RAM Flex Mode چیست و چگونه کار می کند؟

وقتی از ماژول های رم نامتناسب استفاده می کنید چه اتفاقی می افتد؟

حافظه با دسترسی تصادفی (RAM) یکی از اجزای حیاتی هر سیستم کامپیوتری است که پردازشگر را قادر می سازد تا به داده های مهم مربوط به فایل های باز، برنامه ها و سیستم عامل بسیار سریعتر از هارد دیسک دسترسی پیدا کند.

در میان پیکربندی‌های متعدد، «حالت فلکس» یک راه‌اندازی منحصربه‌فرد است که عملکرد رم را در شرایط خاص بهینه می‌کند.

بنابراین، RAM Flex Mode چیست و چگونه حافظه سیستم شما را مدیریت می کند؟

RAM Flex Mode چیست؟

Flex Mode نامگذاری اینتل برای حالت پیکربندی حافظه است که شکاف بین عملیات حافظه تک کاناله و دو کاناله را پر می کند و در هنگام استفاده از رم ناهماهنگ، عملکرد بهتری را ارائه می دهد.

اینتل Flex Mode برای اولین بار در سال 2004 راه اندازی شد، پاسخی به این واقعیت بود که همه کاربران کامپیوتر نمی توانند از عهده یا مدیریت پیکربندی های متقارن رم برآیند – به عبارت دیگر، داشتن حافظه های یکسان در هر دو اسلات.

کانال های رم چیست؟

کانال‌های رم معمولاً به تعداد اسلات‌های مورد استفاده روی مادربرد شما اشاره می‌کنند. به‌طور دقیق‌تر، کانال‌های RAM تعداد مسیرهای حافظه موجود بین حافظه و CPU را به تفصیل شرح می‌دهند و اسلات‌های RAM می‌توانند برای ارائه عملکرد حافظه بیشتر به هم متصل شوند.

اگر از یک اسلات رم استفاده می کنید، سیستم شما در حالت تک کانال اجرا می شود. اگر دو ماژول رم را در اسلات های رم متصل اجرا می کنید، پیکربندی دو کاناله را اجرا می کنید. به عنوان مثال، در تصویر زیر، اسلات های RAM متصل شده از همان رنگ ها استفاده می کنند.

رم دو کاناله به طور موثر کل توان حافظه حافظه شما را دو برابر می کند و سرعت سیستم شما را افزایش می دهد.

حالت فلکس رم چگونه کار می کند؟

نکته کلیدی برای درک حالت فلکس، دانستن نحوه عملکرد پیکربندی حافظه تک و دو کاناله است. حافظه تک کاناله به زمانی اشاره دارد که CPU با ماژول حافظه از طریق یک گذرگاه داده واحد ارتباط برقرار می کند. برعکس، حالت دو کاناله به CPU اجازه می دهد تا از دو گذرگاه داده استفاده کند که به طور موثر سرعت انتقال داده را دو برابر کرده و عملکرد سیستم را بهبود می بخشد.

مطلب مرتبط: الگوی کندل استیک چیست؟ 9 الگوی شمعدانی محبوب مورد استفاده در تجارت رمزنگاری

هدف حالت فلکس این است که از یک موقعیت کمتر بهینه بهترین استفاده را ببرد. هنگامی که یک رایانه دارای دو ماژول رم نابرابر است، سیستم به جای اینکه صرفاً در حالت تک کاناله کار کند، به حالت فلکس تغییر می کند. بخش تطبیق ماژول کوچکتر و بزرگتر به صورت دو کاناله عمل می کند، در حالی که قسمت باقی مانده از ماژول بزرگتر به صورت تک کاناله کار می کند.

به عنوان مثال، اگر سیستمی با ماژول حافظه 4 گیگابایتی و 8 گیگابایتی دارید، 4 گیگابایت از هر ماژول (در مجموع 8 گیگابایت) در حالت دو کاناله کار می کند، در حالی که 4 گیگابایت باقی مانده از ماژول 8 گیگابایتی در حالت تک کاناله کار می کند.

مزایا و محدودیت های RAM Flex Mode

Flex Mode یک ابزار مفید با مزایا و محدودیت‌ها است.

برای مثال، اگر از ماژول‌های رم بی‌همتا استفاده می‌کنید، حالت فلکس عملکرد کلی سیستم را افزایش می‌دهد و بسیاری از مزایای رم دو کاناله را در قسمت همسان می‌دهد. در برخی موارد، این یک روش مقرون به صرفه برای کاهش عملکرد اضافی از دستگاه شما بدون نیاز به هزینه کردن برای ماژول های RAM جدید است. انعطاف‌پذیری این پیشنهاد می‌تواند برای برخی از کاربران مفید باشد و به افزایش رم و عملکرد بدون مشکل اجازه می‌دهد.

تطبیق ماژول‌های رم همیشه ترجیح داده می‌شود، اما گاهی اوقات زندگی به این شکل کار نمی‌کند.

با این حال، Flex Mode بدون محدودیت نیست. حالت فلکس برخی از ویژگی‌های حالت دو کاناله را فعال می‌کند، اما یکسان نیست، و شما عملکردی شبیه به مشابه را دریافت نمی‌کنید که گویی از دو ماژول رم مشابه استفاده می‌کنید. برای کارهای بسیار سخت، مانند بازی های سطح بالا، رندر سه بعدی یا ویرایش حرفه ای ویدیو، یک پیکربندی کامل دو کاناله عملکرد عالی ارائه می دهد.

