Autel EVO Nano+ بهترین پهپاد زیر 250 گرمی برای ویدیو در نور کم است

اگر به پهپادی نیاز دارید که بتواند در نور کم فیلم‌برداری کند، Evo Nano+ یکی از بهترین انتخاب‌ها است و تفاوت تقریباً به معنای واقعی کلمه در شب و روز است.

Autel Evo Nano+

هنگامی که برای اولین بار در ژانویه 2022 عرضه شد، Autel Evo Nano و Nano+ با معرفی اولین پهپاد نیمه حرفه ای زیر 250 گرمی، دسته پهپادهای تولیدی را تکان دادند. در مقایسه با DJI Mini 2 محبوب، Nano+ دارای سنسور دوربین بسیار بزرگتر و گنجاندن سنسورهای اجتناب از موانع است که به آن اجازه می دهد عکس ها و فیلم های بهتری بگیرد و به اپراتورها اجازه می دهد با خیال راحت پرواز کنند. Evo Nano کمی ارزان‌تر از Nano+ است، با دوربینی کمتر چشمگیر، اما همچنان از بسیاری جهات نسبت به DJI Mini 2 ارتقاء قابل توجهی دارد. Nano+ یک انتخاب جذاب برای کاربرانی است که یک پهپاد جمع و جور می خواهند که بتواند عکس ها و فیلم های عالی بگیرد (از جمله در نور کم)، از فیلمبرداری در پروفایل های H.265 LOG پشتیبانی کند و پرواز آسانی داشته باشد.

• 28 دقیقه زمان پرواز
• سنسور 1/1.28 اینچی (0.8 اینچی) f/1.9 CMOS
• فیلتر رنگی RYYB تا 40 درصد نور بیشتری را می دهد
• مقاومت در برابر باد سطح 5

• برند: Autel
• دوربین: 1/1.28 اینچ CMOS RYYB F1.9؛ پیکسل های موثر: 50 مگاپیکسل
• اپلیکیشن: اپلیکیشن Sky
• سرعت: 33 مایل در ساعت (افقی)
• وزن: 249 گرم
• برد انتقال: 6.2 مایل
• باتری: 2250mAh; تا 28 دقیقه
• ابعاد: تا شده: 140 x 90 x 50mm; گسترش یافته: 264 × 310 × 50 میلی متر
• وضوح ویدیو: حداکثر 4K: 3840 x 2160 30fps; 1080p 60 فریم بر ثانیه
• فرمت های ویدئویی: h.265/h.264
• نمایه های رنگی: استاندارد، HDR، LOG

• ویدیوی باورنکردنی در نور کم که DJI Mini 3 را شکست داد
• پهپاد زیر 250 گرمی با سخت افزار چشمگیر
• نشانگر عمر باتری تعبیه شده در باتری
• ویدیوی HDR بدون هیچ ویرایشی عالی به نظر می رسد
• هیچ حمله جغرافیایی اجباری وجود ندارد

• نرم افزار محدود در مقایسه با DJI
• ردیابی شی اغلب با شکست مواجه می شود
• تخمین عمر باتری نادرست به نظر می رسد
• LOG و HDR فقط به حالت خودکار محدود می شوند
• هیچ حالت 4K 60 فریم در ثانیه یا 1080p 120 فریم بر ثانیه

پهپادهای زیر 250 گرمی به‌طور قابل توجهی کوچک‌تر و سبک‌تر هستند و مزایای زیادی دارند. بسته بندی آنها آسان تر است و معمولاً نیازی به ثبت نام دولتی ندارند. در حالی که دوربین DJI Mini 2 می‌توانست عکس‌ها و فیلم‌های مناسبی بگیرد، اما یک ابزار حرفه‌ای نبود. تقاضا برای پهپادهایی با اندازه مشابه با دوربین بهتر، جلوگیری از موانع و به طور کلی سازش کمتر به سرعت افزایش یافت. Autel Evo Nano+ اولین پهپادی بود که وارد این بازار شد و برای چند ماه، لحظه‌ای از شکوه داشت.

