تلفن‌های اندرویدی از T-Mobile G1 (HTC Dream) از سال 2008، مسیر طولانی را پیموده‌اند. امروزه، تقریباً در همه اشکال و اندازه‌ها در دسترس هستند. پس از چندین سال بررسی و استفاده از تلفن‌های اندرویدی مختلف، با اطمینان می‌توانم بگویم که اینها مورد علاقه من هستند.
خلاصه عناوین
- HTC Google Nexus One
- HTC One (M8)
- یک بعلاوه یک
- سامسونگ گلکسی نوت 5
- گوگل پیکسل
- سامسونگ گلکسی زد فولد 5
تلفن‌های اندرویدی از T-Mobile G1 (HTC Dream) از سال 2008، مسیر طولانی را پیموده‌اند. امروزه، تقریباً در همه اشکال و اندازه‌ها در دسترس هستند. پس از چندین سال بررسی و استفاده از تلفن‌های اندرویدی مختلف، با اطمینان می‌توانم بگویم که اینها مورد علاقه من هستند.
1 HTC Google Nexus One
Google Nexus One یکی از اولین تلفن‌هایی بود که در سال 2010 در دوران کالج به آن دست زدم. من کاملاً صفحه نمایش بزرگ 3.7 اینچی AMOLED را که اکثر تلفن‌های دیگر آن دوران قادر به ارائه آن نبودند، دوست داشتم. دارای یک گوی مرکزی منحصر به فرد بود که به ناوبری کمک می کرد، مشابه آنچه در برخی از مدل های بلک بری می بینید.
یکی دیگر از مواردی که نکسوس وان را به یک گوشی نمادین تبدیل می‌کند این است که این اولین گوشی است که مستقیماً به عنوان یک تلفن Google به بازار عرضه می‌شود، به این معنی که شما یک تلفن اندرویدی را همانطور که گوگل در نظر داشت دریافت کرده‌اید.
جدا از نرم افزار، Nexus One یک پردازنده اسنپدراگون 1 گیگاهرتزی نیز دارد که آن را به دستگاهی بسیار قدرتمند در زمان خود تبدیل کرده است. این تنها 512 مگابایت ظرفیت ذخیره سازی داشت، اما خوشبختانه با یک اسلات microSD و یک کارت 4 گیگابایتی عرضه شد و تمام فضای مورد نیاز برای عکس ها و فیلم ها را در اختیار شما قرار می دهد.
2 HTC One (M8)
HTC HTC One (M8) را در سال 2014 عرضه کرد. در آن زمان، HTC یکی از برندهای برتر گوشی های هوشمند در سطح جهان بود. این گوشی پرچمدار همان گوشی بود که همه همکارانم در زمانی که من در بانک کار می‌کردم می‌خواستند – صفحه‌نمایش ۵ اینچی خوبی داشت که آن را بزرگ‌تر از آیفون ۶ (اما کوچک‌تر از ۶ پلاس) می‌کرد. همه ما شکل بدنه آن را با فریم آلومینیومی براق و مشبک های بالا و پایین برای بلندگوها دوست داشتیم.
گوشی نه تنها ظاهر خوبی داشت، بلکه استفاده از آن لذت بخش بود. دوربین پشتی خوبی با دهانه f/2.0 عریض داشت و یکی از اولین پیاده‌سازی‌های حسگر عمق است که بوکه‌های خوب و کرمی را امکان‌پذیر می‌کند. همچنین به من این امکان را می‌دهد که پس از گرفتن تصاویر، آنها را دوباره فوکوس کنم و در هنگام گرفتن عکس‌های خلاقانه با تلفن، آزادی عمل بیشتری به من می‌دهد.
تنها نقطه ضعف این بود که دوربین پشتی آن تنها 4 مگاپیکسل بود، اما هنوز برای اکثر افراد در آن زمان کافی بود. علاوه بر این، سنسور دوربین 1/3 اینچی به من کمک می کند تا عکس های تمیزتری بگیرم، به همین دلیل است که اندازه سنسور تا حدی از مگاپیکسل مهم تر است.
این ترکیب بدنه براق و عملکرد عالی دوربین، آن را به یکی از خاطره انگیزترین دستگاه ها برای من تبدیل کرد. تراشه اسنپدراگون 801 با 2 گیگابایت رم نیز آن را به یک دستگاه عالی برای بازی تبدیل کرده است. و اسلات microSDXC قابل ارتقا به این معنی است که هرگز برای همه تصاویری که می‌گیرید، فضای خالی ندارید.
3 وان پلاس وان
در سال 2013، OnePlus یک برند جدید بود و OnePlus One یک “قاتل پرچمدار” لقب گرفت. اما چیزی که این گوشی را واقعاً متمایز کرد، قیمت آن بود – فقط 350 دلار برای نسخه 64 گیگابایتی، عملکرد پرچمدار را با هزینه ای مقرون به صرفه ارائه می کرد. برای مقایسه، HTC One (M8) 649 دلار و سامسونگ گلکسی S5 نزدیک به 700 دلار بود.
وان پلاس با وجود قیمت پایین، دستگاهی درجه یک بود: صفحه نمایش 5.5 اینچی با تراشه پرچمدار اسنپدراگون 801، 64 گیگابایت فضای ذخیره سازی و 3 گیگابایت رم، دوربین 13 مگاپیکسلی f/2.0 و دوربین جلو 5 مگاپیکسلی و 3100 میلی آمپر ساعت. باتری با این حال، قیمت پایین آن به این معنی بود که مجبور بود برخی از گوشه ها را کاهش دهد. از صفحه نمایش IPS (به جای AMOLED) استفاده می کرد و به جای آلومینیوم از یک قاب پشتی پلاستیکی با قاب پلاستیکی استفاده می کرد.
