بسیاری از ما به قفلی که در کنار URL می بینیم که با “https” شروع می شود اعتماد داریم، اما مجرمان سایبری راهی هوشمندانه برای سوء استفاده از آن پیدا کرده اند.
امنیت آنلاین یک امر لوکس نیست بلکه یک ضرورت است. کاربر عادی اینترنت به تشخیص نماد قفل سبز اطمینان بخش و پیشوند “https://” در نوار آدرس مرورگر خود عادت کرده است که به معنای اتصال ایمن است. با این حال، در زیر این پوسته امنیتی یک خطر پنهان نهفته است: «جعل HTTPS» به شدت یکپارچگی داده ها، حریم خصوصی کاربر و اعتمادی که زیربنای تعاملات آنلاین شما است، تهدید می کند.
اگر می‌خواهید از خود در برابر جعل HTTPS محافظت کنید، باید انواع مختلف حملات، نحوه عملکرد و عواقب آن را بدانید.
جعل HTTPS و HTTPS چیست؟
قبل از اینکه لایه‌های جعل HTTPS را بشناسیم، مهم است که مفاهیم اساسی خود HTTPS را درک کنیم.
Hypertext Transfer Protocol Secure یا HTTPS، تکرار امن HTTP است – پروتکلی که مسئول انتقال داده ها بین مرورگر کاربر و سرور وب سایت است. HTTPS از تکنیک های رمزگذاری، در درجه اول پروتکل های SSL/TLS، برای اطمینان از محرمانه بودن، یکپارچگی و صحت داده ها در حین انتقال استفاده می کند.
هنگامی که با نماد قفل سبز آشنا و “https://” در ابتدای URL یک وب سایت روبرو می شوید، به این معنی است که ارتباط بین دستگاه شما و وب سایت رمزگذاری شده است. این مانع از رهگیری یا دستکاری داده های ارسال شده توسط عوامل مخرب می شود.
با این حال، جعل HTTPS یک دستکاری بدخواهانه در ویژگی های امنیتی ذاتی در HTTPS است. این شامل مهاجمان سایبری می‌شود که وب‌سایت‌های فریبنده ایجاد می‌کنند که هنرمندانه ظاهر وب‌سایت‌های قانونی را تقلید می‌کنند.
این سایت‌های کلاهبردار دارای قفل سبز رنگ و “https://” در نوار آدرس هستند و کاربران را فریب می‌دهند تا تصور کنند با یک وب‌سایت امن و معتبر در حال تعامل هستند. در واقع، اطلاعات حساس به اشتراک گذاشته شده در این پلتفرم ها در معرض خطر جدی قرار گرفتن است.
انواع حملات جعل HTTPS
قلمرو جعل HTTPS چند وجهی است و بردارهای حمله مختلفی را در بر می گیرد که هر کدام جنبه های متمایزی از امنیت آنلاین را هدف قرار می دهند.
حملات فیشینگ
حملات فیشینگ از آسیب پذیری های روانی ما سوء استفاده می کنند و کاربران را فریب می دهند تا اطلاعات حساس خود را فاش کنند. مهاجمان وب‌سایت‌های جعلی را ایجاد می‌کنند که شباهت زیادی به وب‌سایت‌های قانونی دارند و اغلب آرم‌ها، طرح‌بندی‌ها و محتوای اصلی را تکرار می‌کنند. قربانیان برای به اشتراک گذاشتن داده های شخصی و مالی خود فریفته می شوند و معتقدند که با یک سایت قابل اعتماد در تعامل هستند.
حملات انسان در وسط
حملات Man-in-the-Middle (MitM) شامل رهگیری ارتباط بین دستگاه کاربر و سرور وب سایت است. مهاجمان خود را به طور نامرئی بین دو طرف قرار می دهند و به آنها اجازه می دهد تا داده هایی را که از طریق آنها جریان می یابد را ضبط کرده و به طور بالقوه تغییر دهند. با استفاده از جعل HTTPS، مهاجمان می‌توانند هاله‌ای از امنیت نادرست ایجاد کنند و در عین ناشناخته ماندن، به داده‌های حساس دسترسی پیدا کنند.
حذف SSL
حذف SSL یک تکنیک حیله‌گرانه است که در آن مزاحمان یک اتصال امن HTTPS را مجبور می‌کنند تا به یک اتصال HTTP رمزگذاری نشده کاهش یابد. کاربران اغلب از این انتقال غافل هستند، زیرا مهاجمان ارتباط بین کاربر و وب سایت را دستکاری می کنند. قربانی معتقد است که آنها در یک سایت امن هستند، در حالی که داده های آنها در واقع مستعد رهگیری و دستکاری هستند.
جعل HTTPS چگونه کار می کند
مکانیزم جعل HTTPS شامل سوء استفاده از آسیب‌پذیری‌ها در نحوه نمایش شاخص‌های امنیتی مرورگرها و نحوه درک کاربران از آنها است.
در اینجا مراحلی وجود دارد که مزاحمان برای اجرای جعل HTTPS انجام می دهند:
- ساخت وب سایت های فریبنده: مهاجمان وب سایت های فریبنده را طراحی می کنند تا ظاهر وب سایت های قانونی را منعکس کنند. آنها از نام‌های دامنه، آرم‌ها و حتی محتواهای مشابه برای ایجاد توهم صحت استفاده می‌کنند.