اما با انتشار اخیر DJI Mini 3، آیا نانو پلاس هنوز به اندازه کافی برای متمایز شدن ارائه می دهد؟ اگر فیلمبرداری در نور کم را در اولویت قرار می دهید، کیفیت ویدیویی عالی با حداقل ویرایش را می خواهید، و به برخی ویژگی های هوشمند نیمه کاره اهمیت نمی دهید، پاسخ مثبت است.

Autel Evo Nano+ vs Nano

نباید با Evo Nano اشتباه گرفت، Nano+ تقریباً یکسان به نظر می‌رسد، اما ارتقاء گران‌تری است که دارای سنسور تصویر بزرگ‌تر است. Nano+ از 949 دلار شروع می شود در حالی که Nano از 799 دلار شروع می شود.

این ارتقاء 150 دلاری سنسور دوربین 1/2 اینچی F2.8 RYYB CMOS موجود در نانو را با سنسور 1/1.28 اینچی F1.9 RYYB CMOS جایگزین می‌کند. نانو+ انتخاب بهتری برای فیلمبرداری در شب و در نور کم است زیرا سنسور بزرگتر اجازه ورود نور بیشتری را می دهد.

اگر واقعاً قصد فیلمبرداری در نور کم را ندارید، به طور کلی تجربه بسیار مشابهی با ویژگی های مشابه و عملکرد پروازی یکسان خواهید داشت. می‌توانید با انتخاب نانو ارزان‌تر که هنوز هم مشخصات چشمگیرتری نسبت به DJI Mini 2 قدیمی‌تر دارد، کمی صرفه‌جویی کنید.

بازیکن دو وارد بازی شده است

Mini 2 یک انتخاب جذاب برای علاقمندان و مبتدیان بود که یک پهپاد دوربین دار سرگرم کننده و با قابلیت پرواز آسان می خواستند اما بدشان نمی آمد که برخی از ویژگی های حرفه ای را که سری های بزرگتر DJI Air 2S و DJI Mavic ارائه می کردند از دست بدهند. با اندازه فشرده تر و قیمت ارزان تر. با سنسور f/2.8 1/2.3 اینچی CMOS، Mini 2 می‌تواند تا 4K@30fps عکس‌برداری کند.

اما علاوه بر عملکرد ضعیف در نور کم، بزرگترین ایرادات آن عدم وجود نمایه های تصویر مسطح یا LOG و همچنین نداشتن سنسورهای اجتناب از موانع بود. Nano+ به این دو موضوع اخیر پرداخت و زمانی که برای اولین بار منتشر شد، بسیار جذاب بود.

کم نیست، DJI Mavic Mini 3 Pro را حدود پنج ماه بعد در می 2022 منتشر کرد. مشابه Evo Nano+، Mini 3 Pro می‌خواهد یک انتخاب “حرفه‌ای” برای کاربرانی باشد که خواهان تعادل در اندازه، ویژگی‌ها و ویژگی‌ها هستند. هزینه. هر دو پهپاد می خواهند با ارائه دوربین های بزرگتر و توانمندتر، سنسورهای اجتناب از موانع و سایر ویژگی های پیشرفته بر محدودیت های محدودیت وزن 250 گرمی غلبه کنند. پس چگونه مقایسه می کنند؟

مشخصات نانو+

Autel Evo Nano+ بسیاری از مشخصات سخت افزاری مشابه DJI Mavic Mini 3 را دارد، اگرچه چند تفاوت قابل توجه وجود دارد.

اندازه و طراحی

Mavic 3 Mini و Evo Nano+ هر دو طراحی و اندازه مشابهی دارند. نانو پلاس با تاشو کمی کوچکتر است و ابعاد آن 142 × 94 × 55 میلی متر است، در مقایسه با Mavic 3 Mini با ابعاد 145 × 90 × 62 میلی متر. Autel با ابعاد 264 × 310 × 50 میلی متر در مقابل 171 × 245 × 62 میلی متر، کمی بزرگتر است. Autel چندین رنگ نارنجی، قرمز، خاکستری یا سفید را ارائه می دهد. در حالی که Mini 3 فقط در رنگ خاکستری موجود است.

