اینتل با افزایش تلاش‌های گرافیکی خود به رقابت فناوری ارتقاء سطح XeSS پیوسته است. اما آیا در مقابل DLSS انویدیا شانسی دارد؟
برای مدت طولانی، بازار پردازنده‌های گرافیکی تحت سلطه دو شرکت بوده است. انویدیا از یک طرف و AMD (پس از خرید ATI در سال 2006) از طرف دیگر. ورود اینتل به این حوزه از مدت ها پیش شنیده می شد و در نهایت اخیراً برنامه های مناسبی برای این شرکت برای آل-این روی گرافیک اعلام شد.
چیزی که با گرافیک یکپارچه‌تر شروع شد، به برنامه‌هایی برای راه‌اندازی پردازنده‌های گرافیکی مناسب بازی با کارت‌های گرافیک Intel Arc Alchemist تبدیل شد. و آنها با مجموعه کاملی از ویژگی‌های رقیب ارائه می‌شوند – دقیقاً به سیستم ارتقاء مقیاس مشابه Nvidia DLSS. این Intel XeSS یا Xe Super Sampling نامیده می شود.
دقیقا چطوری کار می کند؟ و آیا واقعاً در برابر انویدیا شمع نگه می دارد؟
XeSS از FSR به DLSS نزدیکتر است
به منظور مقایسه مناسب در اینجا، باید نحوه عملکرد DLSS انویدیا و نحوه مقایسه FidelityFX Super Resolution (FSR)، رقیب AMD را روشن کنیم. ما قبلاً مقایسه مناسبی بین هر دو فناوری نوشته‌ایم، اما هنوز باید توضیحی سریع بدهیم تا توضیح دهیم که جایگزین اینتل در حال حاضر کجاست.
DLSS برای اولین بار در سال 2019 معرفی شد، اما با عرضه DLSS 2.0 در سال 2020 بسیار بهتر شد. روش کار به این صورت است که از هسته های Tensor انویدیا، موجود در تراشه های RTX، برای گرفتن گرافیک با وضوح پایین تر و ارتقاء آنها به وضوح بالاتر استفاده می کند. . اساساً، می‌توانید یک بازی را با رزولوشن 720p یا 1080p رندر کنید و آن را با کیفیت 1440p یا 4K نمایش دهید، با تفاوت‌های حداقلی (و در بیشتر موارد حتی غیرقابل توجه) با رندر بومی. این یک روش رایگان است که اساساً می توانید فریم های بیشتری را در هر ثانیه در بازی های خود دریافت کنید، به خصوص در وضوح های بالاتر.
این یک فناوری قدرتمند است، اما از نظر طراحی، فقط روی پردازنده‌های گرافیکی جدیدتر Nvidia کار می‌کند—سری‌های GTX 1000 و کارت‌های گرافیک پایین‌تر نمی‌توانند از این مزیت استفاده کنند و پردازنده‌های گرافیکی AMD مطمئناً نمی‌توانند. به همین دلیل، AMD رقابت خود را در قالب FSR ارائه کرد. این به هیچ سخت افزار خاصی متکی نیست، بلکه فقط به الگوریتم ها و یادگیری ماشینی متکی است. به همین دلیل، نه تنها بر روی کارت‌های گرافیکی AMD از هر نسلی کار می‌کند، بلکه می‌توان از این فناوری بر روی پردازنده‌های گرافیکی انویدیا، چه قدیمی و چه جدید، استفاده کرد. به اندازه DLSS دقیق و دقیق نیست، اما تقریباً با هر پردازنده گرافیکی سازگار است.
با این حال، XeSS اینتل در اینجا کجا قرار دارد؟ پاسخ – جایی بین این دو. می توان گفت که بهترین های DLSS و FSR را در یک بسته به میز می آورد. نکته اینجاست که XeSS در واقع دو حالت دارد. اولین مورد شبیه به نحوه کار DLSS است – از سخت افزار اختصاصی (در این مورد، واحدهای XMX یا Xe Matrix Extension) برای پردازش و ارتقاء مقیاس بازی ها با استفاده از جادوی AI استفاده می کند. دومی از دستورالعمل‌های DP4a استفاده می‌کند و اصلاً به سخت‌افزار اختصاصی نیاز ندارد، به این معنی که از نظر تئوری می‌توان آن را روی هر پردازنده گرافیکی استفاده کرد.
با پشتیبانی از هر دو رویکرد، اینتل می‌تواند همان نوع سازگاری گسترده FSR را حفظ کند و در عین حال شاهد بهبودهایی شبیه به DLSS در پردازنده‌های گرافیکی خود باشد.
