Web3 در مقابل Metaverse: تفاوت چیست؟

Web3 و Metaverse ممکن است شبیه به نظر برسند، اما اینطور نیست. این مقاله تفاوت بین این دو را توضیح می دهد.

در سال های اخیر، اصطلاحات متاورس و وب 3 به طور گسترده در سراسر اینترنت مورد استفاده قرار گرفته اند. اما این دو مفهوم اغلب با یکدیگر اشتباه می شوند، حتی اگر یکی و یکسان نیستند. بنابراین، تفاوت بین Web3 و Metaverse، و از چه نظر شبیه هستند؟

Web3 چیست؟

Web3 (همچنین به عنوان وب 3.0 شناخته می شود) سومین تکرار اینترنت است. ابتدا Web1 (Web 1.0)، سپس Web2 (Web 2.0) آمد و اکنون Web3 در دید ما قرار دارد. اما این نسخه از اینترنت چگونه به نظر می رسد و چه تفاوتی با آنچه امروزه اکثر ما استفاده می کنیم چیست؟

به طور سنتی، اینترنت همیشه از نهادهای متمرکز تشکیل شده است. گوگل، اینستاگرام، متا، آمازون و اکثر پلتفرم‌های وب دیگر از یک ساختار قدرت متمرکز استفاده می‌کنند که در آن اکثریت کنترل بر عهده تعداد کمی از کارکنان ارشد در بالای هرم کارکنان است. این یک ساختار منطقی به نظر می رسد و در بسیاری از موارد کار می کند، اما دینامیک قدرت از بالا به پایین مانند این می تواند منجر به فساد و تصمیم گیری ضعیف شود.

علاوه بر این، پلتفرم‌های متمرکز اغلب به دلیل نحوه توزیع داده‌ها و کنترل اکوسیستم در معرض حملات مخرب قرار می‌گیرند. اگر قدرت را در یک مکان در اختیار داشته باشید، هدف قرار دادن مجرمان سایبری آسان تر است. اگر ساختار متمرکز باشد، مسائل فنی عمومی نیز می‌توانند آسان‌تر مشکلاتی را ایجاد کنند، زیرا در صورت قرار گرفتن در هسته سیستم، یک شکست می‌تواند منجر به خرابی شود.

مردم همچنین نگران سانسور در سایت های متمرکز هستند. همانطور که اینترنت برای اخبار، آموزش و سایر اطلاعات مفید بیشتر متکی می شود، خطرات سانسور واضح تر شده است. برخی از دولت‌ها حتی مسدود کردن دسترسی به برخی سایت‌های خبری و رسانه‌های اجتماعی را انتخاب کرده‌اند که مانع از دسترسی شهروندان به محتوا در چنین پلت‌فرم‌هایی می‌شود.

سانسور همچنین می تواند مفید باشد، به خصوص در حذف محتوای نفرت انگیز و نامناسب. اما کاربران نگران این هستند که چگونه پلتفرم‌ها تصمیم می‌گیرند چه چیزی باید سانسور شود و چه چیزی نباید سانسور شود. برای مثال، قوانین سانسوری که YouTube به کار می‌گیرد، مدت‌هاست که سازندگان محتوا را ناامید کرده است، و بسیاری بر این باورند که برخی از ویدیوها به اشتباه حذف شده یا از پول خارج می‌شوند.

بنابراین، مسائل و خطرات مختلفی در ارتباط با اینترنت متمرکز وجود دارد. اما راه حل چیست؟ برخی می گویند Web3.

مطلب مرتبط: سوپرنت چیست و چگونه کار می کند؟

اصطلاح “Web3” زاییده فکر گاوین وود، بنیانگذار اتریوم بود. ساده‌ترین راه برای تشخیص Web2، اینترنت کنونی ما، از Web3، تمرکز اولی بر خواندن-نوشتن (اجازه ایجاد محتوا و همچنین مصرف) است، در حالی که دومی بر خواندن-نوشتن-خود تمرکز دارد. بیایید وارد عناصری شویم که این امکان را فراهم می کند.

1. عدم تمرکز

Web3 یک ساختار غیرمتمرکز دارد، به این معنی که هیچ موجودی هرگز تمام قدرت یا داده‌های موجود در یک شبکه را در اختیار ندارد. در عوض، اطلاعات و کنترل در نقاط مختلف اتصال و دستگاه ها (همچنین به عنوان گره شناخته می شود) پخش می شود. استفاده از صدها یا حتی هزاران دستگاه جداگانه اساساً به شبکه پایداری و مقاومت بسیار بیشتری در برابر خطاهای فنی و حملات مخرب می دهد. به هر حال، هدف قرار دادن تعداد انگشت شماری از رایانه ها بسیار ساده تر از دریایی از آنها است.