از یک طرف، به نظر من، رنگ آرام‌تری مانند خاکستری در مقایسه با نارنجی در Autel من، حرفه‌ای به نظر می‌رسد، با این حال، هنگام تلاش برای حفظ خط دید هنگام پرواز، تشخیص این رنگ‌های روشن‌تر در آسمان بسیار آسان‌تر است. . فکر می‌کنم زمان آن رسیده است که DJI انتخاب‌های رنگ بیشتری را با پهپادهای خود ارائه دهد.

کنترل ها

این دو پهپاد مقاومت در برابر باد در سطح 5 یکسان دارند و سقف سرویس حداکثر 4000 متر دارند. Nano+ می تواند در هر حالت حدود 1 متر بر ثانیه سریعتر صعود کند، اما با حداکثر سرعت خود حدود 3 متر بر ثانیه کندتر است. حداکثر سرعت معمولا مهمتر است، و در حالی که من به ندرت دوست دارم با حداکثر سرعت پرواز کنم، معمولا این کار را انجام می دهم تا سریع به محل فیلمبرداری برسم. هنوز هم خیلی سریع است، اما می‌توانستم بگویم که کندتر است. جدای از آن، کنترل ها و ویژگی های پرواز بسیار شبیه به Mavic Mini 3 هستند. اگر تجربه پرواز با سایر پهپادهای DJI را دارید، تنظیم Nano+ آسان خواهد بود.

Nano+ از همان کنترلر مشکی ظاهر Xbox One استفاده می کند که در بسیاری از مدل های دیگر خود استفاده کرده اند. مطمئناً در دستان خوش ساخت و خوب به نظر می رسد، اگرچه جای پیشرفت دارد. برای مثال، کنترلر نسبتاً بزرگ است. به طور کلی در مقایسه با DJI RC-N1 بزرگتر نیست، اگرچه به نظر من، این کنترلر در مقایسه با کنترلر DJI Mavic 2 Pro یک افت قابل توجه است. مشابه RC-N1، برای مشاهده هرگونه اطلاعات مهم در مورد پهپاد خود از جمله سرعت، مسافت، درصد باتری و البته انتقال ویدئو، باید کاملاً به صفحه نمایش تلفن متصل خود اعتماد کنید.

این کنترلر دارای یک نگهدارنده گوشی فلزی نسبتاً مناسبی در بالا است، و بدون مشکل برای آیفون 13 مینی من با قاب کیف پول خود و همچنین پیکسل 6 بزرگتر گوگل با قاب کیف پول مناسب است. با این حال، یک نظارت مستمر با چوب شست آن است. آنها برای پرواز عالی هستند، اما این چوب های قابل جابجایی نقطه اختصاصی روی کنترلر برای ذخیره ندارند. برخلاف کنترلرهای DJI که مکانی برای نگهداری استیک ها دارند، احتمال از دست دادن Autel بسیار بیشتر است.

باتری

باتری 2250 میلی آمپر ساعتی Nano+ در مقایسه با باتری استاندارد 2453 میلی آمپر ساعتی Mini 3 حدود پنج دقیقه زمان پرواز کمتری را ارائه می دهد. این ممکن است بی‌اهمیت به نظر برسد، اما اغلب اوقات این پنج تا ده دقیقه آخر پرواز است که برای من حیاتی‌تر است، به‌ویژه زمانی که به من اجازه می‌دهد قبل از بازگشت به زمین، چند عکس آخر دیگر بگیرم. من فقط دو باتری استاندارد برای Mini 3 خود دارم، با این حال، به نظرم زمان زیادی برای گرفتن هر چیزی که نیاز دارم است.

باتری ها از پشت Nano+ به داخل می لغزند. به دلیل طراحی محصور شده، Autel برای خود جایی برای توسعه باتری بزرگتر در آینده باقی نگذاشته است. در مقابل، Mini 3 دارای یک برش در قسمت پایینی است که خود باتری در هنگام قرار دادن آن به عنوان بخشی از بدنه پهپاد عمل می کند. به این ترتیب، DJI قادر است باتری Extended Plus بزرگتر خود را ارائه دهد که حداکثر زمان پرواز آن 47 دقیقه است. در حالی که این باتری‌های بزرگ‌تر گران‌تر هستند و Mini 3 را به بالای زیر 250 گرم می‌رسانند، برای برخی از کاربران زمان پرواز طولانی‌تر ارزش وزن اضافی را دارد.

