بخشی از سفر من برای تبدیل شدن به یک عکاس پیشرفته ، مربوط به عمدی تر در مورد تصاویر من است. ذهن و تاکتیک های مختلف به من کمک کرد تا این تغییر را انجام دهم.
بخشی از سفر من برای تبدیل شدن به یک عکاس پیشرفته ، مربوط به عمدی تر در مورد تصاویر من است. ذهن و تاکتیک های مختلف به من کمک کرد تا این تغییر را انجام دهم.
9
بیرون رفتن برای عکاسی از یک صحنه خاص
در روزهای ابتدایی عکاسی از تلفن های هوشمند ، من بدون هیچ برنامه ای بیرون می روم. در حالی که این برای یادگیری بیشتر در مورد عکاسی عالی بود ، همچنین به این معنی بود که تصاویر من به همان اندازه که می توانستند خوب نبودند. بدون برنامه ریزی کافی ، بسیاری از تصاویر تلفن های هوشمند فاقد یک داستان یا هدف واضح هستند.
برای تبدیل عکاسی تلفن های هوشمند خود از گاه به گاه به عمد ، شروع به فکر کردن در مورد صحنه خاصی که می خواستم ضبط کنم. این به معنای دانستن محیط اطراف من و در نظر گرفتن عناصر اضافی است که باعث می شود تصویر من منحصر به فرد تر شود. به عنوان مثال ، من در نظر گرفتم که آیا من نیاز به یک شخص دارم و اگر چنین است ، آیا آنها به هیچ گونه غرفه ای احتیاج دارند.
در حالی که من از یادداشت های اپل برای برنامه ریزی صحنه های خود استفاده می کنم ، هر برنامه یادداشت برداری همان نتیجه را می گیرد.
8
از بین بردن طرز فکر کمبود من در مورد عکاسی
من بیش از پنج سال را صرف محرومیت از ذهنیت های کمبود طولانی در همه زمینه های زندگی کردم ، اما متوجه نشدم که این نیز روی عکاسی من تأثیر گذاشته است. من هر بار که بیرون می رفتم عکسهای زیادی می گرفتم زیرا در اصل آنها را احتکار می کردم.
ترس اصلی من از بین بردن ایده های خلاقانه بود که کاملاً درست بود. چشمان من همیشه به دنبال فرصت های عکس هستند و این هرگز تغییر نخواهد کرد. به علاوه ، عکاسان می توانند از ابزارهای AI مانند ChatGPT برای تولید ایده ها در حین غرفه های خلاق استفاده کنند.
هنگامی که فهمیدم که نگرانی های من درست نیست ، بیشتر آرام شدم. اگر بیرون بروم و هیچ عکسی نگیرم ، خوب است. این بدان معنا نیست که من عاشق عکاسی هستم یا نیاز به ترس از اعتقاد محدود کننده دیگر دارم.
7
توقف و مشاهده صحنه من از قبل
متعادل کردن اشتیاق به عکاسی با تمایل به لذت بردن از لحظه چالش برانگیز است ، اما من پیشرفت چشمگیری داشته ام. من این کار را با توقف و مشاهده صحنه قبل از عکس گرفتن انجام می دهم ، به من این امکان را می دهد که عمدی تر باشم.
علاوه بر اینکه به آنچه در اطرافم است نگاه می کنم ، من از حواس بوی و شنوایی نیز استفاده می کنم. وقتی عکس می گیرم ، می خواهم بیننده احساس کند که آنها را به آن صحنه منتقل می کنم. پس از داشتن تمام این اطلاعات ، من در مورد تکنیک های ترکیب که کار می کنند فکر می کنم.
6
از طریق منظره یاب به صحنه نگاه می کنم
در روزهای ابتدایی من به عنوان یک عکاس تلفن هوشمند ، عکس می گرفتم و بعد به آن نگاه می کردم تا تصمیم بگیرم ارزش نگه داشتن آن را داشته باشد. انجام این کار منطقی است اگر من در یک محیط پر سرعت (به عنوان مثال عکاسی از خیابان های گوشی هوشمند) باشم ، اما بهترین انتخاب نیست که من لوکس کاهش سرعت را داشته باشم.
باز کردن برنامه دوربین و نگاه کردن به صفحه تلفن من بلافاصله به من می گوید که آیا این صحنه واقعاً ارزش ضبط دارد یا خیر. اگر اینگونه نباشد ، من دستگاه خود را دوباره در جیب خود قرار می دهم. من هم اهمیتی نمی دهم که با این کار شلیک کنم. اتفاق مشابهی احتمالاً در چند لحظه اتفاق خواهد افتاد.
5
برنامه ریزی چگونه می خواهم از قبل ویرایش کنم
ویرایش برای من به همان اندازه که تصویر خود را ضبط می کند مهم است. از آنجا که این بسیار حیاتی است ، من هیچ دلیلی نمی بینم که روی هر دو به طور مساوی تمرکز نکنیم.
