Node.js در مقابل Deno: کدام یک برای پروژه شما مناسب است؟

Node.js ممکن است به خوبی تثبیت شده باشد، اما Deno را نادیده نگیرید، چارچوبی مشابه از همان توسعه دهنده.

Node.js یک چارچوب طولانی مدت است که به شما امکان می دهد کدهای سمت سرور را در جاوا اسکریپت بنویسید. این فریم ورک که در ابتدا در سال 2009 منتشر شد، در سال‌های اخیر شاهد رشد قابل‌توجه و انفجاری در استفاده بوده است.

Deno تفاوت هایی در سبک قالب بندی، نحو واردات و مدیریت بسته دارد، اما همان مهندس این چارچوب های رقیب را بر روی یک موتور ساخته است.

امروزه، Deno برای مدت زیادی وجود داشته است که توانسته جایگاهی در پشته بسیاری از توسعه دهندگان به دست آورد. اگر به دنبال شروع یک پروژه جاوا اسکریپت جدید هستید، ممکن است از خود بپرسید که کدام انتخاب مناسب است.

ویژگی های Node و Deno

تقریباً نه سال پس از انتشار Node، توسعه دهنده آن، رایان دال، پروژه جدیدی را معرفی کرد: Deno. جایی که Node زمانی تنها گزینه جاوا اسکریپت سمت سرور بود، Deno یک جایگزین به ما داده است.

Node.js و Deno از بسیاری جهات کاملاً مشابه هستند. اکثر تفاوت های بین این دو در زیر کاپوت رخ می دهد. در جایی که Node بر روی موتور جاوا اسکریپت V8 اجرا می شود، Deno بر روی موتور سفارشی نوشته شده در Rust با تمرکز قوی بر عملکرد اجرا می شود.

بسیاری از تفاوت های عمده بین این دو بر اساس ویژگی هایی است که هر زبان پشتیبانی می کند. ماژول ها، لینتینگ، تایپ اسکریپت و مدیریت بسته همگی به طور کاملا متفاوتی بین این دو مدیریت می شوند.

واردات ماژول: CommonJS در مقابل ES

Node.js به طور پیش‌فرض از ماژول‌های CommonJS با سینتکس require() استفاده می‌کند. Node به شما این امکان را می دهد که با تغییر فایل های پیکربندی خود برای استفاده از ماژول های ECMAScript با دستور import() در صورت تمایل، این مورد را تغییر دهید.

// This Is A Valid CommonJS Module Import In Node.js
var _ = require("lodash");

// This Is A Valid ECMAScript Module Import In Node.js
import _ from 'lodash';

قابلیت همکاری محدودی بین دو نوع بارگیری ماژول ES وجود دارد که برخی از ماژول‌های ECMAScript قادر به گنجاندن با استفاده از دستور ()require هستند. هر نوع واردات، ماژول ها را کمی متفاوت مدیریت می کند، اما هر کدام در اکثر موارد کار می کنند.

این به شما این امکان را می دهد تا روش مورد نظر خود را برای گنجاندن ماژول های خارجی هنگام ایجاد یک پروژه انتخاب کنید.

Deno در مورد گنجاندن ماژول های خارجی در یک پروژه رویکرد متفاوتی را اتخاذ می کند. Deno از syntax include() برای همه ماژول ها استفاده می کند، با این حال، برخلاف واردات Node، ماژول های وارد شده در Deno می توانند از هر مکانی بیایند. این مکان‌ها حتی می‌توانند شامل شبکه‌های تحویل محتوا از راه دور (CDN) باشند.

// This Is A Valid Import Statement In Deno
import "https://deno.land/x/lodash@4.17.19/dist/lodash.js";

این به شما امکان می‌دهد وابستگی‌ها را از هر مکان، محلی یا راه دور وارد کنید، که انعطاف‌پذیری بسیار بیشتری را ارائه می‌دهد. اگر ترجیح می‌دهید با سینتکس نیاز سنتی Node.js کار کنید، می‌توانید تابع نیازمندی polyfill خود را در Deno به عنوان راه‌حل بنویسید.

