این دو زبان هر دو نسبتاً مدرن هستند، با ویژگی‌های ایمنی و عملکرد هر دو نقطه فروش کلیدی هستند. دقیقاً آنچه را که آنها ارائه می دهند پیدا کنید.
چشم انداز تکنولوژیکی در حال تغییر نیاز به توجه دقیق در هنگام انتخاب یک زبان برنامه نویسی برای توسعه برنامه شما دارد. با بسیاری از گزینه های موجود، تصمیم گیری درست می تواند دلهره آور باشد.
Go and Rust در سال های اخیر به عنوان رقیب ظاهر شده اند. این زبان ها با عملکرد استثنایی، ویژگی های ایمنی قوی و مقیاس پذیری قابل توجه توسعه دهندگان را تحت تاثیر قرار داده اند.
چه در حال ساخت برنامه های وب، برنامه های خط فرمان یا ابزارهای شبکه باشید، Go و Rust هر دو گزینه های خوبی هستند. تطبیق پذیری آنها برای موارد مختلف مورد استفاده قرار می گیرد و به شما امکان می دهد برنامه های کاربردی پیشرفته را با اطمینان بسازید.
زبان برنامه نویسی Go
رابرت گریزمر، راب پایک و کن تامپسون Go را در سال 2007 در گوگل ایجاد کردند. آنها آن را پاسخی به چالش‌های پیش روی تیم‌های مهندسی نرم‌افزار در مقیاس بزرگ با هدف ایجاد تعادل بین بیان، کارایی و سادگی تصور کردند. Go از زبان های مختلفی مانند C، Pascal و Oberon الهام می گیرد و بهترین ویژگی های آنها را در یک کل منسجم ترکیب می کند.
Go به صورت ایستا تایپ می شود و از بررسی نوع جامد در زمان کامپایل اطمینان حاصل می کند. رویکرد تایپ استاتیک تشخیص زودهنگام خطا را فراهم می کند و به شما امکان می دهد قبل از زمان اجرا اشتباهات را تشخیص دهید. Go همچنین دارای استنتاج نوع است که نیاز به اعلان‌های نوع صریح را در برخی سناریوها کاهش می‌دهد و زبان را مختصرتر می‌کند بدون اینکه ایمنی را به خطر بیندازد.
یکی از ویژگی های تعیین کننده Go، نحو مینیمالیستی آن است. هدف Go تمیز و خوانا بودن برای تقویت درک و نگهداری است.
در اینجا یک Go ساده “سلام، جهان!” برنامه:
package main
import "fmt"
func main() {
fmt.Println("Hello, World!")
}
بسته اصلی نقطه ورود همه بسته های Go است و تابع اصلی نقطه ورود برنامه Go است. بسته fmt یک بسته داخلی با قابلیت قالب بندی، نوشتن و چاپ است. در این حالت تابع main رشته را با تابع Println بسته fmt چاپ می کند.
یکی دیگر از جنبه های قابل توجه Go پشتیبانی داخلی آن از برنامه نویسی همزمان است. به گوروتین‌های سبک وزن اضافه کنید و به طور مستقل عملکردهایی را اجرا کنید که همزمان اجرا می‌شوند.
گوروتین ها با ارائه انتزاعی که به شما امکان می دهد کد همزمان را به طور طبیعی و شهودی بنویسید، ایجاد برنامه های همزمان را ساده می کند. زمان‌بندی زمان اجرا Go به طور کارآمدی اجرای گوروتین‌ها را مدیریت می‌کند، و کار با درجه بالایی از همزمانی را بدون به خطر انداختن عملکرد آسان می‌کند.
Go برای توسعه وب، برنامه نویسی سیستم ها، سیستم های توزیع شده، بلاک چین، توسعه قراردادهای هوشمند، برنامه های کاربردی CLI و شبکه استفاده می شود.
زبان برنامه نویسی Rust
Rust، یک زبان برنامه نویسی توسعه یافته توسط موزیلا، از اولین انتشار پایدار خود در سال 2015 در بین متخصصان صنعت و جامعه منبع باز محبوبیت پیدا کرده است. Rust عمدتا توسط Graydon Hoare و با مشارکت چندین توسعه دهنده دیگر طراحی شده است.
Rust به چالش های تیم های مهندسی نرم افزار در توسعه نرم افزار سیستمی ایمن و کارآمد می پردازد. Rust ایده های زبان های برنامه نویسی مختلف از جمله C++، Haskell و ML را ترکیب می کند تا زبانی قوی و رسا با تمرکز قوی بر ایمنی و همزمانی حافظه ارائه دهد.
مانند Go، Rust به صورت ایستا تایپ می شود و از بررسی نوع زمان کامپایل برای افزایش ایمنی اطمینان می دهد. رویکرد تایپ ایستا در Rust، همراه با سیستم مالکیت و قرض‌گیری آن، کنترل دقیقی را بر تخصیص و تخصیص حافظه امکان‌پذیر می‌سازد و از مسائل رایج مانند عدم ارجاع اشاره‌گر تهی، مسابقه داده‌ها و نشت حافظه جلوگیری می‌کند.
Rust بر خوانایی و قابلیت نگهداری از طریق نحو و اصول طراحی خود تاکید می کند در حالی که هدفش ارائه کد واضح و گویا است.
در اینجا یک “سلام، جهان!” برنامه در Rust:
fn main() {
println!("Hello, World!");
}
در Rust، تابع اصلی به عنوان نقطه ورود برنامه عمل می کند. println! ماکرو رشته “Hello, World!” به کنسول
برنامه نویسی همزمان ایمن نیز یکی از ویژگی های برجسته Rust است. Rust مفهوم مالکیت، قرض گرفتن و طول عمر را معرفی می کند که امکان برنامه نویسی همزمان کارآمد و ایمن را با ساختارهایی مانند رشته ها، ارسال پیام و مدل های همزمان حافظه مشترک برای ساخت برنامه های کاربردی مقیاس پذیر و همزمان فراهم می کند.
