می‌توانید علامت‌های آبی را در سراسر رسانه‌های اجتماعی برای نشان دادن نمایه‌های تأیید شده پیدا کنید. اما اولین پلتفرمی که آن را معرفی کرد کدام بود؟
تصور رسانه های اجتماعی بدون علامت آبی سخت است. آنقدر فراگیر شده است که سخت است فکر کنیم همیشه وجود نداشته است. اما در واقع، همیشه بخشی از رسانه های اجتماعی نبود. بنابراین، چگونه به وجود آمد؟ چه کسی علامت آبی را اختراع کرد؟
در اینجا همه چیزهایی است که باید درباره تاریخچه علامت آبی در رسانه های اجتماعی بدانید.
چه کسی علامت آبی را اختراع کرد؟
توییتر تیک آبی را در سال 2009 اختراع کرد تا صحت افراد مشهور و چهره های عمومی شناخته شده را تأیید کند. آنها را در واکنش به گسترش حساب های جعلی در این پلتفرم معرفی کرد.
علامت‌های آبی نماد قابل اعتماد بودن هستند و به کاربران اجازه می‌دهند حسابی قانونی و متعلق به شخصی باشد که ادعا می‌شود.
تیک آبی به سرعت به استانداردی برای تأیید هویت در رسانه های اجتماعی تبدیل شد. پلتفرم‌های دیگری مانند اینستاگرام، فیس‌بوک و اسنپ چت از علامت آبی استفاده کردند تا حساب‌های واقعی شخصیت‌های عمومی را از حساب‌های جعلی متمایز کنند.
حتی جی‌میل هم اکنون از علامت آبی استفاده می‌کند. جی‌میل علامت‌های آبی ضد فیشینگ را در ایمیل‌های تجاری برای مارک‌هایی که معیارهای آن را برآورده می‌کنند، در می ۲۰۲۳ معرفی کرد.
چه چیزی الهام بخش اختراع علامت های تأیید شده است؟
تیک آبی از مشکلی که توییتر در روزهای اولیه خود با آن مواجه بود الهام گرفته شده است: حساب های جعلی. با افزایش محبوبیت توییتر، تعداد کاربرانی که اکانت هایی را با تظاهر به شخص دیگری ایجاد کردند، افزایش یافت.
مهر تأیید، همانطور که در ابتدا چک مارک آبی نامیده می شد، در مواجهه با شکایت و شکایت افراد مشهور در مورد حساب های جعلی معرفی شد.
توییتر در پست وبلاگ مقدماتی Verified Accounts به شکایت تونی لاروسا علیه این شرکت اشاره کرد. لاروسا پس از ایجاد یک حساب جعلی به نام او از این شرکت شکایت کرده بود.
این و سایر موارد جعل هویت، و همچنین نگرانی عمومی در مورد حساب های جعلی، منجر به تصمیم توییتر برای معرفی حساب های تایید شده شد.
آیا علائم تأیید ارزش خود را از دست می دهند؟
به نظر می رسد علامت آبی توییتر دایره کاملی را طی کرده است. چیزی که به عنوان نماد قابل اعتماد آغاز شد، اکنون یک منبع درآمد است: مشترک توییتر آبی شوید و مال خود را بگیرید.
معیارهای قدیمی برای تأیید با سیستم پرداخت به بازی جایگزین شده است و علامت سنتی آبی رنگ به یک کالا تبدیل شده است. تنها چیزی که اکنون برای تأیید در توییتر لازم است یک شماره تلفن تأیید شده و تمایل به جدا شدن با هزینه ماهانه است. توییتر حتی تیک‌های آبی را از کاربرانی که قبلاً تأیید شده بودند حذف کرد که مایل به پرداخت برای Twitter Blue نبودند، اما بعداً اشتراک‌های آبی توییتر را به کاربرانی که بیش از یک میلیون دنبال کننده داشتند اعطا کرد.
در مقایسه با سیستم قبلی، سیستم جدید علامت آبی را کاهش می دهد. اولی شامل یک فرآیند بازبینی بود که قبل از ارسال چک‌مارک‌های تایید شده، صحت و نفوذ را در نظر گرفت. اکنون، تنها چیزی که لازم است پول است.
راستی‌آزمایی همراه با امتیازات دیگر مانند رتبه‌بندی اولویت‌بندی شده و ویرایش توییت‌ها در بسته آبی توییتر نیز کمکی به این موضوع نمی‌کند. آیا راستی‌آزمایی واقعاً برای متمایز کردن حساب‌های جعلی از حساب‌های واقعی است یا فقط یکی دیگر از ویژگی‌های برتر است؟
متا به پیروی از توییتر، یک سیستم تأیید اعتباری را نیز معرفی کرده است. اشتراک Meta Verified کاربران را ملزم به پرداخت هزینه ای برای تأیید می کند. اگرچه با معیارهای بسیار شیب‌تری نسبت به توییتر، اما همچنان نشان دهنده دور شدن از معنای اصلی تأیید است.
علامت تیک آبی راه زیادی از زمان ایجاد خود پیموده است. این به عنوان نمادی از اعتماد شروع شد و اکنون فقط یکی دیگر از ویژگی های برتر برای فروش است. علامت تیک آبی هنوز ارزش خاصی دارد، اما جایگاه آن به عنوان نماد قابل اعتماد بودن در حال کاهش است.
علامت‌های تأیید تأیید مجدداً تعریف شده‌اند
توییتر تیک آبی ایجاد کرد تا حساب های واقعی را از جعلی متمایز کند. این نماد قابل اعتماد بودن بود و تنها از طریق یک فرآیند بررسی دقیق به دست می آمد.
بازتعریف علامت آبی تأیید را آسان‌تر کرده است، اما ارزش آن را به عنوان نماد قابل اعتماد بودن از بین برده است.