Wi-Fi در پرواز چگونه کار می کند؟ آیا وای فای در پرواز ارزشش را دارد؟

بیشتر خطوط هوایی وای فای در پرواز ارائه می دهند، اما آیا ارزش چنین قیمت های گزافی را دارد؟ در اینجا چیزی است که شما باید بدانید.

پروازهای طولانی یکی از بدترین زمان‌ها برای قطع ارتباط با اینترنت هستند. خوشبختانه، خطوط هوایی بیشتر و بیشتری در حال حاضر Wi-Fi در پرواز ارائه می دهند که به مسافران این امکان را می دهد که ایمیل های خود را چک کرده و در حالی که 40000 فوت در آسمان هستند، وب گردی کنند.

بنابراین، Wi-Fi در هواپیما چگونه کار می کند؟ کدام خطوط هوایی آن را ارائه می دهند؟ و مهمتر از آن، معایب آن چیست؟

Wi-Fi در پرواز چگونه کار می کند؟

در آخرین پرواز خود، احتمالا متوجه شده اید که تلفن همراه خود اتصال خود را از دست داده است. شبکه تلفن معمولی وقتی به ارتفاع خاصی می‌رسید کار نمی‌کند. پس چگونه هواپیماها در حدود 12 کیلومتر بالاتر از پوسته زمین اتصال اینترنتی ارائه می دهند؟ یک پاسخ ساده برای این وجود دارد.

هواپیماهای مدرن دارای آنتن هایی هستند که به آنها امکان می دهد سیگنال ها را از یکی از دو منبع دریافت کنند: ایستگاه های زمینی یا ماهواره ها.

روش اول از مجموعه ای از ایستگاه های زمینی همپوشانی استفاده می کند که به طور مداوم سیگنال های سلولی را به آسمان می فرستند. این هواپیما با استفاده از یک سری آنتن در قسمت زیرین بدنه هواپیما به ایستگاه های زمینی متصل می شود. اتصال به سرور و روتر در هواپیما ارسال می شود و سپس در سراسر کابین پخش می شود.

نقطه ضعف اصلی Wi-Fi در ایستگاه زمینی، عدم پوشش دهی در هر پروازی است که از یک گستره بزرگ آب یا زمین های کوهستانی عبور می کند.

روش دیگر از ماهواره های ارتباطی استفاده می کند. ماهواره های ارتباطی مستقیماً به آنتن های واقع در بالای بدنه هواپیما پخش می شوند. Wi-Fi در حین پرواز با استفاده از ماهواره های ارتباطی قابلیت اطمینان، پوشش و سرعت را افزایش می دهد. متأسفانه، یک سرویس بهبود یافته با افزایش هزینه نیز همراه است.

Wi-Fi در حین پرواز با استفاده از ماهواره‌ها می‌تواند با عرضه سرویس‌های اینترنت مبتنی بر ماهواره در مدار پایین مانند Starlink بهبود یابد – اما در این مورد در یک لحظه بیشتر توضیح می‌دهیم.

نکته ای کوتاه در مورد سرعت شبکه و اصطلاحات

در این مقاله به سرعت اینترنت بر حسب مگابایت بر ثانیه (MB/s) اشاره شده است. طبق Speedtest، متوسط ​​اتصال پهنای باند در ایالات متحده سرعت دانلود 68 مگابایت بر ثانیه و سرعت آپلود 8.5 مگابایت بر ثانیه داشت.

برای اکثر مردم، سرعت دانلود مهم است، زیرا سرعت دریافت اینترنت به دستگاه شما را ارزیابی می کند. با این حال، اگر اطلاعاتی را به اینترنت ارسال می کنید، مانند یک بازی آنلاین یا آپلود فایل ها در CMS، سرعت آپلود به همان اندازه مهم است.

انواع وای فای در پرواز

چند نوع مختلف وای فای در پرواز وجود دارد و نوع وای فای سرعت مورد انتظار شما را تعیین می کند.

هوا به زمین (ATG)

GoGo Air یکی از بزرگترین ارائه دهندگان وای فای حین پرواز در ایالات متحده است. بسیاری از خطوط هوایی ایالات متحده از ATG4 GoGo Air (هوا به زمین 4) استفاده کردند.

