بسیاری از دولت ها در حال حاضر از هوش مصنوعی استفاده می کنند و در حال بررسی کاربردهای بیشتر هستند. بنابراین آیا هوش مصنوعی تهدیدی برای حریم خصوصی و امنیت شماست؟
هوش مصنوعی (AI) به همان اندازه که قابل بحث است، بحث برانگیز است. می‌تواند بسیاری از بخش‌های کار و زندگی روزمره را آسان‌تر کند، اما برخی سؤالات اخلاقی را نیز مطرح می‌کند. استفاده از هوش مصنوعی توسط دولت ایالات متحده، به ویژه، باعث می شود برخی افراد احساس ناراحتی کنند.
امروزه بسیاری از پروژه های هوش مصنوعی دولتی در حال استفاده یا در حال توسعه هستند و برخی از آنها کارهای خوبی انجام داده اند. در عین حال، آنها نگرانی‌های زیادی در مورد حریم خصوصی هوش مصنوعی ایجاد می‌کنند. در اینجا نگاهی دقیق تر به این پروژه ها و معنای آنها برای حریم خصوصی عمومی است.
نمونه هایی از پروژه های هوش مصنوعی و اتوماسیون دولتی
ابتدایی ترین نمونه های هوش مصنوعی مورد استفاده توسط دولت ایالات متحده شامل خودکار کردن کارهای اداری معمول است. در سال 2019، سیاتل از اتوماسیون فرآیند رباتیک (RPA) برای مراقبت از ورود و پردازش داده ها استفاده کرد. از آن زمان، شهر بیش از 6000 درخواست عقب افتاده را پشت سر گذاشت و صدها ساعت کاری را صرفه جویی کرد.
سایر پروژه های دولتی هوش مصنوعی چشم نوازتر هستند. سازمان آتش نشانی نیویورک در حال آزمایش ربات سگ های شرکت Boston Dynamics برای اندازه گیری آسیب های ساختاری و بخارات سمی قبل از ورود آتش نشانان است. قبل از پروژه ربات آتش نشان، اداره پلیس نیویورک برنامه ریزی کرده بود که همین روبات ها را پیاده کند.
ادارات پلیس و سایر سازمان های دولتی در سراسر کشور در حال بررسی استفاده از فناوری های مشابه هستند. با این حال، با پیشرفت این پروژه های دولتی هوش مصنوعی، کاستی های بالقوه حریم خصوصی آنها آشکارتر شده است.
آیا هوش مصنوعی تهدیدی برای حریم خصوصی و امنیت است؟
اینکه آیا در آینده ربات های پلیس را خواهید دید یا نه هنوز مشخص نیست، اما به نظر می رسد اوضاع به همین سمت است. این پروژه ها مزایای زیادی دارند، اما نگرانی های مربوط به حریم خصوصی هوش مصنوعی هنگام برخورد با دولت جدی تر می شود. در اینجا برخی از بزرگترین مشکلات این فناوری ها آورده شده است.
نظارت پنهان
هوش مصنوعی بر جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها متکی است. در نتیجه، پروژه‌های بیشتر هوش مصنوعی دولتی به این معنی است که این آژانس‌ها اطلاعات بیشتری درباره شهروندان خود جمع‌آوری و ذخیره خواهند کرد. برخی از افراد احساس می کنند که این جمع آوری اطلاعات حریم خصوصی آنها را نقض می کند و حقوق آنها را نقض می کند.
فناوری هایی مانند پروژه سگ های آتش نشان به ویژه نگران کننده هستند زیرا می توانند نظارت دولت را گمراه کنند. آژانس‌ها می‌گویند این ربات برای بررسی نگرانی‌های ایمنی وجود دارد، اما هیچ راهی برای مردم وجود ندارد که بگویند چه داده‌هایی را جمع‌آوری می‌کند. این می تواند دوربین ها و سنسورهایی داشته باشد که چهره آنها را اسکن می کند یا تلفن همراه آنها را بدون اطلاع آنها ردیابی می کند.
برخی از مردم نگران هستند که “عامل خنک” روبات ها پتانسیل نظارتی آنها را پنهان کند. ربات‌های پلیس در آینده می‌توانند بدون ایجاد سوء ظن از شهروندان جاسوسی کنند، زیرا مردم به جای نقض حریم خصوصی خود، فناوری جدید را مشاهده می‌کنند.
