یکی از ژانرهای اصلی بازی، احتمالاً چند بازی استراتژیک بلادرنگ را دیده یا بازی کرده اید. اما دقیقاً چه چیزی یک بازی RTS را می سازد؟ بیایید شیرجه بزنیم
ژانر استراتژی بلادرنگ (RTS) زمانی در صنعت بازیهای ویدیویی نیرویی بود که میتوان با آن در نظر گرفت و به درستی هم چنین بود. در دوران طلایی خود، این ژانر چندین بازی بسیار محبوب را تولید کرد که پیروان فرقه زیادی را به خود جلب کرد و به تثبیت میراث آن در بین بازی های جنگ استراتژیک تا به امروز کمک کرد.
اما دقیقاً یک بازی RTS چیست؟ بیایید این، ژانر و برخی از برجسته ترین عناوین آن را بررسی کنیم.
بازی های استراتژی زمان واقعی، توضیح داده شده است
مشخصه بازی های استراتژی زمان واقعی بر خلاف رویکرد نوبتی اکثر بازی های استراتژی، نحوه پیشرفت بازیکنان به طور همزمان در بازی است. مکانیکهای آسان آنها، مانند مدیریت منابع و واحد، همراه با رویکرد زمان واقعی آنها، قابلیت پخش مجدد عالی را ایجاد میکند و این ژانر را به یک سبک مورد علاقه در میان گیمرهای جنگ تبدیل میکند.
ایده پشت بازی های RTS نسبتاً ساده است. بازی بر روی یک نقشه جهانی اتفاق می افتد که در آن دو یا چند بازیکن در مقابل یکدیگر قرار می گیرند. برای پیشرفت در بازی، بازیکنان باید منابع، واحدهای نظامی و غیرنظامی، ساخت و ساز ساختمان، تحقیقات فناوری جدید و دیپلماسی را مدیریت کنند.
همچنین، برخلاف بازیهای استراتژی بزرگ که بر دیپلماسی تأکید میکنند و در عین حال نبردهای نظامی را بهعنوان ارزشهای انتزاعی نشان میدهند، بازیهای RTS عمدتاً دیپلماسی را کاهش میدهند و ترجیح میدهند بیشتر بر اقدامات نظامی تمرکز کنند. علاوه بر این، اقدامات بازیکن، البته در زمان واقعی، به نفع درگیری های پر از اکشن و گیم پلی سریع انجام می شود.
مکانیک های اصلی گیم پلی بازی های استراتژی زمان واقعی
مانند هر ژانر دیگر بازی ویدیویی، مکانیکهای گیمپلی وجود دارند که بسیار نزدیک به استراتژی زمان واقعی (یا حتی هسته اصلی) هستند. این شامل:
مدیریت منابع
مدیریت منابع بخش بزرگی از سبک RTS است. منابع عمدتاً یا در سراسر دنیای بازی توزیع شده اند یا توسط ساختمان ها تولید می شوند. مدیریت منابع اغلب شامل یافتن، استخراج و تخصیص است، به این معنی که شما انتخاب می کنید که چگونه منابع خود را خرج کنید.
مدیریت ساختمان
مدیریت ساختمان شامل ساخت، تخصیص و ارتقاء ساختمان است. اینها اغلب شامل حداقل دو نوع ساختمان است: نظامی و غیرنظامی. مدیریت ساختمان در بازیهای RTS نقش اساسی دارد زیرا ساختمانهای جدید مزایای اقتصادی و دفاعی و همچنین دسترسی به واحدهای جدید و بهتر را به شما میدهند.
ساختمانهای نظامی معمولاً شامل تولید واحدهای نظامی و ساختمانهای دفاعی هستند در حالی که ساختمانهای غیرنظامی میتوانند شامل ساختمانهای دولتی، جمعآوری منابع، مسکن و ساختمانهای تحقیقاتی فناوری باشند.
مدیریت واحد
واحدها معمولاً به دو بخش غیرنظامی و نظامی تقسیم می شوند. واحدهای غیرنظامی اغلب برای ساختن ساختمان ها یا جمع آوری منابع استفاده می شوند، در حالی که از واحدهای نظامی برای حمله استفاده می شود.