من یک مورد داشتم که در آن به نظر می رسید عمر باتری تخمین زده شده در طول پرواز با نانو+ به شدت در نوسان بود. در طول بازگشت من به خانه، عمر باتری از حدود هفت دقیقه باقی مانده به صفر در عرض تنها سه دقیقه رسید. رفتار پرواز من ثابت بود، که باعث می‌شود به این باور برسم که تخمین‌های آنها باید اصلاح شود. همانطور که پهپاد در حال پایین آمدن چند متر آخر خود بود، نشانگر نشان داد که باتری در 0٪ است که من قبلاً در هنگام پرواز با پهپاد تجربه نکرده بودم. ناگفته نماند که این یک تجربه ترسناک بود و من صادقانه فکر می کردم که پهپاد قرار است قبل از اینکه سالم به خانه بازگردد از آسمان خارج شود. من از آن زمان در پرواز با نانو+ بسیار محتاط بوده‌ام و در صورت وقوع مجدد چنین چیزی، مراقب بودم. مگر اینکه با سرعت آهسته یا ثابت پرواز کنید، عمر تخمینی باتری را غیرقابل اعتماد در نظر بگیرید. امیدوارم با آپدیت های بعدی این مشکل برطرف شود.

کیفیت تصویر

اگرچه به اندازه سنسورهای 1 اینچی موجود در Mavic Air 2S و Evo Lite+ نیست، اما با توجه به محدودیت‌های اندازه و وزن این دو برند بسیار به هم نزدیک شده‌اند.

Nano+ دارای یک سنسور 1/1.28 کمی بزرگتر است که می تواند در مقایسه با Mini 3 با سنسور 1/1.3 که می تواند عکس های 48 مگاپیکسلی بگیرد تا 50 مگاپیکسل عکس بگیرد. در آزمایش‌های سریع کنار هم در طول روز، نتوانستم تفاوت زیادی را هنگام فیلم‌برداری در محیط‌های یکسان تشخیص دهم. در عوض، به نظر من این دو پهپاد با میزان پردازش تصویرشان بیشتر متمایز هستند.

هنگام فیلمبرداری در نور کم، به نظر می رسد که Autel از نوعی پردازش جادویی استفاده می کند. کاهش نویز به تمیز کردن سایه‌ها و دانه‌ها کمک می‌کند، و هنگام تماشای پیکسل، Mavic 3 به‌طور قابل‌توجهی «بدتر» بود.

اما فراتر از آن، Nano+ قادر است جزئیات بسیار بیشتری را ثبت کند و بدون اینکه دیجیتالی یا زیاده‌روی به نظر برسد، تصویر روشن‌تری تولید می‌کند. در چند عکس کنار هم در طول شب از خط افق و رودخانه، Autel موفق می شود به طور کلی تصویر بسیار دلپذیرتری تولید کند (بالا، Nano+؛ زیر، Mavic 3 Mini)

نانو پلاس می‌تواند انعکاس‌ها و جزئیات بسیار بیشتری را در رودخانه و ساختمان‌های دور نشان دهد، در حالی که با DJI Mavic 3 Mini تقریباً کاملاً سیاه به نظر می‌رسد. این به لطف سنسور RYYB است که ادعا می شود تا 40٪ نور بیشتری را در مقایسه با سنسور RGB سنتی (در زیر، Nano+) جذب می کند.

بسیاری از علوم جالب پشت این فناوری جدید وجود دارد و در آزمایشات من، به نظر می رسد که واقعاً تفاوت ایجاد می کند. اینها جزئیاتی بود که حتی پس از ویرایش توسط Mavic 3 Mini قابل مشاهده یا بازیابی نبود.

من واقعاً بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. علیرغم کاستی های زیادی که در مقایسه با Mini 3 دارد، این بخش قدرت قابل توجهی است. اگر به پهپادی نیاز دارید که بتواند در نور کم فیلمبرداری کند، Evo Nano+ یکی از بهترین انتخاب هاست و تفاوت تقریباً در شب و روز است. اگر من در درجه اول در نور کم فیلمبرداری می کردم و بودجه ای کمتر از 900 دلار داشتم، نانو+ پهپاد انتخابی من بود.