قبل از گرفتن یک تصویر ، من آنچه را که می خواهم پس از مرحله پس از تولید به نظر می رسد ، در نظر می گیرم. از آنجا که دوربین من همیشه دقیقاً همان چیزی را که به دنبالش هستم ضبط نمی کند ، این طرز فکر راهی عالی برای هدایت ویرایش های من و عمدی تر است. علاوه بر این ، جریان کار ویرایش من را سرعت می بخشد.
4
روزنامه نگاری در مورد عکاسی من
روزنامه نگاری یکی از تغییر زندگی است که من به کارهای روزمره خود اضافه کردم. علاوه بر صحبت در مورد زندگی شخصی من ، اکنون در مورد عکاسی خود می نویسم. من از دفترچه یادداشت خود استفاده می کنم تا ایده های مختلفی را بیان کنم ، آنچه را که کار می کند و کار نمی کند ، شناسایی کنم و اهداف را تعیین کنم.
از آنجا که من ایده های زیادی دارم ، روزنامه نگاری در مورد عکاسی من به من کمک می کند تا تعیین کنم که آیا چیزی ارزش کاوش دارد یا خیر. اگر بعداً به آن احتیاج دارم ، یک نکته مرجع نیز دارم. در حالی که من به طور معمول روی کاغذ ژورنال می شوم ، برنامه های مختلف روزنامه نگاری وجود دارد. اینها به ویژه برای مبتدیان مفید هستند.
3
اتخاذ یک ذهنیت “چیزی کمتر از 100 ٪ بله ، یک نه” است
من همیشه به عکاسان مبتدی توصیه می کنم که هرچه بیشتر چیزها را امتحان کنند. انجام این کار درک بهتری از آنچه انجام می دهم و دوست ندارم. اما در یک نقطه خاص ، من باید با آنچه که عکاسی می کنم سخت تر باشم.
اتخاذ یک ذهنیت “هر چیزی کمتر از 100 ٪ بله ، یک نه” به این معنی است که من نسبت به آنچه ضبط می کنم بسیار دلپذیر هستم. این ممکن است برای برخی محدود کننده به نظر برسد ، اما به من این امکان را می دهد تا بیشتر روی عکس هایی که واقعاً به آنها افتخار می کنم تمرکز کنم. اگر احساس می کنم بعداً این کار را انجام داده ام ، ممکن است به ایده ای که قبلاً رد کردم برگردم.
2
محدود کردن چند عکس که با آنها برمی گردم
من عاشق این دوربین های دیجیتال هستم که به من اجازه می دهد تا به اندازه ذخیره سازی من عکس بگیرم. با این حال ، من نیز گاهی اوقات این را تحریک کننده می دانم. این باعث می شود سازماندهی تصاویر من و انتخاب آنهایی که ارزش ویرایش را بسیار دشوارتر می کنند. از آنجا که خرید کارت حافظه کوچکتر برای عکاسی از تلفن های هوشمند قابل استفاده نیست ، من مجبور شدم خودم قوانین را تنظیم کنم.
یک تفاوت اساسی بین فیلم و عکاسی دیجیتال این است که من فقط می توانم تعداد مشخصی از عکس ها را بگیرم. من دوست دارم وانمود کنم که تلفن هوشمند من یک دوربین فیلم است و فقط می توانم با حداکثر 5-10 عکس به خانه بروم. با انجام این کار ، من به طور طبیعی با آنچه عکاسی می کنم عمدی تر هستم.
1
شناسایی آنچه می خواهم در تصاویر خود حذف کنم
یکی از بهترین فیلم های YouTube که تا به حال تماشا کرده ام به من گفت که آنچه را که می خواهم بیشتر از آنچه می خواهم شامل شود ، در نظر بگیرم. من قبل از فراموش کردن این توصیه را برای چند سال دنبال کردم. با این حال ، وقتی تصمیم گرفتم با عکاسی از تلفن های هوشمند خود عمدی تر باشم ، به توجه من برگشت.
وقتی به مکانی نگاه می کنم که علاقه مند به عکاسی هستم ، به دنبال عناصری برای کنار گذاشتن هستم. به عنوان مثال ، من ممکن است بخواهم ماشین ، سطل زباله یا شخص را درج کنم. پس از انجام این کار ، می توانم در مورد آنچه می خواهم در اولویت قرار دهم فکر کنم.
عمدی تر در مورد عکاسی از تلفن های هوشمند من به من کمک کرده است تا عکس های بهتری بگیرم و فضای ذخیره سازی خود را بهتر سازماندهی کنم. اگرچه خوب است اگر می خواهید برای همیشه با تصویر خود گاه به گاه گاه به گاه باشید ، فکر می کنم با یک قدم عقب و خوشحالی کمتر ، برای بسیاری از عکاسان مفید است.