همه ما به توسعه دهندگان برنامه وابسته هستیم تا اقدامات لازم را برای ایمن نگه داشتن داده هایمان انجام دهند.
امنیت برنامه فرآیندی است برای تقویت برنامه های تلفن همراه و وب شما در برابر تهدیدات و آسیب پذیری های سایبری. متاسفانه، مشکلات در چرخه توسعه و عملیات می تواند سیستم شما را در معرض حملات سایبری قرار دهد.
اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه برای شناسایی چالش های احتمالی برنامه، امنیت داده ها را افزایش می دهد. رایج ترین چالش ها چیست و چگونه می توانید آنها را حل کنید؟
1. کنترل های دسترسی ناکافی
نحوه دسترسی کاربران به برنامه خود تعیین می کند که چه افرادی می توانند با داده های شما درگیر شوند. زمانی که کاربران و بردارهای مخرب به داده های حساس شما دسترسی پیدا کنند، انتظار بدترین حالت را داشته باشید. پیاده‌سازی کنترل‌های دسترسی روشی معتبر برای بررسی همه ورودی‌ها با مکانیسم‌های امنیتی احراز هویت و مجوز است.
انواع مختلفی از کنترل های دسترسی برای مدیریت دسترسی کاربران به سیستم شما وجود دارد. اینها شامل کنترل های دسترسی مبتنی بر نقش، اجباری، اختیاری و ویژگی است. هر دسته به این موضوع رسیدگی می کند که کاربران خاص چه کاری می توانند انجام دهند و تا کجا می توانند پیش بروند. همچنین اتخاذ تکنیک کنترل دسترسی با حداقل امتیاز که حداقل سطح دسترسی مورد نیاز را به کاربران می دهد ضروری است.
2. مسائل مربوط به پیکربندی نادرست
عملکرد و امنیت یک برنامه، محصولات جانبی تنظیمات پیکربندی آن است – چیدمان اجزای مختلف برای کمک به عملکرد مطلوب. هر نقش تابع دارای تنظیمات پیکربندی تعریف شده ای است که توسعه دهنده باید از آن پیروی کند تا مبادا سیستم را در معرض خطاها و آسیب پذیری های فنی قرار دهد.
پیکربندی نادرست امنیتی از حفره‌های موجود در برنامه‌نویسی ناشی می‌شود. خطاها ممکن است از کد منبع یا تفسیر نادرست یک کد معتبر در تنظیمات برنامه باشد.
محبوبیت فزاینده فناوری منبع باز، تنظیمات برنامه را ساده می کند. می‌توانید کدهای موجود را مطابق با نیازهای خود تغییر دهید و در زمان و منابعی که در غیر این صورت از ابتدا برای ایجاد کار صرف می‌کنید، صرفه‌جویی کنید. اما وقتی کد با دستگاه شما سازگار نباشد، منبع باز می‌تواند نگرانی‌هایی را برای پیکربندی نادرست ایجاد کند.
اگر برنامه‌ای را از ابتدا توسعه می‌دهید، باید آزمایش‌های امنیتی کاملی را در چرخه توسعه انجام دهید. و اگر با نرم افزار منبع باز کار می کنید، قبل از راه اندازی برنامه خود، بررسی های امنیتی و سازگاری را اجرا کنید.
3. تزریق کد
تزریق کد عبارت است از درج کد مخرب در کد منبع برنامه برای ایجاد اختلال در برنامه‌نویسی اصلی آن. این یکی از راه هایی است که مجرمان سایبری با دخالت در جریان داده ها برای بازیابی داده های حساس یا ربودن کنترل از مالک قانونی، برنامه ها را به خطر می اندازند.
برای ایجاد کدهای تزریق معتبر، هکر باید اجزای کدهای برنامه شما مانند کاراکترهای داده، فرمت ها و حجم را شناسایی کند. کدهای مخرب باید شبیه کدهای قانونی باشند تا برنامه بتواند آنها را پردازش کند. پس از ایجاد کد، آنها به دنبال سطوح حمله ضعیفی می گردند که می توانند از آنها برای ورود به سیستم سوء استفاده کنند.
اعتبارسنجی تمام ورودی‌های برنامه به جلوگیری از تزریق کد کمک می‌کند. نه تنها حروف و اعداد را بررسی می کنید، بلکه کاراکترها و نمادها را نیز بررسی می کنید. یک لیست سفید از مقادیر قابل قبول ایجاد کنید، به طوری که سیستم مقادیری را که در لیست شما نیستند بازگرداند.
4. دید ناکافی
اکثر حملات به برنامه شما موفقیت آمیز هستند زیرا تا زمانی که اتفاق نیفتند از آنها بی اطلاع هستید. نفوذی که چندین بار برای ورود به سیستم شما تلاش می‌کند، ممکن است در ابتدا با مشکل مواجه شود، اما در نهایت وارد سیستم می‌شود. شما می توانستید با تشخیص زودهنگام از ورود آنها به شبکه خود جلوگیری کنید.
از آنجایی که تهدیدات سایبری پیچیده‌تر می‌شوند، تنها موارد زیادی وجود دارد که می‌توانید به صورت دستی شناسایی کنید. استفاده از ابزارهای امنیتی خودکار برای ردیابی فعالیت‌های درون برنامه‌تان، کلیدی است. این دستگاه ها از هوش مصنوعی برای متمایز کردن فعالیت های مخرب از فعالیت های قانونی استفاده می کنند. آنها همچنین زنگ خطر را به صدا در می آورند و واکنشی سریع برای مهار حملات را آغاز می کنند.