دوربین و حالت ها

Nano+ دارای FOV کمی عریض‌تر 85 درجه با فاصله کانونی معادل 23 میلی‌متر در مقایسه با 24 میلی‌متر DJI است. Nano+ دارای حداقل فاصله فوکوس 0.5 متری در مقایسه با 1 متر است، اما همچنین حسگر f/1.9 کمی کوچکتر در مقایسه با f/1.7 در Mini 3 دارد.

به جز تعادل رنگ، نمی‌توانم تفاوت فوری در کیفیت سنسور برای عکس‌های روز مشاهده کنم. Nano+ در مقایسه با Mini 3 واضح‌تر به نظر می‌رسد و به طور پیش‌فرض کنتراست بیشتری دارد که ممکن است برای گرفتن آن ظاهر سینمایی ایده‌آل نباشد. Mini 3 برای من طبیعی‌تر به نظر می‌رسد، و به نظر می‌رسد که Nano+ نیز رنگ بنفش بیشتری در تصویر دارد.

می‌دانم که به‌روزرسانی‌های جدیدتر میان‌افزار برای رفع این مشکل کار می‌کنند، اما باید کارهای بیشتری انجام شود.

هر دو پهپاد دارای محدوده ISO 100-6400 و حالت های عکس مشابه هستند. تفاوت این دو پهپاد در حالت های ویدئویی آنهاست. هر دو می توانند 4K: 3840 × 2160 @ 24/25/30 fps عکس بگیرند، اما Mavic 3 Mini از 48 و 60 fps نیز پشتیبانی می کند. 4K60 حالت مورد علاقه من برای فیلمبرداری است زیرا بیشترین وضوح را به من می دهد و همچنین به من اجازه می دهد در صورت تمایل، کلیپ هایم را تا 50 درصد کاهش دهم. صحبت از اسلوموشن، Nano+ در حال حاضر با رزولوشن 1080p با سرعت 60 فریم در ثانیه بالاتر است، در حالی که Mini 3 Pro از سرعت 1080p با سرعت 120 فریم در ثانیه پشتیبانی می کند که برای کاهش سرعت عملکرد سریع بسیار مفیدتر است.

به طور مشابه، Mini 3 Pro دارای نرخ بیت تا 150 مگابایت بر ثانیه است و از رنگ 10 بیتی پشتیبانی می کند، در حالی که Nano+ تنها می تواند تا 100 مگابایت بر ثانیه با رنگ 8 بیتی بالا رود. این بدان معناست که Mini 3 اطلاعات بیشتری را در ضبط‌های خود ثبت می‌کند که به شما امکان می‌دهد درجه بندی رنگ خود را بیشتر کنید تا واقعاً ظاهری را که می‌خواهید به دست آورید یا اطلاعات را در هایلایت یا سایه‌های خود راحت‌تر قبل از شروع شکستن تصویر بازیابی کنید.

نکته دیگر این است که LOG و HDR در حال حاضر فقط در حالت نوردهی خودکار در دسترس هستند، اما نه در هنگام عکاسی حرفه ای. من می‌خواهم فکر کنم که Autel روی به‌روزرسانی این کار کار می‌کند، اما همانطور که می‌گوید، این یک شکست بزرگ است. این حالت‌ها به‌طور قابل‌توجهی فلج می‌شوند و گاهی اوقات غیرقابل استفاده در شب هستند، زیرا Autel ترجیح می‌دهد سرعت شاتر را کمتر از قانون نرخ فریم دو برابر استاندارد کاهش دهد تا نور بیشتری وارد شود. یکی از دلایل اصلی فیلم‌سازان در LOG این است که بیشترین کنترل را بر روی خود داشته باشند. نگاه کن