ATG4 یک گام بزرگ برای سیستم‌های Wi-Fi در حین پرواز بود که تعداد آنتن‌های هر هواپیما و تعداد برج‌های ATG را در سراسر قاره ایالات متحده، کانادا و آلاسکا افزایش داد. سیستم و ارتقاء شبکه به این معنی بود که هر هواپیما می توانست از 10 مگابایت بر ثانیه استفاده کند (قبلاً فقط 0.38 مگابایت بر ثانیه بود.)

بله، این یک هواپیمای کامل با سرعت 10 مگابایت بر ثانیه است. درک اینکه تعداد انگشت شماری از مسافران می توانند این پهنای باند را اشباع کنند، نیازی به یک نابغه نیست، چه رسد به اینکه 300 مسافر به طور همزمان با تب و تاب تلاش می کنند نتفلیکس را پخش کنند.

Wi-Fi در حین پرواز Ku-Band

وای فای ماهواره ای باند Ku از یک سری از ماهواره های رله برای پوشش ناحیه بیشتر استفاده می کند که باند فرکانسی 11.7-14.5 گیگاهرتز را پوشش می دهد. برای زمینه، روتر Wi-Fi خانگی شما از 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز (و شاید 6 گیگاهرتز اگر از یک روتر کاملاً جدید استفاده می کنید) استفاده می کند.

رله ماهواره ای GoGo Air با فناوری 2Ku (از طریق SES و Intelsat) از باند Ku از طیف الکترومغناطیسی استفاده می کند. 2Ku از دو آنتن باند Ku برای ارائه اتصالات دانلود و آپلود جداگانه استفاده می کند.

اکنون، آنتن‌های باند Ku بسته به اتصال ماهواره‌ای، پیک دانلود نظری بین 40 تا 100 مگابیت بر ثانیه را ارائه می‌دهند. تست‌های سرعت وای‌فای در پرواز نشان می‌دهند که رقم واقعی کمتر است، اگرچه سرعت آپلود بسیار بهتری نسبت به ATG4 دارد. علاوه بر این، آنتن‌ها نسبت به گزینه‌های موجود کوچک‌تر هستند، درگ، اغتشاش و سوزاندن سوخت مرتبط با آنتن‌های وای‌فای حین پرواز را کاهش می‌دهند.

2Ku نشان دهنده یک جهش به جلو برای اتصال Wi-Fi در پرواز است. با این حال، تغییر ارائه دهنده وای فای حین پرواز برای خطوط هوایی دشوار است. برخلاف اتصال خانگی شما، یک شرکت هواپیمایی باید با آنتن ها و روترهای مناسب برای خدمات خاص مجهز شود و این تغییرات ارزان نیستند.

Ka-Band، LEO Satellites، و Starlink در پرواز Wi-Fi

باند Ka فرکانس رادیویی را بین 26.5 تا 40 گیگاهرتز پوشش می دهد و اغلب در کنار خدمات باند Ku برای ارائه یک بسته کامل استفاده می شود. در روزهای اولیه Wi-Fi در حین پرواز، هر دو سرویس ماهواره ای باند Ku و Ka تا حدودی غیرعملی بودند، زیرا مدار جهانی مدار پایین زمین (LEO) و پوشش ماهواره ای مدار زمین ثابت به سادگی وجود نداشت.

با این حال، پوشش وای فای ماهواره ای در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است، به طوری که شرکت های اینترنتی ماهواره ای مانند OneWeb، Viasat، Inmarsat، Starlink، و سایرین این پوشش را فشار می دهند و خدمات پیشرفته Wi-Fi در حین پرواز را به خطوط هوایی ارائه می دهند.

به عنوان مثال، شرکت بریتانیایی OneWeb با Panasonic Avionics همکاری کرده است تا سرویس وای فای ماهواره ای فوق سریع خود را به مشتریان خطوط هوایی Panasonic Avionics 70 یا بیشتر ارائه دهد. در حالی که بسیاری از هواپیماها برای کار با این فناوری نیاز به مقاوم‌سازی دارند، اما می‌تواند وای‌فای در حین پرواز را تا 200 مگابیت بر ثانیه در هر هواپیما با سرعت آپلود حدود 32 مگابیت در ثانیه افزایش دهد. همچنین پوشش گسترده‌تر ماهواره‌ای باید منجر به قطع شدن وای‌فای کمتر در طول پرواز نیز شود.

همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، سرویس Wi-Fi ماهواره ای Starlink SpaceX چندان دور از دسترس نیست. Starlink Aviation قرار است در سال 2023 به فضا پرتاب شود و اسپیس ایکس اعلام کرده است که سرویس آن تا 300 مگابیت بر ثانیه در هر هواپیما را با تاخیر فوق العاده سریع 20 میلی ثانیه ارائه می دهد. با توجه به پوشش ماهواره‌ای مناسب استارلینک و برنامه‌های آن برای پرتاب هزاران ماهواره دیگر در سال‌های آینده، به احتمال زیاد شاهد تبدیل شدن Starlink Aviation به یکی از پیشروترین سرویس‌های Wi-Fi حین پرواز در جهان خواهیم بود.

معایب Wi-Fi در پرواز

پاشنه آشیل اصلی وای فای در پرواز، اتصال است. خطوط هوایی بیشتر از هر زمان دیگری نوعی اتصال وای فای در پرواز را ارائه می دهند، اما اینکه آیا ارزش استفاده از آن را دارد یا خیر، سوال دیگری است.

چند نکته وجود دارد که باید قبل از خرید اعتبار Wi-Fi در پرواز برای سفر آینده خود در نظر بگیرید.

1. وای فای در پرواز ارزان نیست

حتی اگر پوشش بهتر از همیشه است، قیمت وای فای در پرواز همچنان بالاست. محدودیت‌ها در استفاده از داده‌های حین پرواز با افزایش اتصال در پرواز و ظرفیت شبکه کاهش می‌یابد، اما شما همچنان برای یک اتصال نیمه مناسب هزینه پرداخت می‌کنید.

در سال 2016، وبلاگ نویس مسافرتی، بن شلاپیگ، احتمالاً یکی از بدترین پیشنهادات وای فای در طول پرواز تمام دوران را به ثبت رساند. Schlappig با یک هواپیمای Iberia A340 از نیویورک به مادرید که دارای OnAir Wi-Fi بود، در کلاس تجاری پرواز می کرد.

ارزانترین پکیج وای فای 4 مگابایتی. برای حدود 5 دلار هر 100 کیلوبایت اضافی 0.17 دلار هزینه دارد. بله، درست خواندید: کیلوبایت.

نوع وسیله

گوشی هوشمند یا تبلت

آی پد

طرح

4MB-22 M.B.

22 مگابایت-50 مگابایت

قیمت

4.95-19.95 دلار

19.95-39.95 دلار

با توجه به اندازه متوسط ​​صفحه وب در حال حاضر حدود 2-3 مگابایت است، شما هیچ کاری انجام نمی دهید. با این حال، این تجربه به چندین سال قبل برمی‌گردد. بسته به ایرلاین، خدمات وای فای در پرواز و هزینه ها بهتر است.

به عنوان مثال، در امارات، در زمان نوشتن، دو سرویس اصلی وجود دارد. وای فای در پرواز بسته به طول پرواز بین 9.99 تا 19.99 دلار هزینه دارد، یا می‌توانید سرویس ارزان‌تر چت نامحدود را با قیمتی بین 2.99 تا 5.99 دلار انتخاب کنید، اما این فقط واتس‌اپ، iMessage و غیره را فعال می‌کند.

ایرفرانس سه گزینه مختلف وای فای در حین پرواز ارائه می دهد: گذرنامه پیام، گذر موج سواری، و مجوز جریان. Surf Pass برای وب گردی و جمع آوری ایمیل طراحی شده است و هزینه آن بسته به طول پرواز شما متفاوت است، در حالی که استریم گذر 30 یورو برای کل سفر یا 10000 مایل هزینه دارد.

2. بسیاری از سایت ها محدود شده اند

برخلاف اتصال به اینترنت خانگی شما، اتصال حین پرواز شما با طیف وسیعی از سایت‌های محدود شده همراه خواهد بود. این می تواند به دلایل مختلفی باشد. بدیهی است که سایت هایی که محتوای بزرگسالان را ارائه می دهند ممنوع هستند. ارائه دهندگان وای فای خطوط هوایی با پهنای باند بسیار محدود کار می کنند و باید داده های موجود را برای سایر مسافران حفظ کنند.