مسئولیت های نامشخص
این پروژه های هوش مصنوعی و اتوماسیون نیز پرسش پاسخگویی را مطرح می کنند. اگر یک ربات اشتباهی انجام دهد که منجر به آسیب شود، چه کسی مسئول آن است؟ وقتی یک کارمند دولتی از مرزهای خود تجاوز می کند و حقوق فردی را زیر پا می گذارد، دادگاه ها می توانند او را پاسخگو کنند، اما در مورد ربات چطور؟
این موضوع را می توانید در خودروهای خودران مشاهده کنید. مردم در برخی از موارد تصادف خودکار خلبان، سازنده را تحت ادعای مسئولیت محصول متهم کرده اند، در حالی که دیگران راننده را مقصر می دانند. در یک نمونه، هیئت ملی ایمنی حمل و نقل مسئولیت را بر عهده سازنده و راننده گذاشت، اما در نهایت باید بر اساس مورد به مورد تصمیم گیری شود. ربات های پلیس به همین ترتیب آب ها را گل آلود می کنند. اگر حریم خصوصی شما را نقض کنند، مشخص نیست که سازنده، اداره پلیس یا ناظران انسانی را مقصر بدانید.
این سردرگمی می تواند روندهای قانونی را کند و پیچیده کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا قربانیان نقض حریم خصوصی یا نقض حقوق خود به عدالتی که شایسته آن است برسند. قوانین جدید و سابقه قانونی می تواند مسائل را روشن کند و این موضوع را حل کند، اما در حال حاضر، نامشخص است.
خطرات نقض داده ها
هوش مصنوعی مورد استفاده دولت ایالات متحده همچنین می تواند نگرانی های مربوط به حریم خصوصی هوش مصنوعی را که در بخش خصوصی مشاهده می کنید، افزایش دهد. جمع آوری برخی از داده ها ممکن است کاملا قانونی باشد، اما هر چه سازمان ها بیشتر جمع شوند، بیشتر در معرض خطر هستند. ممکن است شرکت یا دولت از اطلاعات برای هیچ چیز غیرقانونی استفاده نکند، اما ممکن است افراد را در برابر جرایم سایبری آسیب پذیر کند.
تنها در سال 2019 بیش از 28000 حمله سایبری علیه دولت ایالات متحده صورت گرفته است. اگر آژانس‌ها اطلاعات خصوصی شهروندان بیشتری را در اختیار داشته باشند، این حملات می‌تواند بیش از دولت را تحت تأثیر قرار دهد. نقض موفقیت آمیز داده ها می تواند بسیاری از افراد را بدون اطلاع آنها به خطر بیندازد. نقض‌ها اغلب مورد توجه قرار نمی‌گیرند، بنابراین باید بررسی کنید که داده‌های شما قبلاً برای فروش نیستند.
به عنوان مثال، اگر یک ربات پلیس در آینده از تشخیص چهره برای جستجوی مجرمان تحت تعقیب استفاده کند، ممکن است اطلاعات بیومتریک بسیاری از شهروندان را ذخیره کند. هکرهایی که وارد سیستم می شوند می توانند این اطلاعات را سرقت کرده و از آن برای نفوذ به حساب های بانکی افراد استفاده کنند. پروژه‌های هوش مصنوعی دولتی اگر نمی‌خواهند داده‌های افراد را به خطر بیندازند، باید اقدامات امنیتی سایبری قوی داشته باشند.
هوش مصنوعی دولتی مزایایی دارد اما نگرانی هایی را ایجاد می کند
هنوز مشخص نیست که دولت آمریکا چگونه از هوش مصنوعی در آینده استفاده خواهد کرد. حفاظت ها و قوانین جدید می تواند این مشکلات را حل کند و تمام مزایای هوش مصنوعی را بدون خطرات آن به ارمغان بیاورد. با این حال، در حال حاضر، این نگرانی ها هشدارهایی را ایجاد می کند.
نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی در هر جایی که هوش مصنوعی کار می‌کند فراوان است. این سؤالات از آنجایی که نقش بزرگتری در دولت ایفا می کند جدی تر می شود. پروژه های دولتی هوش مصنوعی می توانند فواید زیادی داشته باشند، اما پتانسیل قابل توجهی برای آسیب نیز دارند.