Rust برای ساخت برنامه های وب، برنامه نویسی سیستم ها، شبکه سازی، توسعه بازی و سیستم های تعبیه شده محبوب است. تمرکز شدید Rust بر ایمنی، عملکرد و قابلیت اطمینان این زبان را برای توسعه اجزای نرم افزاری مهم مانند سیستم عامل ها و موتورهای مرورگر محبوب کرده است.
برو و زنگ بزن مقایسه کن
اگر می خواهید تصمیم بگیرید که از کدام زبان برنامه نویسی برای پروژه خود استفاده کنید، مهم است که نقاط قوت و ضعف Go and Rust را درک کنید. انجام یک تجزیه و تحلیل دقیق از معیارهای مختلف مانند عملکرد، ایمنی، بهره وری و تفاوت های کلیدی بین این دو زبان، دانش لازم را برای تصمیم گیری آگاهانه به شما می دهد.
مقایسه عملکرد
عملکرد برای ارزیابی زبان های برنامه نویسی حیاتی است، به ویژه برای برنامه هایی که نیاز به کارایی دارند.
تمرکز Go بر روی سادگی و همزمانی عملکرد چشمگیری را ارائه می‌دهد و بهینه‌سازی‌های سبک وزن، زمان اجرا و جمع‌آوری زباله، Go را به انتخابی قانع‌کننده برای برنامه‌های با کارایی بالا تبدیل می‌کند.
تاکید Rust بر ایمنی حافظه و انتزاع‌های بدون هزینه، کنترل بی‌نظیری بر منابع سیستم فراهم می‌کند. با بررسی قرض Rust، Rust ایمنی حافظه را بدون به خطر انداختن عملکرد تضمین می کند.
Rust با استفاده از مدل مالکیت و استقراض دقیق خود، مشکلات رایجی مانند عدم ارجاع نشانگر تهی و مسابقه داده را از بین می برد که منجر به کد بسیار کارآمد و ایمن می شود.
ایمنی و قابلیت اطمینان برنامه
با در نظر گرفتن ایمنی و قابلیت اطمینان، Rust به عنوان یک پیشگام متمایز است. Rust بررسی های دقیق زمان کامپایل را اعمال می کند. Rust کل کلاس‌های باگ را از بین می‌برد، از جمله عدم ارجاع نشانگر تهی و مسابقه داده. سیستم مالکیت Rust ایمنی حافظه را بدون به خطر انداختن عملکرد تضمین می کند. Rust مکانیسم‌های رسیدگی به خطا را بر اساس انواع Result و Option استوار می‌کند و مدیریت خطای صریح را برای نرم‌افزارهای قوی‌تر و قابل اطمینان‌تر تشویق می‌کند.
Go مانند Rust سختگیرانه نیست، اما Go ایمنی و سادگی را در اولویت قرار می دهد. زباله جمع کن Go به طور خودکار حافظه را مدیریت می کند و خطر نشت حافظه را کاهش می دهد. تایپ استاتیک Go و تنظیمات اولیه همزمانی داخلی، احتمال شرایط مسابقه را کاهش می دهد. اگرچه ممکن است Go ضمانت‌های ایمنی مشابهی با Rust ارائه ندهد، اما Go بین ایمنی و سهولت استفاده تعادل برقرار می‌کند.
بهره وری توسعه دهندگان
بهره وری توسعه دهندگان در انتخاب زبان بسیار مهم است زیرا بر جدول زمانی پروژه و تلاش های تعمیر و نگهداری تأثیر می گذارد.
سادگی و نحو ساده Go به بهره وری بالای توسعه دهندگان آن کمک می کند. انتخاب‌های طراحی معقول آن، مانند مدیریت حداقلی خطا و رابط‌های صریح، خواندن و نگهداری کد را آسان‌تر می‌کند. تمرکز قوی Go بر روی ابزار، با ویژگی هایی مانند gofmt برای قالب بندی کد و goimports برای مدیریت بسته، بهره وری توسعه دهندگان را بیشتر افزایش می دهد.
Rust منحنی یادگیری تندتری دارد اما در درازمدت با افزایش بهره وری به شما پاداش می دهد. سیستم نوع بیانی Rust و قابلیت‌های تطبیق الگو، کد مختصر و مستندسازی را ممکن می‌سازد. ابزار جامع آن، از جمله Cargo برای مدیریت بسته و Clippy برای پر کردن، به حفظ کیفیت کد کمک می کند.
اگرچه Rust ممکن است نیاز به تلاش بیشتری داشته باشد، اما تجربه توسعه قوی و سازنده ای را ارائه می دهد.
در نهایت، انتخاب زبان برنامه نویسی شما به مشخصات پروژه و مجموعه مهارت های تیم شما بستگی دارد.
Go and Rust بخشی از زبان هایی هستند که اقتصاد رمزنگاری را اجرا می کنند
Go and Rust بخشی از زبان های اصلی در صنعت کریپتو است. هر دو Go، و Rust کتابخانه‌های استاندارد گسترده و اکوسیستم پر جنب و جوشی از بسته‌های شخص ثالث را ارائه می‌دهند که نیازهای خاص اقتصاد کریپتو را برآورده می‌کنند.
آنها به طور منظم برای توسعه کیف پول های رمزنگاری، چارچوب های بلاک چین، برنامه های کاربردی غیرمتمرکز (DApps) و سایر اجزایی که اکوسیستم کریپتو را تقویت می کنند، استفاده می شوند.