LayerZero چیست؟ آیا می تواند مشکل تعامل بلاک چین را حل کند؟

قابلیت همکاری بلاک چین چالش برانگیز است، اما آیا LayerZero می تواند کمک کند؟

طی سال‌ها، سفر فناوری دفتر کل توزیع‌شده و بلاک‌چین به سمت تمرکززدایی با مسائل مربوط به قابلیت همکاری مواجه بوده است. برای تعامل کامل با بلاک چین، پروژه ها باید فرمت های استاندارد داده، مکانیسم های اجماع مشترک، کانال های ارتباطی امن و پروتکل های قابلیت همکاری ایمن و مقیاس پذیر را پیاده سازی کنند.

پروتکل LayerZero قابلیت همکاری بین چندین بلاک چین را بدون توجه به معماری آنها امکان پذیر می کند. اما این راه حل چگونه کار می کند و امروزه در کجا استفاده می شود؟

LayerZero چیست؟

LayerZero یک پروتکل ارتباطی متقابل زنجیره ای است که ارتباط مستقیم و بدون اعتماد بین بلاک چین ها را امکان پذیر می کند. LayerZero از چندین بلاک چین از جمله SUI، Aptos، EVM Chains و Solana پشتیبانی می کند. پروژه ها می توانند قابلیت همکاری با دیگر بلاک چین ها را با LayerZero پیاده سازی کنند.

LayerZero این پتانسیل را دارد که تعامل بلاک چین را متحول کند و در نتیجه نیاز به واسطه های متمرکز مانند پل ها و صرافی های غیرمتمرکز را از طریق ارتباط مستقیم از بین ببرد. با LayerZero، می‌توان یک اکوسیستم بلاک چین غیرمتمرکز و امن‌تر و امکانات جدیدی برای کاربردهای زنجیره‌ای متقابل وجود داشت.

LayerZero چگونه کار می کند

LayerZero قابلیت همکاری را با رویکرد منحصر به فردی به نام “گره های نور فوق العاده” (ULNs) امکان پذیر می کند. اینها مشتریان بلاک چین سبک وزنی هستند که می توانند تراکنش های زنجیره های دیگر را بدون دانلود کل حالت بلاک چین تایید کنند.

ULN ها به LayerZero اجازه می دهند تا در طول ارتباط بین زنجیره ای با معماری های مختلف و مکانیسم های اجماع، به توان عملیاتی بالا و تاخیر کم دست یابد.

ULN ها روی هر زنجیره ای که می خواهد ارتباط برقرار کند مستقر می شود. ULN ها نمای جزئی از وضعیت زنجیره ای را که در آن مستقر شده اند حفظ می کنند و از این نمای برای اعتبارسنجی تراکنش های زنجیره های دیگر استفاده می کنند.

سرویس‌های خارج از زنجیره که به عنوان رله‌ها شناخته می‌شوند، مسئول انتقال پیام‌ها بین ULN‌ها در زنجیره‌های مختلف هستند و انگیزه دارند تا پیام‌ها را به‌طور مطمئن و سریع ارسال کنند. رله ها برای هر پیام ارسال شده جبران می شوند.

سپس یک سرویس شخص ثالث که به عنوان Oracle شناخته می شود، هدر بلوک را به نقطه پایانی زنجیره مقصد ارسال می کند. پس از این، Relayer اثبات تراکنش را ارسال می کند. سپس زنجیره مقصد این اثبات را با استفاده از مکانیسم اجماع خود تأیید می کند و پیام به آدرس مورد نظر ارسال می شود.

اوراکل‌ها و رله‌های بلاک‌چین تا حدودی شبیه هم هستند، اما در این فرآیند برای جلوگیری از تبانی، کاملاً جدا از یکدیگر وجود دارند.