- دریافت گواهی‌های جعلی: برای فریب کاربران، مهاجمان سایبری گواهی‌های تقلبی SSL/TLS را برای وب‌سایت‌های فریبنده خود تهیه می‌کنند. این گواهینامه ها در تولید نماد قفل سبز و “https://” در نوار آدرس مرورگر نقش اساسی دارند و حس امنیت کاذب را در کاربران ناآگاه القا می کنند.
- دستکاری رفتار مرورگر: مرورگرها به گونه ای مهندسی شده اند که نمایش قفل سبز و “https://” در نوار آدرس را در اولویت قرار دهند و به طور موثر پیام امنیتی را به کاربران منتقل کنند. مهاجمان از این رفتار استفاده می کنند و مطمئن می شوند که وب سایت های فریبنده آنها این شاخص های امنیتی را فعال می کنند.
- اغوا کردن کاربران: مهاجمان سایبری کاربران را از طریق روش‌های مختلف، از جمله ایمیل‌های فیشینگ، لینک‌های مخرب، یا تبلیغات مخدوش، به وب‌سایت‌های کلاهبردار خود جذب می‌کنند. وجود نشانگرهای امنیتی آشنا می تواند کاربران را به این باور برساند که ایمن هستند و آنها را ترغیب می کند تا اطلاعات حساس خود را به اشتراک بگذارند.
- رهگیری داده ها: هنگامی که کاربران داده های حساس خود را وارد می کنند – مانند اعتبار ورود، شماره کارت اعتباری یا جزئیات شخصی – مهاجمان این اطلاعات را دریافت می کنند. با وجود ظاهر امنیتی، داده های حساس اکنون در دست مجرمان سایبری است.
خطرات و عواقب جعل HTTPS چیست؟
خطرات مرتبط با جعل HTTPS گسترده است و می تواند منجر به عواقب وخیم شود.
سرقت داده ها و نقض حریم خصوصی
مهمترین خطر سرقت اطلاعات حساس است. مهاجمان می‌توانند اطلاعات کاربری، اطلاعات مالی و اطلاعات شخصی کاربران را به سرقت ببرند که به سرقت هویت و تجاوزات فاحش به حریم خصوصی منجر می‌شود.
ضرر مالی
اطلاعات مالی دزدیده شده می تواند به تراکنش های غیرمجاز و زیان های مالی تبدیل شود. قربانیان ممکن است با هزینه های جعلی کارت اعتباری، برداشت های غیرمجاز یا حساب های بانکی تخلیه شده مواجه شوند.
صدمه به شهرت
کسب‌وکارهایی که قربانی حملات جعل HTTPS می‌شوند ممکن است با آسیب قابل توجهی به شهرت خود مواجه شوند. مشتریانی که قربانی این حملات می شوند ممکن است اعتماد خود را به توانایی کسب و کار برای ایمن سازی اطلاعات خود از دست بدهند که به طور بالقوه منجر به از دست دادن پایگاه مشتری می شود.
عفونت های بدافزار
مهاجمان می توانند از جعل HTTPS برای توزیع بدافزار سوء استفاده کنند. کاربران ناآگاهی که با وب‌سایت‌های فریبنده تعامل دارند، ممکن است ناخواسته نرم‌افزارهای مخرب را روی دستگاه‌های خود دانلود کنند و محیط دیجیتال آنها را به خطر بیندازند.
پیامدهای قانونی و نظارتی
برای مشاغل، عدم محافظت کافی از داده های کاربر می تواند منجر به عواقب قانونی و جریمه های قانونی شود. نقض مقررات حفاظت از داده ها، مانند GDPR یا HIPAA، می تواند منجر به جریمه های مالی شدید شود.
محافظت در برابر جعل HTTPS
کاهش خطرات ناشی از جعل HTTPS نیازمند یک رویکرد فعال و چند وجهی است.
در اصل، شما باید هوشیار باشید. آموزش کاربران در مورد خطرات فیشینگ و اهمیت تأیید دامنه وب سایت ضروری است. کاربران را تشویق کنید تا URL ها را دقیق بررسی کنند، گواهی های SSL را بررسی کنند و مراقب ارتباطات ناخواسته باشند.
اجرای احراز هویت چند عاملی یک لایه امنیتی اضافی را اضافه می کند. حتی اگر مهاجمان موفق به سرقت اطلاعات کاربری شوند، باز هم برای دسترسی به یک فاکتور احراز هویت اضافی نیاز دارند. نظارت منظم بر گزارش‌های شفافیت گواهی می‌تواند به شناسایی گواهی‌های SSL غیرمجاز صادر شده برای دامنه شما نیز کمک کند. این رویکرد پیشگیرانه به شناسایی تلاش های بالقوه جعل کمک می کند. کسب‌وکارها همچنین باید آموزش‌های آگاهی امنیتی منظم را برای کارکنان برگزار کنند. نیروی کار آگاه برای شناسایی تلاش های فیشینگ و وب سایت های مشکوک مجهزتر است.
به روز نگه داشتن مرورگرها و نرم افزارهای امنیتی تضمین می کند که از آخرین پیشرفت ها و وصله های امنیتی بهره مند شوید و در برابر تهدیدات نوظهور محافظت کنید.
مراقب جعل HTTPS باشید
با اتخاذ شیوه‌های امنیتی قوی، مطلع ماندن از تهدیدات نوظهور، و پرورش فرهنگ آگاهی از امنیت سایبری، می‌توانید به طور موثری مجرمان سایبری را که به دنبال به خطر انداختن داده‌های شما، حریم خصوصی شما و اعتمادی است که بستر تعاملات آنلاین شما را تشکیل می‌دهد، خنثی کنید.