مجموعه تراشه های پیشرفته AMD می تواند گیج کننده باشد. در اینجا تفاوت های اصلی بین Epyc، Threadripper Pro و Threadripper وجود دارد.
CPU های Ryzen این روزها بسیار محبوب هستند، اما اگر 16 هسته به نوعی برای شما کافی نیست و مایل به پرداخت بیشتر هستید، AMD گزینه های دیگری را برای شما روی میز دارد. اگر می‌خواهید بزرگتر شوید، تراشه‌های Threadripper یا Epyc بهترین گزینه‌ها هستند.
با این حال، تفاوت بین هر دو ترکیب ممکن است گاهی گیج کننده باشد. پس از همه، هر دو از سوکت های مشابه استفاده می کنند. اما در واقعیت، آنها اهداف متفاوتی دارند و در نتیجه ویژگی‌های کمی متفاوت دارند.
تفاوت Threadripper، Threadripper Pro و Epyc چیست؟
Threadripper: بهترین ابزار یک کاربر حرفه ای
اگر Ryzen برای مصرف کنندگان است، Threadripper (همچنین به عنوان Ryzen Threadripper شناخته می شود) نیز برای مصرف کنندگان است، به جز نوع دیگری.
Threadripper یک CPU است که برای علاقه مندانی که به یک CPU نیاز دارند که بتواند به طور مطلق بارهای کاری چند هسته ای را کاهش دهد، طراحی شده است. این برای بازار دسکتاپ رده بالا (HEDT) قرار گرفته است، و در حالی که به طور خاص در ایستگاه های کاری قرار نمی گیرد – در ادامه در مورد آن بیشتر خواهیم گفت – همچنین برای آنها مناسب است.
اولین تراشه‌های Threadripper در سال 2017 عرضه شدند و از آن زمان به بعد، این خط تولید به چند نقطه عطف مهم دست یافت. با ترکیب Threadripper 2000، ما تراشه های 32 هسته ای دریافت کردیم و در سال 2019، با Threadripper 3000، این تعداد یک بار دیگر دو برابر شد و ما یک CPU 64 هسته ای و 128 رشته ای دریافت کردیم که هنوز برای بسیاری از وظایف تا به امروز نسبتاً منحصر به فرد است.
تراشه های Threadripper 3000 از سوکت TRX40 استفاده می کنند. ماهیت HEDT آنها به این معنی است که ما اغلب مادربردهایی را می بینیم که برای رایانه های شخصی بازی برای آنها طراحی شده است – آنها بهترین مناسب برای رایانه های شخصی مخصوص بازی نیستند، اما اگر هم کارهای سنگین و هم بازی های گاه به گاه انجام می دهید، ممکن است آن ها را نیز دریافت کنید. RGB در حالی که در آن هستید روشن می شود. آنها همچنین از 64 خط PCI Express و حداکثر 256 گیگابایت رم چهار کاناله پشتیبانی می کنند. آنها همچنین دارای TDP 280W هستند، بنابراین می توانند نان تست شوند.
خط تولید Threadripper، به ویژه، از سال 2019، زمانی که Threadripper 3000 معرفی شد، وارد جدید نشده است. آنها بر اساس Zen 2 هستند که اکنون یک معماری قدیمی تر است. تراشه‌های Zen 3 Threadripper هرگز واقعاً بازار را زیبا نکرده‌اند (حتی با وجود اینکه روی آنها کار شده است)، و ما همچنان باید ببینیم که آیا به زودی شاهد عرضه‌های Zen 4 خواهیم بود یا خیر.
Threadripper Pro: تامین انرژی بهترین ایستگاه های کاری
همانطور که قبلا ذکر شد، تراشه های Threadripper معمولی دقیقاً برای ایستگاه های کاری طراحی نشده اند. اگر می‌خواهید یک ایستگاه کاری بسازید، به جای آن باید به سری Threadripper Pro نگاه کنید.
خط تولید Threadripper Pro اولین بار با سری 3000 معرفی شد و در واقع کمی دیرتر از تراشه های Threadripper استاندارد عرضه شد. این دستگاه با سری 5000 و Zen 3 در سال 2022 به روز شد. آنها از نظر عملکرد و مصرف انرژی شبیه به سری Threadripper هستند، اما با چند تغییر اضافه شده ارائه می شوند که آنها را برای ایستگاه های کاری مناسب تر می کند.
به عنوان مثال، شما 128 خط PCI Express به جای 64 خط در تراشه های Threadripper استاندارد دارید. همچنین می‌توانید تا 2 ترابایت رم هشت کانالی را در صورت تمایل به Pro داشته باشید، در حالی که تراشه‌های غیرپرو فقط تا 256 گیگابایت رم چهار کاناله را پشتیبانی می‌کنند. اگرچه TDP یکسانی در 280 وات دارند.
