Wi-Fi انتخاب پیش فرض برای همه است. اما آیا این انتخاب درستی است؟ آیا شرایطی وجود دارد که اترنت بهترین راه باشد؟
در گذشته ای نه چندان دور، باید بین داشتن یک راه اندازی با سیم یا بی سیم برای اینترنت خانگی، بازی آنلاین و سایر فعالیت های مبتنی بر شبکه یکی را انتخاب کنید. اما اکنون بی‌معنی است: Wi-Fi انتخاب واضحی است.
یا آن؟ آیا واقعاً همه چیز برای اترنت تمام شده است؟ یا آیا یک اتصال کابلی خوب و قدیمی هنوز در دنیای فناوری مدرن جایی دارد؟ بیا یک نگاهی بیندازیم.
اترنت در مقابل وای فای: تفاوت های کلیدی
تا چند سال پیش، انتخاب بین اترنت و وای فای بسیار ساده بود.
اترنت بسیار سریعتر بود، اما از آنجایی که به کابل کشی نیاز داشت، شما در مکان هایی که می توانید کامپیوتر خود را در ارتباط با روتر خود قرار دهید بسیار محدود بودید. و هنگامی که یک نقطه را انتخاب کردید، نمی توانستید حرکت کنید.
از سوی دیگر، وای‌فای تا حدودی کندتر بود، اما این راحتی را داشت که می‌توان آن را در 150 فوتی روتر استفاده کرد. نقاط وای فای را می توان در بسیاری از مکان ها یافت. و با طیف وسیع تری از دستگاه ها از جمله تلفن و تبلت کار می کرد.
این انتخاب بود: سرعت در مقابل راحتی. در نتیجه، این دو اغلب به‌عنوان فناوری‌های مکمل و نه متضاد دیده می‌شوند. اما وای‌فای به پیشرفت خود ادامه داده است و سریعتر و قابل اطمینان‌تر شده است و در نتیجه اترنت بیشتر از تصویر خارج می‌شود.
سرعت
هنگامی که Wi-Fi برای اولین بار وارد جریان اصلی شد، بیشتر بر اساس استاندارد 802.11g بود (که تحت نامگذاری مدرن به عنوان Wi-Fi 3 شناخته می شود). این حداکثر سرعت تئوری 54 مگابیت بر ثانیه (مگابیت بر ثانیه) و در عمل بسیار کمتر را ارائه می دهد.
این برای دسترسی به اینترنت در دستگاه های تلفن همراه کافی بود، اما از عملکرد ارائه شده توسط اترنت که می تواند سرعتی از 100 مگابیت بر ثانیه تا 1000 مگابیت در ثانیه تا 10 گیگابیت در ثانیه ایجاد کند، بسیار کم بود.
آخرین استاندارد Wi-Fi Wi-Fi 6 است و سرعت تئوری تا 10 گیگابیت بر ثانیه (و سرعت واقعی تقریباً نصف آن) را ارائه می دهد. این از اکثر اتصالات پهن باند خانگی معمولی تا حدودی پیشی می گیرد – گفته می شود میانگین سرعت اینترنت در خانه های ایالات متحده کمی بیش از 100 مگابیت در ثانیه است.
با فرض اینکه سخت افزاری برای پشتیبانی از این استاندارد دارید (هم در روتر و هم در همه دستگاه های خود به آن نیاز دارید) به این معنی است که سرعت پهنای باند شما گلوگاه خواهد بود، نه سرعت Wi-Fi. حتی اگر از فناوری کمی قدیمی‌تر استفاده می‌کنید، باز هم سریع است—Wi-Fi 5 سرعت تئوری تا 3.5 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می‌کند.
و در هر دو مورد، تأخیر کمتری (تأخیر یا نرخ پینگ کمتر) نسبت به بی‌سیم قبلی دارند، که آن را برای بازی مناسب‌تر می‌کند.
مزایای عمده اترنت اکنون از بین رفته است و حتی می توانید خودتان آن را آزمایش کنید. به سایتی مانند speedtest.net بروید و سرعت اینترنت خود را با استفاده از Wi-Fi و سپس Ethernet تست کنید (قبل از انجام تست دوم مطمئن شوید که Wi-Fi را خاموش کرده اید) و نتایج را مقایسه کنید.
اگر نتایج آن‌طور که می‌خواهید خوب نیست، حتی می‌توانید چند قدم ساده برای بهبود سرعت Wi-Fi خود بردارید.
قابلیت اطمینان
با این حال، همه سرعت ها تئوری هستند.
اتصال اترنت ثابت احتمالا سریع، پایدار و سرعت ثابتی را ارائه می دهد. این چیزی است که اگر فایل های حجیم را دانلود کنید یا ویدیوهای 4K زیادی را پخش کنید، متوجه مزیت آن خواهید شد.
