فناوری QD-OLED سامسونگ کاستی هایی را که سال ها نمایشگرهای OLED را درگیر کرده بود برطرف می کند. در اینجا همه چیزهایی است که باید بدانید.
اگر در حال خرید تلویزیون بوده اید، تعدادی فناوری نمایشگر برای انتخاب پیدا خواهید کرد. دو برند محبوب تلویزیون، سامسونگ و ال جی، از نمایشگرهای QLED و OLED استفاده می کنند.
با این حال، در نمایشگاه CES 2022، سونی یک مدل تلویزیون برتر جدید را معرفی کرد که دارای فناوری جدید پیشگامانه سامسونگ – صفحه نمایش QD-OLED است. اما فناوری QD-OLED دقیقا چیست و چگونه از تلویزیون های OLED یا LCD بهتر است؟ همه اینها را در زیر یاد خواهید گرفت، اما بیایید با برش فعلی نمایشگرهای تلویزیون شروع کنیم.
LCD: اولین فناوری صفحه تخت
فناوری LCD برای اولین بار در دهه 1960 مورد استفاده قرار گرفت و هنوز هم قابل استفاده است. در واقع، تلویزیون های LED، QLED و Mini-LED بر همان اصل اولین تلویزیون های LCD تکیه دارند. این نمایشگرها از لایه کریستال مایع برای کنترل قسمت هایی از صفحه نمایش و میزان نور استفاده می کنند. با این حال، صفحه نمایش باید یک منبع نور (به نام نور پس زمینه) داشته باشد تا تصویر را به وضوح ببیند.
اینجاست که تفاوت بین LCD، LED، QLED و Mini-LED آشکار می شود. LCD های سنتی از لامپ های فلورسنت فشرده به عنوان منبع نور پس زمینه استفاده می کنند، در حالی که فناوری های جدیدتر از LED استفاده می کنند. QLED یک لایه کوانتومی برای افزایش خروجی رنگ اضافه می کند، در حالی که مینی ال ای دی ها از منابع نور کوچکتر برای کنترل دقیق تر استفاده می کنند.
پیشرفت های تدریجی در فناوری LCD
هر توسعه فناوری LCD مشکلاتی را که این تلویزیون ها داشتند برطرف می کرد. ال سی دی ها دارای نور لبه هستند، به این معنی که منبع نور فقط از بالا یا پایین صفحه می آید. علاوه بر این، آنها فقط از لامپ های فلورسنت فشرده استفاده می کنند که آنها را از مصرف انرژی دور می کند.
از سوی دیگر، نمایشگرهای LED اجازه می‌دهند که کل صفحه نمایش مستقیماً از پشت روشن شود، به این معنی که لامپ‌های LED درست در پشت لایه کریستال مایع قرار دارند که روشنایی را فراهم می‌کنند. این فناوری نمایشگرهای روشن‌تری ارائه می‌دهد و کم‌نور محلی را ارائه می‌کند که شدت را کاهش می‌دهد یا نور پس‌زمینه نواحی سیاه صفحه را خاموش می‌کند.
QLED یک لایه کوانتومی بین نور پس زمینه و ساب پیکسل اضافه می کند. این لایه با تغییر فرکانس منبع نور، نور پس زمینه سفید را به قرمز، سبز یا آبی تبدیل می کند. انجام این کار باعث می شود خروجی رنگ تلویزیون پر جنب و جوش تر ظاهر شود.
در نهایت، Mini-LED کنتراست تلویزیون را با کاهش اندازه لامپ‌های LED با نور پس‌زمینه بهبود می‌بخشد و امکان کنترل دانه‌بندی بیشتری را برای هر ناحیه کاهش نور فراهم می‌کند.
مسئله نشت نور
نحوه عملکرد فناوری LCD/LED به این معنی است که صفحه نمایش نمی تواند سیاه واقعی را نشان دهد. به این دلیل که همیشه بخشی از تلویزیون با نور پس زمینه روشن می شود. حتی با کم‌نور شدن موضعی، همچنان پیکسل‌های تیره تحت تأثیر نور پس‌زمینه مقطعی وجود خواهند داشت.
برای مقابله با این مشکل، ال‌جی نمایشگرهای OLED را توسعه داده است که هر پیکسل به صورت جداگانه روشن می‌شود. این بدان معناست که آن نمایشگر می تواند رنگ مشکی واقعی تولید کند و بهترین نسبت کنتراست را در بین تلویزیون ها داشته باشد.
OLED: استاندارد طلایی فعلی نمایشگرهای تلویزیون
نمایشگرهای OLED به عنوان بهترین از بهترین ها در مورد نمایشگرهای تلویزیون عمل می کنند. به این دلیل که این نوع صفحه نمایش می تواند سیاهی عمیق تر و نسبت کنتراست بالاتری را در مقایسه با سایر فناوری های صفحه نمایش ارائه دهد.
با صفحه نمایش های OLED، بهترین زاویه دید را نیز خواهید داشت. این به کاربران این امکان را می‌دهد تا از کیفیت تصویر بالاتری برخوردار شوند چه در جلوی تلویزیون و چه در اطراف لبه‌های آن. و در نهایت، صفحه نمایش های OLED بسیار نازک تر از سایر فناوری های صفحه نمایش هستند.
اما چرا اینطور است؟
نمایشگرهای OLED چگونه کار می کنند
این صفحه نمایش ها به جای نیاز به لایه کریستال مایع برای کنترل روشن شدن پیکسل ها، از دیودهای ساطع کننده نور آلی استفاده می کنند که با عبور جریان از آن فعال می شوند. هر پیکسل همچنین دارای یک زیرپیکسل قرمز، سبز و آبی (و در برخی موارد سفید) برای رنگ است.
