در حالی که آنها همیشه دقیق نیستند، اگر می خواهید عکس هایی در سطح حرفه ای داشته باشید، از این قوانین عکاسی و فرم های رسمی به عنوان راهنما استفاده کنید.
چه یک عکاس جدید یا یک حرفه ای با تجربه باشید، ممکن است برخی از قوانین و فرمول هایی را که عکاسان برای گرفتن عکس های عالی باید رعایت کنند را شنیده باشید. بیشتر این قوانین با زمان آزمایش شده اند. برخی از آنها از روزهای اولیه دوربین استفاده شده اند. بنابراین، دانستن آنها می تواند در موقعیت های مختلف مفید باشد.
پیروی از این مجموعه قوانین می تواند به شما کمک کند با اطمینان از دوربین خود استفاده کنید و ترکیب بندی خود را بهبود بخشید. از قانون معروف یک سوم تا قانون کمتر شناخته شده نقطه ناپدید شدن، بیایید برخی از آنها را بررسی کنیم تا عکاسی خود را ارتقا دهیم.
1. قانون یک سوم
اگر یک قانون ساده وجود دارد که می تواند فوراً عکس های شما را زیباتر نشان دهد، آن قانون یک سوم است. ممکن است قبلاً بارها آن را شنیده باشید و محبوبیت زیادی دارد زیرا برای هر نوع عکاسی کار می کند. پرتره، حیات وحش، یا مناظر – این قانون هرگز شما را ناامید نخواهد کرد.
این قانون به شما می گوید که کادر خود را به سه بخش جدا کنید و سوژه را دور از مرکز قرار دهید. روشن کردن خطوط شبکه در دوربین به شما کمک می کند تا ببینید سوژه را در کجا قرار دهید.
2. قاعده متقابل
آیا می خواهید عکس های واضح بگیرید؟ سپس، قانون متقابل را به خاطر بسپارید، که می گوید باید از فاصله کانونی لنز به عنوان مخرج سرعت شاتر استفاده کنید تا از لرزش دوربین جلوگیری کنید. برای مثال، اگر از یک لنز 50 میلی‌متری استفاده می‌کنید، باید از سرعت شاتر 1/50 یا بالاتر برای گرفتن عکس‌های واضح استفاده کنید.
این یک دستورالعمل کلی بیش از یک قانون است، اما به خاطر سپردن و استفاده از آن آسان است. به جای پیروی از روش آزمون و خطا، یک نقطه مرجع برای سرعت شاتر خود دارید.
3. آفتابی 16
طبق قانون Sunny 16، در روزهای آفتابی، می توانید هنگام استفاده از دیافراگم f/16، سرعت شاتر را به صورت متقابل ISO خود تنظیم کنید. به عنوان مثال، هنگام عکاسی با دیافراگم f/16 و ISO 200 در زیر نور خورشید، می توانید سرعت شاتر را برای نوردهی صحیح روی 1/200 تنظیم کنید.
عکاسی در حالت دستی می تواند برای عکاسان مبتدی دلهره آور باشد. بنابراین، این یک قانون عالی است که باید تا زمانی که کنترل هر سه پارامتر مثلث نوردهی را متوقف کنید، دنبال کنید.
4. لونی 11
اگر شما یک عکاس متوسط هستید که تلاش خود را در عکاسی نجومی امتحان می کند، Looney 11 برای شما قانون است. این شبیه به قانون Sunny 16 است اما برای عکاسی از ماه در شب است. در شب‌های تاریک و روشن، وقتی از ماه با دیافراگم f/11 عکس می‌گیرید، سرعت شاتر می‌تواند معکوس ISO باشد.
فرض کنید در حال عکاسی از ماه با f/11 و ISO 100 هستید. سرعت شاتر شما می تواند 1/100 ثانیه باشد. البته، این یک قانون سخت و سریع نیست. گرفتن عکس‌های نجومی شگفت‌انگیز نیازمند تجهیزات خاص، ویرایش پیچیده، و مهم‌تر از همه، مکانی زیبا با آسمان‌های تاریک به دور از هرگونه آلودگی نوری است.
5. قوانین 500 و 600
قوانین 500 و 600 به طور خاص برای عکاسان نجومی است تا از رد ستارگان اجتناب کنند. عکاسان نجومی از سرعت شاتر در چند ثانیه استفاده می کنند تا نور بیشتری وارد دوربین کنند. اما، وقتی نوردهی طولانی باشد، در عکس های شبانه خود با پدیده جدیدی روبرو می شوید – مسیرهای ستاره.