مدیریت واحد لایه ای از تفکر تاکتیکی را به ژانر استراتژی بلادرنگ اضافه می کند، اگرچه این جنبه بیشتر به نفع استراتژی کاهش می یابد. یگانهای نظامی در بازیهای RTS به انواع مختلفی طبقهبندی میشوند که به روشی سنگ-کاغذ-قیچی یکدیگر را خنثی میکنند.
اگر مدیریت ساختمان در بازی های RTS محوری است، مدیریت واحد بسیار مهم است. مدیریت واحد راهی برای مدیریت خرد نبردها و اثبات قدرت نظامی شماست.
تحقیقات فناوری
درختان فناوری اغلب در ژانر RTS وجود دارند، اما نه همیشه. با این وجود، حتی در صورتی که درخت فناوری در یک بازی وجود نداشته باشد، مکانیک گیم پلی اغلب در مدیریت ساختمان بازی تعبیه شده است، به گونه ای که شما باید یک ساختمان بسازید تا بتوانید به ساختمان های پیشرفته تر دسترسی داشته باشید. واحدها یا واحدهای بهتر
تحقیقات فناوری لایه خوبی از تفکر استراتژیک را به بازی اضافه می کند، زیرا شما باید شرط بندی کنید که آیا مزایایی که با پیشرفت بیشتر در درخت فناوری ارائه می شود ارزش منابعی را که برای آن صرف می شود، دارد یا خیر.
تاریخچه بازی های RTS
اگرچه ژانر استراتژی بلادرنگ هنوز در سال 2022 در بین گیمرها بسیار محبوب است، اما از ابتدای قرن حاضر وجود داشته است. اگر مکانیزم های گیم پلی را که به تازگی بررسی کرده ایم در نظر بگیریم، می توانیم دریابیم که قدمت این سبک حداقل به دهه 1980 باز می گردد.
با این حال، از آنجایی که اصطلاح استراتژی زمان واقعی خود در واقع توسط برت اسپری برای توصیف بازی ویدئویی سال 1992، Dune II: The Battle for Arrakis ابداع شد، ما این را اولین بازی RTS در نظر خواهیم گرفت. به هر حال، این اصطلاح فقط به صورت گذشتهنگر به بازیهای قبلی اطلاق میشد، و Dune II بود که به الگویی برای تمام بازیهای RTS آینده تبدیل شد.
RTS Forerunners
Dune II: The Battle for Arrakis اولین بازی ویدیویی بود که به عنوان استراتژی بلادرنگ، شامل تمام مکانیکهای اصلی گیمپلی مرتبط با این سبک، نامگذاری شد. در این بازی، شما می توانید از بین سه خانه نجیب مختلف، Atreides، Harkonnen، و Ordos، که هر کدام واحدهای منحصر به فرد خود را دارند، انتخاب کنید و بسته به جناحی که انتخاب می کنید، استراتژی های مختلفی را ترجیح می دهید.
برای پیشرفت در بازی، باید ادویه را جمع آوری کنید که به عنوان منبع اصلی دنیای بازی عمل می کند و با استفاده از پالایشگاه آن را به اعتبار تبدیل کنید. سپس از اعتبارات برای ساختن ساختمان ها و واحدهای نظامی بیشتر برای حمله به دشمن استفاده می شود.
Command & Conquer به طور مشابه توسط تیم توسعه دهنده Dune II تولید شد، بنابراین بسیاری از مکانیک های گیم پلی آن ثابت ماندند. دو جناح برای انتخاب وجود دارد، ابتکار دفاع جهانی و اخوان نود، که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند.
تولید واحد و ساخت و ساز ساختمان از طریق برداشت Tiberium، که به عنوان تنها منبع بازی عمل می کند، و تبدیل آن به اعتبار از طریق یک ساختمان تخصصی تامین می شود.
عصر طلایی بازی های RTS
اولین بازی RTS که به مخاطبان اصلی دست یافت، StarCraft بود که در سال عرضه به پرفروشترین بازی رایانههای شخصی تبدیل شد و آغازگر دوران طلایی این سبک بود.
