در اینجا برخی از عادات رایج اما نادیده گرفته شده وجود دارد که احتمالاً به خاطر آنها مقصر هستید و امنیت سایبری شما را به خطر می اندازد.
با وجود انقلابی بودن، سهولت و راحتی انتشار اطلاعات به صورت آنلاین چندین تهدید امنیتی را نیز به همراه دارد. بسیاری ناآگاهانه درگیر فعالیت های آنلاین پرخطر می شوند.
در واقع، احتمالاً در حال حاضر در حال انجام برخی از خطاهای امنیتی و حریم خصوصی در اینترنت هستید. در اینجا این است که در مورد آن چه باید کرد.
1. افشای اطلاعات بیش از حد در رسانه های اجتماعی
برای بسیاری از مردم، رسانه های اجتماعی به عنوان یک خروجی خلاق عمل می کنند. آنها می توانند افکار درونی خود را به اشتراک بگذارند، تجربیات روزانه خود را پست کنند یا حتی یک شخصیت کاملاً متفاوت را به صورت آنلاین ایجاد کنند. این یک شکل سرگرم کننده و رضایت بخش از ابراز وجود است.
در حالی که اشتراک گذاری در رسانه های اجتماعی به شما کمک می کند افراد همفکر خود را پیدا کنید، همچنین شما را در معرض خطر سرقت هویت قرار می دهد. نمایه شما حاوی اطلاعات حساس و قابل شناسایی شخصی (PII) است. هکرها می توانند با شبه شناسه های صفحات درباره من، به عنوان مثال، آسیب قابل توجهی وارد کنند. نژاد، جنسیت، آدرس خانه، شماره تماس، یا تاریخ تولد.
شما مجبور نیستید از شبکه خارج شوید – فقط پست های خود را فیلتر کنید. اقدامات خوبی مانند مخفی کردن موقعیت مکانی فعلی، خاموش کردن GPS، پاک کردن بیوگرافی پروفایل و ارسال پست کمتر از حساب رسانه های اجتماعی شما در برابر هکرها محافظت می کند.
2. مشرف به پشتیبان گیری از داده ها در پرونده های مهم
بسیاری از مردم به دلیل نادیده گرفتن پشتیبان گیری از داده ها مقصر هستند. آنها این فرآیند را خسته کننده می دانند و ترجیح می دهند به طور کلی از آن اجتناب کنند. ایجاد فایل های تکراری بسته به اندازه آنها می تواند از چند ثانیه تا بیش از یک ساعت طول بکشد.
در حالی که این فرآیند غیرجذاب به نظر می رسد، ضروری است. راه‌حل‌های پشتیبان‌گیری داده‌ها به مبارزه با چندین تهدید امنیت سایبری، از جمله نقض داده‌ها، حملات باج‌افزار، خرابی سیستم فناوری اطلاعات و فساد داده‌ها کمک می‌کنند. فایل های شخصی و کاری به طور یکسان نیاز به پشتیبان گیری دارند.
به جای تأخیر در پشتیبان‌گیری از داده‌های خود، راه‌هایی را جستجو کنید که می‌توانید بر تنگناها و موانع در این فرآیند غلبه کنید. روی تسریع تکثیر و انتقال فایل تمرکز کنید. می‌توانید مهاجرت را از طریق سیستم‌های ذخیره‌سازی ابری ایمن به‌طور خودکار انجام دهید، از برنامه‌های سبک پشتیبان‌گیری داده‌ها استفاده کنید که در پس‌زمینه اجرا می‌شوند، و فایل‌های اضافی را حذف کنید.
3. اعتماد کورکورانه به ارائه دهندگان خدمات VPN رایگان
مردم معمولاً از VPN های رایگان برای دسترسی و کارایی هزینه استفاده می کنند. به جای پرداخت هزینه برای VPN ممتازی که به ندرت اجرا می کنید، ممکن است جایگزین های رایگان را در صورت نیاز دانلود و نصب کنید. راه اندازی یک حساب کاربری چند دقیقه طول می کشد. حتی می توانید هر بار که با محتوای محدود جغرافیایی روبرو می شوید، موارد جدیدی ایجاد کنید.
اگرچه VPN های رایگان راحت هستند، اما خطرات امنیتی نیز دارند. با کلیدهای رمزگذاری نسبتا ضعیف تر و آدرس های IP کثیف بازیافتی، آنها هویت آنلاین شما را به طور موثر پنهان نمی کنند. مجرمان سایبری ماهر می توانند روی روش های رمزگذاری و کپسوله سازی اولیه کار کنند.
ما را اشتباه نگیرید—شما هنوز هم می توانید از VPN های رایگان قابل اعتماد و قابل اعتماد استفاده کنید، اما محدودیت های آنها را درک کنید. آنها برای دور زدن محدودیت های جغرافیایی عالی هستند. اما شما باید گزینه های پیچیده تر و پریمیوم را برای ایمن سازی هویت آنلاین خود در نظر بگیرید.
4. عدم محدودیت دسترسی به فایل های خاص
مدیریت داده ها به شدت به کنترل دسترسی به فایل متکی است. تنظیم کردن افرادی که به داده‌های شما دسترسی دارند و چگونه آنها را تغییر می‌دهند، از نقض داده‌ها جلوگیری می‌کند. به هر حال، تهدیدات امنیت سایبری مانند سرقت، تصاحب حساب‌ها و قرار گرفتن در معرض تصادفی اغلب از دسترسی غیرمجاز ناشی می‌شوند.
علیرغم اهمیت کنترل دسترسی، بسیاری تمایل دارند آن را نادیده بگیرند. آنها از شدت تصاحب حساب‌ها بی‌اطلاع هستند یا از مراحل مربوط به تنظیم مجوزها ناراحت هستند.