بسته به زیرساخت شبکه موجود در حین پرواز، محدودیت‌هایی برای سرویس‌های پخش ویدیوی زنده مانند Amazon Prime، Netflix و Twitch نیز خواهید داشت. قبل از اینکه ایرلاین JetBlue وای فای خود را در حین پرواز ارتقا دهد، این اپراتور اسنپ چت را پس از افزودن خدمات ویدئویی زنده مسدود کرد. خطوط هوایی آمریکا نیز موضع مشابهی اتخاذ کرد.

JetBlue مدتهاست که خط مشی Wi-Fi حین پرواز خود را تغییر داده است و اکنون Wi-Fi رایگان در پروازهای خود ارائه می دهد. علاوه بر این، به همین دلیل است که خطوط هوایی از سطوح مختلف Wi-Fi در پرواز استفاده می‌کنند و مسافران را به خرید یک بسته اولیه برای پیام‌رسانی یا ارتقا به یک بسته Wi-Fi گران‌تر که امکان پخش جریانی را امکان‌پذیر می‌کند و غیره تشویق می‌کند.

3. وای فای در پرواز غیرقابل اعتماد یا محدود است

جاناتان ام گیتلین از Ars Technica در حین آزمایش Wi-Fi 2Ku ورودی Gogo دو مشاهدات مهم انجام داد.

در پرواز او برای آزمایش، با استفاده از ATG4 GoGo، چهار دقیقه طول کشید تا چهار تصویر با حجم کلی 1.5 مگابایت بارگذاری شود. گاهی اوقات، او حتی نمی توانست به Ars CMS متصل شود. ATG4 ممکن است اتصال را افزایش داده باشد، اما سرعت آپلود هنوز یک نمایش وحشتناک مطلق است. مشاهده دوم، بهبود چشمگیر با استفاده از وای فای Ku2 در حین پرواز GoGo بود که 25 تصویر به حجم 26.3 مگابایت را تنها در 2 دقیقه و 13 ثانیه آپلود کرد.

به زبان ساده، Wi-Fi در حین پرواز با اینترنت خانگی یا اتصال تلفن همراه 4G/5G شما مقایسه نخواهد شد. حجم زیاد مسافرانی که تلاش می کنند از پهنای باند محدود استفاده کنند همیشه مشکلاتی را ایجاد می کند. افزایش پهنای باند مطمئناً به تجربه وای فای در حین پرواز کمک می کند، اما کاربران همچنان تمام داده های موجود را اشباع می کنند.

یک ایرباس A321 در پیکربندی با تراکم بالا (همان موردی که اکثراً توسط شرکت‌های هواپیمایی کم‌هزینه استفاده می‌شود) 236 مسافر را در خود جای می‌دهد. یک ایرباس A380 معمولی امارات با چیدمان سه کلاس (صندلی های اکونومی، تجاری و درجه یک) گنجایش حیرت انگیز 517 مسافر را دارد.

برای دسترسی به اینترنت باید با همه آنها مبارزه کنید.

در مواقع دیگر، شرکت هواپیمایی محدودیت‌هایی را بر میزان داده‌هایی که می‌توانید استفاده کنید اعمال می‌کند. به عنوان مثال، Trusted Reviews کریس اسمیت دریافت که طرح ویرجین آتلانتیک Wi-Fi Max او به 500 مگابایت داده محدود شده است، علیرغم اینکه به عنوان یک سرویس پروازی تبلیغ می شود. این مبلغ به مبلغ 30 پوند است – هزینه ای که بسیاری برای اتصال ماهانه اینترنت خانگی خود در بریتانیا می پردازند.

کدام خطوط هوایی Wi-Fi در پرواز ارائه می دهند؟

پروازهای داخلی ایالات متحده از این نظر خوش شانس هستند که تقریباً همه شرکت‌های مخابراتی نوعی Wi-Fi در پرواز دارند. به جای فهرست کردن خطوط هوایی که آن را ارائه می‌کنند، ساده‌تر است که مهم‌ترین آنها را ذکر کنیم:

• وفادار
• مرز
• هاوایی

Allegiant و Frontier اپراتورهای کم‌هزینه‌ای هستند و بعید به نظر می‌رسد سخت‌افزار پرهزینه وای‌فای در پرواز را نصب کنند. علاوه بر این، مسافرانی که از این خدمات استفاده می‌کنند، خواهان پروازهای ارزان هستند، و ارائه خدمات Wi-Fi در داخل هواپیما مقرون به صرفه نیست. به هر حال، از هر چیزی که هزینه بلیط را افزایش می دهد باید اجتناب کرد.