پشتیبانی از کد TypeScript

تایپ اسکریپت طی چند سال گذشته شاهد رشد روزافزونی در محبوبیت بوده است، بدون اینکه به این زودی ها نشانه ای از کاهش سرعت پیدا کند. آوردن پویایی کدهای ایمن تایپ به جاوا اسکریپت ثابت کرده است که یک تلاش بسیار موفق است.

امروزه، راه‌اندازی یک پروژه TypeScript جدید، یا تبدیل یک پروژه Node.js موجود به TypeScript ساده است، البته تا حدودی زمان‌بر.

افزودن پشتیبانی TypeScript به اندازه ای محبوب شده است که اکثر فریم ورک های مدرن اکنون به نوعی از TypeScript پشتیبانی می کنند. Angular با پشتیبانی خارج از جعبه TypeScript پیشتاز بود. امروزه حتی React نیز روش هایی برای راه اندازی پشتیبانی TypeScript دارد.

Deno با پشتیبانی TypeScript طراحی شده است تا به افزایش بهره وری شما کمک کند. با پشتیبانی خارج از جعبه تایپ اسکریپت، Deno حتی حداقل تنظیمات مورد نیاز Node.js برای ایجاد کدهای جاوا اسکریپت تایپ شده را ندارد.

اگر به TypeScript علاقه دارید، می توانید با پشتیبانی Deno به سرعت و به راحتی شروع به کار کنید، اما ممکن است برخی از کتابخانه های استاندارد Node.js را از دست بدهید. در حالی که Deno راه‌اندازی سریع‌تری را ارائه می‌دهد، فقدان یک اکوسیستم توسعه‌یافته ممکن است شما را در روند ساخت‌تان دچار مشکل کند.

پرده برای ایجاد کد پاک کننده

Node.js طیف گسترده ای از لینترها را برای انتخاب شما دارد. گزینه های توسعه یافته زیادی وجود دارد که می توانید به سرعت و به راحتی آنها را نصب و پیکربندی کنید. با این حال، دقیقاً مانند مورد TypeScript، برای شروع کار با خط انتخابی آنها، باید کمی کار را انجام دهید.

Deno مسیر کمی متفاوت را در قالب‌بندی کد در پیش گرفت و راه‌حل داخلی خود را برای فایل‌های js، .ts و .md ارائه کرد. اجرای دستور “deno fmt” به طور خودکار هر فایلی را در فهرست کاری فعلی فرمت می کند.

اگر طرفدار لینتر پیش فرض نیستید، گزینه ای برای نصب و اجرای سیستم قالب بندی انتخابی خود وجود دارد، درست مانند Node. سیستم های سوئیچینگ ساده است زیرا لینتر Deno از طریق یک فرمان خارجی اجرا می شود و نه به عنوان بخشی از خط لوله ساخت پیش فرض.

اگر می‌خواهید لنت Deno را با یک سیستم جدید تعویض کنید، باید از مشکلات احتمالی سازگاری آگاه باشید و آنها را در نظر داشته باشید. اکثر لینترهای جاوا اسکریپت برای اجرا به نصب Node نیاز دارند، حتی اگر سیستمی نباشد که پروژه فرمت شده روی آن اجرا شود.

مدیریت بسته

Node Package Manager (npm) در بین توسعه دهندگان مدرن بسیار شناخته شده است. با تکیه بر موفقیت سیستم‌های مشابهی مانند Python’s Pip و Ruby’s RubyGems، npm به سرعت محبوبیت پیدا کرد.

نگرانی های طولانی مدت منجر به توسعه مدیران رقیب مانند pNPm و Yarn می شود. برخی موقعیت‌ها وجود دارد که در آن شما حتی می‌توانید چندین مدیر بسته را با Node نصب و استفاده کنید.

امروزه، اگر برنامه‌نویسی در Node.js را انتخاب می‌کنید، در مورد مدیریت بسته‌ها تا حدودی دچار مشکل می‌شوید. Node دارای یک اکوسیستم پر رونق با گزینه های زیادی برای نصب بسته ها است. در حال حاضر بیش از 1.3 میلیون در رجیستری اصلی npm وجود دارد.