OnePlus در مهمترین بخش کوتاهی نکرده است: سخت افزار عالی که تجربه کاربری روانی را ارائه می دهد. من OnePlus One را دوست داشتم، زیرا به دنیا نشان داد که چگونه می توان تلفنی ساخت که بتواند اپل، سامسونگ و اچ تی سی را در بازی خود با نصف قیمت شکست دهد.
4 سامسونگ گلکسی نوت 5
اگرچه قبل از نوت 5 مدل های دیگری از گلکسی نوت سامسونگ وجود داشت، اما این اولین مدلی بود که دارای ساختار تمام شیشه ای بود. همچنین نمی‌توانم تعداد دفعاتی را که قلم زندگی من را بسیار آسان‌تر کرده است، بشمارم، به‌خصوص زمانی که نیاز داشتم نقاط کوچکی را روی صفحه حرکت دهم یا با انگشتان درشتم لمس کنم.
این گوشی دارای یک دوربین 16 مگاپیکسلی با دهانه عریض f/1.9 و سنسور بزرگ 1/2.6 اینچی است که آن را به یک گوشی عالی برای گرفتن عکس‌های واضح تبدیل می‌کند. من همچنین دوست داشتم که چگونه می توانم دکمه جلویی را دوبار فشار دهم تا دوربین راه اندازی شود و فوراً عکس بگیرم.
با وجود داشتن شیشه جلو و پشت، من عاشق دوام گوشی بودم. دو سال زیر نظر من و سه سال دیگر با برادر شوهرم طول کشید. فقط زمانی نیاز به تعویض داشت که خواهرزاده دو ساله‌ام آن را به سمت دیوار پرتاب کرد و هنگام عصبانیت صفحه نمایش را شکست، چیزی که قاب گوشی نرم یا سخت نمی‌تواند از آن محافظت کند.
با این وجود، گلکسی نوت 5 یکی از اصلی ترین دلایلی است که چرا من هنوز گوشی سامسونگ را به عنوان یکی از دستگاه های اصلی خود نگه می دارم.
5 گوگل پیکسل
گوگل پس از گذراندن چندین سال از تولیدکنندگان دیگر برای ساخت گوشی های هوشمند برای آن، سرانجام اولین گوشی خود را در سال 2016 ساخت. این گوشی دارای مشخصات بسیار خوبی بود – صفحه نمایش AMOLED 5 اینچی، پردازنده اسنپدراگون 821، 128 گیگابایت فضای ذخیره سازی و 4 گیگابایت رم. از نظر عملکرد مشکلی نخواهد داشت
گفته می شود، دستگاه در بخش نرم افزار متمایز بود. این دستگاه اندروید استوک را اجرا می‌کرد، بدون پوسته‌ای که سرعت آن را کاهش دهد یا نرم‌افزاری که فضای غیرضروری را اشغال می‌کرد. همچنین اولین شرکتی بود که به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری را دریافت کرد و تقریباً سه سال از زمان انتشارش به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل را دریافت کرد.
یکی دیگر از چیزهایی که در مورد پیکسل گوگل دوست داشتم کیفیت دوربین عالی آن بود. سنسور 12.3 مگاپیکسلی نسبتا سریع با دیافراگم f/2.0 برای ارائه کیفیت تصویر عالی داشت. با این حال، پردازش تصویر Google Pixel به مراتب بهتر از رقبا بود، به همین دلیل است که برخی از افرادی که من می‌شناسم علیرغم اینکه سال‌ها کاربر سامسونگ بودند، به Google Pixel روی آوردند.
6 سامسونگ گلکسی زد فولد 5
سامسونگ در زمینه گوشی های تاشو پیشتاز است. با این حال، اولین گلکسی فولد سامسونگ آنقدر ویژگی‌های عجیب و غریب نسل اول داشت که نمی‌توانم آن را مورد علاقه‌ام بنامم.
اما پس از پنج بار تکرار، می توانم با اطمینان بگویم که Z Fold 5 بیشتر شبیه یک گوشی کاربردی برای استفاده روزانه است و کمتر شبیه یک ترفند جالب است. این واقعاً لذت یک کاربر قدرتمند است، زیرا سیستم عامل آن به خوبی برای انجام چند کار مجهز است. همچنین در نهایت به شکاف ناخوشایندی که در مدل‌های قدیمی‌تر پیدا می‌کردید، پرداخت.
در حالی که بیشتر سخت افزار را در Z Fold 4 قدیمی نگه می داشت، تراشه جدیدتر اسنپدراگون 8 نسل 2 و لولای بهبود یافته در نهایت باعث شد من به مفید بودن و کاربردی بودن گوشی تاشو ایمان بیاورم. در سال 2024، سامسونگ گوشی های تاشو خود را بیشتر بهبود بخشید و این از میزان علاقه ما به Z Fold 6 جدیدتر مشهود است.
در حال حاضر، اینها بهترین گوشی های اندرویدی هستند که من وارد بازار شده اند. از آنجایی که سازندگان گوشی سالانه مدل‌های جدیدی را ارائه می‌کنند، مطمئن هستم که با دستگاه‌های نمادین بیشتری روبرو خواهم شد که در نهایت جایگزین برخی از تلفن‌های موجود در این لیست خواهند شد.