به عنوان یک قاعده کلی، اسناد خود را به طور پیش فرض روی خصوصی تنظیم کنید. عادت کنید هنگام اشتراک گذاری فایل ها، چه برای مقاصد کاری یا شخصی، دسترسی کاربر را تنظیم کنید. فقط به کاربران مجاز اجازه دسترسی بدهید.
5. باز کردن نرم افزار و فایل های کار در دستگاه های شخصی
مانند بسیاری از کارگران از راه دور، احتمالاً گاهی اوقات از دستگاه های شخصی و شرکتی خود به جای هم استفاده می کنید. این عمل رایج است اما بسیار خطرناک است. حتی اقدامات به ظاهر بی ضرر مانند بازدید از فیس بوک در لپ تاپ کاری یا ارسال اسناد اداری از طریق تلفن هوشمندتان خطرات امنیت سایبری متعددی را به همراه دارد.
باز کردن فایل های کاری در ابزارهای شخصی خود را متوقف کنید و بالعکس. تلفن هوشمند یا لپ تاپ شما سیستم های امنیتی پیچیده ای را که کارفرمای شما تنظیم کرده است ندارد. اگر نقض داده رخ دهد، آنها شما را مسئول خواهند دانست.
از طرف دیگر، دستگاه‌های تولید شده توسط شرکت اغلب توسط ردیاب‌های زمان و ابزارهای نظارت کارکنان اسکن می‌شوند. آنها اسکرین شات های برنامه ریزی شده می گیرند، استفاده از برنامه را ردیابی می کنند و فعالیت صفحه نمایش را به اشتراک می گذارند. ممکن است با دریافت بینش کارفرمایان در مورد امور شخصی شما احساس راحتی نکنید.
6. ذخیره فایل ها و برنامه های نرم افزاری
به هم ریختگی دیجیتال امروزه یک مسئله رایج است. حتی افراد متبحر فناوری تمایل دارند پوشه‌ها و فایل‌های قدیمی را که سال‌ها به آنها دسترسی نداشته‌اند، ذخیره کنند. برخی آنها را به دلایل عاطفی نگه می دارند، در حالی که برخی دیگر زحمت مرتب کردن داده ها را ندارند.
در هر صورت، احتکار فایل‌های دیجیتالی شما را در معرض چندین حمله سایبری قرار می‌دهد، بنابراین باید برای بی‌نظمی کردن زندگی دیجیتال خود تلاش کنید. با تغییرات کوچک مانند حذف فایل های قدیمی شروع کنید. آنها را به سیستم ذخیره سازی ابری خود منتقل کنید، سپس نسخه های اصلی آنها را در سرورهای محلی خود حذف کنید. حتی می توانید آنها را برای اقدامات امنیتی بیشتر رمزگذاری کنید.
همچنین، برنامه های مدیریت دفتر خود را یکپارچه کنید. رها کردن دارایی های شرکت در پلتفرم های مختلف به طور یکسان امنیت و بهره وری را به خطر می اندازد. کارگران وقت خود را با جابجایی بین سکوهای کاری تلف می کنند.
7. عدم ردیابی تاریخچه ها و گزارش های دسترسی به فایل ها
کاربران به ندرت سابقه دسترسی به فایل خود را ردیابی می کنند. کارمندان امروزی با ده‌ها فایل سر و کار دارند—نگهداشتن همه افرادی که به داده‌هایشان دسترسی دارند به خودی خود یک کار تمام وقت است. این کاری نیست که بتوانید در کنار هم انجام دهید.
اگرچه مرور تاریخچه پرونده ها زمان بر و پرهزینه است، اما نقش مهمی در هر استراتژی امنیت سایبری ایفا می کند. رسیدگی به نقض داده ها با جلوگیری از دسترسی غیرمجاز شروع می شود. اگر کسی فایل های شما را تصاحب کرد، فورا آنها را به کانال های مربوطه گزارش دهید.
اکثر پلتفرم‌ها عملکرد اولیه ورود به سیستم را ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، مایکروسافت 365 (یعنی آفیس) ویرایش های فایل را ضبط می کند، سیستم های ذخیره سازی تاریخچه دسترسی کاربر را نشان می دهد، و سرورهای ابری دانلود/آپلود فایل ها را پیگیری می کنند.
اما اگر به ردیابی گسترده تری نیاز دارید، از برنامه های شخص ثالث استفاده کنید. گزینه هایی مانند LEO Privacy Guard و FileAudit می توانند داده های دسترسی کاربر اضافی را در سرورهای محلی و ابری شما فراهم کنند.
عادات بهداشتی سایبری را در زندگی روزمره خود بگنجانید
امنیت سایبری با عادات بهداشتی سایبری خوب شروع می شود. اتخاذ روال های پایدار مانند ردیابی تاریخچه دسترسی به فایل، محدود کردن استفاده از شبکه عمومی، و به حداقل رساندن ردپای دیجیتال شما نتایج بهتری نسبت به تغییرات شدید و ناپایدار دارد. به تدریج روش استفاده از فناوری را بهینه کنید.
جدا از ایمن سازی اطلاعات شخصی، باید از فایل های کاری، اسناد و دستگاه های خود نیز محافظت کنید. عادات خوب امنیت سایبری به محل کار نیز گسترش می یابد. استفاده از گذرواژه‌های مختلف در پلتفرم‌ها، ذخیره فایل‌ها در مکان‌های رمزگذاری‌شده، و اجرای VPNهای امن، در میان سایر روش‌ها، کمک زیادی به محافظت از داده‌های شرکت می‌کند.