ویدیوی زیر مقایسه دو استیک رم 4 گیگابایتی را در مقابل استیک های 4 گیگابایتی و 8 گیگابایتی ناهمگون نشان می دهد. در حال حاضر، تفاوت زیادی بین این دو وجود ندارد، همانطور که با میانگین نرخ فریم متوجه خواهید شد، اما استفاده از RAM نامتناسب به وضوح تأثیر دارد.

مطلب مرتبط: بلوتوث در مک شما موجود نیست؟ 7 راه حلی که ارزش امتحان کردن را دارد

آیا AMD از حالت فلکس پشتیبانی می کند؟

بله، سخت‌افزار AMD از حالت فلکس نیز پشتیبانی می‌کند، اگرچه نامی از آن داده نشده است. Flex Mode یک برند خاص اینتل است، در حالی که معمولاً به عنوان نامتقارن دو کاناله برای سخت افزار AMD شناخته می شود.

با این حال، برخی از مادربردهای AMD به شما این امکان را می دهند که به طور خاص حالت “ganged” یا “unganged” را تنظیم کنید، که به طور موثر نحوه عملکرد کنترل کننده حافظه مادربرد را تغییر می دهد.

در حالت Ganged، هر دو کنترلر حافظه با هم به عنوان یک کانال حافظه گسترده تر کار می کنند، در حالی که در حالت بدون تغییر، به طور مستقل عمل می کنند و امکان عملکرد دو کاناله با DIMM های نامتناسب، مشابه حالت Flex اینتل را فراهم می کنند.

با این حال، حالت تغییر نیافته AMD در مقایسه با حالت فلکس اینتل، مسلماً انعطاف‌پذیرتر است. در سیستم های اینتل، اگر اندازه های مختلف حافظه را مخلوط کنید، حالت دو کاناله فقط تا اندازه ماژول کوچکتر فعال می شود و بقیه به صورت تک کاناله خواهد بود. حالت تغییر نیافته AMD گاهی اوقات می‌تواند استفاده بهتری از حافظه موجود داشته باشد، اما افزایش عملکرد واقعی به پیکربندی‌های سیستم و حجم کاری خاص بستگی دارد.

چگونه می توانید بفهمید که از حالت فلکس استفاده می کنید؟

فهمیدن اینکه رم شما از حالت فلکس (یا نسخه AMD) استفاده می کند، همیشه ساده نیست.

ابزارهای سخت افزاری رایانه شخصی مانند CPU-Z، Speccy و HWiNFO اطلاعات دقیقی در مورد پیکربندی سیستم شما ارائه می دهند. متأسفانه، این که آیا از حالت Flex Mode استفاده می کنید یا نه، جزئیات این برنامه ها نیست. با این حال، آن‌ها جزئیات را مشخص می‌کنند که رم سیستم شما از حالت تک کاناله یا دو کاناله استفاده می‌کند، که می‌تواند نشانه‌ای از عدم پیکربندی RAM شما به درستی باشد (یا به درستی از حالت Flex Mode استفاده می‌کند!).

مطلب مرتبط: 6 نکته برای کمک به شما در ساخت اولین رایانه بازی خود

در اینجا نحوه بررسی حالت حافظه خود با استفاده از CPU-Z آورده شده است:

CPU-Z را دانلود و نصب کنید.
پس از نصب، برنامه را باز کنید.
به تب Memory بروید.
در اینجا، یک فیلد با عنوان Channel # پیدا خواهید کرد که پیکربندی کانال حافظه فعلی شما را نشان می دهد.

تصویر بالا شماره کانال رم فعلی من را به صورت “2 x 64 بیتی” نشان می دهد، که نشان می دهد دو ماژول رم 8 گیگابایتی در حالت دو کاناله کار می کنند.

اگر سیستم شما در حالت فلکس کار می کند، ممکن است “Dual” (به عنوان بخشی از حافظه در حالت دو کاناله کار می کند) یا “Single” (اگر قسمت دو کاناله در حال حاضر استفاده نمی شود) را نمایش دهد. برای تأیید استفاده از حالت Flex، می‌توانید برگه SPD (Serial Presence Detect) را بررسی کنید تا تأیید کنید که آیا ماژول‌های RAM نصب‌شده اندازه‌های متفاوتی دارند یا خیر – اما CPU-Z هرگز به‌طور خاص «حالت فلکس» را بیان نمی‌کند.

به یاد داشته باشید، مهم است که مطمئن شوید سیستم عامل BIOS/UEFI و مادربرد سیستم شما از حالت Flex Mode پشتیبانی می کند. بهترین راه برای بررسی این موضوع مراجعه به راهنمای کاربر مادربرد یا وب سایت سازنده است.

لطفاً توجه داشته باشید که در حالی که CPU-Z تصویری از وضعیت فعلی سیستم شما ارائه می دهد، نمی تواند پیکربندی سیستم شما را تغییر یا کنترل کند. هر گونه تغییر در پیکربندی حافظه شما باید از طریق تنظیمات BIOS یا UEFI سیستم، طبق دفترچه راهنمای کاربر مادربرد شما انجام شود.

RAM Flex Mode یک افزایش عملکرد مفید را ارائه می دهد

هدف هر دو اینتل و AMD بهینه سازی عملکرد ماژول های حافظه نامتناسب از طریق Flex Mode است.

در حالی که استفاده از حالت فلکس هزینه عملکردی دارد، اکثر کاربران از افزودن رم بیشتر به سیستم خود سود قابل توجهی خواهند داشت. ارقام دقیق متفاوت خواهد بود، اما در بیشتر موارد، این یک نکته مثبت است، به شرط اینکه سیستم شما پایدار باشد و خراب نشود.