مسلماً، نتایج در شب هنگام عکاسی در حالت استاندارد یا HDR هنوز هم فوق‌العاده چشمگیر هستند، البته به شرط اینکه هواپیمای بدون سرنشین نسبتاً کند پرواز کند. باز هم، از آنجایی که پهپاد نرخ فریم خود را دو برابر نمی کند، می توانید به راحتی تار و لرزش حرکتی بدی داشته باشید که اگر مراقب نباشید می تواند به سرعت کلیپ های شما را خراب کند. قبل از ویرایش، بیشتر تحت تأثیر ظاهر استاندارد HDR Autel قرار گرفتم، به خصوص با نحوه تصویربرداری از ابرها و آسمان در شب. در حالی که Mini 3 به طور کلی می‌تواند انعطاف‌پذیری بسیار بیشتری در ویرایش به من بدهد، فیلم‌برداری در شب آن به‌طور قابل‌توجهی تاریک‌تر و کمتر دلپذیر است. اگر می‌خواهید فیلم‌های زیبایی بگیرید و بلافاصله بدون ویرایش به اشتراک بگذارید، از Nano+ ناامید نخواهید شد، اما به‌عنوان یک ابزار حرفه‌ای، DJI همچنان پیشتاز است.

ویژگی های هوشمند

برنامه Autel Sky رابط کاربری تمیزی دارد و سفارشی‌سازی مناسبی را ارائه می‌کند، با این حال، هنوز هم تعدادی از ویژگی‌های عجیب و غریب دارد.

به سرعت دریافتم که دسترسی به کنترل‌های دستی که محدود به عکاسی در Pro هستند، گیج‌کننده است. گاهی اوقات مجبور می شدم از برنامه Sky خارج شده و دوباره آن را راه اندازی کنم تا تنظیمات Pro در دسترس باشد.

من تمایل دارم تنظیمات را قبل از زدن رکورد تنظیم کنم، اما نکته عجیب دیگری که متوجه شدم این است که تنظیمات دستی شما اغلب با شروع ضبط به حالت خودکار یا چیزی کاملاً متفاوت برمی گردد. سپس باید دوباره تنظیماتم را تغییر دهم. مهمتر از آن، همانطور که قبلا ذکر شد، ISO، شاتر و دیافراگم هنگام فیلمبرداری در LOG یا HDR در دسترس نیستند.

در حالی که Nano+ اکنون امکان جلوگیری از موانع را دارد، فقط می‌توان آن را فعال یا غیرفعال کرد، بدون اینکه تنظیم دقیق دیگری انجام شود. هنگامی که نانو پلاس فعال شود، زمانی که مانعی در مسیر پرواز خود باشد، سرعت خود را کاهش می دهد یا متوقف می شود، با این حال، توانایی پرواز خودکار در اطراف را ندارد.

به همین ترتیب، با Mini 3، اگر مانعی مانند خودم یا بالکن باریک من شناسایی شود، همچنان می‌توانم به آرامی نزدیک‌تر شوم تا زمانی که بتوانم به یک مکان فرود امن برسم. در مقابل، من باید Nano+ را به طرفین پرواز می‌کردم، جایی که حسگرهای مانع جانبی موجود نمی‌توانستند مرا شناسایی کنند. به طور مشابه، و همچنین برجسته در بزرگتر Evo II، Nano+ به طور تصادفی یک مانع، معمولا در جلو، که در واقع وجود ندارد، “تشخیص” می کند. این در چند دقیقه اول پرواز من بسیار نگران کننده بود زیرا مدام فکر می کردم پرنده یا چیز دیگری در نزدیکی هواپیمای بدون سرنشین وجود دارد.

Autel حالت‌های فیلم خلاقانه از جمله Rocket، Fade Away، Orbit و Flick را ارائه می‌کند که پرواز پهپاد را خودکار می‌کند و تنها با لمس یک دکمه، کلیپ‌های ویدیویی جالبی از سوژه شما ایجاد می‌کند.

ردیابی موضوع با به‌روزرسانی‌های اخیر بهبود یافته است، اگرچه هنوز هم بسیار مورد توجه یا از دست رفته است. با اشیاء ثابت بزرگتر مانند برج های آبی، برنامه Sky قادر به شناسایی و در بیشتر موارد، ردیابی سوژه در حین فیلمبرداری سریع بود.

به طور کلی، ردیابی قابل اعتماد نبود. وقتی می خواستم با کشیدن جعبه ای روی خودم ردیابی کنم، پهپاد به سرعت مرا از دست می داد… حتی اگر کاملا بی حرکت بایستم. Mavic 3 Mini هرگز این مشکلات را نداشت و بیشتر نشان می دهد که چگونه نرم افزار Autel هنوز به کار زیادی نیاز دارد.