Wi-Fi در معرض عوامل محیطی بی شماری است. امواج رادیویی می توانند توسط دیوارها و کف مسدود شوند. سایر دستگاه‌های بی‌سیم می‌توانند با سیگنال تداخل داشته باشند، از جمله چیزهایی که فکرش را نمی‌کنید مانند مایکروویو و تلفن‌های بی‌سیم، و همچنین روترهای نزدیک که از همان کانال استفاده می‌کنند. حتی جو می تواند مشکلاتی ایجاد کند.
استانداردهای جدیدتر تداخل کمتری دارند، اما همچنان می‌توانید عملکرد ناسازگاری در Wi-Fi داشته باشید. همانطور که در اطراف خانه خود حرکت می کنید، می توانید کاهش و افزایش قدرت اتصال شبکه Wi-Fi خود را مشاهده کنید که بر این اساس بر سرعت تأثیر می گذارد. حتی ممکن است نقاط مرده ای در خانه خود داشته باشید که سیگنال وای فای اصلا به آنها نمی رسد.
شما می توانید با اطمینان از قرار گرفتن روتر خود در موقعیت بهینه در خانه، این را به حداقل برسانید، اما بعید است که هرگز به همان سطوح عملکرد پایداری که از اترنت می گیرید دست یابید.
تعداد دستگاه ها
در حالی که Wi-Fi 5 و Wi-Fi 6 حداکثر سرعتی را ارائه می دهند که با آنچه از اترنت دریافت می کنید قابل مقایسه است، بعید است سرعت قابل توجهی بالاتری را در دستگاه های جداگانه ارائه دهند. مزیت اصلی این بهبود عملکرد این است که می‌توانید دستگاه‌های بیشتری را بدون کاهش سرعت وصل کنید.
البته می‌توانید همین کار را با اترنت نیز انجام دهید، اما این روزها حتی بیشتر لپ‌تاپ‌ها پورت‌های اترنت داخلی ندارند. در بیشتر موارد، شما محدود به یک رایانه رومیزی و یک کنسول بازی خواهید بود که کابل‌کشی به هر دوی آنها اجرا می‌شود. یا می توانید برای کمک یک شبکه Powerline راه اندازی کنید.
امنیت
هنگام مقایسه Wi-Fi و Ethernet، امنیت عامل مهم دیگری است. در اینجا، هیچ مقایسه ای وجود ندارد.
داده های موجود در یک شبکه اترنت فقط توسط دستگاه هایی که به طور فیزیکی به شبکه متصل هستند قابل دسترسی هستند. این دستگاه ها، از جمله رایانه شخصی در یک انتها و روتر در سمت دیگر، برای محافظت از آنها به فایروال نیاز دارند، اما به هیچ وجه نمی توان خود داده ها را در شبکه رهگیری کرد.
با Wi-Fi، داده ها در هوا هستند. اگر از یک شبکه باز در یک مکان عمومی استفاده می‌کنید – که نباید استفاده می‌کنید – تمام داده‌هایی که ارسال و دریافت می‌کنید می‌توانند رهگیری شوند، از جمله اطلاعات شخصی و جزئیات ورود.
اکثر شبکه های Wi-Fi ایمن هستند، بنابراین داده های شما رمزگذاری می شوند. اما قدرت رمزگذاری بستگی به روش امنیتی مورد استفاده شما دارد. اکثر روترها طیف وسیعی از حالت های امنیتی را ارائه می دهند.
WEP کمترین امنیت را دارد و در صورت امکان باید از آن اجتناب کرد. WPA3 ایمن‌ترین گزینه امنیتی بی‌سیم است و اگر روتری دارید که آن را ارائه می‌دهد، راه‌حلی است و WPA2 نیز به اندازه کافی خوب است.
برای امنیت بیشتر، باید نام کاربری و رمز عبور پیش‌فرض وای‌فای پنل مدیریت روتر بی‌سیم خود را نیز تغییر دهید. تنظیمات پیش‌فرض را می‌توان به‌راحتی به‌صورت آنلاین پیدا کرد و می‌تواند بدون اطلاع شما به شخصی اجازه دسترسی به شبکه شما را بدهد.
انتخاب درست: اترنت در مقابل Wi-Fi
بنابراین، چه زمانی باید اترنت را به جای Wi-Fi انتخاب کنید؟
برای اکثر افراد و بیشتر موارد استفاده، دلیلی برای عدم استفاده از Wi-Fi وجود ندارد. اگر از سخت افزار نسبتاً مدرن استفاده می کنید، سرعت خوب و عملکرد قابل اعتمادی خواهید داشت و راحتی بی سیم بسیار بیشتر از مزایای باقی مانده از اتصال سیمی خواهد بود.
دلیل اصلی اینکه چرا باید اتصال سیمی را انتخاب کنید این است که یک گیمر جدی هستید و کنسول یا رایانه شخصی شما به طور مداوم اتصال سریعی دریافت نمی کند یا تاخیر بسیار زیاد است.
و، البته، شما مجبور نیستید یکی یا دیگری را انتخاب کنید. روترهای بی‌سیم معمولاً دارای پورت‌های اترنت هستند، بنابراین می‌توانید بر اساس دستگاه به دستگاه تصمیم بگیرید که سیم‌کشی کنید یا خیر.