از سوی دیگر، هاوایی یک شرکت هواپیمایی کم‌هزینه نیست. شرکت حامل پرچم ایالت هاوایی در حال بررسی گزینه‌های وای‌فای حین پرواز است، اما هنوز در زمان نگارش وای‌فای در پرواز ارائه نکرده است.

اروپا و بقیه جهان

Ryanair، EasyJet، Norwegian، Vueling، Wizz Air و Eurowings بر بازار بین اروپایی تسلط دارند.

دسترسی به وای فای در پرواز یک کیسه مختلط است. Vueling، Eurowings، EasyJet و Norwegian همگی Wi-Fi در پرواز ارائه می‌دهند.

EasyJet در برخی از پروازها، بسته به سن هواپیما، پورتال اتصال دستگاه دارد، که در آن می‌توانید به طیف محدودی از فیلم‌ها و نمایش‌ها متصل شوید و آن را پخش کنید، اما بدون مرور وب، رسانه‌های اجتماعی یا موارد دیگر. شما می توانید خدمات مشابهی را در برخی از پروازهای رایان ایر بیابید. با این حال، Wizz Air اصلاً چیزی ندارد، بنابراین مطمئن شوید که قبل از ترک خانه، دستگاه‌های خود را با نمایش بارگیری کرده‌اید.

اما این فقط حامل های بودجه است. شرکت‌های حمل‌ونقل ملی و طولانی‌مدت همگی اکنون Wi-Fi در پرواز را در قالب‌هایی ارائه می‌کنند.

در سراسر خاورمیانه و آسیا، داستان مشابهی است. تعداد زیادی اپراتور ارزان قیمت و ممتاز وجود دارد که همگی Wi-Fi در پرواز ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، ANA، Emirates، Cebu Pacific، China Airlines، China Eastern، EVA Air، Etihad، Garuda Indonesia، Philippine Airways، Qatar Airways، Quantas و دیگران به شما اجازه می دهند در پرواز خود به اینترنت متصل شوید.

البته، قبل از پرواز، هر خط هوایی را برای جزئیات خاص بررسی کنید تا از ناامیدی (یا شوکه شدن در یک معامله وحشتناک) جلوگیری کنید.

یکی از نام های اشتباه بزرگ در بازار جهانی وای فای حین پرواز، هند بود. در سال 2016، دولت هند وای فای در حین پرواز را ممنوع کرد، علیرغم تضمین وزارت هوانوردی هند مبنی بر اینکه این فناوری کاملاً ایمن است. سایر خطوط هوایی حتی تا آنجا پیش رفتند که وای فای در حین پرواز را برای رعایت مقررات حریم هوایی هند خاموش کردند.

در ماه مه 2018، دولت هند و کمیسیون مخابرات با معرفی وای فای در پرواز به پروازهای داخل هند و همچنین هواپیماهای داخل حریم هوایی هند موافقت کردند و در سال 2020، دولت هند ممنوعیت وای فای حین پرواز خود را لغو کرد. .

وای فای در پرواز آخرین راه حل است

پیشرفت فناوری Wi-Fi در حین پرواز به این معنی است که شانس آنلاین شدن شما در هنگام پرواز در آسمان مناسب است – اما عالی نیست. در برخی موارد، شما بیش از شانس برای اتصال ضعیف پرداخت خواهید کرد. با این حال، زمان در حال تغییر است. شرکت‌های متعدد اینترنت ماهواره‌ای که برای ارائه خدمات Wi-Fi در پرواز به کاربران رقابت می‌کنند، می‌توانند دوره طلایی سرعت‌های سریع‌تر و اتصال بهتر را ایجاد کنند.

سرمایه‌گذاری، توسعه و تحقیق بیشتر فقط برای مسافرانی مفید است که می‌خواهند فیلمی را تماشا کنند یا فاکتوری را هنگام عزیمت به تعطیلات ارسال کنند.

منبع مقاله