درست مانند ریاضیات و فیزیک، فناوری و محاسبات نیز مجموعه ای از “قوانین” دارند که مردم در طول دهه ها رعایت کرده اند.
قوانین خاصی نحوه کار اشیا را در هر حوزه ای از وجود تعریف می کنند. قوانین فیزیک، طبیعت، ریاضیات، تکامل و غیره همگی طیفی از پدیده ها را در زمینه های مربوط به خود توضیح می دهند.
این قوانین ممکن است لزوماً شما را مانند چارچوب قانونی دولت ها مقید نکنند، زیرا آنها سیاست نیستند. در عوض، آنها را می توان به عنوان الگوهای قابل مشاهده تعریف کرد که در تنظیمات خاص تکرار می شوند.
فناوری و فضای مجازی تفاوتی ندارند. آنها قوانین و الگوهای مشابهی دارند. برخی از آنها سرگرم کننده هستند، برخی پیامدها، و بقیه ترکیبی طعنه آمیز از هر دو هستند.
1. قانون مور
قانون مور در سال 1965 توسط مدیر عامل سابق اینتل و یکی از بنیانگذاران Fairchild Semiconductor، گوردون مور تدوین شد. بیان می کند که تعداد ترانزیستورها در یک مدار مجتمع هر سال دو برابر می شود. این بیشتر یک پیش بینی مبتنی بر مشاهده بود تا یک نتیجه گیری تجربی.
با این حال، قانون مور برای یک دهه قبل از اصلاح آن در سال 1975 صادق بود. نسخه به روز شده بیان می کند که تعداد ترانزیستورها به جای یک عدد، هر دو سال یکبار دو برابر می شود. و نیم قرن بعد، این هنوز هم صادق است.
با توجه به محدودیت های فیزیکی ماده، زمان و مکان، زمان زیادی نمی گذرد که قانون مور منسوخ و بی ربط تلقی می شود، مگر اینکه راه جدیدی ابداع شود. حتی در این صورت، به این معنی است که یا در حال حذف تراشه های مواد یا دور زدن مدارها برای صرفه جویی در فضای بیشتر هستیم.
2. قانون کرایدر
مارک کرایدر معتقد بود که چگالی فضای ذخیره‌سازی دیسک مغناطیسی هر سیزده ماه دو برابر می‌شود. قانون کرایدر در سال 2005 منتشر شد و محبوبیت پیدا کرد.
کرایدر آنقدر خوشبین بود که باور کند تا سال 2020، ما می توانیم 40 ترابایت فضای ذخیره سازی در یک درایو دیسک 2.5 اینچی داشته باشیم و این فقط 40 دلار برای ما هزینه خواهد داشت. از آن زمان، نرخ رشد ذخیره سازی دیسک را نرخ کرایدر نامیدند.
این قانون اما مدتهاست که در بسیاری از صنایع منسوخ شده است. در حالی که ظرفیت کلی ذخیره سازی همچنان در حال رشد است، پیش بینی های کرایدر به واقعیت تبدیل نشدند و نرخ کرایدر طی سال های منتهی به سال 2020 و امروز به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
3. قانون متکالف
به گفته متکالف، ارزش یک شبکه با مربع اعضای آن نسبت مستقیم دارد. حسابش را کرد! قانون متکالف بیشتر به ارزش شبکه ها می پردازد تا پیشرفت های فنی در فناوری اطلاعات.
با وجود اینکه متکالف در مورد ارتباطات از راه دور صحبت می کرد، قانون در همه شبکه ها صادق است. به عنوان مثال رسانه های اجتماعی را در نظر بگیرید؛ اگر Reddit و Quora فقط یک کاربر داشتند، هیچ کاربردی نداشتند.
بیایید اینگونه به قضیه نگاه کنیم؛ اگر همکلاسی‌های ما در فیس‌بوک نبودند، احتمالاً هرگز به آن نمی‌پیوندیم. اگر لینکدین کاربر نداشت، هم برای جویندگان کار و هم برای استخدام کنندگان بی ارزش بود. اگر هیچ کس روی زمین به جز شما از تلفن همراه استفاده نمی کرد، تلفن همراه شما کار نمی کرد یا به هدف خود عمل نمی کرد.
4. قانون ویرث
یک دانشمند کامپیوتر سوئیسی به نام نیکلاوس ویرث در سال 1995 یک بررسی واقعیت به ما داد. او اشاره کرد که سرعت کند شدن نرم افزار سریعتر از سرعت سخت افزار است.
به عبارت دیگر، نرم افزار کندتر می شود و نمی تواند سرعت فزاینده سخت افزار را پشت سر بگذارد. با توجه به پیچیدگی روزافزون نرم افزارها، با وجود بهبود سخت افزار و افزایش فضای ذخیره سازی، سرعتی مشابه چند سال پیش را در رایانه ها تجربه می کنیم.