StarCraft به دلیل معرفی سه نژاد متمایز، هرچند متعادل، پیشگامانه در نظر گرفته می شود: Protos، Zerg، و Terrans که هر کدام دارای واحدهای کاملاً منحصر به فرد هستند. اگرچه همه واحدها برای نژادهای مربوطه خود منحصر به فرد هستند، اما همه آنها هنوز همتای مشابهی با سایر نژادها دارند که به حفظ تعادل بازی کمک می کند.
در نهایت، نژادها از دو منبع برای حفظ اقتصاد و ارتش خود استفاده می کنند: مواد معدنی و گاز Vespene. مواد معدنی برای تمام واحدها و ساختمان ها استفاده می شود در حالی که گاز Vespene برای پیشرفته ها استفاده می شود.
سپس Age of Empires II آمد که تا حدودی به یکی از ویژگی های ژانر RTS تبدیل شد. Age of Empires که در قرون وسطی اتفاق میافتد، احتمالاً بهترین بازی RTS شناخته شده موجود است. دارای 13 جناح قابل بازی است، و اگرچه همه آنها به واحدهای مشابه، پیاده نظام، سواره نظام، کمانداران و موتورهای محاصره دسترسی دارند، اما هر گروه به نیروها و ساختمان های ویژه منحصر به فرد دسترسی دارد.
بازی همچنین چهار منبع مختلف را معرفی کرد: غذا، چوب، طلا و سنگ. اینها را می توان در سراسر نقشه جهان توزیع کرد. سپس این منابع را می توان در ساخت ساختمان ها، تشکیل ارتش یا تحقیق در مورد فناوری های جدید سرمایه گذاری کرد. Age of Empires II همچنین دارای یک سیستم دیپلماسی است، هرچند که در آن بسیار ضعیف است.
بازی های مدرن RTS
بازیهای مدرن RTS به طور فزایندهای رویکرد تاکتیکیتری به این سبک دارند و مانند بازیهای RPG مدرن، از گیمپلی پر از اکشن استفاده میکنند. با این حال، آنها هنوز لایه استراتژیک را کنار نگذاشته اند.
بر اساس موقعیت تاریخی جنگ جهانی دوم، سری The Company of Heroes کمی بیشتر از اکثر بازی های RTS به جنبه تاکتیکی جنگ می پردازد. با این حال، سیستم تامینی را پیاده سازی کرد که لایه خوبی از استراتژی را به بازی ها اضافه می کند.
برای جمعآوری منابع، باید مکانهای خاصی را که در سراسر نقشه پراکنده شدهاند، ضبط کنید که مهمات و سوخت را جمعآوری میکنند، که برای ایجاد واحدها و ساختمانها نیاز دارید. بخش جالب این است که برای اینکه سایتهای تازه جذب شده شروع به تولید منابع کنند، باید به بقیه قلمرو شما متصل شوند و خطوط عرضه را شبیهسازی کنند.
Iron Harvest نمونه خوب دیگری از یک بازی مدرن RTS است. Iron Harvest یک بازی دیزل پانک و mecha-RTS است که در یک نسخه جایگزین از تاریخ اتفاق می افتد که در آن نسخه ما از جنگ جهانی اول اتفاق نمی افتد و در عوض یک جنگ متفاوت اروپای شرقی را ویران می کند. بازی دارای سه جناح مختلف Polania، Rusviet و Saxony است که هر کدام واحدهای منحصر به فرد خود را دارند.
این بازی تا حدودی تحت تأثیر کمپانی قهرمانان قرار گرفته است و برای جمع آوری تنها دو منبع بازی، آهن و روغن، از ثبت و ارتقاء ساختارهای درآمدی روی نقشه.
استراتژی زمان واقعی: یک ژانر بی زمان
بازیهای RTS با گیمپلی سریع و اکشن خود، برخلاف همتایان استراتژی خود، بازیهای استراتژیک بزرگ، جایگاهی را در بین مخاطبان اصلی صنعت بازی پیدا کردند و توانستند برخی از خاطرهانگیزترین عناوین بازیهای جنگی را ارائه کنند. این ژانر از زمان انتشار Dune II راه زیادی را پیموده است.
اگرچه بازیهای RTS دیگر مانند دوران طلایی خود بر بازار تسلط ندارند، تأثیر محبوبترین بازیهای RTS هنوز هم امروزه طنینانداز است.