون برگشت. در همین حال، او بدون ذکر رمز عبور، دانش خود را نشان داده است.
اثبات ZK نقش مهمی در سکه‌های حفظ حریم خصوصی مانند Zcash بازی می‌کند و تضمین می‌کند که جزئیات تراکنش پنهان می‌شوند و در عین حال توسط شرکت‌کنندگان شبکه قابل تأیید است.
4. Mimblewimble
Mimblewimble یک پروتکل حفظ حریم خصوصی است که ورودی ها و خروجی های تراکنش را از طریق یک فرآیند “برش از طریق” مبهم می کند، که در آن چندین تراکنش در مجموعه های منفرد جمع می شوند تا یک بلوک تراکنش ارز دیجیتال کوچک ایجاد کنند. این باعث کاهش اندازه بلاک چین می شود و در عین حال لایه ای از حریم خصوصی را اضافه می کند.
تصور کنید هری می خواهد یک پیام مخفیانه برای هرمیون بفرستد. با Mimblewimble، کل معامله به قطعاتی مانند کوفته خرد می شود. ضمناً امضاهای معامله نیز با هم ترکیب می شوند. هری امضای رمزنگاری را با جزئیاتی آغاز می کند که ثابت می کند او صلاحیت خرج کردن سکه ها را دارد و اجازه معامله را می دهد.
هرمیون معامله را دریافت می کند و آن را تأیید می کند. او تأیید می کند که تراکنش معتبر است، مبالغ مطابقت دارند، و امضای هری واقعی است. اما او هنوز تک تک ورودی ها و خروجی ها را نمی داند.
Mimblewimble در ارزهای دیجیتال مختلف مانند Grin و Beam برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی تراکنش ها استفاده شده است. علاوه بر این، برای تأیید تراکنش‌های فعلی نیازی به سابقه طولانی تراکنش‌های گذشته ندارد، که آن را سبک و مقیاس‌پذیر می‌کند.
5. قاصدک
قاصدک بر افزایش ناشناس بودن انتشار تراکنش در شبکه تمرکز دارد. با پنهان کردن مبدأ یک تراکنش در طی مراحل انتشار اولیه عمل می کند. این امر ردیابی منبع تراکنش به مبدأ آن را برای عوامل مخرب دشوار می کند و حریم خصوصی کاربران را افزایش می دهد.
لیلی می‌خواهد بدون فاش کردن هویت خود، یک تراکنش روی بلاک چین بفرستد. در مرحله اول، او از یک مسیر شناخته شده برای انجام معاملات استفاده می کند. سپس، در اواسط فرآیند، او یک مسیر انحرافی تصادفی را طی می کند تا تراکنش خود را قبل از رسیدن به مقصد ارسال کند. در این مرحله، به نظر نمی رسد که از او آمده باشد.
این تراکنش از گره ای به گره دیگر بدون فاش کردن منشأ پخش می شود، مانند دانه های قاصدک که در هوا شناور هستند. در نهایت، روی بلاک چین ظاهر می شود، اما ردیابی آن به لیلی سخت است. پروتکل یک مسیر غیرقابل پیش بینی ایجاد کرده و منبع را پنهان کرده است.
قاصدک در ابتدا برای بهبود حریم خصوصی شبکه همتا به همتا بیت کوین پیشنهاد شد. با این حال، نقص‌هایی داشت که به مرور زمان منجر به بی‌نام‌سازی می‌شد. یک نسخه بهبودیافته، قاصدک ++، توسط فیرو، یک ارز دیجیتال حفظ حریم خصوصی، پذیرفته شد.
6. آدرس های مخفیانه
آدرس‌های مخفی با ایجاد یک آدرس منحصر به فرد برای هر تراکنش، حریم خصوصی گیرنده را تسهیل می‌کنند. این امر مانع از پیوند دادن هویت گیرنده به یک تراکنش خاص توسط ناظران می شود. هنگامی که وجوه به یک آدرس مخفی ارسال می شود، تنها گیرنده مورد نظر می تواند مقصد تراکنش را رمزگشایی کند و از محرمانه بودن اطمینان حاصل شود.
بیایید فرض کنیم جی می خواهد معاملات خود را خصوصی نگه دارد. بنابراین، او یک آدرس مخفیانه ایجاد می کند تا مردم نتوانند به راحتی تراکنش را به او متصل کنند. او آدرس را برای باب می فرستد، که باید با استفاده از رمزارز پرداخت کند. هنگامی که باب پرداخت را آغاز می کند، بلاک چین پرداخت را در یک سری تراکنش های تصادفی پخش می کند و پیچیدگی را اضافه می کند.
جی برای مطالبه پرداخت خود از کلید ویژه ای استفاده می کند که مربوط به آدرس مخفیانه است. این مانند یک کد مخفی است که آدرس را باز می کند و به او امکان دسترسی به وجوه را می دهد.
در همین حال، حریم خصوصی او دست نخورده باقی می ماند و حتی باب آدرس عمومی واقعی خود را می داند.
Monero از آدرس های مخفی برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی آدرس های عمومی کاربران استفاده می کند. پروژه دیگری که از این پروتکل استفاده می کند Particl است، یک پلت فرم برنامه غیرمتمرکز طرفدار آزادی.
7. رمزگذاری همومورفیک
رمزگذاری همومورفیک یک روش رمزنگاری است که استفاده از داده های رمزگذاری شده را برای انجام محاسبات بدون رمزگشایی داده ها امکان پذیر می کند. در بلاک چین، عملیات روی داده های رمزگذاری شده تراکنش را تسهیل می کند و حریم خصوصی را در طول فرآیند حفظ می کند.
فرض کنید برندا می‌خواهد یک عدد را مخفی نگه دارد در حالی که به آرون اجازه می‌دهد بدون دیدن عدد، محاسباتی را با آن انجام دهد. او شماره مخفی را رمزگذاری می کند و آن را به یک کد ویژه قفل شده تبدیل می کند که فقط هارون می تواند آن را باز کند. آرون کد را می گیرد و بدون نیاز به دانستن شماره اصلی، محاسبات را روی آن انجام می دهد.
وقتی کارش تمام شد، نتیجه را برای برندا می‌فرستد، او سپس از کلید رمزگذاری خود برای رمزگشایی نتیجه و تبدیل آن به قالب شماره مخفی اصلی استفاده می‌کند. او اکنون پاسخ را دارد، با این حال هارون بدون دانستن عدد اصلی محاسبات را انجام داده است.
برای توسعه Zether، یک مکانیسم پرداخت محرمانه و ناشناس برای بلاک چین ها توسط گروه کریپتو دانشگاه استنفورد، از رمزگذاری همومورفیک استفاده شد. آنچه مانع از پذیرش گسترده آن می شود کندی، ناکارآمدی و نیازهای ذخیره سازی بالا است.
حریم خصوصی تراکنش های رمزنگاری خود را افزایش دهید
در حالی که بلاک چین ها سطح بالاتری از حریم خصوصی را به کاربران ارائه می دهند، بسیاری از آنها فقط ناشناس بودن شبه را ارائه می دهند. تا زمانی که بتوان یک آدرس عمومی را به شما ردیابی کرد، هویت شما کاملاً پنهان نیست.
بنابراین، اگر می‌خواهید سطح حریم خصوصی روی زنجیره را بهبود ببخشید، از فناوری‌های بلاک چین استفاده کنید که از پروتکل‌های حفظ حریم خصوصی مانند موارد بالا استفاده می‌کنند.