Mavic Mini 3 قادر است اکثر اجسام از جمله موارد متحرک مانند اتومبیل، قایق و افراد را بدون مشکل ردیابی کند. اگر ویژگی های هوشمند برای شما مهم هستند، Autel هنوز جای پیشرفت دارد. آخرین “ویژگی” که می توان آن را مثبت دانست این است که Autel دارای geofencing اجباری نیست. این بدان معناست که از نظر تئوری می‌توانید با هواپیمای بدون سرنشین بلند شوید، پرواز کنید، یا فرود بیایید، بدون اینکه برنامه شما را متوقف کند. در حالی که نگرانی های حقوقی پیرامون این موضوع وجود دارد، DJI در حال حاضر این انعطاف را به شما نمی دهد.

بسته نرم افزاری استاندارد در مقابل پرمیوم

مشابه DJI، Autel یک بسته استاندارد و پریمیوم را برای Nano+ ارائه می دهد. کیت استاندارد در مجموع شامل سه جفت پروانه، باتری، شارژر، کنترل از راه دور، کابل شارژ از راه دور و کابل های اتصال (Lightning، Micro-USB، USB-C) است. بسته پریمیوم معمولاً 1099 دلار قیمت دارد و شامل دو جفت ملخ اضافی، دو باتری یدکی، هاب شارژ باتری و یک کیف شانه است.

DJI با Mavic 3 Mini با کنترلر RC-N1 از 759 دلار شروع می‌شود، یا اگر قبلاً یک کنترلر سازگار دارید، فقط 669 دلار قیمت گذاری شده است. کیت Fly More DJI (که تقریباً معادل موارد اضافی در بسته پریمیوم Autel است)، ۱۸۹ دلار قیمت دارد. این کمی گرانتر از ارتقاء 150 دلاری Autel به بسته پرمیوم است، اما به طور کلی، کل بسته DJI Mini 3 با کیت Fly More هنوز 150 دلار ارزان تر است و تنها 948 دلار است.

در حالی که من دیگر به ندرت کیت Fly More را با پهپادهای DJI خود انتخاب می کنم، اگر به آن نیاز داشته باشم، دوست دارم این انعطاف پذیری را داشته باشم. علاوه بر این، علیرغم اینکه DJI جدیدتر در بازار است، تعدادی لوازم جانبی دیگر از جمله شارژرها، باتری ها، فیلترهای ND و کنترلرها نیز دارد که برای خرید جداگانه در دسترس هستند. من تصمیم گرفتم DJI RC را خریداری کنم که دارای صفحه نمایش لمسی بزرگ و پر جنب و جوش HD 5.5 اینچی است که پرواز Mavic 3 Mini من را بسیار لذت بخش تر کرده است. علاوه بر این، Autel در حال حاضر باتری های با ظرفیت بیشتری را برای پروازهای طولانی تر ارائه نمی دهد، برخلاف DJI که دارای این ویژگی است. باتری پلاس با زمان پرواز باورنکردنی 47 دقیقه.

اما نه به این سرعت! در حالی که پیشنهاد DJI معمولاً کمی ارزان‌تر است، Autel اغلب فروش عمیقی تا 22 درصد دارد که در نهایت پهپادها و بسته‌های آن را ارزان‌تر از DJI می‌کند.

عکس های شبانه؟ نانو+ را بخرید

Autel Evo Nano+ خود را در یک نقطه جالب می بیند. زمانی که برای اولین بار عرضه شد، برتری قابل توجهی نسبت به DJI Mini 2 داشت و بهترین زیر 250 گرمی بود که می توانستید بخرید. با عرضه اخیر Mini 3، نانو+ اکنون با رقابت شدیدی با پهپادی مواجه است که مشخصات تقریباً یکسانی دارد، اما نرم‌افزار بسیار غنی‌تری دارد.

جایی که Nano+ همچنان موفق به برجسته شدن است، کیفیت تصویر استثنایی آن در شب است که واقعاً می تواند عامل تعیین کننده برای خرید این پهپاد باشد. اگر Autel بتواند به بهبود سیستم عامل خود ادامه دهد، این فرصت را دارد که واقعاً تعادل را در بازار هواپیماهای بدون سرنشین تغییر دهد.

منبع مقاله