در پلتفرم‌های غیرمتمرکز، کاربران در کنترل هستند، نه هر نهاد برتر. این جایی است که عنصر “خود” Web3 برای اولین بار وارد عمل می شود. زمانی که یک پلتفرم به جای گروه کوچکی از افراد بالاتر، توسط کاربرانش کنترل می شود، مالکیت اساساً از دومی به اولی منتقل می شود.

Web3 همچنین از فناوری بلاک چین برای حفظ ساختار غیرمتمرکز استفاده می کند. بلاک چین ها از دفتر کل توزیع شده برای ثبت و ذخیره اطلاعات استفاده می کنند. دفتر کل توزیع شده یک رکورد شفاف اما تغییرناپذیر از داده ها را در اختیار کاربران قرار می دهد. بیت کوین، اتریوم و هزاران ارز دیجیتال دیگر نیز از دفتر کل توزیع شده در بلاک چین استفاده می کنند.

پلتفرم‌های غیرمتمرکز به هر عضوی از شبکه اجازه می‌دهند تا دفتر کل توزیع شده خود را مشاهده کند، که همچنین باعث می‌شود Web3 قابل اعتماد نباشد. این عنصر غیرقابل اعتماد با این واقعیت که Web3 به اشخاص ثالث یا واسطه‌ها نیاز ندارد، بیشتر ایمن می‌شود. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید ارزهای دیجیتال را در یک پلتفرم Web3 معامله کنید، برای تسهیل تراکنش نیازی به واسطه ندارید (اگرچه با خدمات مالی معمولی این کار را انجام می‌دهید).

همچنین شایان ذکر است که Web3 منبع باز است، به این معنی که هر کسی می تواند در صورت تمایل به کد نرم افزار دسترسی داشته باشد و تغییراتی در آن اعمال کند. این می تواند کمک بزرگی در رفع اشکالات و آسیب پذیری ها باشد.

2. حکومت داری

پلتفرم های غیرمتمرکز نیز از مکانیزمی به نام حاکمیت استفاده می کنند تا به کاربران اجازه دهند در مورد چگونگی تغییر و پیشرفت چیزها نظر بدهند. این به اعضای شبکه فرصت رای دادن در مورد پیشنهادات خاص را می دهد.

مطلب مرتبط: IFA 2023: Jackery ژنراتور جدید خورشیدی پلاس 300 و ژنراتور خورشیدی پلاس 1000 را معرفی کرد

به‌روزرسانی‌ها، افزودن یا حذف ویژگی‌ها، اصلاحات رابط، تغییر خط‌مشی، و سایر تغییرات پلتفرم می‌توانند مشمول رأی‌دهی حاکمیتی باشند و به همه کاربران این فرصت را می‌دهند که در پلتفرم‌هایی که دوست دارند، ایفای نقش کنند.

در اینجا صرافی رمزنگاری UniSwap را به عنوان مثال در نظر بگیرید. این پلتفرم غیرمتمرکز به کسانی که توکن‌های UNI (ارز بومی پلتفرم) را در اختیار دارند، اجازه می‌دهد در فرآیند رأی‌گیری حکومتی شرکت کنند. هنگامی که یک پیشنهاد ارسال می شود، کاربران می توانند از نشانه های خود برای رای دادن به نتیجه استفاده کنند. به این ترتیب، کاربران می توانند نظرات خود را در مورد اینکه چگونه کارها باید به جلو پیش بروند، ارائه دهند و به طور کلی سیستم منصفانه تری را امکان پذیر می کند.

برخی از پلتفرم‌ها همچنین دارای نشانه‌های حاکمیتی اختصاصی هستند که کاربران باید برای مشارکت در حکمرانی داشته باشند (مانند بلاک چین Algorand).

فرآیند حاکمیت اساساً به کاربران عادی اجازه می‌دهد تا سهامدار شوند، با تأثیر خود بر چگونگی تغییر چیزها (که به عنصر “خود” Web3 مرتبط است). این یکی از مؤلفه‌های کلیدی تمرکز بیشتر Web3 بر توکن‌سازی است.

3. توکن سازی

همانطور که قبلاً حدس زده اید، توکن ها بخش بزرگی از Web3 هستند. بسیاری از ما خدمات و محصولات را به صورت آنلاین با استفاده از پول سنتی مانند USD، GBP و EUR خریداری می کنیم. اما Web3 بر استفاده از ارزهای رمزنگاری شده برای پرداخت ها و مشارکت حاکمیتی تمرکز دارد.