Npm به شما امکان می‌دهد بسته‌های خود را منتشر کنید، که منجر به یک کتابخانه خیره‌کننده بزرگ می‌شود.

Deno رویکرد کاملاً متفاوتی را برای مدیریت بسته در نظر گرفت. نه دارای سیستم مدیریت بسته است و نه به آن نیاز دارد. در عوض، Deno اجازه واردات مستقیم کتابخانه‌های خارجی را نه تنها از سیستم توسعه‌دهنده، بلکه از هر مکانی که درخواست‌های HTTP را می‌پذیرد، می‌دهد.

این به شما امکان می دهد کتابخانه ها را از مخزن Deno یا هر CDN آنلاین به طور مستقیم از پایگاه کد آنها وارد کنید.

رجیستری بسته رسمی Deno به لطف شروع تقریباً نه ساله Node به اندازه Node به طور کامل توسعه نیافته است. توانایی وارد کردن کتابخانه‌ها از هر نقطه، شما را از عواقب اکوسیستمی که هنوز فرصتی برای رشد به اندازه کامل نداشته است، باز می‌دارد.

مشارکت جامعه در Node و Deno

Node که در ابتدا در سال 2009 توسط رایان دال منتشر شد، زمان زیادی برای مشارکت توسعه دهندگان در اختیار داشت. با تعداد زیادی از کاربران اولیه و کتابخانه قابل توجهی از بسته های ذخیره شده در مخزن رسمی آن و در اختیار شما، عموم مردم در رشد Node.js حرف زیادی برای گفتن دارند.

این پلتفرم کاملاً منبع باز است و توسط بنیاد OpenJS و بسیاری از مشارکت کنندگان نگهداری می شود.

Deno در سال 2018، نزدیک به 9 سال پس از Node منتشر شد. اساساً توسط رایان دال برای رفع نگرانی‌ها و پشیمانی‌هایی که از اجرای Node داشت، توسعه داده شد. امروزه Deno نیز تحت مجوز MIT منبع باز است.

Deno با مشارکت‌کنندگان زیاد، و مخزن رو به رشد خود، مورد توجه جامعه قرار گرفته است.

نگرانی های عملکردی دو چارچوب

برای کدنویسانی که علاقه مند به تفاوت عملکرد نسبی بین این دو چارچوب هستند، تفاوت کمی بین این دو وجود دارد. موتور سفارشی سازی شده Deno که در Rust نوشته شده است، یک چارچوب اصلی را پوشش می دهد که هنوز موتور V8 است. در نهایت، هر دو Deno و Node تقریباً در همه موارد از نظر عملکرد قابل مقایسه هستند.

به نظر می رسد که این مورد بدون توجه به اینکه کد به دست آمده روی سرور یا کلاینت اجرا می شود، صادق است. با توجه به بازده عملکرد در تصمیم گیری، شما آزاد هستید که چارچوبی را انتخاب کنید که با آن احساس راحتی می کنید.

رایان دال، خالق هر دو فریمورک، دلایل مختلفی را برای ایجاد Deno ارائه کرد. در حالی که او چندین عامل را ذکر کرد، از عدم تلفیق صحیح وعده‌ها در بسیاری از APIها تا سیستم ساخت انتخابی‌اش، عملکرد بخشی از این فرآیند نبود.

Node vs Deno: کدام انتخاب درست است؟

در زیر هود، هر دو Node.js و Deno فریمورک‌های بسیار مشابهی هستند. هر دو جاوا اسکریپت را با استفاده از موتور V8 با عملکرد و قابلیت های مشابه اجرا می کنند. در حالی که تفاوت هایی در نحو، مدیریت بسته و پشتیبانی داخلی وجود دارد، انتخاب شما برای استفاده تا حد زیادی بر اساس ترجیح شما است.

Node دارای یک اکوسیستم خیره کننده بزرگ است، اما Deno به شما امکان می دهد وابستگی های خود را از هر منبعی بیرون بکشید. در نهایت، شما باید به سبک توسعه خود نگاهی دقیق بیندازید و تعیین کنید که کدام پلتفرم برای شما مناسب تر است.

منبع مقاله