5. ربات های مخرب
ربات‌ها در اجرای نقش‌های فنی که انجام آنها به صورت دستی زمان زیادی طول می‌کشد، نقش مهمی دارند. یکی از زمینه هایی که آنها بیشترین کمک را در آن دارند، پشتیبانی از مشتری است. آنها با بازیابی اطلاعات از پایگاه های دانش خصوصی و عمومی به سوالات متداول پاسخ می دهند. اما آنها همچنین تهدیدی برای امنیت برنامه ها هستند، به ویژه در تسهیل حملات سایبری.
هکرها از ربات‌های مخرب برای اجرای حملات خودکار مختلف مانند ارسال ایمیل‌های هرزنامه متعدد، وارد کردن چندین اعتبار ورود به یک پورتال ورود و آلوده کردن سیستم‌ها به بدافزار استفاده می‌کنند.
پیاده سازی CAPTCHA در برنامه شما یکی از راه های رایج برای جلوگیری از ربات های مخرب است. از آنجایی که از کاربران می‌خواهد با شناسایی اشیا، انسان بودنشان را تأیید کنند، ربات‌ها نمی‌توانند وارد شوند. همچنین می توانید ترافیک هاست و سرورهای پروکسی با شهرت مشکوک را در لیست سیاه قرار دهید.
6. رمزگذاری ضعیف
مجرمان سایبری به ابزارهای پیچیده برای هک دسترسی دارند، بنابراین دسترسی غیرمجاز به برنامه ها کار غیرممکنی نیست. شما باید امنیت خود را فراتر از سطح دسترسی ببرید و دارایی های خود را به صورت جداگانه با تکنیک هایی مانند رمزگذاری ایمن کنید.
رمزگذاری داده‌های متن ساده را به متن رمزی تبدیل می‌کند که برای مشاهده به کلید رمزگشایی یا رمز عبور نیاز دارد. هنگامی که داده های خود را رمزگذاری می کنید، فقط کاربرانی که کلید را دارند می توانند به آن دسترسی داشته باشند. این بدان معناست که مهاجمان نمی توانند داده های شما را ببینند یا بخوانند حتی اگر آنها را از سیستم شما بازیابی کنند. رمزگذاری داده های شما را هم در حالت استراحت و هم در حین انتقال ایمن می کند، بنابراین برای حفظ یکپارچگی انواع داده ها موثر است.
7. تغییر مسیرهای مخرب
بخشی از بهبود تجربه کاربر در یک برنامه، فعال کردن تغییر مسیر به صفحات خارجی است، بنابراین کاربران می توانند بدون قطع ارتباط به سفر آنلاین خود ادامه دهند. وقتی روی محتوای لینک شده کلیک می کنند، صفحه جدید باز می شود. عوامل تهدید می توانند از این فرصت برای هدایت کاربران به صفحات جعلی خود از طریق حملات فیشینگ مانند tabnabbing معکوس استفاده کنند.
در تغییر مسیرهای مخرب، مهاجمان صفحه تغییر مسیر قانونی را شبیه‌سازی می‌کنند، بنابراین به هیچ بازی نادرستی مشکوک نمی‌شوند. یک قربانی ناآگاه می تواند اطلاعات شخصی خود مانند اعتبارنامه ورود به سیستم را به عنوان الزامی برای ادامه جلسه مرور خود وارد کند.
اجرای دستورات noopener از پردازش تغییر مسیرهای نامعتبر هکرها توسط برنامه شما جلوگیری می کند. هنگامی که کاربر روی یک پیوند تغییر مسیر قانونی کلیک می کند، سیستم یک کد مجوز HTML ایجاد می کند که قبل از پردازش آن را تأیید می کند. از آنجایی که پیوندهای تقلبی این کد را ندارند، سیستم آنها را پردازش نمی کند.
8. همگام با به روز رسانی های سریع
همه چیز در فضای دیجیتال به سرعت تغییر می کند، و این احساس می شود که همه باید با هم بازی کنند. به عنوان یک ارائه دهنده برنامه، شما مدیون کاربران خود هستید که بهترین و جدیدترین ویژگی ها را به آنها ارائه دهید. این امر شما را بر آن می دارد تا روی توسعه بهترین ویژگی بعدی و انتشار آن بدون در نظر گرفتن پیامدهای امنیتی آن تمرکز کنید.
تست امنیت یکی از حوزه‌های چرخه توسعه است که نباید عجله کنید. هنگامی که از تفنگ می پرید، اقدامات احتیاطی را برای تقویت امنیت برنامه خود و ایمنی کاربران خود دور می زنید. از سوی دیگر، اگر آنطور که باید وقت خود را صرف کنید، رقبای شما ممکن است شما را پشت سر بگذارند.
ایجاد تعادل بین ایجاد به‌روزرسانی‌های جدید و عدم صرف زمان زیاد در آزمایش، بهترین گزینه است. این شامل ایجاد یک برنامه زمانی برای به روز رسانی های احتمالی با زمان کافی برای آزمایش و انتشار است.
برنامه شما زمانی که نقاط ضعیف آن را ایمن کنید، ایمن تر است
فضای مجازی یک سراشیبی لغزنده با تهدیدهای فعلی و نوظهور است. نادیده گرفتن چالش های امنیتی برنامه شما دستور العملی برای فاجعه است. تهدیدها از بین نخواهند رفت، اما در عوض، ممکن است حتی شتاب بیشتری بگیرند. شناسایی مشکلات به شما این امکان را می دهد که اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید و سیستم خود را بهتر ایمن کنید.