از آنجایی که روشنایی هر پیکسل مستقیماً کنترل می شود، نمایشگر می تواند نور را در سطوح بسیار دقیق خاموش کند. به همین دلیل، در مناطقی که صفحه به صورت سیاه نشان می دهد، مطلقاً هیچ نوری وجود ندارد. این منجر به نسبت کنتراست عالی می شود که با فناوری LCD/LED بی نظیر است.
علاوه بر این، از آنجایی که OLED ها به طور مستقیم از هر پیکسل نور ساطع می کنند، این نمایشگرها نیازی به نور پس زمینه ندارند و در نتیجه لایه های کمتری ایجاد می شود. در نتیجه منبع نور به سطح صفحه تلویزیون نزدیکتر می شود. این ویژگی ها اجازه می دهد تا زاویه دید بیشتر و عوامل فرم نازک تر.
معایب OLED
با وجود کنتراست و زاویه دید درجه یک، نمایشگرهای OLED یک نقطه ضعف قابل توجه دارند و آن اینکه به اندازه سایر گزینه ها روشن نیست. به این دلیل که پیکسل های OLED مستعد سوختن هستند، به خصوص در جریان های بیشتر مورد نیاز برای روشنایی بالاتر. از این رو، برای افزایش طول عمر نمایشگر، تلویزیون های OLED به روشنایی همتایان LCD/LED خود نیستند.
بنابراین، اگر قصد دارید تلویزیون را در یک اتاق نشیمن روشن که با پنجره های باز احاطه شده است نصب کنید، ممکن است بخواهید از تلویزیون های OLED دوری کنید.
چگونه QD-OLED بهترین های هر دو جهان را به ارمغان می آورد
بر اساس آنچه تا اینجا بحث کردیم، فناوری‌های کنونی صفحه‌نمایش شما را به دو انتخاب محدود می‌کند: یا تلویزیون روشنی دارید که کنتراست درجه یک را ارائه نمی‌دهد، یا صفحه‌ای دارید که مشکی واقعی و رنگ‌های زنده را ارائه می‌کند، اما می‌توانید. زیر نور روشن آن را نبینی
اینجاست که QD-OLED وارد عمل می‌شود. با افزودن یک لایه کوانتومی به یک منبع OLED آبی، سامسونگ تلفات انرژی را کاهش داد و در نتیجه خروجی روشن‌تری نسبت به فناوری‌های OLED فعلی ایجاد کرد. بیایید در زیر این موضوع را با جزئیات بررسی کنیم.
نقاط کوانتومی و OLED آبی
قبل از اینکه ببینیم QD-OLED چگونه از فناوری OLED سنتی بهتر است، ابتدا به آنچه که نور سفید را ایجاد می کند نگاهی بیندازیم. نور سفید از قرمز، سبز و آبی تشکیل شده است. با ترکیب هر رنگ می توانیم رنگ سفید را تولید کنیم. از طرف دیگر، اگر بخواهیم رنگ سبز را از منبع نور سفید نشان دهیم، باید آبی و قرمز را فیلتر کنیم و در نتیجه باعث کاهش روشنایی منبع می‌شویم.
حالا بیایید به یک صفحه نمایش OLED سفید با چهار زیرپیکسل رنگی قرمز، سبز، آبی و سفید نگاه کنیم. زیرپیکسل های قرمز، سبز و آبی تقریباً 66 درصد از روشنایی منبع را فیلتر می کنند. بنابراین، اگر می خواهید رنگ سفید را در این صفحه نمایش OLED نشان دهید، تنها حدود 50 درصد از روشنایی اصلی OLED زیرین را می بینید.
QD-OLED سامسونگ این مشکل را با استفاده از رنگ آبی به عنوان رنگ OLED پایه حل می کند. سپس سامسونگ از یک لایه کوانتومی (QD) برای هر زیرپیکسل برای ارائه رنگ‌های قرمز و سبز استفاده کرد. از آنجایی که آبی کوتاه ترین طول موج را در میان رنگ های اصلی دارد، لایه QD با جذب مقداری انرژی آن را افزایش می دهد تا آبی را به قرمز یا سبز تبدیل کند.
مطالب مرتبط: مانیتور نقطه کوانتومی چیست؟
این کارآمدتر است زیرا انرژی (بنابراین روشنایی) از دست رفته در طول فرآیند تبدیل از آبی به قرمز یا سبز تنها حدود 10٪ تخمین زده می شود. از سوی دیگر، آبی برای دریافت روشنایی کلی OLED نیازی به تبدیل ندارد.
بنابراین، اگر با یک پیکسل QD-OLED به رنگ سفید نگاه کنید، تقریباً 90٪ از درخشندگی اصلی OLED آبی زیرین را خواهید دید. این نه تنها باعث روشن‌تر نشان دادن صفحه نمایش می‌شود، بلکه باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی نیز می‌شود.
QD-OLED رنگ‌های بهتر، تجربه تماشای بهتر را ارائه می‌کند
این پیشرفت کیفیت رنگی عالی نمایشگرهای OLED را بیشتر افزایش می دهد. بیش از آن، اکنون می تواند روشنایی ارائه دهد که می تواند با نمایشگرهای LCD/LED رقابت کند و در عین حال توانایی ارائه رنگ سیاه عمیق و واقعی را حفظ کند.
این فناوری جدید OLED با روشنایی بهبودیافته و رنگ‌های بهبود یافته تضمین می‌کند که می‌توانیم محتوای HDR را با شکوه تمام مصرف کنیم. به این ترتیب، ما می‌توانیم فیلم‌ها و ویدیوها را همان‌طور که سازنده می‌خواهد ببینیم.