در اینجا یک توضیح ساده از نحوه عملکرد LayerZero آورده شده است:

1. نقطه پایان روی زنجیره قابل تنظیم برنامه کاربر (UA): LayerZero به عنوان یک نقطه پایانی روی زنجیره قابل تنظیم برنامه کاربردی کاربر (UA) عمل می کند که یک گره فوق سبک (ULN) را اجرا می کند.
2. نقش Oracle و Relayer: LayerZero برای انتقال پیام ها بین نقاط انتهایی زنجیره ای به دو طرف متکی است: Oracle و Relayer.
3. انتقال پیام: هنگامی که یک UA پیامی را از زنجیره A به زنجیره B ارسال می کند، پیام از طریق نقطه پایانی در زنجیره A هدایت می شود. نقطه پایانی اوراکل و Relayer مشخص شده توسط UA را از پیام و زنجیره مقصد مطلع می کند.
4. ارسال سرصفحه بلوک و ارائه اثبات تراکنش: اوراکل هدر بلوک را به نقطه پایانی در زنجیره B ارسال می کند و Relayer سپس اثبات تراکنش را ارسال می کند.
5. تأیید اعتبار و ارسال پیام: اثبات در زنجیره مقصد تأیید می شود و پیام به آدرس مقصد ارسال می شود.

LayerZero از ویژگی‌های امنیتی اوراکل‌های مستقر (مانند Chainlink و Band) با یک لایه امنیتی اضافی از طریق سیستم رله باز استفاده می‌کند. این بدان معناست که بدترین حالت امنیت این شبکه جدید همچنان به ایمن بودن اوراکل کاهش می یابد.

پروژه‌ها می‌توانند از LayerZero برای اهداف مختلف، از جمله اشتراک دولتی، پل‌سازی یکپارچه نقدینگی، سوآپ زنجیره‌ای متقابل، و وام‌دهی و استقراض در زنجیره‌ها استفاده کنند.

چه کسی از لایه صفر استفاده می کند؟

در اینجا مروری بر برخی از پروژه های محبوبی است که در حال حاضر از LayerZero استفاده می کنند:

DApp

زنجیر

تابع LayerZero

OmniX

اتریوم

ویژگی های تجارت، پل زدن و لانچ پد Omnichain NFT

پنگوئن های تند

اتریوم

پل زدن زنجیره ای برای NFT ها

dYdX

استارک نت، اتریوم

سوآپ زنجیره ای متقابل و معاملات مارجین

متعادل کننده

آربیتروم

استخرهای نقدینگی متقابل زنجیره ای

سیناپس

سولانا

پیام های زنجیره ای و انتقال توکن

اسمز

کیهان

نقدینگی و سهامداری زنجیره ای متقابل

Clover Finance

شبدر شبکه

DeFi و NFT های زنجیره ای متقابل

هر گونه تعویض

BSC، چند ضلعی، HECO، فانتوم، آربیتروم، بهمن، رودخانه ماه، پرتو ماه

پل زنجیره ای متقابل

چندین برنامه LayerZero در بلاک چین های مختلف به آن برتری نسبت به سایر راه حل های قابلیت همکاری می دهد.

5 روشی که LayerZero از دیگر راه حل های بلاک چین می درخشد

بسیاری از بلاک چین ها و برنامه های غیرمتمرکز LayerZero را به دلایل مختلف از مقیاس پذیری، کارایی، امنیت و سهولت استفاده پیاده سازی می کنند.

1. مقیاس پذیری

LayerZero مقیاس پذیر است زیرا به زیرساخت اضافی برای پشتیبانی از تراکنش های زنجیره ای نیاز ندارد. در عوض، LayerZero از زیرساخت موجود بلاک چین های متصل به LayerZero استفاده می کند. این بدان معناست که LayerZero می تواند به عنوان مقیاس بلاک چین زیربنایی مقیاس شود.

2. کارایی

LayerZero کارآمد است زیرا نیازی به ذخیره اطلاعات اضافی در بلاک چین های متصل ندارد. LayerZero از یک سیستم اثبات رمزنگاری برای تأیید صحت تراکنش‌های زنجیره‌ای متقابل استفاده می‌کند تا تراکنش‌ها بسیار ارزان باشند و نیازی به هزینه گاز اضافی نداشته باشند.