تراشه‌های Threadripper Pro در واقع از یک سوکت متفاوت نسبت به تراشه‌های Threadripper معمولی، سوکت sWRX8 استفاده می‌کنند. به نظر می رسد شبیه به TRX40 است اما از طرح پین متفاوتی استفاده می کند، بنابراین تراشه های TRX40 روی سوکت sWRX8 کار نمی کنند و بالعکس.
Epyc: برای سرورها بهتر است
علاقه مندان لحظه به لحظه خود را داشتند، اما اگر برای یک ایستگاه کاری سازمانی به یک تراشه نیاز دارید چه؟ خوب، برای آن ها، شما به Epyc بروید.
تراشه‌های Epyc بسیار شبیه به پردازنده‌های Threadripper هستند، با این تفاوت که به جای پردازنده‌های خالی، SoC هستند. مادربردها چیپست یا کنترلر ندارند و CPU تمام کارهای سنگین را انجام می دهد. به غیر از این، آنها دارای سیلیکون نسبتا مشابه Threadrippers، تعداد هسته های مشابه و غیره هستند.
در مورد تفاوت های واقعی، یک تراشه Epyc در مجموعه ویژگی های خود با یک Threadripper Pros قابل مقایسه است. آنها از 2 ترابایت حافظه هشت کانالی و 128 خط PCI Express پشتیبانی می کنند. با این حال، آنها از نظر ضربه ای که ارائه می دهند کمی آرام تر هستند. به عنوان مثال، آنها با سرعت کلاک بسیار پایین تری نسبت به Threadripper کار می کنند و به سختی به بالای 3.0 گیگاهرتز می رسند. و به همین ترتیب، TDP آنها نیز اغلب کمتر است، اگرچه نه همیشه.
تراشه های Epyc از سوکت دیگری به نام SP3 استفاده می کنند. این تضمین می‌کند که این SoCها فقط می‌توانند در مادربردهای سرور/سازمانی به جای مادربردهایی که برای Threadripper استفاده می‌کنید استفاده شوند (چون در نهایت، آنها SoC هستند و نه فقط CPU).
پردازنده‌های Threadripper اغلب بر اساس طرح‌های Epyc هستند، زیرا آنها معمولاً ابتدا راه‌اندازی می‌شوند. به این ترتیب، اگر می‌خواهید حدس بزنید که سری بعدی Threadripper به کجا می‌رود، نگاهی به جدیدترین راه‌اندازی‌های Epyc می‌تواند به شما سرنخی از آن بدهد.
Threadripper در مقابل Threadripper Pro در مقابل Epyc: کدام را باید بخرید؟
این به آنچه می خواهید یا نیاز دارید بستگی دارد. چیزی که باید باز هم روشن کنیم، این است که نیازی نیست اکثر مردم به Threadripper/Epyc مراجعه کنند. تراشه‌های رایزن معمولی، مانند سری Ryzen 7000، برای اکثر افراد باید بسیار قدرتمند باشند، حتی اگر به تعداد زیادی هسته نیاز دارید – برای مثال Ryzen 9 7950X دارای 16 هسته است.
در زمان نگارش این مقاله، AMD هنوز تراشه‌های Threadripper جدید و غیر Pro را از سال 2019 عرضه نکرده است. مگر اینکه با استفاده از Zen 2 در سال 2022 مشکلی نداشته باشید (که هنوز مشکلی ندارد، اما برای یک تراشه جدید، احتمالاً گزینه‌های بهتری دارید) ، ما Threadripper Pro را به جای آن توصیه می کنیم. این نقطه شیرین برای اکثر مردم است و در واقع بهترین Threadripper و Epyc را در یک بسته واحد ترکیب می کند.
با این حال، اگر از آنها در زمینه سازمانی استفاده می کنید، با Epyc بسیار بهتر خواهید بود. مطمئنا، ممکن است کمی کندتر اجرا شود، اما در زمینه شما، احتمالاً به آن سرعت اضافی نیاز ندارید. به علاوه، Epyc همچنین دارای ویژگی های سازمانی است که احتمالاً به آنها نیاز دارید.
Epyc برای سرورها، Threadripper برای دیگران
مگر اینکه به ویژگی‌های سازمانی Epyc نیاز داشته باشید یا یک سرور AMD راه‌اندازی کنید، راه برای اکثر مردم Threadripper است. آنها سریعتر کار می کنند و هیچ نقطه ضعفی ندارند. اگر HEDT/ایستگاه کاری دارید و به تعداد زیادی هسته نیاز دارید، احتمالا بهترین گزینه شماست.
در حالی که اکثر افراد با تراشه های استاندارد Ryzen مشکلی ندارند، ما درک می کنیم که چرا شخصی باید بزرگتر شود، بنابراین حتماً تحقیق کنید.