زمین دائماً در حال چرخش است، و اگرچه ممکن است ما آن را احساس نکنیم، اما به جای نقطه های دقیق، ستاره ها را مانند خط تیره جلوه می دهد. قانون 500 حداکثر سرعت شاتر را برای ترکیب دوربین و لنز به شما می دهد تا ستاره ها را واضح نگه دارید.
سرعت شاتر = 500 / (فاصله کانونی لنز شما x ضریب برش دوربین)
این معادله با دوربین نیکون APS-C با سنسور و لنز 50 میلی‌متری f/1.8 به این شکل است:
سرعت شاتر = 500 / (50 x 1.5)
برای جلوگیری از تار شدن ستاره ها می توانید از سرعت شاتر حاصل از 6.6 ثانیه استفاده کنید. به یاد داشته باشید، دوربین های کانن دارای ضریب برش 1.6 هستند.
قانون 600 مشابه قانون 500 است – فقط از 600 به جای 500 استفاده کنید. از قانون 500 برای دوربین های مبتدی و قانون 600 برای دوربین های با وضوح بالا استفاده کنید.
6. قانون NPF
مشکل استفاده از قوانین 500 و 600 این است که کاملاً دقیق هستند. بنابراین، عکاسان نجومی قانون پیچیده دیگری برای به دست آوردن ستاره های تیز دارند. این قانون که قانون NPF نامیده می شود، برای محاسبه سرعت شاتر برای آسمان شب دقیق تر است. N مخفف دیافراگم، P برای تراکم پیکسل و F برای فاصله کانونی لنز شما است. گام یا چگالی پیکسل فاصله بین پیکسل ها در سنسور دوربین شما است.
سرعت شاتر = ((35 x دیافراگم) + (30 x pixel pixel)) / فاصله کانونی
گام پیکسل = (عرض سنسور / بعد تصویر کناری بلند) x 1000
بنابراین، بیایید فاصله پیکسلی دوربین Nikon D810 را محاسبه کنیم که دارای اندازه سنسور 35.9 در 24 میلی متر با اندازه تصویر 7360 x 4912 است:
گام پیکسل = (35.9 / 7360) 1000
می توانیم فرض کنیم که از همان لنز فوق استفاده می کنیم، f/1.8 50mm:
سرعت شاتر = ((35 x 1.8) + (30 x 4.9)) / 50
طبق قانون NPF حداکثر سرعت شاتری که می توانیم استفاده کنیم 4.2 ثانیه است.
7. قانون نسبت طلایی
این واقعاً یک قانون طلایی است که تسلط بر آن آسان نیست. نوشتن تصاویر با استفاده از نسبت طلایی ممکن است سخت باشد، بنابراین تمرین اغلب برای راحت شدن با آن بسیار مهم است. ساده ترین راه این است که به دنبال عناصر مارپیچ و منحنی طبیعی بگردید و تصاویر خود را بر اساس آن بسازید.
توضیحات مفصل ما را در مورد نسبت طلایی در عکاسی برای درک ریاضیات پشت آن ببینید.
8. قانون رنگ 60-30-10
قانونی که در ابتدا برای هنرمندان و طراحان داخلی در نظر گرفته شده بود، عکاسان نیز می توانند از این قانون برای گرفتن عکس های باورنکردنی استفاده کنند. ایده این است که 60٪ رنگ اصلی، 30٪ رنگ ثانویه و 10٪ رنگ تاکیدی در عکس های خود داشته باشید.
استفاده از رنگ‌ها به این روش به عکس‌های شما کمک می‌کند به جای درهم‌نظم بودن، برای چشم‌ها دلپذیر به نظر برسند. این قانون ترکیب بندی کمتر شناخته شده را امتحان کنید تا تفاوت عکس های خود را ببینید.
9. قانون نقطه ناپدید شدن
نقطه ناپدید شدن جایی است که دو خط موازی همگرا شده و ناپدید می شوند. به عنوان مثال، خطوط موازی یک مسیر قطار یا یک پل چوبی را تصور کنید. هنرمندان از این تکنیک برای ایجاد عمق و افزودن حس مقیاس به نقاشی ها استفاده می کنند. به طور مشابه، می توانید از نقاط ناپدید برای ایجاد ترکیبات قدرتمند استفاده کنید.
قرار دادن ضربه سوژه خود بر روی نقطه ناپدید شدن می تواند یک عکس هیجان انگیز ایجاد کند.
با خیال راحت این قوانین را تغییر دهید و آزمایش کنید
توصیه می‌کنیم این نه قانون و فرمول را در پروژه‌های عکاسی خود بگنجانید تا عکس‌هایی با ظاهر حرفه‌ای به دست آورید. اما به یاد داشته باشید که از آنها به عنوان راهنما استفاده کنید و از تغییر دادن آنها بر اساس نیازهای خود ابایی نداشته باشید.