چقدر خوب کار می کند؟ متأسفانه، ما هنوز نمی‌توانیم واقعاً بگوییم، زیرا تا زمان نگارش این مقاله در واقع پردازنده‌های گرافیکی اینتل را در بازار نداریم. اما این ویدئو دمو منتشر شده توسط اینتل نتایج امیدوارکننده ای را نشان می دهد.
این به سختی قطعی است – البته، اینتل در مواد بازاریابی خود چیزها را شگفت انگیز جلوه می دهد – اما امیدوار کننده به نظر می رسد. ما باید ببینیم که پس از اجرای واقعی آن در بازی‌ها چگونه به نظر می‌رسد تا بتوانیم مقایسه مناسبی انجام دهیم و ببینیم که چقدر تفاوت بین هر دو حالت XeSS وجود دارد. اگر انویدیا این پتانسیل را داشته باشد که هم FSR و هم DLSS را در بازی‌های خود به دست بیاورد، انویدیا یک برنده دارد.
کدام را باید استفاده کنم؟
همانطور که در بخش قبلی اشاره کردیم، ما هیچ اطلاعاتی در مورد ظاهر XeSS نداریم، بنابراین در حال حاضر فقط می توانیم حدس بزنیم. با این حال، اگر اینتل کارها را درست انجام دهد، پتانسیل بالایی دارد.
در حال حاضر، DLSS به عنوان فناوری برتر ایستاده است. با استفاده از سخت افزار اختصاصی خود، انویدیا می تواند به ارتقاء بسیار قدرتمندتر از آنچه FSR می تواند با استفاده از الگوریتم ها به دست آورد، دست یابد. هر دو FPS و عملکرد مشابهی دارند، اما FSR از نظر کیفیت واقعی نمی تواند یک شمع برای DLSS نگه دارد. این مورد انتظار است، و صادقانه بگویم، AMD آن را به خوبی می داند. با این حال، کاری که FSR می تواند انجام دهد، کار بر روی مجموعه وسیع تری از سیستم ها است، زیرا به هیچ سخت افزار اختصاصی نیاز ندارد. بنابراین همه گیمرها می توانند از FSR تا زمانی که در یک بازی پشتیبانی می شود استفاده کنند.
XeSS می خواهد کیک Nvidia و AMD را داشته باشد و آن را اینجا بخورد.
این می‌تواند از سخت‌افزار اختصاصی استفاده کند و به شیوه‌ای بسیار شبیه به DLSS در پردازنده‌های گرافیکی Intel Arc Alchemist کار کند – و احتمالاً می‌تواند فریم‌های شما را در هر ثانیه با حداقل تاثیر قابل توجه در کیفیت واقعی بالا ببرد. همچنین دارای یک حالت عمومی تر است که می تواند بر روی پردازنده های گرافیکی بدون سخت افزار Intel XMX کار کند.
روشی که اینتل در اینجا انجام می دهد بسیار امیدوارکننده به نظر می رسد. اگر بتواند در دنیای واقعی در مقابل DLSS و FSR بایستد (که ممکن است انجامش سخت باشد، حداقل در اولین تلاش اینتل)، می تواند یک برنده کامل باشد. بسته به پذیرش درون بازی، ممکن است انویدیا و AMD را نیز مجبور کند تا فناوری‌های خود را توسعه دهند – ما می‌توانیم یک نسخه ساده از DLSS را دریافت کنیم که روی هر سخت‌افزاری کار می‌کند، یا AMD ممکن است پردازنده‌های گرافیکی جدید با هسته‌های اختصاصی مناسب برای نسخه بهتر و دقیق تر FSR. تا زمانی که XeSS منتشر نشود، DLSS همچنان در سوپرنمونه‌برداری برتر است و FSR به عنوان گزینه‌ای برای همه خدمت می‌کند.
DLSS عالی است، اما مراقب XeSS باشید
دلیلی وجود ندارد که انویدیا در حال حاضر نگران تاج “بهترین فناوری نمونه برداری” خود باشد. پردازنده‌های گرافیکی Intel Arc Alchemist هنوز منتشر نشده‌اند، و در حالی که قول انتشار Q1 2022 داده شده بود، اینتل اکنون فقط قول انتشار در سال 2022 را می‌دهد. در سال 2022 همچنین ممکن است پردازنده‌های گرافیکی جدید انویدیا در قالب یک سری RTX 4000 مشاهده شود. شایعات در مورد آنها شایع است و به انویدیا فرصتی دیگر برای تنظیم بیشتر فناوری DLSS خود می‌دهند.
چه طولانی و چه کوتاه، باید ببینیم که XeSS پس از ورود پردازنده‌های گرافیکی اینتل به بازار، چگونه مقایسه می‌کند.