آیا می خواهید ساخت پیکسل آرت را شروع کنید؟ در اینجا همه چیزهایی است که برای شروع باید بدانید.
پیکسل آرت شکلی از هنر دیجیتال است که از نیاز به برقراری ارتباط تصاویر در فضای ذخیره سازی محدود رایانه های 8 یا 16 بیتی و کنسول های بازی ویدیویی متولد شده است.
گاهی اوقات به فرآیند ایجاد پیکسل آرت «اسپریتینگ» می گویند که از کلمه «اسپرایت» گرفته شده است. این یک اصطلاح گرافیک کامپیوتری است که برای توصیف یک بیت مپ دو بعدی که در یک صحنه بزرگتر (معمولا یک بازی ویدیویی) ادغام می شود، استفاده می شود.
آیا شما علاقه مند به ایجاد چند هنر پیکسلی خود هستید؟ در اینجا همه چیزهایی است که برای شروع باید بدانید.
ابزارهای ضروری برای پیکسل آرت
برخلاف تصور عمومی، نرم افزار قدرتمند یا گران قیمت هنر با کیفیت را تضمین نمی کند! انتخاب یک برنامه فقط یک اولویت است. تعداد زیادی برنامه هنری پیکسل باورنکردنی برای شروع کار در اندروید یا آیفون موجود است، یا اگر کاربر ویندوز هستید، حتی می‌توانید از چیزی ساده مانند Microsoft Paint استفاده کنید.
در حالی که چیزی که واقعاً باعث درخشش هنر پیکسل شما می شود، خلاقیت شماست تا برنامه ای که استفاده می کنید، داشتن یک برنامه عالی که استفاده و تسلط بر آن آسان باشد قطعا به شما کمک می کند. اگر به دنبال یک ابزار طراحی عالی هستید، اما مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، Aseprite یکی از بهترین ابزارهای طراحی هنری پیکسلی موجود است و تمام ابزارهایی را که برای موفقیت در تمام تلاش‌های هنری پیکسلی خود نیاز دارید در اختیار شما قرار می‌دهد. .
اما در پایان، تنها چیزی که واقعاً برای ساخت پیکسل آرت نیاز دارید ابزارهای زیر است (پس مطمئن شوید که برنامه انتخابی شما آنها را دارد):
- مداد: ابزار اصلی طراحی شما که به طور پیش فرض یک پیکسل را قرار می دهد
- پاک کن: پیکسل هایی را که کشیده اید پاک یا حذف می کند
- قطره چشم: رنگ پیکسلی که انتخاب کرده اید را برای استفاده مجدد کپی می کند
- سطل: یک منطقه خالی را با یک رنگ ثابت پر می کند
ابزارهای مفید دیگر عبارتند از ابزارهای انتخاب، خط، رنگ‌آمیزی و چرخش. آنها کاملاً ضروری نیستند، زیرا می توانید همان اثرات را با استفاده از ابزارهای ذکر شده در بالا انجام دهید.
شما می‌خواهید از قلم‌ها، تارها، شیب‌ها و سایر ابزارهای اتوماسیون دوری کنید تا اطمینان حاصل کنید که بر روی هر پیکسل روی بوم کنترل دارید.
در مورد سخت افزار، هر چیزی برای کنترل مکان نما شما کاملاً خوب است. ترک پد یا ماوس برای دقت و جزئیات عالی است. در همین حال، یک تبلت گرافیکی ممکن است اولویت شما برای کنترل بهتر بر ضربات طولانی باشد.
Sprite یا Canvas شما چقدر باید بزرگ باشد؟
هیچ پاسخ اشتباهی برای اندازه اسپریت وجود ندارد. اما مضرب‌های هشت در توان‌های دو رایج‌تر هستند (مثلاً ۸×۸، ۱۶×۱۶، ۳۲×۳۲، و غیره) زیرا رایانه‌های قدیمی نمی‌توانستند آنها را به‌درستی نمایش دهند.