از این پیچیدگی چه نتیجه ای می گیریم؟ خوب، گزینه های بیشتر، ضد بدافزار بیشتر، امنیت بالاتر در برابر مجرمان سایبری تکامل یافته، تعداد بیشتری از باگ های نیاز به تعمیر و غیره.
5. قانون مورفی
مهندس هوافضای آمریکایی ادوارد آ. مورفی جونیور قوانین بی شماری را برای ما به جا گذاشت. نکته کلیدی از همه قوانین مورفی این است که او احتمالاً یک توپ بدبین از اضطراب، یا شاید یک مرد بسیار بدشانس، یا هر دو بود.
بیایید به چند نمونه نگاه کنیم:
- “هر چیزی که ممکن است اشتباه شود، اشتباه خواهد شد.”
- غیرممکن است که چیزی را بی‌خطر بسازیم، زیرا احمق‌ها بسیار باهوش هستند.
- “تکنولوژی تحت سلطه کسانی است که آنچه را که نمی فهمند مدیریت می کنند.”
- “اگر می توانید به چهار راه فکر کنید که ممکن است مشکلی پیش بیاید، در راه پنجم اشتباه می شود.”
- “تا زمانی که یک واحد بازرسی نهایی را گذرانده باشد، یک شکست ظاهر نمی شود.”
- “میزان صلاحیت فنی با سطح مدیریت نسبت معکوس دارد.”
- “همه چیز بیشتر از آنچه فکر می کنید طول می کشد.”
- “طبیعت همیشه با عیب پنهان طرف می شود.”
- “نور انتهای تونل فقط نور قطاری است که می آید.”
ما نمی‌دانیم معامله با مورفی چه بوده است، اما او مطمئناً بینش‌های قابل‌توجهی برای کسانی دارد که نمی‌توانند آن را ریسک کنند. در مورد خطرات صحبت می کنیم، اجازه دهید به قانون بعدی خود برویم.
6. قانون کانینگهام
اگر اضطراب اجتماعی دارید یا در مورد شهرت خود بسیار محتاط هستید، کانینگهام ممکن است شبیه آن بدجنس جسور باشد که مخفیانه به آن حسادت می کنید.
توصیه او؟ “بهترین راه برای دریافت پاسخ درست در اینترنت، پرسیدن سوال نیست، پست کردن پاسخ اشتباه است.”
تصور کنید وارد تاپیکی می شوید که همه روشنفکران در مورد موضوعی بحث می کنند که نمی توانید آن را کاملا دنبال کنید و سپس یک ایده مضحک اشتباه را کنار می گذارید تا آنها شما را از طعنه منحرف کنند.
7. قانون فیت
قانون فیت برای کارشناسان رابط کاربری گرافیکی و تجربه کاربری مفید است. بر اساس این قانون، مدت زمانی که یک اشاره گر از محل خود به سمت هدف حرکت می کند، متناسب با فاصله تا هدف و اندازه هدف است.
فاصله یک معیار واضح است، اما اندازه هدف به احتمال خطا مربوط می شود. این بدان معناست که اگر تبلیغی دارای یک دکمه “بستن” کوچک باشد، انگشت شست چاق من در تلاش برای بستن آن احتمالا چیز دیگری را لمس می کند.
تصحیح یا تلاش برای جلوگیری از آن خطا، زمان انتخاب هدف را افزایش می دهد. به همین دلیل دکمه ها و آیکون های بزرگ کاربرپسند هستند.
8. قانون هیپونن
یک بینش ساده و در عین حال ارزشمند برای کاربران معمولی در سال 2016 به عنوان یک توییت منتشر شد و به قانون هیپونن معروف شد: اگر هوشمند باشد، قابل هک است. به عبارت دیگر، فناوری هوشمندی که ما استفاده می کنیم در برابر هکرها آسیب پذیر است.
این امر در مورد اینترنت اشیا، تلفن‌ها، رایانه‌ها، لپ‌تاپ‌ها، سیستم‌های شبکه، خانه‌ها، اتومبیل‌ها، سیستم‌های امنیتی، ربات‌های تمیزکننده و بسیاری موارد دیگر از آنچه ما می‌خواهیم تصور کنیم، صدق می‌کند.
نظرات نهایی در مورد قوانین اینترنت
قوانین بسیار بیشتری وجود دارد که می‌توانستیم درباره آنها صحبت کنیم، اما اگر این کار را می‌کردیم، زمان و مکان ما تمام می‌شود. اما همانطور که می بینید، برخی قوانین دارای طنز هستند، در حالی که برخی دیگر بینش عمیق تری دارند. برخی از این قوانین پس از چند سال دیگر معتبر نخواهند بود، بنابراین محققان باید قوانین جدیدی را برای پیش بینی آینده محاسبات و اینترنت معرفی کنند.