تقریباً هر چیزی در Web3 را می توان نشانه گذاری کرد، از جمله دارایی ها، ویدیوها، دسترسی به پلتفرم، برنامه ها، تصاویر، بلیط های رویداد و موارد دیگر. این جنبه توکن سازی همچنین NFT ها را در Web3 بسیار مفید خواهد کرد. افراد می توانند NFT ها را در وب 3 بخرند و بفروشند تا پول در بیاورند، مزایا به دست آورند، به اطلاعات خاصی دسترسی پیدا کنند و موارد دیگر. باز هم، این به تمرکز Web3 بر مالکیت مربوط می شود.

بنابراین، چگونه Web3 با Metaverse مقایسه می شود؟ اصلا شبیه هم هستن؟

متاورس چیست؟

اصطلاح Metaverse کاملا مبهم است، بنابراین جای تعجب نیست که با سایر فناوری ها از جمله Web3 اشتباه گرفته شود. اولین بار در اوایل دهه 1990 در رمان علمی تخیلی نیل استفنسون “تصادف برف” ابداع شد، سال ها طول کشید تا خود این مفهوم تا حدودی به واقعیت نزدیک شود.

Metaverse یک فضای دیجیتالی است که در آن جهان های مجازی می توانند وجود داشته باشند. برخی بر این باورند که اینترنت آینده به این شکل خواهد بود، در حالی که برخی دیگر فکر می کنند متاورس می تواند از نظر جسمی یا روحی به ما آسیب برساند. یک دنیای مجازی منفرد را می‌توان به عنوان متاورس خودش نیز نامید، اگرچه بسیاری از کل این مفهوم را به عنوان “متاورس” یاد می‌کنند. با استفاده از Metaverse، افراد می توانند از یک تجربه واقعیت مجازی بلادرنگ لذت ببرند، جایی که می توانند با سایر کاربران معاشرت کنند، دارایی بخرند، بازی کنند و موارد دیگر.

مطلب مرتبط: Intel Core i9 در مقابل AMD Ryzen 9: کدام CPU فوق سریع را باید انتخاب کنید؟

کانونی ترین جزء متاورس واقعیت مجازی است، در حالی که Web3 به این فناوری نیاز ندارد. برای استفاده از برنامه های Web3 به هدست VR نیاز ندارید. شما می توانید به سادگی از رایانه رومیزی، لپ تاپ، گوشی هوشمند یا دستگاه مشابه خود همانطور که معمولاً استفاده می کنید استفاده کنید.

در حالی که Metaverse به عنوان یک کل هنوز تا حد زیادی مفهومی است، امروزه پلتفرم های مختلفی وجود دارد که ممکن است در نسخه نهایی رواج زیادی داشته باشند. برای مثال Decentraland را در نظر بگیرید. این پلتفرم دیجیتال مبتنی بر واقعیت مجازی (به خودی خود یک Metaverse) به کاربران امکان می دهد با هم معاشرت کنند، قطعه زمین و سایر دارایی ها را خریداری کنند و اساساً دنیای خود را بسازند.

Decentraland از تمرکززدایی، فناوری بلاک چین (به ویژه اتریوم)، ارزهای دیجیتال و NFT در اکوسیستم خود استفاده می کند. این متقاطع است که اغلب به اختلاط بین متاورس و وب 3 منجر شده است. البته، Web3 از این فناوری‌ها نیز استفاده می‌کند – اما آن‌ها را در طیف وسیع‌تری از برنامه‌ها و سرویس‌ها به کار می‌گیرد، نه فقط آن‌هایی که از واقعیت مجازی پشتیبانی می‌کنند.

از آنجایی که Web3 و Metaverse نیز در مراحل ابتدایی خود هستند، بسیاری واقعا نمی دانند که محصولات نهایی چگونه خواهند بود، که باعث سردرگمی، فرضیات و حتی شایعات می شود. بسیاری از مردم هنوز به طور کامل مفاهیم اصلی متاورس و وب 3 را درک نمی کنند، و کاملاً قابل درک است که چرا!

Web3 و Metaverse شباهت هایی دارند اما یکسان نیستند

Web3 و Metaverse هر دو از فناوری‌های مشابهی استفاده می‌کنند و بر تمرکززدایی و توکن‌سازی تمرکز دارند. اما وب 3 شبکه بسیار گسترده تری ایجاد می کند، که یک تکرار کامل از اینترنت را در بر می گیرد. از سوی دیگر، متاورس، بخش کوچکی از اینترنت را اشغال می کند – چه وب 3 یا وب2. زمان نشان خواهد داد که آیا این مفاهیم به طور کامل تطبیق داده شده اند یا برای جایگزین های مفیدتر دیگر باقی مانده اند.