توصیه می‌کنیم از کوچک شروع کنید زیرا می‌تواند به شما در یادگیری سریع اصول کمک کند. به هر حال، هنر پیکسلی به این دلیل به وجود آمد که هنرمندان می‌خواستند از هر پیکسل و رنگی که استفاده می‌شود، بهترین استفاده را ببرند، زیرا سخت‌افزار آنها فقط می‌توانست تعداد زیادی از پیکسل‌ها را مدیریت کند.
زمانی که مجبورید با محدودیت کار کنید مجبور به خلاقیت هستید. تمرکز خود را بر کسب مهارت در به حداکثر رساندن فضای یک جن کوچک. پس از آن، می‌توانید تا اندازه‌های بزرگتر هم تراز کنید تا جزئیات بیشتری را در آنجا فشرده کنید.
و اگر می خواهید شخصیتی را در یک صحنه قرار دهید، باید به اندازه بوم نیز فکر کنید. یک راه خوب برای انجام این کار این است که نسبت بین اسپرایت و بقیه صفحه را در نظر بگیرید. دوست دارید شخصیت شما در مقایسه با دنیایی که در آن هستند چقدر بزرگ یا کوچک باشد؟
توسعه دهندگان بازی، بهتر است بدانید که اکثر مانیتورهای این روزها دارای نسبت تصویر 16:9 هستند. این بدان معناست که به ازای هر 16 پیکسل در عرض، 9 پیکسل در ارتفاع وجود دارد.
هر رزولوشنی که در نهایت تصمیم بگیرید، معمولاً در اندازه بوم بسیار کوچک‌تر کار می‌کنید، سپس پس از پایان کار، آن را تا آن وضوح بزرگتر افزایش می‌دهید.
در عین حال، می‌خواهید هنگام مقیاس‌بندی هنر پیکسلی خود، اندازه را با اعداد کامل تغییر دهید، در غیر این صورت ممکن است چیزها کمی بد به نظر برسند. مهم است که مطمئن شوید قبل از شروع به ایجاد هنر پیکسلی، ریاضی شما بررسی شده است.
فرض کنید می خواستید به وضوح استاندارد 1080p برسید. می توانید روی بوم 384×216 کار کنید و سپس 500 درصد بزرگتر کنید.
مقیاس بندی نیز باید آخرین کاری باشد که انجام می دهید. نمی خواهید مقیاس را به سمت بالا تغییر دهید و سپس با ابزار مداد تک پیکسلی خود به کشیدن ادامه دهید. این شما را با نسبت‌های پیکسل متفاوتی می‌گذارد که هرگز خوب به نظر نمی‌رسد.
فرآیند اسپریتینگ
بنابراین شما بوم نقاشی خود را باز کرده اید – حالا چه؟ خوب، درست مانند هر شکل دیگری از هنر، امکانات بی پایان است. فقط یک راه برای انجام آن وجود ندارد.
برای اینکه یک نقطه شروع به شما بدهیم، در اینجا یک آموزش گام به گام در مورد اینکه چگونه ممکن است بخواهید پروژه خود را شروع کنید، آورده شده است. شما کاملاً آزاد هستید که دقیقاً دنبال کنید، برخی از مراحل را رد کنید یا مراحل خود را اضافه کنید.
1. با یک طرح خشن شروع کنید
اسپرایت خود را با کشیدن ابزار Pencil به اطراف شروع کنید، به همان روشی که با قلم و کاغذ می کشید، طراحی کنید. لازم نیست کامل باشد.
هر خرابی که بکنید، بعداً تمیز می کنیم. تمام هدف ما در این مرحله اولیه این است که ایده شما و ترکیب آن را روی بوم نشان دهیم.
2. Clean Up the Line Art
اکنون زمان آن است که همه چیز را کمی قابل ارائه تر کنیم. ما خطوط ناهموار شما را برداریم و آنها را با اسکنه کنار می‌زنیم تا پیکسل‌های سرگردان را پاک کنیم.
تک پیکسل ها یا گروهی از پیکسل ها که قوام یک خط را از بین می برند، “جگی” نامیده می شوند. Jaggies دقیقاً همان چیزی است که ما سعی می کنیم از آن اجتناب کنیم.