3. امنیت

LayerZero امن است زیرا از سیستم های غیرمتمرکز Oracle و Relayer استفاده می کند. اوراکل وضعیت تمام بلاک چین های متصل به LayerZero را پیگیری می کند. در حالت ایده آل، اوراکل ها غیرمتمرکز هستند و سازش را برای بازیگران شخص ثالث دشوار می کند. رله‌ها همچنین تشویق می‌شوند تا شفاف باشند و برای تکمیل تراکنش‌ها پاداش دریافت کنند.

4. سهولت استفاده

پروژه ها می توانند به راحتی LayerZero را در برنامه های خود ادغام کنند تا کاربران بتوانند دارایی ها را بین بلاک چین های مختلف با کیف پولی که LayerZero فعال کرده است به راحتی منتقل کنند.

5. مقرون به صرفه بودن

LayerZero با کارمزدهای کم تراکنش، توان عملیاتی بالا و تأخیر کم، مقرون به صرفه است. کارمزد تراکنش های LayerZero چند سنت است که به طور قابل توجهی کمتر از هزینه های دریافت شده توسط سایر پروتکل های قابلیت همکاری است.

محدودیت های LayerZero

در حالی که LayerZero دارای برخی ویژگی های خوب است، محدودیت های خاصی نیز دارد:

1. معاوضه‌های امنیتی: رویکرد ماژولار LayerZero به پروژه‌ها اجازه می‌دهد تا رله‌ها و اوراکل‌های خود را انتخاب کنند که منجر به سطوح مختلف امنیت در سراسر DApp‌ها می‌شود. این رویکرد باعث می‌شود که برخی از DAppها به اقدامات امنیتی قوی‌تری نیاز داشته باشند و آنها را در برابر حملات آسیب‌پذیرتر کند.
2. نگرانی‌های متمرکزسازی: در حال حاضر، LayerZero به Industry TSS Oracle و یک Relayer که توسط LayerZero اجرا می‌شود، متکی است، که نگرانی‌هایی را در مورد متمرکز کردن ایجاد می‌کند. اگرچه هدف این پروژه تبدیل شدن به یک زیرساخت مدولار کاملاً آگنوستیک با بازاری از رله ها و اوراکل ها است، اما آنها هنوز به این هدف نرسیده اند.
3. معاوضه هزینه: اتکای LayerZero به اوراکل های شخص ثالث ممکن است به طور قابل توجهی منجر به کارمزدهای متغیر هر تراکنش با افزایش تقاضا برای خدمات اوراکل شود. این ساختار هزینه ممکن است برای مدل‌های تجاری خاص و انواع معاملات مناسب‌تر باشد و کاربرد آن را در طیف وسیع‌تری از کاربردها محدود کند.
4. پذیرش توسعه‌دهنده: موفقیت LayerZero به پروژه‌هایی بستگی دارد که رویکرد ماژولار آن را بپذیرند و انتخاب‌های طراحی امنیتی را انجام دهند. اگر توسعه دهندگان راه حل های استاندارد شده با اقدامات امنیتی داخلی را ترجیح می دهند، ممکن است پذیرش LayerZero محدود شود.

علی‌رغم این محدودیت‌ها، تمرکز LayerZero بر ماژولار بودن و انعطاف‌پذیری برای توسعه‌دهندگان جذاب است، به خصوص اگر به دنبال گزینه‌های امنیتی قابل تنظیم و توانایی ساخت DApp‌های چند زنجیره‌ای بومی هستید. موفقیت این پروژه به توانایی آن در رسیدگی به این چالش ها و انطباق با نیازهای در حال تحول اکوسیستم بلاک چین بستگی دارد.

پروژه های زیادی وجود دارند که قابلیت همکاری بلاک چین را ارتقا می دهند

قابلیت همکاری بلاک چین برای آینده فناوری بلاک چین ضروری است. همانطور که پذیرش بلاک چین سر به فلک می کشد، نیاز به قابلیت همکاری نیز افزایش می یابد. پروژه‌هایی مانند Chainlink، Polkadot و Cosmos در حال تنظیم سرعت سفر به سمت تمرکززدایی از طریق قابلیت همکاری هستند. پروژه ها می توانند از طریق رسانه های متعدد به قابلیت همکاری دست یابند و LayerZero راه را برای بسیاری هموار می کند.

منبع مقاله