مدیریت وابستگی را با استفاده از دستور ldd برای مدیریت بهتر دستگاه لینوکس و بسته های نصب شده خود بیاموزید.
مدیریت وابستگی ها بخشی جدایی ناپذیر از حفظ سیستم لینوکس شما است. نرم افزار پیچیده است و بر تعداد زیادی از کتابخانه ها و فایل های مشترک متکی است. گاهی اوقات، پیگیری فایل های مورد نیاز یک برنامه سخت می شود.
اینجاست که دستور ldd در لینوکس وارد عمل می شود. ldd یک ابزار خط فرمان مدبر برای پیگیری وابستگی های اشیاء مشترک مورد نیاز یک برنامه است.
بیایید یاد بگیریم که چگونه می توانید از دستور ldd به نفع خود استفاده کنید و در مدیریت وابستگی ها در لینوکس حرفه ای شوید!
وابستگی های بسته چیست؟
نرم افزار فقط کد منبع مستقل نیست، بلکه تلفیقی از کد منبع بومی و کدهای قرض گرفته شده از کتابخانه های خارجی است. هنگامی که این کتابخانه ها و سایر اشیاء مشترک در سیستم شما وجود ندارند، ممکن است یک برنامه بسته به آنها دچار نقص شود یا حتی از راه اندازی خودداری کند.
همه این فایل‌ها، بسته‌ها، کتابخانه‌ها و غیره به اشتراک گذاشته شده به طور تجمعی وابستگی به لینوکس نامیده می‌شوند. اگرچه این تعریف کوتاه به شما یک ایده تقریبی در مورد وابستگی ها می دهد، اما تصویر واقعی کمی پیچیده تر از آن است، و به همین دلیل است که مهم است بدانید که وابستگی های بسته به چه صورت هستند.
فرمان ldd چیست و چگونه کار می کند؟
ldd مخفف List Dynamic Dependencies است. همانطور که از نام آن پیداست، ldd تمام اشیاء مشترک مورد نیاز یک برنامه را فهرست می کند.
این کار با فراخوانی پیوند دهنده پویا با متغیرهای محیطی ویژه تنظیم شده است. هنگامی که ldd را با مکان یک باینری اجرا می کنید، خروجی حاوی لیستی از وابستگی ها، مکان آنها و یک مقدار هگزادسیمال که نشان دهنده مکان بارگیری آنها در حافظه است را برمی گرداند.
یافتن وابستگی های اشیاء مشترک با دستور ldd
اکنون که ایده روشنی از چیستی ldd دارید، بیایید دست به کار شویم و یاد بگیریم که چگونه می توانید وابستگی های نرم افزاری را با آن پیدا کنید.
قبل از اینکه نحوه استفاده از ldd را یاد بگیرید، ابتدا با چاپ نسخه نصب شده ldd، تأیید کنید که آیا آن را روی سیستم خود نصب کرده اید یا خیر:
ldd --version
اگر خطای “command not found” را برگرداند، ابتدا باید ldd را نصب کنید.
در سیستم های مبتنی بر اوبونتو و دبیان، اجرا کنید:
sudo apt install libc-bin
برای توزیع های مبتنی بر Arch:
sudo pacman -S glibc
در RHEL و Fedora:
sudo dnf install glibc-common
با نصب ldd، اکنون می توانید روی یادگیری نحوه استفاده از آن تمرکز کنید. در اینجا نحو اصلی دستور ldd آمده است:
ldd binary_location
اگر مکان باینری را نمی‌دانید، می‌توانید از یکی از بسیاری از اپراتورهای خط فرمان لینوکس استفاده کنید و خروجی آن فرمان را با ldd ترکیب کنید تا وابستگی‌های بسته را پیدا کنید:
ldd -flag $(which binary_name)
دستور ldd چهار گزینه مختلف برای تغییر خروجی ارائه می دهد. آن ها هستند:
- -v: خروجی مفصل شامل اطلاعات اضافی مانند اطلاعات نسخه برای هر وابستگی را چاپ می کند
- -u: تمام وابستگی های استفاده نشده را چاپ می کند، یعنی وابستگی هایی که بارگذاری شده اند اما پیاده سازی نشده اند.
- -d: اشیاء گم شده را چاپ می کند و جابه جایی ها را انجام می دهد
- -r: اشیا و توابع گمشده را چاپ می کند و جابه جایی ها را انجام می دهد
مدیریت وابستگی های بسته در لینوکس
با ldd در زرادخانه نرم افزار خود، می توانید مشکلات مربوط به وابستگی اشیاء مشترک را با برنامه خود عیب یابی کنید.
علاوه بر این، از آنجایی که ldd محل بارگیری کتابخانه را نیز خروجی می‌دهد، می‌توانید یک برنامه را اشکال زدایی کنید و نحوه پیاده‌سازی یک کتابخانه خاص را بهتر درک کنید. ldd همچنین نسخه های کتابخانه های مشترک مورد استفاده در یک برنامه را چاپ می کند.
با استفاده از این ویژگی، می‌توانید برنامه‌های خود را برای هر گونه آسیب‌پذیری احتمالی مرتبط با نسخه قدیمی یک کتابخانه مشترک بررسی کنید.
مدیریت وابستگی یک مهارت اصلی است که برای سالم نگه داشتن سیستم لینوکس شما بسیار مهم است. با این حال، گاهی اوقات، یک بسته ممکن است با وجود سالم بودن تمام وابستگی های آن، شکسته شود. این مهم است که بدانید چگونه بسته های شکسته را پیدا کرده و تعمیر کنید.