اغلب اوقات، مشکل این است که یک بخش از خط خیلی طولانی یا خیلی کوتاه است و یک پرش ناخوشایند ایجاد می کند. می‌خواهید از طول یکنواخت پیکسل‌ها برای انتقال صاف روی یک منحنی استفاده کنید. یک ردیف از پیکسل ها را با پیکسل های بزرگتر احاطه نکنید.
غیرممکن است که به طور کلی از jaggies اجتناب کنید (مگر اینکه آثار هنری شما فقط از اشکال اولیه تشکیل شده باشد)، اما شما می خواهید سعی کنید آنها را به حداقل برسانید.
3. رنگ ها را معرفی کنید
زمان آن فرا رسیده است که ابزار Bucket خود را در دست بگیرید و هنر خط اسپرایت خود را با رنگ ها پر کنید.
به طور معمول، شما می خواهید خود را به یک پالت رنگ محدود کنید. در گذشته، اندازه اسپرایت اغلب تعداد رنگ ها را در پالت تعیین می کرد. اگر یک اسپرایت ۱۶×۱۶ بود، به این معنی بود که هنرمند ۱۶ رنگ برای کار با آن داشت. خوشبختانه، فناوری از آن زمان پیشرفت کرده است و ما دیگر محدود به این قانون نیستیم.
بهترین پالت ها دارای رنگ های متفاوتی هستند که مکمل یکدیگر هستند، مقادیر اشباع متفاوت و ترکیبی از نور و تاریکی. مگر اینکه از قبل بدانید که چگونه از تئوری رنگ به درستی استفاده کنید، قرار دادن پالت خود در کنار هم می تواند مشکل باشد.
اگر می خواهید شخص دیگری به جای شما فکر کند، Lospec یک پایگاه داده آنلاین عالی پر از پالت های رنگی آماده است.
4. جزئیات، هایلایت و سایه ها را اضافه کنید
این بهترین بخش از کل فرآیند است! اینجاست که هنر شما واقعاً شروع به پریدن از صفحه می کند. اکنون که ایده اصلی را در اختیار داریم، می‌توانیم همه چیزهای کوچک را اضافه کنیم تا به هنر شما توهم فرم بدهیم.
منبع نور خود را انتخاب کنید و مناطقی را که دورتر از منبع نور هستند با رنگ تیره‌تر سایه بزنید. هایلایت ها باید در مناطقی قرار گیرند که مستقیماً با نور برخورد می کنند.
شما می توانید انتخاب کنید که هنر خط خود را سیاه نگه دارید یا رنگ آن را رنگ کنید، اما این همه به ترجیح شخصی یا سبک هنری شما بستگی دارد.
5. هنر خود را ذخیره کنید
وقت آن است که کار خود را ذخیره کنید. اندازه مورد نظر خود را تغییر دهید و سپس فرمت فایل را انتخاب کنید. در بیشتر موارد، اگر تصویر شما ثابت است، می خواهید آن را به عنوان PNG ذخیره کنید. اما اگر هنر شما دارای انیمیشن است، آن را به عنوان GIF ذخیره کنید. آنچه مهم است این است که هر دو فرمت از قسمت های بزرگ رنگ ثابت و شفاف پشتیبانی می کنند.
از فایل های JPEG دوری کنید مگر اینکه بدانید دارید چه کار می کنید. این یک فرمت فایل با اتلاف است که برای عکس‌های دیجیتال و سایر تصاویری که دارای شیب صاف هستند، در نظر گرفته شده است.
Pixel Art: یادگیری آسان، تسلط بر آن سخت است
هنر پیکسل با طراحی دیجیتال به دلیل محدودیت هایی که طبیعت شبکه مانند آن ایجاد می کند، متفاوت است. همانطور که گفته شد، از بسیاری از اصول مشابه استفاده می کند، بنابراین نقاشان و دیگر هنرمندان می توانند نسبتاً سریع آن را انتخاب کنند. با تمرین زیاد، هر کسی می تواند در هنر پیکسل عالی شود.